Ik voel al plopjes vanaf 14 weken, maar nu wordt het echt heel erg duidelijk. Mijn buik beweegt gewoon echt al van de schopjes en als ik mijn hand er op leg krijg ik echt een heel naar gevoel. Ik vind het echt heel erg mooi en bijzonder dat ik haar al zo goed kan voelen, en het is ook echt een bevestiging dat het 'goed met haar gaat', maar ik vind het wel een beetje eng. Of misschien is het gewoon een kwestie van wennen. Ik neem iedere avond of wanneer ik echt voel dat ze actief is een momentje om contact met haar te maken, maar ik merk dat ik het echt best wel eng vind. Ook als ik nu gewoon zit te computeren voel ik ineens allerlei geschopt, dan schrik ik mij dood, haha.. Of ben ik nu raar?
Het is je eerste en alles is nieuw, heel normaal dat je eraan moet wennen. Ik schrok in het begin ook al ik ineens een schop kreeg. Bij mn 2de ook. Het is gewoon even wennen, maar na een tijdje schrik je niet meer. Ik kan niet wachten tot ik die bijzondere momenten weer mag meemaken.
nee jo ik schrik ook wel eens nu nog wel eens met 35 weken hij rekt zich namelijk vreselijk goed uit zoooooo tegen mijn long aan een tegen de baarmoeder wand kan je zeggen dat ziet er alien like uit en ademmmm nooddddd pufff , schrik je ook wel eens van .. of plots eem flink trap als je lekker aan het eten bent verslik je even hahah je gaat er zeker wel aan wennen,, elke keer als ik wat voel is het jaaaa wat is er kleine
Ik heb sinds 2 dagen dat ik onder in mijn buik ook echt geschop voel en schrik er ook wel eens van of moet kei hard lachen omdat het zo vreemd voelt
Bedankt voor jullie reacties! Gelukkig, ik voelde me al een beetje ondankbaar ofzo.. Ik denk dat ik er gewoon echt aan moet wennen. Het is ook sinds deze week dat ik haar zo veel en duidelijk voel.
Het voelt in het begin erg raar en onwennig, geef jezelf gewoon lekker de fijd om eraan te wennen! En geniet van dat moment. Over een tijdje maak je je zorgen als ze wat rustiger is.. Ik schrik alleen soms nog als ik een flinke schop tegen mijn ribben krijg
Herkenbaar hoor! Sinds anderhalve week lichte plopjes en die worden langzaam sterker. Aan de buitenkant nog niet te voelen maar van binnen wel degelijk. Echt eng vind ik het niet maar wel ontzettend raar. Soms schrik ik er van als ik bv aandachtig met iets bezig ben maar meestal ga ik daarna stom zitten grijnzen
Bij mij was het echt van de een op andere dag aan de buitenkant te voelen. Mijn vriend voelt het nog niet zo heftig als ik zelf uiteraard, en heel bijzonder, ze stopt ook vaak net als hij zijn hand op mijn buik legt haha. Je bent trouwens een dag na mij uitgerekend, leuk!
Ik schrik nog steeds. Terwijl ik het al weken voel en het m'n tweede is haha! Deze kan ineens zo hard schoppen of raar draaien.. Op hele gekke momenten. Vaak als ik rustig met iemand zit te praten. Ik schiet dan ook omhoog of schiet in de lach.. beetje gênant soms ehehe.
Ik vond het niet eng, wel ben ik wel eens geschrokken haha. Ook vond ik het apart om te zien, ik stond te douchen en toen schoof madam van de ene kant van mijn buik naar de andere. Heel raar haha.
Ik vond het in het begin ook eng hoor.. Gek idee toch ook.. En als hij zich nu soms nog omkeerd vind ik het nog steeds iets heel aparts maar ook heel bijzonder!
Ik vind het ook wel een beetje eng en raar. Het maakt me blij omdat ik weet dat het de beeb is, maar ik vind het niet altijd een fijn gevoel. Ik ben nog vaak misselijk en kan dan weinig aan en in m'n buik verdragen. Mijn man heeft het afgelopen week ook voor het eerst gevoeld en toen moesten we beiden erg hard lachen! Dus dat was wel weer erg leuk
ik vond het zelf in het begin ook niet echt fijn, ik noemde haar toen ook mijn kleine alien haha. Ik heb wel eens tegen mijn vriend gemopperd dat vrouwen altijd zeggen dat het zo bijzonder is om de baby te voelen en ik vond dat gekriebel in mijn buik niet bepaald fijn. Toen het eenmaal duidelijke schopjes werden en niet meer dat gekriebel vond ik het wel fijn hoor daar heb ik tot de laatste dag echt van kunnen genieten