Wow, ik zie zich hier weer dezelfde discussie als altijd ontrafelen waarin iedereen voor een ander bepaalt wanneer het verantwoord is om thuis te blijven of hoeveel dagen je in de week maximaal "mag" werken en onder welke omstandigheden (als je moet, mag het wel en als je wil, mag het niet ) Ongelooflijk, soms denk ik dat we weer beland zijn in de jaren 50, zo ouderwets zijn sommige mensen hier. Maar dat is mijn mening he, dan mag ik dat zeggen. O, en als ik er een bijzet wordt mij boodschap weer ontkracht want ja, we willen elkaar niet kwetsen natuurlijk he? Doe lekker waar je zelf zin in hebt en laat anderen ook doen waar zij zin in hebben!
Wat is het toch makkelijk om te roepen dat jij het beter doet dan een ander. Laat iedereen toch lekker leven zeg! Mooi dat jij je lekker voelt bij hoe jij het doet, maar respecteer ook dat een anders het anders doet! Kijk ik vind natuurlijk ook dat ik het op de beste manier doe (), maar ik heb niet de behoefte om een ander daarvan te overtuigen hoor... Het zijn ook altijd dezelfde discussies!
Reageer alleen even op de vraag..... Nee een baan zoeken van 24 uur valt niet mee... ze vragen eigenlijk alleen maar full-time mensen De vrouwen die vaak 24 uur werken, zijn vrouwen die al bij het bedrijf werkte en gebruik hebben gemaakt van het recht op deeltijd werk..... of ouderschapsverlof ofzo...
Inderdaad.... Ik ben het eerste half jaar na de geboorte een thuisblijfmama geweest. Ik kon geen geschikte baan vinden. En achteraf ben ik dankbaar dat ik dat eerste half jaartje alles heb mogen mee maken en bij haar kon zijn. Maar toch miste ik iets.... Ik miste Assi... Ik was mezelf aan het kwijtraken, zo voelde het. En dan ook nog eens erg véél stress want zo makkelijk was het niet op 1 salaris. Ik ben daardoor erg afgevallen binnen korte tijd. Zelfs het CB maakte zich zorgen om me. We hadden net een nieuwbouwappartement gekregen waar ik zooo happy om was. Maar nog steeds had ik geen baan. Ik bad elke avond om een leuke baan zodat ons leven weer op de rails zou komen. Dan zou ik pas écht kunnen beginnen met genieten van mijn gezinnetje. Nu ik weer werk heb gevonden voel ik me weer de oude. Mijn dip is weg en het voelt letterlijk alsof mijn leven nu compleet is. We hebben een nieuw huis, leuk werk en een superrrrrrmeissie waar ik zovééééél van hou. Misschien dat jullie nu beter snappen waarom ik zo blij ben dat ik werk! (4 dagen p/w) (en ik heb ook echt een leuke baan, hoor! dat maakt het helemaal super)
Heerlijk om te horen dat je leven weer lekker op de rit is Assi! Een eigen huisje (je woonde toch bij je broer?) en een toffe baan en een toffe dochter: wat wil je nog meer?! Ik heb een stomme baan, maar zelfs dan vind ik het fijn om weer aan de slag te zijn. Ik was ook wel een beetje uitgekeken op de hele dag thuis zitten na een halfjaar verlof (heb nog ouderschapsverlof extra opgenomen). Ik ben ook heel blij en dankbaar met de extra (betaalde!!! ) tijd met mijn meissie maar ook weer heel blij om de deur uit te zijn en andere mensen te zien. Momenteel maak ik mijn ouderschapsverlof 1 dag in de week op, maar vanaf mei ga ik weer 4 dagen werken. Ik geniet des te meer van mijn tijd met de kleine, voor mij werkt dit echt heel goed. En mocht mijn droombaan ooit langskomen, dan zou ik ook 5 dagen willen werken. Maar dan moet het wel echt mijn droombaan zijn....
Waarom zou het wel verantwoord zijn om kinderen te nemen als je 5 dagen per week MOET werken dan? Dat is dan toch net zo 'zielig' voor het kind? Waarom zijn vrouwen die wel moeten opeens uitgezonderd? Voor een kind maakt dat toch geen verschil?
Ik denk dat het voor iedereen anders is. De een is super happy met 5 dagen werken, en de rest voor de kids, als die persoon 2 dagen zou werken zouden de kids en zij misschien veel minder gelukkig zijn. En hetzelfde de andere kant op! Ik werk zelf nu nog 3 dagen, zou 1 dag en avond daarbij naar school moeten. Heb ervoor gekozen dit niet te doen, omdat ik gewoon niet meer dan 3 dagen bij mijn ventje weg wil zijn! Hoewel aan de andere kant het meer verdienen en hem daarmee meer kunnen bieden wel verleidelijk is, maar niet zo verleidelijk als zoveel mogelijk bij hem zijn (ben alleenstaand mama) On topic, ja het is heel moeilijk een partime baan te vinden en een leuke sector, of uberhaupt een sector! Maar ik ben van mening, dat iedereen lekker moet doen waar zij zich goed bij voelt, voel jij je goed, dan straal je dat ook uit naar je kinderen. Ben jij niet gelukkig, dan merken je kids dat ook... Maar dat is mijn visie
Om nog even op die 3 dagen terug te komen Het ligt een beetje aan je ambities en de baan. Ik ga na mijn studie 4 dagen per week werken omdat ik graag carriere wil maken en ik denk dat dat op die manier beter haalbaar is. Manlief werkt ook 4 dagen op kantoor en 1 dag thuis. Ideaal vind ik Ik zou het echt niet trekken om niet te werken. Maar ja, dat ben ik
Ik vind het niet vreemd hoor als je 24 uur wil gaan werken. Wij zijn nog niet zwanger, maar als ik eenmaal bevallen ben blijf ik fulltime werken = 4 dagen van 9 uur en mijn vriend gaat dan minder werken. Hij werkt in de horeca dus verdient minder dan ik en heeft ook weinig kans op loonsverhoging, terwijl ik dat ieder jaar krijg. Een beeb is er nog niet, maar die keuze is dus al gemaakt. Succes met het vinden van een baan!