Ligt het nou aan mij...

Nee hoor meid, hier precies hetzelfde. Zo kunnen we heerlijk tegen elkaar aan op bed liggen met zijn hand op mij buik (smelt) en zo breekt echt de oorlog uit. Ik snap er soms ook niks van. Zullen wel de hormonen zijn.

 

poef ik kan ook echt niets hebben van mijn man heel sneu voor hem. hij hoeft maar a te zeggen terwijl ik b wil horen en ik ben al chaggie en niet meer aanspreekbaar. hoea lang leven de hormonen! ach het is elukkig maar tijdelijk.

 

zo herkenbaar. hihi..

achteraf kan ik er altijd zo;n spijt van hebben.. al duurd dit wel altijd even hoor..

 

hier ook heel herkenbaar
lijkt wel of hij alles fout doet
terwijl hij zo lief is

 

Heb het ook. ik probeer het wel te onderdrukken want is idd niet leuk voor manlief...En ik voel me ook megaschuldig!

Met alle sorry's die ik hem al niet verkocht hebt...

 

Gelukkig kun je de schuld geven aan de hormonsters!


Maar inderdaad, mannen hebben het best wel eens zwaar met hun zwangere vrouwen.
Aan de andere kant: voelen zij ook es wat.

 

herkenbaar ja! vooral de eerste weken tot een week of 10 denk ik..
ik was heel snel geirriteerd en chagerijnig en reageerde dit af op hem. nu is het al een stuk minder maar nog kan ik weleens een dag hebben dat ik een kort lontje heb. maar kan er nu beter mee omgaan.

 

ook hier flinke scheld en schreeuw momenten. Ik werd bijvoorbeeld van de week witheet toen mn vriend iets verkeerd terug zette in de kast... hij had toen net hele week 50uur gewerkt en was zoals begrijpelijk dood moe. Tja en ik ging met mn woede als een tornado over hem heen. Ik had voor de zwangerschap hem al mijn excuses aangeboden voor als ik zulke buien zou krijgen, en dat is dus ook zo
hij wist het vantevoren en hield er dus al rekening mee, maar toch blijft het niet leuk voor hem. Hij zegt dan ook altijd: 'ach je had me al gewaarschuwd" heel zielig voor de mannen van ons, maar leg hem ook uit dat jij er 9 van de 10x niks aan kan doen. zwanger zijn is niet niks meiden, het is een flinke slag op je lichaam en het doet vanalles met je. sommige mannen vergeten dat lichtelijk

 

Ken het wel een beetje al val ik nog wel mee. Ik heb het van te voren in de gaten dat ik wil gaan snauwen en trek me dan een beetje terug. Mijn vriend is al zo begripvol dus ga hem er niet extra op afzeiken hahaha.

 

Zat er toevallig gister aan te denken.. Gaat dit nog over! Want anders is er ook niet veel meer aan voor me vriend, kan me op dit moment niet voorstellen dat ik na de zwangerschap weer het lieve vriendinnetje ben .

Elke ochtend zeg ik weer tegen mezelf; Vandaag ga ik lief zijn en me in houden! Het lukt me gewoon niet!... soms zelfs 5 minuten na het tegen mezelf gezegd te hebben krijg ik alweer een woede in me.(heeft die bijvoorbeeld zijn papiertjes ofzo niet opgeruimd, die ik dan zie liggen als ik benee kom)

 

Hoort er echt bij! Mijn hormonen zijn nu even rustig maar soms! Laatst lagen we beide dubbel van het lachen om alle dingen waar ik boos om ben geweest. Zo stom.
Wat bij ons wel helpt is er af en toe een grapje over maken. Dat haalt de druk er wat af. Dus na die tijd een grapje maken over het papiertje wat er nog lag. Het helpt ook als je jezelf daarin nog een beetje belachelijk maakt. Hij snapt het vast wel en misschien kun je er na die tijd wel gewoon om lachen.

Veel succes ermee! Ik ben benieuwd wanneer mijn buien weer komen.

 

Oh ja op het moment van geen grapjes maken want die fout heeft mijn man 1 keer gemaakt. Nou toen heb ik hem bijna het huis uit gestuurd zo boos was ik. Mijn man heeft ook wel eens van elende op de bank geslapen ik ging maar door over iets doms. En hij was doodop moest de volgende dag weer vroeg!
Wel zielig voor de mannen maar voor ons ook niet leuk!

 

ik herken het ook ! vooral de eerste 2 / 3 maanden van mijn zwangerschap had ik er last van (of beter gezegd had hij er last van hihi)

ik heb zelfs toen smsje van hem gekregen dat hij niet meer weet wat te doen of te zeggen omdat ik zo snel op mijn tenen getrapt was

arme mannen toch é

 

Hier botst het ook wat vaker dan normaal. Hou het maar op de hormonen. Mannen kunnen er ook last van hebben. ahaha

 

Oei, dat wordt nog wat!!! Ik ben nu 24 weken en ik heb echt helemaal nergens last van..... Dat denk ik trouwens niet alleen, maar mijn man merkt ook niets aan me. Ik zeg al steeds dat ik alles "spaar" voor het laatste moment

 

met mijn eerste zwangerschap had mijn vriend heel wat te voorduren.arme vent.voel me nog wel eens schuldig.maar je kan er niks aan doen.het is even een moeilijke tijd

 

Hier was het ook zo...mn vriend noemde me al "de hulk"

Gelukkig was het bij mij direct over zodra mn meissie op mn buik lag.
Ben nu weer de lieve vriendin