Hoi Lieve meiden, Ik ben nu net zwanger bijna 6 weekjes, Wat ik heel moeilijk vind is om het aan niemand te vertellen. Het liefst schreeuw ik het van de daken. De enige die het weten is mijn moeder, papa mijn broers, schoonzus en 2 vriendinnen. En natuurlijk niet te vergeten mijn vriend. Heb het alleen gister wel aan mijn baas verteld. Ik ben namelijk fulltime kapster en ben dus vaker op mijn werk dan thuis. Mijn baar was heel blijn voor mij echt had zo`n reactie echt niet verwacht hahaha. Mijn baas heeft me echt geknuffeld en gezoend. Ik had zoiets van hij moet het weten want als er wat op mijn werk fout gaat ja en dan? Maar om het de rest niet te vertellen vind ik heel moeilijk. Maar ja ik kan ook beter wachten want het is nog heel pril. Hoe houden jullie het vol en wie weten het bij jullie? dikke kus
Hoi Marra86, Ook ik ben bijna 6 weken zwanger en ik herken je verhaal precies. Voordat je het kan vertellen aan iedereen duurt wel lang. Ik zou het ook wel uit willen schreeuwen. Groetjes Snowwie
Ik begrijp jullie, hetzelde heb ik ook meegemaakt maar ik heb het iedereen meteen verteld eigenlijk. De kans dat het misgaat is er altijd het kan ook later in de zwangerschap misgaan. Maar goed.. je moet het zelf weten natuurlijk.
hallo, ook ik heb het meteen verteld toen ik de test las haha ik heb ook zoiets van nou ja mis kan het ook gaan als je 36 weken zwanger bent... en als het misgaat hou je dat ook niet echt voor je lijkt mij...maar dat is inderdaad aan jullie zelf
hoi marra nou we hadden hetzelfde probleem en toen zei mijn schoonpa waarom zou je het niet vertellen? als het alsnog verkeerd gaat en je hebt verdriet snappen de mensen het helemaal niet... dus wij hebben het met 8 weken tegen iedereen verteld
Je kunt het natuurlijk tegen iedereen vertellen als je dat wilt, maar houd dan wel altijd in je achterhoofd dat wanneer het wel mis zou gaan (waar je natuurlijk niet van uit moet gaan, maar de kans is gewoon groter in de eerste 12 weken) je nog tijden lang de vraag krijgt hoe het gaat met je zwangerschap. En neem maar van mij aan dat dat erg pijnlijk is als je moet vertellen dat het helaas is misgegaan. Natuurlijk kan het ook na die 12 weken nog mis gaan, maar dan gaat de kan van 20% naar 1% en dat is natuurlijk beduidend minder. Ook is het natuurlijk niet mogelijk het de hele tijd stil te houden. Ga dus bij jezelf even na of je dus ook met die vragen om kunt gaan mocht het mis gaan. Wijzelf hebben bij onze eerste zwangerschap alleen de ouders en broers en zussen ingelicht, helaas is dat toen geëindigd in een miskraam. Bij deze 2e zwangerschap hebben we het de ouders wel meteen verteld, maar de broers,zussen en vrienden pas met 10 weken, want toen hadden we een 2e echo met kloppend hartje. Dan is de miskraamkans zeggen ze ook nog maar 1%.
Hier ook eentje die gelijk aan iedereen gelijk heeft verteld. Ik kon gewoon niet wachten...En ja zoals de andere zeggen het kan ook na die 12 weken ook misgaan en dan hou je het ook niet geheim... Liefs Jeanney
als je het zo moeilijk vind vertel je het toch gewoon lekker? Bij mij wisten de meeste ook met 6 weken wel dat ik zwanger was hoor.... Het is net hoe je er tegenover staat...
Denk ook niet dat het nog lang duurt voordat wij het tegen iedereen gaan vertellen. Is gewoon dat we zelf ook even aan het idee willen wennen. anders gaat iedereen zich er gelijk mee bemoeien. Groetjes Snowwie
de eerste week dat ik het wist was het ergste, toen wist niemand het. Nu weten onze ouders en broer en zussen het. En ik heb het aan mn baas verteld. Nu valt het wel mee. Nog 1 weekje en 2 dagen en dan is de echo, en dan mag iedereen het weten!
Hoi Sarah, Ik heb pas 25 november mijn eerste echo. En 21 november eerste afspraak bij de verloskundige. Lijkt wel of iedereen al veel eerder naar de verloskundige moet dan ons. Dan ben ik al zon 10 a 12 weken zwanger. Groetjes Snowwie
ik heb met 9 weken eerste echo en een week later intake bij de verloskundige. Eest was het bij mij ooklater hoor! maar ze belde dat dat niet door kon gaan, of ik eerder kon. Nou dat sla ik niet af natuurlijk. Eigenlijk moest ik ook allebei met 10 en 11 weken! Nog even volhouden! En anders kijk je toch of je buiten je familie 1 persoon in vertrouwen kan nemen met wie je af en toe even kan kletsen! (die heb ik ook hoor...ze had me gespot hier op het forum )
Bij mij weet nog helemaal niemand het! Wil eerst wachten op de eerste echo, 10 nov.! Dus zelfs onze ouders weten nog van niets!
Beide keren heb ik het dus niet volgehouden en het meteen aan iedereen verteld. En ook toen we wisten wat het geslacht was. De eerste keer zelfs ook de namen. Nu hebben we de namen alleen aan echte naaste familie en mijn vriendin verteld. Ik ben niet zo goed in dingen voor me houden.
Ik heb het pas met 13 weken aan iedereen verteld. De enige die het wist was mijn man en met 6 weken heb ik het mijn vriendin/collega verteld. Ik vond dat ze daar recht op had omdat zij ook de enige was die wist dat ik gestopt was met de pil en dat we later in de mmm beland zijn. Ik had het geluk dat de zomervakantie precies in de moeilijkste periode van het 'niet vertellen' was. Iedereen was toch afwisselend op vakantie en we wilden het iedereen graag tegelijk vertellen. Mijn verjaardag was precies op de laatste dag van de vakantie en toen ik precies 13 weken was, dus dat was echt mijn stimulans om mijn klep dicht te houden Overigens had ik het best eerder kunnen vertellen (want idd als het mis gaat moeten ze het toch ook weten), maar zowel mijn moeder als schoonmoeder hebben last van hoge bloeddruk en daarbij overleed de tante van mijn moeder ook nog eens deze zomer (waar ze zelfs voor terug hebben moeten komen tijdens hun vakantie om de begrafenis ed te regelen). Het leek mij dus ook absoluut niet verstandig om dan deze eerste spannende weken daar ook nog eens aan toe te voegen Anders had ik het na de eerste echo al wel verteld hoor! Ik vond het deze keer nog het moeilijkst om niks te zeggen! Succes voor iedereen die z'n klep nog ff wil houden
Hahah hier moet ik inmelzelf wel even om lachen! In mijn belevingswereld zijn dat best veel mensen! Maar ik ben van mezelf dan ook wel redelijk terughoudend ( bij mij weten 2 mensen het: alleen mn vriend natuurlijk en 1 vriendin) Op het werk en aan kennissen vertel ik het denk ik na een maand of 3, maar ik vind het wel belangrijk om het te delen met 1 goede vriendin vanaf het begin zodat je gewoon ook alles vrijuit kunt bespreken wat je allemaal voelt. Dat is toch anders dan praten met je partner. Ook hier op het forum ben je wat dat betreft nog redelijk "anoniem" En mocht het mis gaan dan vind ik het alleen maar fijn dat zij het ook weet. Dit te delen met vreemden en collega's lijkt me niet wat. Moet je idd helemaal zelf weten toch? Maar ik wacht er lekker nog even mee, heeft ook wel iets leuks om het nog geheim te houden!
Ik snap je helemaal! Heb net ergens anders dezelfde vraag neer gezet. Mijn man wil het het liefst ook nog geheim houden, maar dat vind ik HEEEEL moeilijk. Vooral tegenover mijn (schoon)familie... Ze zouden het zo leuk vinden! En inderdaad, als het mis zou gaan, zou ik er ook met ze over willen praten, dus we hebben besloten om het ze volgend weekend te vertellen. Dan ben ik jarig en dat leek mij wel een leuk moment...
Het is beter om gewoon nog even voorzichtig te zijn met het goede nieuws doorvertellen. Maar als je echt niet kan wachten, dan zou je het natuurlijk kunnen vertellen. In de beginweken moet je altijd wel voorzichtig zijn, omdat het anders kan lopen, wat we natuurlijk niet hopen. Het zou enkel vervelend voor jezelf zijn, als heel de wereld het weet en jij met een paar weken een miskraam hebt. Soms is het beter als je het gewoon voor je houdt, totdat je al wat verder bent.