Hey meid, Ik weet precies hoe je je voelt(helaas wel...) Bij mij is het nu 17 jaar geleden en ik heb het er nog steeds moeilijk mee! Hele dikke knuffel x
sterkte missC heel herkenbaar hoor! afgelopen maandag zou mijn moeder 61 jaar geworden zijn, volgende week vrijdag is haar sterfdag, 6 jaar geleden, dus 2 rotte weken in het jaar! maar ook de andere feestdagen wordt je er altijd extra aan herinnerd Het verdriet slijt wel al zal het nooit helemaal weggaan, maar het gemis blijft altijd! @Monkeylove: ja precies, achteraf vind ik ook dat ik mijn moeder te vanzelfsprekend hebt gevonden, ik had geen oneingheid ofzo, maar laten merken dat je je ouders waardeert en van ze houdt deed ik veeeeel te weinig
Lieve Miss C, Wat erg.. Ik zou niet weten wat ik zonder mijn moeder zou moeten. Heel veel sterkte meis. Knuffel
Miss C, wat een prachtig gedicht! Ik denk dat je berichtje ook steun aan anderen geeft. Ik kan me voorstellen dat het verdriet van het verliezen van je moeder nooit weg gaat. Veel sterkte, liefs
Tranen lopen over mijn wangen Ik weet heel goed wat je doormaakt.. Ik ben mijn moeder 1 maand geleden (26-5) verloren aan kanker, en ik heb het er ontzettend moeilijk mee. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk, dat ik niet huil en dat ik niet naar haar foto's kijk. En wat jij zegt: je bent niet alleen je moeder kwijt, maar ook je beste vriendin en jezelf. Vanaf het moment van overlijden voel je daadwerkelijk een leegte in jezelf. Heel veel sterkte meid!! Dikke knuffel..
Heel veel sterkte!! Mijn vader is 9 jaar geleden overleden (21-6), wel door een andere ziekte trouwens, maar het is soms nog net of het de dag van gisteren was. Er is zoveel gebeurd in die tijd en het is zo spijtig dat hij daar niets meer van heeft mogen meemaken. 'Herinneringen zijn er om te koesteren' en zoveel meer waard als je de betekenis van die woorden pas ècht begrijpt... helaas.
Veel sterkte. Ook ik mis mijn moeder nog elke dag En denk regelmatig waarom ze haar kleindochter niet mag zien opgroeien. Ook mijn moeder was als een vriendin. Ook als ik oma,s bij school ziet staan als ik mijn dochter gaat ophalen doet elke keer weer pijn, omdat onze dochter geen eigen opa en oma meer heeft.
Nou, zeg maar gerust een dochter en geen dochtertje meer haha, ze is trouwens 19. Ze is oud en wijs genoeg om in te zien dat mijn moeder beslist geen makkelijke tante is en ik heb geen houding tegenover mijn moeder. Waar zie je me dat ze zeggen? Ik klaag ook niet, mijn moeder klaagt heel veel en dat ben ik wel eens zat en dat is niet altijd makkelijk en dan heb ik er wel eens genoeg van. Maar ondertussen doe ik alles voor haar. Daar hoef ik verder niet over uit te weiden lijkt me. En de verhouding met mijn dochter is top. We kunnen over alles praten en hebben een hele sterke band. Waarom is dat eigenlijk gerelateerd aan mijn dochter als ik het wel eens zat ben? Dat snap ik niet helemaal?
Herkenbaar hoor! Van mijn vader is het nu alweer 10 jaar geleden (toevallig was gisteren zijn sterfdag), maar ik heb het er nog steeds moeilijk mee. Dikke knuffel!
Veel sterkte vandaag, en alle andere dagen... Ik herken het precies wat je schrijft. Mijn moeder is op 30 juli een jaar geleden overleden. Op zich heb ik er wel vrede mee, het komt zoals het komt maar het missen is zo erg Mijn moeder is 53 geworden, maar heeft mijn jongste nooit gezien. Met mijn oudsten heeft ze gelukkig nog wel heel veel kunnen doen. Het gemis blijft, dat zal ook niet weggaan. Zelf was ik 16 toen mijn oma overleed en mijn moeder heeft het daar tot op de dag van haar dood moeilijk mee gehad... Mijn opa was al overleden toen ik maar een half jaar oud was, mijn moeder was toen 23 of 24... Maar goed, heel veel sterkte nogmaals!