Hi Dames, Ik heb een emo dag.. sorry voor de lange verhaal maar ik moet het even afschrijven ! IK Blijf het nog zo erg vinden dat er geen enkele mogelijkheid is om te kunnen communiceren met de vader mijn dochtertje in mijn buikje... Het lastige is is dat ik 5 weken geleden weer in contact kwam met hem. Na mijn verhaal dat ik hier heb gedaan kun je je wel voorstellen dat ik erg huiverig was om contact met hem te hebben. Toch des ondanks alles dacht ik op dat moment dat er wel echt ergens een weg zou zijn om hier uit te komen samen met hem. Hij liet mij weten dat het niet goed ging met hem, dat hij toen overspannen thuis zat en dat hij therapie had gezocht voor de issues die hij met zich mee draagt. Daarbij heeft hij vaak sorry gezegd voor wat hij had gedaan en dat hij alles begreep waarom ik mij en mijn kinderen zo in bescherming had genomen. Ik was opgelucht dat hij hulp had gezocht en dat hij medicatie had voorgeschreven gekregen om hem te helpen. Ik maakte wel duidelijk dat ik voorzichtig aan de communicatie wegen zou openen maar dat ik mijn koers zou houden op de besluiten die ik had genomen - waarin ik hem tijd en ruimte gunde om aan zichzelf te werken en na de geboorte kon kijken hoe of wat. Hierop volgde een leuke weekend (niets fysieks of zo want ik wil geen liefdesrelatie met hem dat is echt weg) en 1 week met leuke soms confronterende conversaties. Maar ik kon er mee dealen... Voor dat ik het wist - al in die eerste week werd zijn ondersteunend medicatie veranderd in enkel melatonine zodat hij toch kon slapen en geen chemicaliën hoefde te slikken en zijn intensieve cognitieve psychotherapie veranderde in een weekendje in augustus "je innerlijke kind genezen". Ook ging hij de week daarop weer 50 - 75 % aan het werk.... Vond dit erg vreemd - nee ik heb hem geen medicatie zien innemen en bij zijn gesprekken was ik ook niet maar ik had er vertrouwen in dat hij er aan werkte - hij vertelde mij dat hij niet in contact kon komen met zijn emoties en dat is een van de redenen waarom hij zonder empathie leeft. Zijn inlevingsvermogen in de emotie van anderen is hij kwijt en hij wou hieraan werken (dat overtuigde hij mij). Er zou een langen weg zijn en hij overtuigde mij dat hij vastberaden was om hier heel hard aan te werken. Ondertussen probeerde hij mij aan alle kanten te paaien - en gedeeltelijk viel ik hier in momenten weer voor! Ik werd weer zo in zijn wervel meegenomen. Liefdes verklaringen, allerlei uitingen van hoe fantastisch ik ben (ughugh), sexy, hoe aantrekkelijk mijn zelfstandigheid is, geld, bezoekjes ect... ga zo maar door... Cadeautjes had hij ook voor mij gekocht maar dat heb ik niet aangenomen.... en achteraf spijt dat ik geld heb aangenomen. De 3 weken die daarop volgde draaide hij weer om naar hoe hij is en werden de conversaties meer emotioneel drukkend. Alles uit het verleden werd weer mijn schuld en ik bracht schade toe aan hem en zijn zoon door ze buiten de zwangerschap te sluiten. Hij probeerde mij dingen toe te zeggen waar ik niet achterstond en als ik niet er aan toegaf dan bleef hij zeuren tot dat ik er niet meer tegen kon en uit mijn vel sprong. - bijvoorbeeld - opdragen van dit kindje bij een kerk had ik nog niet over nagedacht... persoonlijk wil ik dopen maar daar denk ik pas over als ze er is en hij pushde en dwong dit onderwerp dat hij alle recht heeft dat wel alleen dit kindje ging opdragen in zijn kerk. Mijn antwoord is en blijft: IK GA NIET MIJN KIND GEVEN AAN EEN KERK DIE IK NIET KEN!!! en verder draaide mijn zondag waarbij ik eigenlijk ziek op bed lag om hoe zielig hij is omdat ik hem niet gun zijn dochter op te dragen in zijn kerk... KOM ZEG!!!) Ik mocht in zijn beleving ook niets meer besluiten omtrent de baby en al over het feit dat ik nog steeds zonder hem wou bevallen viel hij helemaal over. Toch probeerde ik steeds maar die afstand te bewaren alleen hij wist precies welke knopjes hij kon drukken... Op een gegeven moment werd ik zo argwanend - hij vroeg alle babyspullen terug van zijn ex zodat hij zijn huis klaar kon maken en had tegen zijn broer gezegd dat hij het helemaal niet erg zou vinden om in de ww te komen zodat hij meer tijd voor de baby kan zorgen. Hij wou bij mij logeren zodra de baby er is en werd mij gevraagd om bij hem te logeren zodat zij kon wennen aan zijn huis - MAAR IK WIL GEEN RELATIE EN ZO GAAT HET NIET ZIJN --- hierop bleef hij blind en verschuldigde mij dat ik de baby van hem afpak... En als mijn andere 2 dochters in de weg zouden zijn mochten zij van hem bij mijn ex gaan wonen (HUH - het zijn MIJN DOCHTERS en ze WONEN bij MIJ).... BOOS BEN IK NOG STEEDS ..... Hij gebruikt mijn kinderen - zijn ongeboren dochter en zijn zoontje als pionnen voor emotionele chantage. Daar wordt ik nog kwader om omdat ik zelf weet hoe erg dat een kind kan schaden! Ik heb hem aangegeven aan het begin van weer contact dat ik blijf de koers houden die ik had zodat hij tijd en ruimte zou hebben om aan zichzelf te werken in rust. Werkte dus NIET!!! Dit zijn voorbeelden van de situaties die zich afspeelde. Ik heb door dat zijn eisen en verzoeken zo extreem zijn en hij is zo emotioneel dwingend dat ik alweer contact heb moeten verbreken en dat heb ik gedaan vorige week maandag... NIETS meer van hem gehoord.... wij gaan ook zo op vakantie dus nog meer rust.... Maar HOE kan het nou zijn dat IK die het met iedereen het goed kan vinden... geen ruzie heb NOOIT - dat iemand waar ik zo veel van heb gehouden zo kan veranderen.... Mijn dochters worden NOOIT zijn pionnen in zijn psychische spel!!! Ben zo bang voor de toekomst... hij is echt vreselijk en nu is het misschien rustig maar afstand zal hij mij niet gunnen.... Ik weet niet of ik het aan kan... sorry.. :'( X Oktober13
Mijn eerste gedachte is, heeft hij het kindje in je buik al erkend? Anders heeft hij geloof ik geen poot om op te staan
NEEEEE heb ik niet gedaan erkenning en ga ik zekers niet doen.... is dat echt zo??? hij dreigt met rechtzaken enz.... (en zelf zegt hij zo veel van me te houden)....
Nouja, als hij er verder echt werk van maakt met een dna-test ofzo zou hij misschien wel kans maken. Weet niet precies hoe het zit
Poeh meis..wat een verhaal en verdriet. K weet er ook niet het fijne van maar als hij geen erkenning heeft dan kan hij NU niks. Hij moet dan een dnatest aanvragen en daar moet jij volgens mij weer goedkeuring op geven. Of hij moet dat via de rechter doen en als zij zeggen dat t moet heb je geen keus. Dan komt er waarschijnlijk een omgangsregeling en moet hij alimentatie betalen. En die dnatest doen ze hoogstwaarschijnlijk na de geboorte. K denk dat hij niet veel heeft om op te staan, zoek het je goed uit en ga anders naar de gemeente of instanties die je de juiste info kunnen geven. Nogmaals ik weet er niet veel vanaf alleen wat k lees en hoor van sites enz Succes! Laat je niet kennen en neem afstand! Bewaar alle smsjes, brieven, schrijf op wanner die "op bezoek" is geweest enz. Misschien kun je er mee naar de politie gaan voor een contact verbod als het uit de hand loopt. Uit je verhaal haal ik dat hij een zoon heeft uit een andere relatie en jij 2 dochters?
Hi Birds86 Ja .. ik heb 2 dochters van 4 en 10 jaar en hij heeft een zoontje van 6 waar hij co ouderschap heeft samen met zijn ex. Als je tijd hebt kun je mijn andere topics lezen. Ik heb een advocaat geraadpleegd vandaag - ze heeft mij aangewezen dat hij waarschijnlijk bewijs aan het verzamelen was om te bewijzen dat hij family life heeft met ons om zo zijn zaak sterker te maken mocht het zo ver komen. Met wat hij heeft komt hij niet zo erg ver mits ik het geld terug stort... Als ik het geld niet terugstort kan hij wel rechten aan ontlenen. (en ik heb niet zo snel 500 euro liggen want dat heb ik inderdaad opgemaakt aan babyspulletjes want ik had niets meer .. .. ) in het ergste geval zal hij erkenning toegewezen krijgen en een omgangsregeling en idd ook alimentatie betalen- en de omgangsregeling... dat gaat ook in samenspraak met mij en dat hoeft niet eens bij mij thuis te gebeuren. Co-ouderschap regelingen kan hij wel vergeten rechterlijk gezien. Verder idd is mij als advies gegeven alles te bewaren aan sms, whatapp en mail contact. Geen contact meer met hem op te nemen - niet erkennen en hem niet bij de bevalling betrekken. Ook aangifte wordt dan door iemand anders gedaan. Als het echt erg wordt dan schakel ik jeugdzorg in .. ik heb al met mijn maatschappelijke werkster gesproken hierover omdat hij agressief is geweest tegen mijn 4 jarige (toen 3 jaar - hij dauwde haar kop onder de kraan op de eerste avond van onze eerste en enige vakantie samen) en zeer emotioneel kwetsend is geweest tegen mijn oudste dochter (in de leeftijden tussen 8 en 10 jaar). Hij mag ook van de vader van mijn meiden niet in de buurt komen van onze kinderen. PFff .. ik weet dat ik bewust heb gekozen voor dit kindje en ik hou ontzettend veel van der en elke vezel in mijn lijf schreeuwt nog altijd : beschermen!!! ALLE 3 en mijn zelf ook - Ik wist echt niet van te voren dat ik met soort zaken zou moeten dealen.. Liefs Oktober13
Sorry lees het nu pas. Wat goed dat je een advocaat hebt ingeschakeld en alles hebt uitgezocht!! Heel sterk van je! Je kan niet meer dan het over je heen laten komen. Dat beschermen doe je goed! Als je de test al in je handen hebt let je al op je voeding etc om je kindje te beschermen. Dat zal ook echt niet meer weggaan, als dat beschermen betekend dat ze beter af is zonder haar vader houdt niemand je tegen. Het is jou kind! Ook al vind ik dat iedereen een vader verdiend maar dat is in elke situatie anders. Zoals ik het van jou hoor is de vader NU niet de beste vader. Hij kiest er zelf voor om zo jou en je kinderen te behandelen. Wanneer hij weer alles op een rijtje heeft zou ik hem een kans geven. Maar voor nu...nee dat noem ik geen vader. Een vader beschermd eerst de moeder want zonder moeder is er ook geen kind. Snap je wat ik bedoel? Hij moet trots op jou zijn dat jij zijn kind draagt en dat moet hij beschermen en respecteren. Ik zal eens even je verhalen gaan lezen...heel veel sterkte!
K ben f je verhalen aant lezen t viel me op dat k ze allemaal al had gelezen! Jezus wat een verdriet allemaal. Bewaar ook deze berichten want je hebt dit direct van je af geschreven en dan weet je nog wat er gezegd is. Maar ik denk dat je het antwoord al hebt voor jezelf! Je hebt al vanaf week 3 dat jullie t wisten al problemen, deze zijn nooit opgelost...ja met mooie praatjes van hem en dan weer debiel gaan doen. Dat ben je niet waard! Dat is niemand het waard! Nogmaals bescherm jezelf en je kinderen, laat hem in zijn eigen sop gaar koken of hoe ze dat ook zeggen en zorg dat ALLES goed op papier komt. Ook al komt het nog goed en willen jullie het nog eens proberen dan nog alles op papier zetten. Niet zo van ohhh dat doen we mondeling wel afspreken, ammehoela daar pakt hij je direct mee en zit jij weer met de gebakken peren.
Wat een *PIEEEEEP* vent en situatie. Ik zou als ik jou was geen enkele vorm van communicatie meer aan gaan met hem zonder een derde onafhankelijke partij. Hij kan je dan emotioneel niet meer zo snel in de tang nemen en er is dan een getuige voor het geval dat hij ook dan weer debiel gaat doen. Dat je je advocaat hebt ingeschakeld is een hele goede van je. Houd inderdaad alles bij. Voor nu, ga lekker op vakantie en maak je even niet druk om die oelewapper
jeetje wat moeilijk meid.. ik ben dan echt antie jeugdzorg maar goed dat terzeide... idd alles bewaren .. ookAl zou hij iets willen met de baby en hij heeft niets erkend kan het nog een hele lange weg voor hem wrden
Hi support team Ik dank jullie voor jullie steun voor nu ... Nu heb ik even een break! waar ik er helemaal niet aan ga denken of stressen! Even van mijn vakantie adres snel... Ik laat hem zo zoals hij is. Ik reageer op niets (hij heeft een sms gestuurd om mij een fijne vakantie te wensen) en ik ben blij dat ik nu helemaal in frankrijk zit te genieten van de zon, zee en zwembad!! Met mijn 2 prachtige kinderen.... En lieve ouders XX Oktober13...
hij kan dreigen met vanalles en nog wat zolang hij het niet erkend heeft heeft hij geen poot om op te staan zijn psychische klachten helpen hem ook niet dus laat het hem maar doen hij heeft geen rechten verbreek zolang het kan het contact die stress is niet goed voor jou en de baby dat is wat telt en hij heeft helemaal niks te willen laat hem eerst aan zich zelf werken voordat hij weer begint en jij moet harder worden trap niet in zijn emo verhaaltjes het is nep en toneelspel om jou bij hem te houden wees hard voor je zelf en voor hem maar het is wel het beste en komt ie aan de deur moeilijk doen bel je de politie heel veel sterkte en geniet van je zwangerschap zonder hem en de stress
Hi - wat een vakantie met mijn geweldige ouders wel niet kan doen! Zo heerlijk gehad en voel mij erg sterk. Uitdraad kreeg ik bij thuis komst weer smssen van hem. Hij kan mij niet zo veel schelen meer. Hij gaf een lang drap verhaal over hoeveel pijn en verdriet Ik hem aan doe en dat hij nog zo veel problemen heeft. Ik heb hem verteld dat ik hem een zijn problemen er niet bij kan hebben en dat hij ons los moet laten. Totaal geen zin in. ... Nu 28 weken zwanger en zo veel zin om klein meisje rustig onze 3de trimester in te gaan. ... Straks voor het eerst naar zwangerschaps begeleiding bij de haptonoom ben benieuwd. X oktober13
Echt meid als jou verhalen zo lees ben jij een enorm sterke vrouw die een super moeder is voor haar dochters. Zo'n manipulatieve en dreigend geval van een ex kun jij echt het hoofd bieden. Geloof in je eigen kracht en wees gelukkig met je meiden. Laat zo'n zielig geval jou verdere leven niet verzieken. En je zult nog veel meer momenten hebben waarop je jezelf "zwak" voelt maar kop ervoor en je kan het..!!
Thanks Jo85!!! Hier heb je helaas geen "like" knopje!!! Haptonomie is ook precies wat ik nodig heb om mij klaar te maken voor de bevalling -ik heb besloten om het alleen te doen in het ziekenhuis.... Zij is ook zo een krachtig vrouw die weet ook dat ik het aan kan!!! X Oktober13
Hoi Na iet meer dan 1 week stil te zijn vond meneer het weer gezellig om op 1 augustus mij te vragen hoe ik het uithield met de warmte... - en meer vermeld hij dan ook niet in zijn bericht .... Ik geloof dat ik 23 juli een vrij duidelijk bericht had gestuurd met daarin vermeld dat ik NIETS met hem SAMEN wil doen en dat ik GEEN contact wil!!! Nu heb ik weer een slapeloze nacht omdat hij gewoon mij NIET met rust laat (al zitten er wel een paar dagen tussen hoor - voelt nog erger dan als hij elke dag mij lastig zou vallen want ik trek het me toch weer aan nadat ik weer wat rust heb gehad en de berichten vallen uit het niets) ik heb natuurlijk hier NIET op gereageerd maar wat een arrogante zak is Waar haalt hij überhaupt het lef vandaan!!! (vind het wel knap van mijn zelf dat ik niet heb gereageerd... het houdt me toch weer bezig!) HIj weet ook dat hij knopjes drukt op deze manier dus daarom reageer ik liever af op de forum!!! :x:x:x Misschien kan ik zo gaan slapen het is al half 4 bijna... Maar ik ben zo boos... X Oktober13
Kun je zijn nummer niet blokkeren? Dan zie je zijn berichten niet en heb je er dus geen last van En je mag je gerust hier uit kuren hoor, doen wij ook als onze kerels lastig zijn hahaha Kop op! Je kunt die zoutzak wel aan, je bent immers al zo ver zonder hem gekomen
En het gaat maar door.... Vanochtend - ik was jarig zaterdag- EN Dit is nu hoe laag hij is... ik heb gezegd eerder dat ik mijn zelf en mijn kinderen MOET beschermen let op - De telefoon gaat... Is zijn huis telefoon nummer (zijn mobiele telefoon nummer staat op mijn weigerlijst en whatsapp is geblokkerd - was helemaal zijn huistelefoonnummer vergeten - blond) en ik drukte het weg. Ik overlegde met mijn vader - want ik logeerde bij mijn ouders met mijn meiden - en hij zei je kan altijd kijken wat hij wou. Dus ik belde hem terug..... Heeft hij de handsfree aan en zijn zoontje zit er bij. Om mij te feliciteren. Elke ieder ander zou zeggen "aa wat lief" Nee.. Niet lief.. "We hadden graag een cadeutje langs willen brengen" zegt zoon van net 6. "aah wat lief van je schatje" zeg ik. "heb je het fijn weer bij papa? Lekker geslapen?" Een KIND van 6 ZOU NOOIT hebben geweten dat het MIJN verjaardag was... Dus.. hij gebruikt WEDEROM zijn kind als emotionele ammunitie!! Wat een laag laag bij de grond loser is het. Ik geloof echt dat hij het NIET vat... IK HOEF geen felicitatie van HEM... Ik hoef zijn HAPPY BIRTHDAY zang NIET - van zijn zoontje vind ik het lief arme kind kan er verder ook niets aan doen en is onschuldig in dit geheel - MAAKT ME NOG KWADER... want ik weet in welke positie dat kind gezet wordt! Zijn moeder doet het zelfde tegen zijn vader.. en het arme kind zit er maar tussen in. NOU MOOI NIET DAT MIJN DOCHTER OOIT IN ZO EEN ROL VERVALT !!!! EN JA IK BEN ER NU WEER WAKKER VAN!!! Zodra ze er is .. mag hij via een advocaat maar omgang regelen. Ik heb geen ruimte in mijn leven voor dit soort schepsels...NEE zonder van mijn energie.. ik ben genezen.. Alle sympathie en empathie is verdwenen... Hypocriet! Andere mobiele nummer!! Die ga ik maandag aanvragen. Ik heb al een andere huis nummer - NU nog een andere HUIS!!! Ik kan al bijna een boek schrijven X Oktober13
Goed zo meid!!! Hopelijk gaat hij dat ook begrijpen! Wat sneu voor het zoontje dat hij er tussenin zit