Ik moet even mijn ei kwijt: Ik woon schuin onder mijn schoonmoeder, maar ik merk nu erg goed dat het me gaat irriteren... vooral omdat mijn vriend en ik het gisteren over geboortekaartjes hadden, en zij zat er toevallig bij... en zij stemde helemaal met mijn vriend mee met wat hij wou... hij wou van die simpele advertentie kaartjes zoals: Aangeboden: Beschrijving... Telefoon nmmr enz... helemaal niet leuk enz... verder zij ik dat ik in ieder geval iets met een foto wou hebben... moeder gelijk er doorheen tetteren dat een baby er toch niet uit ziet als het net geboren is.... dat maak ik toch zelf uit... net zoals andere dingen... ik wil bepaalde luiers en bepaalde soort zalfjes gebruiken... zegt ze nou ik koop gewoon de goedkoopste en hoef niet perse zwitsal... als ie bij mij komt krijgt ie gewoon mijn zalfjes... en zo over veel meer dingen... ik ben misschien een zachtaardig mens en wil het liefste dat het kleintje op veren gedraagt word. zij verteld dan dat ze bijv ruw gaat doen.... en ook allemaal van die stomme opmerkingen... zo van: als ie in het schoonmaak kastje komt laat ik hem gewoon even ruiken hoe vies chloor ruikt.... dan doet ie het nooit meer.... ik denk dan bijmezelf... koop gewoon een klipje dat die deur niet zomaar opengaat... en met de naam ook alleen maar opmerkingen maken.... en met hoe wij het wiillen opvoeden.. of als ik iets gekocht heb... zegt ze zonde... kleding krijg je genoeg... Nou als ik een trui wil kopen maak ik dat toch zelf wel uit? ik heb het hier met mijn mannetje over gehad.... maar hij zegt dat hij er ook niks aan kunt doen.... het is namelijk een hele ouderwetse vrouw: zo van, ik en mijn mannetje moeten U zeggen. enz. en een hele strenge vrouw is het....
Je man of vriend laat die een smet haar praten, ik zou het niet pikken, als er zich iemand zo met mij bemoeide. De volgende keer zou ik dat wel duidelijk maken, als ik jou was!! Gewoon zeggen, het is ons kind, en wij weten wel wat we willen, het kaartje moeten jullie leuk vinden de naam moeten jullie mooi vinden, en de rest ook ,je moet toch zelf wel weten welke zalfjes je koopt! bha wat naar z'n schoon moe, ik liet me niet op de kop zitten!
Ik zou zeggen dat als zij dat zo van plan is dan de kleine dan niet bij haar thuis komt. Jullie zijn de ouders en het is jullie kind dus wat jullie zeggen gebeurt. Alleen al dat van "als hij in het schoonmaakkastje komt bla bla..." Levensgevaarlijk. Dadelijk is ze er niet op tijd bij en heeft ie al iets in zijn mond zitten.
Dan zou het voor mij duidelijk zijn, niemand doet ruw met mijn baby, dus zou ik 'm nooit naar die oma brengen. Jij bepaald hoe je je kind opvoedt en niet je schoonmoeder. En ook gewoon meteen iets van zeggen als ze zo doet en je niet op je kop laten zitten, bespaart je achteraf een hoop ergernis!
was ook vergeten erbij te zetten... mijn vriend is echt gek op zijn moeder en luisterd in vele zinnen maar dit vind ik te ver gaan... ze wil niet dat hij het kind erkent... namelijk als het misschien ooit fout gaat dan hoeft hij niks te betalen... hij vertelde gisteren als hij het later erkent dat ie dan geld moet betalen.... en zei dat hij het dus gewoon ging erkennen..... dus die moeder gelijk met der grote bek.... je gaat het niet erkennen.... dan word het maar geen (achternaam van vriend).... echt onzin vind ik dat.... je kind heeft toch een vader en moeder???
haha het komt me allemaal zo bekend voor. Ik heb het er gewoon met haar niet meer over de zwangerschap want alles wat ik koop of doe voor het kind vind ze overdreven. en dat ik zo misselijk ben vind ze dat ik me aanstel. Nu gaat ze zelf om dingen vragen en daar krijgt ze antwoord op en wat ze ook zegt ik ga steeds harder de andere kant doen.
Wat een rotmens zeg! Ik zou zo snel mogelijk verhuizen als je kan. En dan ver bij haar vandaan. Natuurlijk is het lastig voor je vriend want die staat tussen jou en zijn moeder in. Maar hij krijgt dat kind met jou en niet met zijn moeder!! Misschien moet je het ook tegen haar zeggen dat je niet wil dat ze zich zo met jullie bemoeit. Ze moet haar plaats kennen. En ik zou haar ook nooit alleen op jullie kindje laten passen. Gezien de opmerkingen die ze maakt lijkt me dat erg onverantwoord. Ik wens je in ieder geval erg veel sterkte. Want het zal niet zo een twee drie opgelost kunnen worden.
Wow bij haar vergeleken is mijn schoonmoeder een schatje. (en ik krijg al kiespijn als ik dat zeg) Het is niet makkelijk zeker als je vriend zo dol is op zijn moeder. Maar sta op je strepen. Als ze zich zo gedraagt gaat jullie kleine gewoon daar niet naartoe. En als ze weer zo moeilijk doet over dat erkennen dan zeg je maar iets van dat het ook zijn kind is en hij dus ook mede de verantwoordelijkheid er voor heeft.
Echt joh....SCHOONMOEDERS Ik ga er NOOOOIIITTTT een worden hahaha! Nja hopelijk wel maar goed! Waar slaat het op dat ze zo doet? Ruw met het kindje omgaan? Ik zou mn kind niet eens meer bij haar in huis laten slapen als ze eens moest oppassen,laat staan oppassen,zou me er niet lekker bij voelen! Kom zeg,het is jullie kindje en ze moet zich maar aanpassen op de manier zoals jullie jullie kindje willen opvoeden! Zijn alle schoonmoeder soms het zelfde :
BAH SCHOONMOEDERS!!! ik vind ze ook niks, en gewoon je eigen zin doen en niet die van je (schoon)moeder!! mijn vriend is gelukkig niet zo dol op zijn moeder heeft ze er zelf naar gemaakt rotmens (sorry hoor) kuzz anita
schoonmoeders zijn idd niet de leukste mensen op de wereld... ik weet ook niet goed wat ik met de mijne aan moet... ze denkt veel beter te weten, ook met name over kids en opvoeden enz. omdat ze er 5 heeft... Nou die zijn niet allemaal erg goed terecht gekomen... door haar... helaas... behalve de oudste en de jongste (jongste is dus mijn vriend) en die is nog wat te sturen om het zo maar te noemen... hij is ook deels opgevoed door de man van de oudste... Ze denkt dus alles wel te weten enz.. terwijl ze niet eens fatsoenlijk voor haar eigen kan zorgen Mijn kleine zal dus ook nooit bij haar logeren, en ze zal er ook nooit alleen bij oppassen, is hard maar ze kan het gewoon niet, in feb met neefjes van mijn vriend, de volgende dag ik de luier van jongste verschoond, had ze de avond ervoor de kleine niet goed schoongemaakt, zaten verharde poepresten aan zijn piemeltje... (had ze niet gezien zegt ze) en de oudste neefje, heeft ze snachts 4 uur lang laten hoesten en op het eind huilen, ze had het deels niet gehoord (kleine lag naast er in campingbed...) en ze had paar keer gekeken ondergestopt knuffel gegeven en der eigen omgedraaid... de jongen heeft lichte vorm van astma, zijn hele keeltje was schraal van het hoesten en hij ademde piepend, als iemand blijft hoesten geef je hem toch wat drinken ze dacht dat dat nie mocht .. zelf drink je toch ook als je kriebelhoest hebt.. dus ja schoonmoeders, zijn meestal de ergste mensen... niet allemaal hoor maar meeste wel...
Sjeetje, wat vervelend. Mijn nekharen gaan overeind bij het lezen... Ik bof met mijn schoonmoeder, die laat mij en mijn vriend alles lekker zelf doen, geeft advies als we er om vragen, probeert ons af en toe eens wat te verwennen als we daar eten (mijn lievelingseten maken)....nee echt een top schoonmoeder. Natuurlijk zijn we het wel eens niet met haar eens, maar dat kunnen we gewoon zeggen. Mijn eigen moeder probeert me wel eens te sturen (ouders zijn gescheiden, en mannen zijn oud vuil, behalve mijn vriend, die kan er nog wel mee door), maar gelukkig heb ik het bij haar wel door en zeg ik gewoon dat ze er mee op moet houden. Sterkte! En ga op je strepen staan!
Wat een schoonmoeder zeg! Die van jou spant de kroon, wat een heks zeg. Over dat erkennen dat ze zich daarmee gaat bemoeien. Nou ik had me 2x kunnen inhouden en dan was de bom gaan barsten. Ik heb ook zo'n serkreet, die gaf mijn man bij de 1ste een krantenknipsel zo snel in zijn handen en zei moet je lezen als je alleen bent. Dus terwijl ik keek en zij bij ons kwam eten. Weet je waar het over ging? Ik ging het lezen toen ze weg was: Over erkennen, dat je helemaal met buitenlanders(ik ben buitenlands) moet oppassen want die kapen je kind zo mee naar het buitenland dus hij moest het wel erkennen maar ook onder geen voorwaarde mijn achternaam geven!! Ik was woest, in alle staten. Mijn man vond het ook raar van haar en die belde haar en zei dat ik woest was en hij vond het ook niet kunnen want we kregen een kindje hoor en we vertrouwden elkaar. Toen ik haar de keer erop sprak vertelde ik haar wel even de waarheid, ze bood ook met rood hoofd naar de grond haar excuses. Daarna nog een paar keer dezelfde fratsen gehad als jij, over opvoeden enzo. Toen is de bom gebarsten bij mij een keer. Ik heb haar uitgescholden en echt ik was helemaal klaar en janken zij! Huilen, zeggen dat ze mijn man wou spreken en niet meer mij en dat ze wel even naar ons zou komen om met ons te praten. Ik zei gewoon: ik ben helemaal klaar met je, ik hebje door en je kan janken wat je wil voor je zoon zijn symphatie maar mij doet het niks en ik ga nu SLAPEN! Na 2 maanden rust wou ze erover praten en hebben we het uitgepraat. Vanaf toen(bijna 3 jr geleden) is alles perfect tussen ons. We hebben het heel gezellig samen en ze komt geregeld op bezoek, gaan we wandelen of winkelen of eten, terwijl mijn man er niet eens is. Dus soms moet je er wel wat van zeggen.
Nou het is zo... dat ik altijd ruzie met haar heb gehad... en toen op het moment dat ik zwanger was... zei me mannetje dat ik het nu wel goed moest maken... terwijl ik alle recht had om boos te zijn... met veel tegenzin heb ik het goedgemaakt... met de hoop dat ze nog steeds niet langs zou komen... want vond het wel lekker dat ze al paar maanden niet meer op bezoek was geweest... toen ik het goed had gemaakt... kwam ze natuurlijk weer elke dag en nu begint het me weer zwaar te irriteren... vooral omdat het lijkt alsof wij alles met haar moeten overleggen... zij is niet zo iemand die ergens sorrie voor zegt... het is echt een amsterdamse moeder die overal schijt aan heeft... net zoals flodder moeder... alleen niet slordig... ik kom zelf uit alphen aan den rijn (dorpje) en trek dus niet snel mijn bek open.. vooral niet omdat mijn vriend erg veel respect heb voor zijn moeder... voordat wij wat kregen zei hij ook zo: als het niet goed klikt met mijn moeder word het niks tussen ons... eerst ging het wel goed totdat ik dan ontplofte... en nu sta ik weer op het punt.... qua verhuizen is het gewoon moeilijk aangezien mijn werk mijn contract niet heeft verlengt toen ze wisten dat ik zwanger was en dus financieel niet goed zitten.... na mijn zwangerschap heb ik een goede sollicitatie afspraak gelukkig met goede kansen.... we hopen binnen 2 a 3 jaar een huis te kunnen kopen buiten amsterdam... vooral omdat wij ook maar een 2 kmr woning hebben en niemand woningruil wilt
hey sjarrel.. jeetje dan ben ik blij met mn schoonmoeder zeg... want dat zou ik dus echt niet aankunnen...elke schoonmoeder vind wel iets wat jij niet vind.... mijn schoonmoeder zegt ookwel eens dingen wat ik beter kan doen met de baby.. dan lach ik een keer en denk ik ja niet dus.... maar dat van jou poeh.. ik zou al 10 x geexplodeerd zijn.. en wat is dat nou kind niet erkennen.. waar bemoeit ze zich mee.. ze was er toch ook niet bij toen het gemaakt werd.... raar hoor... hopelijk gata het snel beter... misschien dat 1 keer haar de waarheid zeggen je wel goed doet.. kun je het altijd op je hormonen schuiven lol
Ik heb gelukkig ook een hele leuke schoonmoeder... dus niet elke schoonmoeder is het zelfde!! Ze heeft het beste met ons voor en staat altijd klaar als er iets is ! Hopen dat het nog goed kan komen bij jullie schoonmoeders !! Sterkte allemaal groetjes
Ja maar moet je eens luisteren(lezen), je zegt dat hij zijn moeder erg respecteert. Prima. Jij moet haar dus ook respecteren waarom zij jou dan niet? Ben je niks waard ofzo? Wat zij geeft zal ze van mij terug krijgen. Je bent volwassen dus als ze je respecteert moet je haar ook respecteren en zoniet dan moet je er gewoon wat van zeggen of jouw man. Het is zijn moeder.
EEN GOEDE OPLOSSING!!!! VERHUIZEN!!!! klinkt stom, maar ik woonde ook eerst vlak bij ln ouders werd er STAPELgek van. We zijn toen verhuisd niet alleen om die reden maar het is perfect zo!!!
Wat je ook kunt doen als je de zaak niet wil laten ploffen is gewoon helemaal niets meer tegen haar vertellen. Als ze dan vraagt waarom je niks meer verteld kun je rustig zeggen dat je geen zin hebt om steeds kritiek te krijgen. En dat verhaal dat hij niet hoeft te betalen als hij de baby niet erkent klopt trouwens helemaal niet. Je kunt desnoods via de rechtbank een DNA onderzoek eisen en kan hij alsnog betalen, dus dat is geen reden om het kind niet te erkennen. Je kiest er samen voor, is dan toch lullig als vader onbekend op de geboorte akte staat! Die erkenning geeft hem trouwens vooral rechten dus het is in zijn eigen belang om dat te doen. Zou het ook voor de geboorte doen, anders krijg je een hoop rompslomp hoor, terwijl je het nu binnen 10 minuten geregeld hebt.