Hoi ik ben even benieuwd ! Ik ben nu 5 weken zwanger. Ik heb het nog niemand verteld. De familie vertellen we het rond de 8 weken en de rest pas na de 1e echo na 12 weken. Maar ondertussen lopen sociale contacten/ planningen etc gewoon door. Hoe gaan jullie hiermee om? Ik heb nog geen dramatische kwaaltjes maar ben wat vermoeid. Maar de kwaaltjes schijnen meestal rond de 6 weken te komen? Dus zal ik alle dingen die we inplannen kunnen gaan ondernemen? Plannen jullie de weekenden etc gewoon gezellig door of pas je de agenda hierop aan? En wat is de ervaring van meiden die dit al hebben meegemaakt?
ik ga donderdag bijv. wokken met vriendinnen en mag dan dus geen rauwe dingen en bepaalde dingen dienik heel lekker vindt. mochten ze er naar vragen vertel ik t gewoob heb ook zoies als t wel fout gaat (denk t niet ) dan weten ze waaom ik dan verdrietig ben enzo
ja, dat is ook zo! Het lijkt me lastig als je misselijk wordt, hoe ga je hiermee om, in hoeverre pas je je leven erop aan, hoe doe je dat op je werk (wil het daar pas met 12 wk vertellen)...
Ik weet ook pas sinds een paar dagen dat ik zwanger ben en vind het ongelooflijk moeilijk om het stil te houden. Ouders, schoonouders, zus/zwager en beste vriendinnen weten het al. Maar ze wisten ook dat we er al een tijdje mee bezig waren dus kon het echt niet stil houden. Nu moet ik het voor mijn werk nog wel even stil houden i.v.m. een vast contract anders had ik het van de daken geschreeuwd. En net zoals Behappy zegt als het wel mis gaat weet ik dat ze er allemaal zullen zijn om ons te steunen. En bepaalde smoesjes, verkeerd gegeten, niet helemaal fit, antibiotica kuur (in verband met geen alcohol drinken) buikgriep. En als het echt zo gaat dat je niks meer binnen kan houden zou ik me ziek melden. Hoop dat je er wat aan hebt. In ieder geval Gefeliciteerd! En geniet er van!
haha ja last van mijn darmen heb ik al gebruikt en niet mee uit eten gaan omdat vriendlief thuis aan het koken zou zijn.. haha
ik ben nu 7 weken zwanger en heb veel buikpijn (bandenpijn), vermoeidheid, misselijk enz. ook ben in normaal altijd wel in voor een wijntje en een sigaretje. mijn sociale leven staat nu even op een laag pitje. wanneer ik op een feestje kom en ze zien dat ik niet drink en rook is het gelijk duidelijk voor iedereen en dat wil ik niet. ik spreek vooral overdag af voor een "theetje"en vermijd even de feestjes s`avonds. ik heb nu ook even genoeg aan mezelf en mijn werk. ik ben gewoon te moe om s`avonds nog van alles te ondernemen. nog een paar weken en dan mag ik het gaan vertellen....kan niet wachten!!!
heel herkenbaar ! Ik was laatst bij een vriendin op de thee die een enorme appeltaart had gebakken met verse slagroom... pff wist niet hoe ik m weg moest krijgen..! Ik plan nu ook niet teveel nieuwe dingen in de agenda tot dat ik het kan vertellen denk ik..
Gefeliciteerd! Ik heb mijn agenda pas aangepast op het moment dat ik last kreeg. (Ik was vanaf 5/6 weken tot een week of 14 enorm moe.) Maar ik heniet bij voorbaat al dingen afgezegd of niet gepland, ik keek gewoon hoe het ging en dan zag ik wel wat ik wel deed en wat niet.
Gefeliciteerd! Wij hebben het zo snel mogelijk verteld, we zien geen heil in het verborgen houden van een zwangerschap en we waren natuurlijk dolblij (ik zeg niet dat anderen dat niet zijn) dus we wilden het delen. Ik was de eerste weken toch te moe voor een gezellige agenda dus we hebben het wel rustig aan gedaan.
Je kunt gewoon enorm moe zijn, dus pas goed op jezelf. Wij hadden nog een diner met zakenrelaties en ja, ik kon met goed fatsoen niet thuis blijven. Heb ternouwernood het toetje gehaald en viel toen echt bijna om van ellende . Was toen acht weken zwanger en wilde het ook nog niet vertellen. Plan slim, je kunt beter als je je goed voelt lekker iemand bellen om wat te gaan doen dan opzien tegen een te drukke agenda. Succes en gefeliciteerd natuurlijk! Eva
Ik ben 'savonds echt helemaal gebroken, zit nu in wk 7 en heb hier nu ongeveer n weekje last van...terwijl ik altijd een avondmens was en smorgens wat langer bleef liggen, nu ga ik vroeg er in en later eruit als t even kan, lijk ineens wel veel meer slaap nodig te hebben (hiervoor kon ik het altijd prima redden met 6/7uurtjes) Wij hebben het nog niet verteld, alleen aan twee beste vriendinnetjes, we wachten nog 2,5 dan is mijn schoonmoeder jarig en vonden we het wel leuk dan te vertellen namelijk maar het liefst schreeuw ik het nu al van de daken, erg moeilijk het stilhouden...
Gefeliciteerd! Ik merk zelf vooral de moeheid en de wisselingen van stemmingen. Een hele tijd geleden had ik met vriendinnen voor half april een weekendje weg gepland. Ik heb het hen verteld. Hun reacties waren superlief. Ze begrijpen het volkomen wanneer ik moe ben en ze vinden dat ik echt zelf moet aangeven wat ik wel en niet red met de moeheid. Voor mij was het echt heel fijn om die steun te krijgen, want ik voelde me er best lullig onder, al is het natuurlijk voor een goed doel Op mijn werk heb ik het aan een paar naaste collega's verteld, omdat ik daar nogal last heb van stemmingswisselingen. Ik reageer soms veel te fel en ik wilde niet dat zij zouden denken dat het aan hen ligt. Ook zij reageerden gewoon goed en begripvol. Mijn ouders weten het inmiddels wel. Voor mij moeder kon ik het gewoon niet verborgen houden. Die viel het meteen op dat er wat anders was. Mijn schoonouders krijgen het te horen wanneer we de echo hebben gehad en alles goed blijkt. Tot die tijd vermijden we de etentjes onder het mom van dat we liever samen thuis eten, omdat we zo druk zijn nu. En verder is het nog eventjes volhouden. Wij hebben al besloten dat we de volledige 12 weken echt niet gaan afwachten voor onze naaste familie en vrienden. Als de echo goed is, vertellen we het mondjesmaat. Maar goed, dat is een keuze. Ik begrijp ook helemaal dat je voor een bepaalde zekerheid wil gaan door het niet te vertellen. Maak het jezelf in ieder geval niet te moeilijk. Met volle teugen in de openbaarheid genieten is ook wat waard!
Wij hebben het altijd snel verteld. Bij Thirza werd ik met een week of 8 echt kotsberoerd, dus kon ik er sowieso ook echt niet meer omheen. De andere keren ging het mis en was het fijn dat mensen daarvan op de hoogte waren/er rekening mee konden houden. Deze keer wilde mijn man het perse langer stilhouden en dat hebben we ook gedaan. Ik was steeds hardstikke moe, dus we hebben weinig sociaals ondernomen. Denk dat als iedereen na dit weekend op de hoogte is, dat wel gesnapt wordt
Ik heb het bij de eerste test verteld aan familie en een vriendin. Het weekend voordat ik heb getest kon ik er al niet onderuit en hadden schoonouders al de vermoedens. Ik ben dat weekend echt heel ziek geweest. En nu kan ik het niet verbergen vanwege mijn buik (terwijl ik nog maar 9 weken ben), dus nu weten mensen het gewoon. Ik plan wel dingen, maar wel als ik de mogelijkheid heb er onderuit te kunnen als ik echt ziek zwak en misselijk ben.
Ik ben ongeveer 5 weken en alleen mijn vriend weet het een een hele goede collega. Hou het verder nog even voor me, durf het nog nauwelijks te geloven!