Bij mijn laatste zwangerschap had ik last van spataderen in mijn liezen en vagina. Nu zouden we heel graag nog een kindje willen, maar ik ben bang dat de spataderen bij een volgende zwangerschap nog erger worden en misschien dat ik wel blijvend last zou houden? Heb sinds de bevalling bijna nooit meer last ervan. Zijn hier moeder die bij meerdere zwangerschappen spataderen in de liezen/vagina hebben gehad? Zouden jullie je ervaring willen delen?
Ja ik, Allereerst wil ik zeggen dat het niet perse zo is dat als je er eens last van hebt altijd last van gaat krijgen. Net als andere zwangerschap symptomen. Iedere zwangerschap kan het anders zijn. Ik heb bijv bij nr 4 en 7 het meeste last gehad.( vagina en bovenbenen) Nummer 8 niks . Wel merkte ik als het seizoen warmer is dat er meer last was. Ik denk zelf combinatie vocht vasthouden ook, en welke periode je uitgerekend ben. Wel heb ik steunkousen voor het geval t extreem werd, gelukkig deze weinig hoeven te gebruiken. Ik heb gelukkig nooit fraxiparine hoeven te spuiten en eigenlijk ook geen ontstekingen eraan gehad. zodra de bevalling voorbij is, gaat de pijn weg. Wel heb ik als ik dan ongesteld moet worden wat onrust in de benen. De zichtbare aderen blijven wel, althans hier wel. Maar minder opzichtig en zonder pijn.
Ik kreeg bij mijn tweede zwangerschap last van spataderen op mijn benen en downunder. Na de bevalling trokken ze snel weer weg, maar elke volgende zwangerschap kwamen ze bij mij weer terug. En langzaamaan ook elke zwangerschap iets meer. (Ik heb 7 kinderen) Maar toch is eigenlijk alles weer weggetrokken. Ik heb er nu eigenlijk geen last meer van. Alleen kou kan ik slecht tegen. Waar menigeen met amper 20 graden nog lekker met blote benen rondloopt kan ik dat niet meer. Dus trek ik dan al een panty of lange broek aan. Maar dat vind ik geen heel groot probleem. T is gewoon niet anders. Bij mijn tweede bevalling heeft de vk een knip gezet. Niet heel bijzonder natuurlijk, want dat wordt zo vaak zonder problemen gedaan. Maar bij mij was het precies in een spatader. Dat gaf hier een flink bloedbad. Ik ben toen zelfs met de ambulance (zonder spoed hoor) naar het ziekenhuis gebracht om gehecht te worden. En ik heb toen bloedtransfusie gehad. Bij elke volgende bevalling heb ik heel nadrukkelijk aangekaart dat ik alleen in uiterste noodzaak een knip wil krijgen. Ik ben idd nooit meer geknipt, dus er is geen herhaling geweest. Tijdens de zwangerschappen had ik elke keer steunkousen tot bovenaan. Daar kon ik dan ook echt geen dag zonder. En ik droeg een speciale broek met zon brede elastieken band onder de buik door. Die broek was dusdanig stevig dat hij wat tegendruk van onder gaf. Dat was prettig dragen.