Hoi ! Ik heb een hele lieve dochter van 9,5 maand maar is 3 weken te vroeg geboren en zit nu midden in haar 8,5 maand sprong volgens het boek Oei ik Groei> Overdag is er niets aan de hand, behalve dat ze extreem geirriteerd kan reageren als haar iets niet lukt. ( iets ver weg leggen zodat ze er naar toe moet kruipen ) wat vervolgens met half tijgeren en heel veel moeite wel lukt maar vervolgens huilen van onmacht dat het haar niet beter afgaat. Verder hartstikke vrolijk maar ze kan het niet uitstaan dat ze omvalt als ze aan de salontafel staat, dat ze niet terug kan naar zitten als ze leuk zat te spelen en omvalt op het kleed en daarna weer wil gaan zitten. Eten doet ze goed, supergoed eigenlijk maar nu het probleem; DE NACHTEN! Al anderhalve week drama drama. Gaat lief slapen om 19.00 na haar pyama papje. Dan komt het; HUILEN HUILEN om 20.00, 20.30, 22.00, 23.00, 0.00, 1.30 en na 1.30 is het helemaal oorlog dan wil ze niet eens meer terug in d'r bedje nadat we d'r getroost hebben. Nu al 2 nachten om 0.00 maar weer een fles gegeven waarnaar het wel goed gaat. Ons meisje sliep voorheen heel goed, misschien 1 of 2 keer per nacht even d'r fopje erin en ze sliep weer verder. En smorgens wordt ze weer supervrolijk wakker maar papa en mama zijn helemaal brak. Ik wijt het maar aan de sprong , en ook dat 9 maanden sowiezo een periode van onrust met slapen is maar ik ben benieuwd wat jullie ervaringen hiermee zijn en vooral; HOE LANG duurt dit? Wanneer komt er weer rust in haar ( en ons) leventje. En is het echt zo dat als ze door de sprong heen is ineens wel alles kan waar ze zich overdag nu zo aan irriteerd ( kruipen, staan, zelf gaan zitten, ook dit doet ze bijna maar het laatste zetje kan ze niet, waarna ze weer boos wordt. ) Zielig eigenlijk.. ze wil alles maar dan lukt het weer niet zo sneu. Ik hoor vaak dat na de sprong ze van de een op de andere dag dit dan wel kunnen , en vaak ook allemaal tegelijk? Benieuwd naar jullie reacties!
En oh ja, is het wel wijsheid om die fles weer te geven terwijl ze er al lang vanaf was? Ze drinkt hem wel leeg , binnen een paar minuten. Of is het weer een groeispurt en heeft ze tijdelijk deze fles weer nodig om hier even doorheen te komen?
Is het wel echt een sprong? Je schrijft 3 weken te vroeg geboren, dus met 37 weken? Quincy is ook (als t zo is) met 37 weken geboren, en de eerste 1/2 maanden kon je het met kleine dingen merken, daarna echt niet meer. Miss. is ze 's nachts aan het verwerken wat haar overdag niet lukt. En als dit voorbij is komt er weer iets nieuws wat niet lukt en frustratie opleverd. Voorbeeldje: mevrouw was heel erg boos een tijdje, achteraf omdat ze niet goed duidelijk kon maken wat ze wil met praten, ze praat nu steeds beter en is veel vrolijker en minder gefrustreerd, dus op naar het volgende. Het voordeel is dat hoe ouder ze worden hoe beter ze het begrijpen wat er allemaal aan de hand is en dat je steeds meer kan uitleggen. Over de fles weet ik het (nu al) niet meer of dat slim is of niet.
Hier hebben we hem wel recent gehad en hou op schei uit . Maar, wat ze zeggen is wel waar. In 1 week tijd kon Milan: uit een rietjesbeker drinken, kruipen, zelfstandig zitten vanuit liggen op rug/buik en vanuit kruipen, staan in de box en klom hij op andere objecten. Daarbij zaten er in eerste instantie 2 tandjes te etteren (zijn eerste 2) en toen die vorige week doorwaren dienden de volgende zich aan. Wij hebben de nachten gelukkig niet maar overdag jengelde hij alles bij elkaar en niets was goed. Nu alweer 4 dagen gehad dus ben benieuwd wat er nu gaat volgen, of dat het zijn tandjes zijn...