Hallo allemaal, Ik ben nu bijna 24 weken zwanger en heb ontzettend last van mijn hormonen. Ik huil om best veel.. Als ik iets op tv zie van kinder of dieren mishandeling is het al te veel, als mijn vriend zijn stem iets verheft dan is het al te veel. Ik heb denk ik nog nooit zo veel gehuild als in de afgelopen weken.. Uiteraard gaan deze huilbuien niet zonder emoties.. Nu was mijn vraag kan mijn dochtertje mijn verdriet voelen? En wat kan ik hier tegen doen? Ik ben erg bang dat ze hier misschien last van heeft.. Ik probeer haar een zo goed mogelijke start te geven maar met mijn hormonen wil dat momenteel niet erg lukken.. Hoe was/is dit bij jullie?? Alvast bedankt voor het reageren!! Liefs!
Maak je geen zorgen. Je geeft zeker dingen door, maar of je dochter iets merkt van je verdriet door je hormonen... Dat denk ik niet.
jaaa heeerlijk die hormonen! ik was iemand die bijna nooit huilde, nou ik heb ook zon periode in mijn zwangerschap gehad. En na mijn zwangerschap ook! dus lang leve de hormen! niks om je druk om te maken! het is alleen heel vervelend. ik moet je eerlijk zeggen dat ik er zelfs nu nog wel eens last van kan hebben!
Heel erg bedankt voor de reacties!! Ik was dus ook echt niet iemand die snel huilde.. Juist daarom vind ik het ook gewoon zo raar.. Die hormonen zijn zo'n raar iets.. Ik snap er echt helemaal niets van! En het is inderdaad zeer vervelend.
Het schijnt dat je kindje wel wat merkt van je emoties en dat is juist goed!!!! Hoe meer emoties jij ervaart tijdens je zwangerschap, hoe meer emoties je dochter al mee in aanraking komt, hoe minder snel andermans (en later dr eigen) emoties wereld vreemd voor dr zijn, ze kent ze immers al van mama...
Bedankt voor je reactie! Dat had ik nog nooit gehoord.. Maar het klinkt inderdaad heel erg logisch! Maar wat ik dan wel weer zielig vind is dat ze nu dan al verdriet heeft... Heeft iemand misschien tips om beter met die hormonen en die achtbaan van emoties om te gaan? Liefs!
Ik heb de laatste tijd ook echt last van mijn hormonen! Maak haast elke dag ruzie met mijn vriend om de kleinste dingetjes! Hij kan niet wachten tot de zwangerschap voorbij is haha!
Moet overigens wel zeggen dat ik mijn hormonen ook niet onder controle heb... Bijna dagelijks word er wel een potje gehuild en ruzie maken is ook tot de orde van de dag. Mijn vriend wilde een elftal aan kinderen, hij snapt nu waarom maar weinig mannen dat ook daadwerkelijk doen, mij 11 keer zwanger, ziet hij niet zo zitten Snap dat jij je meisje wilt beschermen tegen alle nare dingen in de wereld (dat wil ik en vele andere namelijk ook) Laat ik wel even zeggen, als jij huilt, heeft zij geen verdriet, ze voelt jouw verdriet, en leert hier nu al mee omgaan Dat is echt goed. Hoop dat het jou ook wat meer rust geeft
Ze merkt hooguit de fysiek chemische kant, maar heeft geen verdriet. Dat heb jij ook niet echt volgens mij, je hebt alleen eerder tranen, zoals je waarschijnlijk ook minder remmingen zult hebben als je iets wel leuk vindt. Vaak lachen zwangere vrouwen ook eerder of hartelijker, als ze van het emotiobele soort zijn.
Bedankt voor de reacties! Gelukkig ben ik dus niet de enige, Haha! Dat geeft me inderdaad wat rust! Het hoort er dus helaas echt bij.. En die mannen krijgen in deze tijd een hoop voor hun kiezen! Succes allemaal met de rest van de zwangerschap! En daarna uiteraard! Liefs!