Hoi Moon! Opzich klinkt het alsof je bevalling voorspoedig is gegaan. Hopelijk slaat het johannesbroodpitmeel aan en heeft ie straks minder dipjes. En al aan de lowflow, dat is goed zeg! mooi gewicht ook! super! probeer ook te genieten he? sterkte met de drukte en de spanning, fijn dat je even van je hebt laten horen, groetjes
@ ons kleintje Hihi nee daar is hij ook al vanaf. Hij heeft geen hulp meer met ademen. Ja geniet ook hoor. Je beleefd het allemaal wel anders nu. Veel zusters kende ons nog en is de sfeer ook al heel anders dan bij Britt. Zal wel blij zijn als hij naar huis mag. Zonder kind leef je toch veel makkelijker dan met al 1. Britt vind hem erg lief gelukkig. Ze krijgt nu pas het besef een beetje dat hij echt uit de buik is.
aaaaaaach wat lief zeg! mooie baby om te zien ook! ik zal blij zijn voor jullie als ie mee naar huis mag. Ben je al helemaal hersteld van de bevalling? ik las trouwens laatst iets (in een oude Ouders van Nu) van de stichting van Ouders van Couveusekinderen dat die speciale koffertjes hebben met een pop erin een doktersspulletjes voor de broertjes en zusjes van prematuur geboren kindertjes. dat leek me wel een heel goede manier om je (andere) kind erbij te betrekken. Gelukkig vindt Britt hem lief! Genietze
Hee wat goed om te lezen hoe goed het naar omstandigheden gegaan is, en wat een plaatje! Als ik je verhaal zo lees had je voor je doorhad dat je aan het bevallen was een baby. Wel fijn dat hij zo tegen de 32 weken aan zit, ik denk dat dat veel scheelt. Althans, als ik de laatste tijd zo lees wat mama's doormaken met heel vroeg geboren kindjes, is dat heel wat heftiger dan het bij ons was in elk geval. (Mischa was met 32 +5 wk geboren) Nu maar hopen dat Wessel lekker snel mee mag! Ik was er ook over aan het nadenken en verwacht ook dat, als dit kindje ook te vroeg komt, het heel anders zal zijn. Op een of andere manier ben je nu voorbereid en weet je wat je kan verwachten met een vroeg geboren kindje, doordat je het al meegemaakt hebt. Al blijft het natuurlijk spannend. Het lijkt me wel heel pittig allemaal, met al een kleintje thuis! Red je dat een beetje? Je schrijft al dat je erg moe bent, logisch! Mischa is nu net 1 en die begrijpt er natuurlijk niets van. Hoewel hij de laatste tijd wel vreemd doet... Hij hangt sowieso erg aan me, en dat dat snel tegen mijn buik is is logisch, die is nogal aanwezig. Maar sinds een paar dagen heeft hij iets nieuws... Als ik op de grond bij hem zit te spelen komt hij tegen me aan liggen, stopt zijn handjes tussen mijn benen en drukt zich met zijn hoofdje helemaal tegen mijn onderbuik aan... Ook speeltjes zit hij in het holletje tussen mijn benen/onder me te stoppen. Maf he! Hmm wel erg off topic trouwens, sorry.
@ ons kleintje Jawel, had alleen eergisteren beneden helemaal schoon gemaakt. Heel erg slim.. dacht dat ik zo knock out zou gaan @ mama Ja 28 weken of 31 maakt echt een wereld van verschil. Britt gaat smorgens mee en om 4 uur gaan wij naar m'n ouders daar eten we dan. En hun eten als wij weg zijn zodat ze op haar gemakje kan eten. Daar gaat ze ook lekker in bad.. dus dat hoeven we dan al niet meer te regelen en doen. Verder is ze wel zoet als ik kolf en komt ze ook helpen hihi. Van8 is hij weer aan de flow gegaan. Hij had te veel dalingen.. hopelijk kan hij er snel weer vanaf.
hai moon wat goed om te lezen dat het zo goed gaat.. hopelijk zijn de dipjes snel voorbij.. mooi mannetje
Wauw, mat Britt mee? Volgens mij mogen er bij ons in het ziekenhuis geen kindjes op de baby-afdeling mee naar binnen... Dat scheelt al een hoop denk ik? Fijn dat je ouders zo helpen. Ik hoop voor je dat hij lekker snel vooruit gaat en weer snel van de flow af mag! In elk geval kan hij zijn energie nu in groeien stoppen in plaats van in moeizaam ademen. Succes!
Hoi allemaal, Ik ben nieuw op deze site en vond het zo herkenbaar allemaal dat ik me ook aangemeld heb voor deze site. Moon, ik ben blij dat je bevalling nog goed is gegaan en dat je zoontje het goed maakt. Mijn dochtertje is met 32 weken geboren en we zijn bezig om zwanger te worden van een 2e (gaat niet zo makkelijk nl. met clomid). Ik moet zeggen dat bij mij de angst ook erg leeft dat een tweede kindje eerder komt. Ik hoop dat ik onder controle bij de gyn kan blijven, maar dat vraag ik dan wel als het zover is. Ik vind jullie verhalen hier zo herkenbaar en ook fijn om te lezen dat het bij een 2e ook beter kan gaan dan bij de 1e. groet, S
hihi he mamavanmischa, bij ons mochten alle broertjes of zusjes van de couveusekindjes wel op bezoek komen. De rest niet. @ moon dat poetsen kan ik me nog wel herinneren na thuiskomst even weer lekker alles schoonmaken, maar je moet idd wel rustig aan doen! Ik vind dat jullie wel een mooie oplossing hebben bedacht voor Britt. Groetjes
@ mama Ja alleen als ze 3 weken niet met waterpokken in aanmerking geweest zijn. @ S Suc6! Wij hebben ook in de MMM gezeten. Toen stopte we na 2miskramen raakte ik zwanger van Britt en Wessel zouden we beginnen. En 3 dagen voor de afspraak bleek ik al zwanger. @ jufffie Haha en zelf heb je zo'n mooi prinsesje Hoe gaat het? Zucht.. kolven begint me op te breken. Is niet alles met al een kleine. En borst lukt ook niet ben nu 2weken aan het oefenen hij heeft 2x gedronken. Hapt zuigt en houdt op. Hulp is ook super not. Had tegen mezelf gezegd dat als het niks werd gewoon zou stoppen maar nu vind ik de keuze toch weer moeilijk. M''n ouders zeggen stoppen voor ik er aan onder door ga.
kan ik me zeker wel voorstellen, maar bedenk dat het best nog kan komen dat de zuigkracht toeneemt met een aantal weken. heb je al een tepelhoedje geprobeerd? jammer dat je geen goede hulp krijgt. ik begrijp je ouders wel, maar ja je weet de gevolgen niet he? mijn zoontje is met drie weken teruggegaan naar de intensive care met een infectie, en ik was toen maar wat blij dat ik borstvoeding gaf. uiteindelijk is hij er na een paar dagen weer op gekomen. Ik wil je niet bang maken hoor, maar soms krijgen ze nog een terugslag. hij kan het nu goed gebruiken, die extra weerstand van zijn moeder. Verder is het ook goed voor de hechting tussen jou en Wessel. liefs
Ben het helemaal met je eens hoor Ons Kleintje, maar ik heb hier toch ook een andere kijk op. Moon, je mannetje heeft jou nodig, en je hebt ook nog een dochter om voor te zorgen. Het is allemaal niet niks en ik heb me zelf voorgenomen, mocht ik ook in deze situatie terechtkomen, dat ik het wel ga proberen, maar als het niet lukt lukt het niet, klaar. Je moet er niet onderdoor gaan en je kindjes hebben allebei niets aan een overspannen mama. Ik geloof dat een uurtje lekker bij (een ontspannen) mama liggen veel beter is voor de hechting dan een gestresste mama die koste wat het kost blijft wegen-aanleggen-wegen-stressen-wisselen-wegen-stressen-enz. Nou ja, ieder zijn mening natuurlijk. Ik heb alleen persoonlijk de ervaring dat het soms ook wel fijn is om juist aangemoedigd te worden om te stoppen. Wat een moeilijke (verdrietige) beslissing he! Heel veel sterkte ermee! Enne, alles wat je tot nog toe gekolfd hebt heeft hij toch maar mooi binnen!!
wat een prachtig ventje zeg! echt geweldig! qua bv ben ik het helemaal met mamavm eens, ik ben bij Mila zo gepusht dat ik er zelf aan onderdoorging. ben nu helemaal huiverig voor het woord bv alleen al, terwijl er best een kans zou kunnen zijn dat het nu bij de 2e wel makkelijker gaat. ben er zo bang voor, door al die rot ervaringen van de 1e keer! hoop dat het allemaal goed blijft gaan met jullie en Wessel snel mee naar huis mag!
Moon, dank voor je reactie. We houden moed. We zijn al begonnen met clomid, eisprong gehad en nu is het afwachten op het testen. Wat betreft het borstvoeding geven moet je gewoon doen waar jij je goed bij voelt. Je zoontje zal het merken als jij gestrest bent en misschien daardoor wel minder drinken. Jammer dat je te weinig begeleiding hebt. Ik heb zelf gekolfd (kon geen bv geven omdat m'n dochtertje te ziek was) en dat is prima gegaan. Alle beetjes die ik eruit heb weten te krijgen is meegenomen, maar ik moet zeggen dat ik ging kolfen wanneer het mij uitkwam. Dus niet 'snachts. Het heeft wel weer als voordeel dat anderen ook eens een flesje kunnen geven terwijl jij kan rusten. Aan de andere kant vraag ik me ook wel eens af of m'n dochtertje geen koemelkallergie zou hebben gehad als ik meteen met gewone voeding was begonnen. In het kort: doe waar jij je goed bij voelt, op je eigen manier en voel je er niet schuldig. Wat je ook beslist, als het voor jou goed is, is het ook goed voor je zoontje. groetjes, S P.s. mooie namen van je kids en een schattig ventje hoor
Dit is zo herkenbaar! Ik heb mezelf gepusht, kolfde dus zelfs 's nachts toen Mischa allang doorsliep! Na mijn hele zwangerschap te hebben getwijfeld heb ik eindelijk de knoop doorgehakt, ik ga het proberen, maar als het niet lukt lukt het niet. Dus er komt geen kolf meer in (tenzij de baby veel te vroeg komt) en ik wil geen andere fratsen uithalen om het toch te proberen. In elk geval heeft borstvoeding voor mij geen positieve klank meer (mooi moment samen, wat je zo vaak hoort) maar een negatieve.
dat heb ik dus ook. absoluut geen gekolf meer! stel dat deze baby inderdaad op tijd komt, en het allemaal meteen lukt wil ik het best proberen, maar mocht het om wat voor reden dan ook niet lukken, geen twijfel meer mogelijk en word het gewoon de fles, en in tegenstelling tot de eerste keer zzal ik er geen traan om laten. ik heb zelf nooit bv gehad, mijn partner ook niet en we zijn ook groot geworden hoor! (volwassen is een 2e, maar of dat nou door de voeding komt ) maar ze moeten absoluut niet gaan proberen om met foldertjes over bv enzo aan te komen, want dan ben ik weg. een mooi moment samen? is het bij mij nooit geweest. als ik al huilend naar de couveuse ging omdat het tijd was voor een voeding, is dat geen mooi moment. buidelen, dat was voor mij een mooi moment samen!
Over het kolven en bv. Toen ik zwanger was van Fay had ik al besloten dat mocht zij ook te vroeg komen dat ik niet zou gaan kolven. Je hebt al een kleine rondkruipen/lopen en dan nog ziekenhuis in en uit.. nee ik was er echt niet meer aan begonnen. Nu bleek ik overigens ook een trauma van het kolven te hebben, wilde bij Fay als ze op tijd kwam wel bv geven. In ziekenhuis moest ik al kolven om het op gang te brengen (brrrr), en het lukte maar niet. Uiteindelijk thuis begon de kv over kolven en ik barstte in tranen uit, echt niet dus he!! Heb uiteindelijk mijn man om 00 uur naar de apotheek gestuurd. Overigens bij Sam dus ook 6mnd gekolfd en eigenlijk niet aan de borst gekregen. Ik haalde allerlei truckjes uit om het beter te krijgen (de productie). Maar echt wat een zware tijd.