ik vindt 23 egt niet te jong hoor. ik ben zelf 17 het was dan wel niet geplandt maar wij zijn er ook erg blij mee . niks van aantrekken die op merkingen
Altijd dat eeuwige commentaar of je nou wel of niet te jong bent! 1...Ieder mens is anders...Ik was met 15 jaar al het huis uit om samen te wonen dus bijdehand en volwassen genoeg om voor mezelf te zorgen..(ze niet alleen ik maar veel andere mensen om me heen) 2...Als jij je kindje een goed toekomst kan bieden...waarom dan niet? Sorry maar ook moeders boven de 30 zijn nog steeds onvolwassen genoeg om zich te gedragen als een moeder 3...Ieder doet het op zijn eigen manier...zijn eigen volgorde etc etc... Vroeger hoorde we ze ook geen commentaar geven als ze 25 waren en al 6 kinderen hadden...
Ach jij bent te jong....ik ben te oud.....(35, 36 als ik ga bevallen). Laten mensen maar eens een keertje hun mond houden, ik word er zo moe van! Volgens mij gaat het nog altijd om liefde wat je het kindje te geven hebt, niks meer en niks minder. Zeg dat maar als ze weer wat te zeuren hebben!
ik vind het ook niet te jong hoor. En als je dat zelf ook niet vindt dan moet je de rest lekker laten l*llen. Ik was 23 toen Gwen geboren werd en ik ben 24 of net 25 als de volgende word geboren.
Hi Ik ben 23,5 als mijn meisje komt, en moet zeggen ik heb nog nooit van iemand gehoord dat ik te jong zou zijn! Maar goed, dat moeten ze ook niet zeggen, want ik bepaal zelf hoe ik mijn leven indeel. ik ben 14 feb uitgerekend en manlief wordt 15 feb 28 Dus ja misschien dat het daar ook wel mee te maken heeft, dat hij ouder is?!? En we hebben een groot koophuis en allebei een goede baan, dus de basis is er. Misschien dat mensen dan niet zo snel (durven) zeggen dat ik te jong zou zijn. Ook zegt iedereen dat ik zon moederlijk type ben, dus misschien dat mensen er gewoon niet zo raar van opkeken haha liefs rianne
Ik ken die opmerkingen, ik ben 22. Mijn man 32, we zijn 3 jaar samen en afgelopen zomer getrouwd. We wilde graag kinderen ook doordat mijn man al wat ouder is en ik geen hele oude papa wil voor mn kids. Ik kreeg en krijg ook vaak te horen wacht nou nog even, je bent nog jong, geniet nu nog. Net of dat met kind niet kan?!?!?! Natuurlijk weet ik dat alles anders zal worden, maar vanaf mijn 15 ben ik elk weekend in de kroeg geweest, 4 jaar lang op kamers gezeten vanaf mijn 17e en flink gefeest en nu heb ik daar totaal geen behoefte meer aan en had ik enorme drang om zwanger te worden. We zijn nu 7 weken zwanger en super gelukkig. We moeten iedereen met zn commentaar maar laten praten, maarja....niet altijd gemakkelijk :S
23 is toch niet zo jong? Jong moeder worden heeft zo zijn voordelen. Ik merk dat ik sneller moe ben dan toen ik 23 was. Aan de andere kant hebben we het financieel nu een stuk ruimer. Volgens mij draait het maar om één ding echt: je liefde voor je kind. En dat is niet leeftijdsgebonden.
komt mischien ook omdat ik er ontzettend jong uitzie. moest laatst zelfs mn legitimatie tonen bij de film voor 16 jaar en ouder:s klein tenger en een jonge kop..denk dat mensen zich dan vaak vergissen en vergeten dat ik 23 ben i.p.v 13 ofso.
Zeker niet te jong hoor! Mensen denken altijd hun ongezouten mening te kunnen geven als je zwanger bent en nog gelijk denken te hebbn ook ...zucht. Wat iemand hier al eerder zei, het is nooit goed, dan weer te jong, dan weer te oud, niet getrouwd?is het wel gepland dan?woon je nog maar net samen, was het wel de bedoeling, etc, etc. Ik was 26 toen ik mijn zoontje kreeg en nog niet getrouwd, nou wat ik wel niet heb gehoord...en dan leven we in 2009, toen nog 2005/2006. Was het wel gepland?wil je niet eerst genieten van het leven?etc, etc. Te triest voor woorden werkelijk waar. Ten eerste, je hoeft niet getrouwd te zijn, hoe middeleeuws is dat! Ik ben inmiddels wel getrouwd maar dat is uit pure liefde en niet omdat het zo hoort of makkelijker is. Ten tweede:wie geniet er niet meer als er een kindje is?ik geniet dubbel en dwars van het leven nu mijn zoontje er is, nog meer dan vroeger. Enne, ook al ga je nog uit, mag best hoor, ook daarnahaha, het leven houdt niet op bij een beebje Geniet ervan, mensen hebben altijd wel wat op te merken.
Ik was zelf 22 toen ik trouwde en zwanger werd van mijn zoontje, op mijn 23ste is hij geboren. heb soms ook wel een opmerking gekregen maar me er eigenlijk nooit wat van aangetrokken. Nu ben ik 25 als ons tweede kindje komt, vind het gewoon perfect Gewoon genieten en laat ze maar zeuren, dat doen ze toch altijd!
ik was 22 toen ik zwanger raakte en mila geboren werd, maar sinds ze er is voel ik me ook meteen een stuk volwassener. ben nooit het type geweest van veel uitgaan ed, maar ben wel n stuk rustiger sinds mila er is, je hebt toch hele nieuwe prioriteiten en verantwoordelijkheden.
Trouwens, ik heb ook nog nooit te horen gekregen dat ik te jong zou zijn of wat dan ook. Ik denk dat dat ook je eigen instelling is hoor. Ik let daar gewoon helemaal niet op. Net zoals mensen wel eens aan mij vragen of mensen mij raar aan kunnen kijken gezien ik er nog zo jong uitzie. Tsja, vast wel, maar ik zie het niet. Het kan me namelijk niets interesseren. En zo is mijn houding altijd al geweest: ik heb hiervoor gekozen en wat jullie vinden kan me niets schelen. Heb dan ook alleen maar hele positieve en lieve reacties gehad. Ze zeggen allemaal eerlijk dat ZIJ er nog niet aan moeten denken en dan zeg ik eerlijk dat ik me dat heel goed kan voorstellen maar dat ik het helemaal geweldig vind. En dat weten ze. Het enige wat ik als vervelend heb ervaren is als mensen tegen mij zeggen dat zij nog geen kinderen willen omdat ze graag nog wat carriere willen maken. Dan denk ik 'ja ik ook!' en vraag ik me af waarom mensen denken dat dat niet meer gaat als je kinderen hebt. Dat is ook puur eigen instelling. Maar dat is niet persoonlijk naar mij gericht dus dat trek ik me niet persoonlijk aan.
inderdaad waarom zou je nadien geen carriere meer kunnen uitbouwen! mij bekijken ze vooral raar omdat ik thuis ben om voor mijn zoontje te zorgen en zal dit ook nog doen tot de baby die nu nog geboren moet worden naar school gaat. daarna nog tijd genoeg om te werken toch?!
ik vind 23 jaar ook niet te jong. ik ben zelf 20 jaar en mijn vriend en ik hebben er bewust voor gekozen. en ik heb nooit echt van stappen gehouden woon nu meer dan een jaar samen we zijn 1x uit geweest nou dat kan na die tijd ook nog wel hoor ff oppas regelen en je kunt wel een keer uit maar ik vind het niet nodig. lekker met de kleine thuis zitten lijkt me het fijnste wat er is
Ik ben 26 jaar, mijn vriend 28 en we zijn bijna 10 jaar samen. En nog hebben mensen het lef om te vragen of het wel gepland is.. Ze praten toch wel, en het is toch nooit goed. Heb ook al van aardig wat mensen gehoord dat ze me jong vinden. Ik zie eigenlijk alleen maar voordelen aan onze leeftijd...
Ik was 20 toen we er bewust voor gingen, het was ook snel raak en zie hier -> Frits is geboren! Nooit echt commentaar gehad, juist altijd wel leuke berichten en eerlijke berichten, dat ze het niet verwachtten nu al, maar dat ze het wel onwijs leuk vinden! Natuurlijk ik ben ook vrienden "kwijt" geraakt, maar uiteindelijk zijn dat geen vrienden. Ik ben trots op mijn gezin en als de kleine dadelijk wat ouder is, wil ik ook gewoon weer gaan verder leren en werken.