Vandaag ben ik opgenomen in het ziekenhuis na een zwangerschap van 28 weken, gisteren tijdens een controle echo bleek dat het maar een gewicht had van de ongeveer 26 weken oud kindje. Vandaag hebben ze allerlei testen gedaan, 4 x monitor die goed blijkt, goede hartslag, goede bewegingen, mijn bloeddruk is met momenten aan de hoge kant maar soms weer niet. Ben de hele dag al urine aan het sparen om morgen volledig uitsluitsel te geven van zwangerschapsvergiftiging, er is daar vandaag ook bloed voor getrokken en testen gedaan die tot nu toe goed waren. Ook is er wat aan de lage kant van vruchtwater vastgesteld en denken ze aan een slecht werkende placenta. Ze hebben me zowieso al gezegd dat het zowieso geen voldragen zwangerschap zal worden omdat het kindje nu maar rond de 800 gram weegt en niet groeit gelijk het moet. Ze gaan het zolang mogelijk in mijn buik proberen houden en de groei goed opvolgen, ook elke dag enkele malen me aan de monitor leggen. Pff ik heb zo bang.. Ze spraken al van als de hartslag achteruit gaat en het nu te traag groeit van het nu al te halen... Zijn er mensen die iets gelijkaardig hebben meegemaakt? En wat zijn jullie verhalen/gevolgen geweest? Een geboorte met om en bij 28 weken is niet evident dat weet ik.. Maar ik hoop op slaagkansen ben op en moe van de onzekerheid ...
Jeetje meid....geen ervaring maar voel ontzettend met je mee heel veel sterkte 😔 Hoop dat alles gewoon goed gaat komen...
Ik heb het zelf niet meegemaakt, wel van heel dichtbij. Mijn beste vriendin was 25 weken zwanger toen de groei stopte van de kleine meid met 28 weken is ze opgenomen in het vu, tot 29 weken hebben ze het kunnen rekken, toen liep ze 4 weken achter op de groei en dipte de hartslag steeds op de ctg. Met een ks is ze toen geboren. Ze woog 650 gram en was 30 cm klein, maar een heel sterk meisje. Na 2 maanden ziekenhuis,in amstedam,alkmaar en het streek ziekenhuis in de buurt was ze thuis. Ondertussen is ze 5,5 maand, en doet ze het super. Regelmatig is ze bij ons een avondje als haar papa en mama er even uit moeten, ze is nog steeds klein natuurlijk (4kg) maarja officieel zou ze pas 2-3 maanden zijn nu. Toen ze 2 dagen oud was zat ik naast haar couveuse op de neo.. ik kan me dat beeld nog heel goed voor de geest halen. Het waren onzekere tijden,maar volgens mijn vriendin en van wat ik gezien en gehoord heb ( ben 4x heen geweest) begeleiden ze je super goed, je bent in goede handen. Stel vooral al je vragen aan de doktoren, en leg je onzekerheid op tafel. Hier is het topic over mijn vriendin die ik heb geopend misschien kun je daar ook je vragen stellen? de meiden helpen heel goed..vond het fijn om met ze te praten. Ik had het zelf dan wel niet meegemaakt, maar ik probeerde die tijd mijn vriendin zo goed mogelijk te begrijpen en te steunen vandaar dat ik het geopend had. http://www.zwangerschapspagina.nl/prematuur/510558-een-bezorgde-vriendin.html Heel veel sterkte, ik al net zo hard duimen voor je als ik des tijds voor mijn vriendin heb gedaan, dikke knuffel voor jou!
Heel veel sterkte! Hoop dat alles goed blijft gaan! Hoop dat jullie kindje nog lang blijft zitten! Liefste tot minimaal 32 weken, dat is een echte mijlpaal.
Bedankt allemaal. Wat een onzekere tijd en de tijd kruipt ook voorbij... We hopen zo hard maar kunnen zelf niets doen.. De ene moment denk ik tis een sterke meid ze kan dat aan maar aan de andere kant ben ik zo bang dat het misloopt...
Ik heb hetzelfde meegemaakt.. ik was ook 28 weken zwanger.. Moest ook urine sparen... En het bleek bij mij wel te gaan om een zwangerschapsvergiftiging... Door medicijnen en rust hebben ze het kunnen rekken tot uiteindelijk 32 weken en 5 dagen... Mijn dochtertje woog 1100gram bij de geboorte... Ik heb al die tijd in het ziekenhuis gelegen... Vreselijke tijd... Maar bij mij bleef het heel lang stabiel de situatie... Kreeg met 28 weken meteen longrijpingsspuiten enz.. maar hartslag van het kindje was prima, ctg's waren ook goed.. en de groei was matig, maar was altijd nog beter in de buik dan erbuiten... Dus moesten we afwachten... En dat vond ik vreselijk, voelde mezelf kiplekker, nergens last van... En dan lig je daar maar te wachten en te wachten... Vooral de eerste 2,5 week bleef de situatie redelijk stabiel... Daarna begon de werking van de placenta steeds sneller af te nemen, wat resulteerde in bijna geen groei meer... En dan is het letterlijk wachten tot het zo slecht gaat dat ze moeten ingrijpen.. En dat vond ik het slopende hoor... Ben je toch bang dat ze te lang wachten... Uiteindelijk op een zondagavond had ik een slechte CTG.. 3kwartier later is ze geboren... bijna 7 weken in het ziekenhuis gelegen.. had dr pas met de uitgerekende datum thuis... Nu nergens meer last van... Superkind! Prachtig mooi en gezond!
Bedankt je geeft me hoop Ik moet ook blijven tot aan de bevalling. Vrijdag krijgen we extra echos en moeten we wss ook spuiten voor de longetjes. Heb ook zo een bang dat t misgaat in mijn buik.. Ze proberen zo lang mogelijk te rekken... Ik heb t moeilijk nu, zeker nu ik hier weer alleen lig...
Je ligt daar op de goede plek, meis! Ze houden je echt goed in de gaten. In de buik is nu echt de beste plek voor je meisje! Groeit ze nu op de P-5 lijn of de P-2,5 lijn? dikke knuffel! Alleen en s'avonds voelt alles dubbel zo moeilijk.
Logische, tis ook niet niks.. die emotionele achtbaan pff Je hebt in goede handen,nogmaals dikke knuffel ik hoop dat de kleine nog een paar weken kan blijven zitten...
Ik zou graag willen zeggen dat het minder slopend wordt, maar vergt mentaal veel van je hoor... Ik was oprecht heel blij dat mijn dochtertje geboren ging worden, andere mensen zouden zeggen; blij?? Je bent pas 32weken! Maar na 4,5 week ziekenhuis constant spanning en stress... Bovendien had ik een zoontje van 1.5 thuis zitten dan ben je blij als je eindelijk dat stukje stress en spanning kunt loslaten.. En daarna heb je ook wel spanningen, maar toen mijn dochtertje geboren was had ik meteen een goed gevoel erover... Helemaal geen angsten, wist dat ze een lange weg te gaan had voordat ze mee naar huis mocht... Maar had geen angsten om haar gezondheid.. Mijn gevoel zei dat het goed ging komen... En dan als je dan zo'n klein frummeltje ziet liggen wordt het opeens tastbaar waar je het allemaal voor gedaan hebt/ doet... Hoop dat je baby het voorlopig nog goed blijft doen en de baby nog een flinke tijd in je buik mag blijven zitten!
Mijn dochtertje had ook een groei achterstand zeiden ze.. Ze liep net als jij ruim 2 weken achter in de groei. Ik ben echter niet opgenomen geweest in het ziekenhuis, moest wel zoveel mogelijk bank rust houden. Ze hielden de groei wel goed in de gaten dmv groei echo's. Uiteindelijk ben ik thuis bevallen met 39+6 en deed het ze meteen al goed. Nu nog steeds is mijn dochter aan de kleine kant. Ze is net 5,5 kilo en 58 cm met ruim 4 maanden. Gek eigenlijk he, dat het beleid zo kan verschillen. Maar zoals je in mijn verhaal kunt lezen kan het ook gewoon goed gaan!
Ons zoontje liep ook twee weken achter. Alleen mijn vruchtwater was niet te weinig. Ik kreeg vanaf 28 weken ctg's wekelijks en elke twee weken een groeiecho. Hij bleef zijn eigen curve volgen en is met 38,5 weken geboren en woog 3 kilo. Verder ook geen complicaties gehad en hij is altijd goed blijven bewegen wat toch wel één van de belangrijkste indicaties is dat het goed gaat met een babytje. Sterkte! Ik begrijp dat het angstig is. Hopelijk blijft alles zo lang mogelijk goed gaan
Ik heb dit zelf niet mee gemaakt maar toevallig vorige week in het ziekenhuis gelegen met iemand met een soortgelijk verhaal. Haar kindje is geboren met 31 weken en een groeiachterstand van zo'n 6 weken en haar kindje doet het hartstikke goed op de nicu. De doktoren zeiden tegen haar dat het termijn belangrijker is dan het gewicht ivm de rijping dus hopelijk houdt je kleine het nog even vol! Succes en sterkte in deze spannende tijd.
Mijn kindje liep vanaf week 20 ernstig achter in groei door afwijking in placenta. Ook meerdere malen opgenomen geweest. Ze zeiden tegen mij je haalt sowieso de 30 weken niet en we gaan het moeten halen. Afgelopen 19 september met 36 + 4 bevallen van een meisje van 1600 gram. Ik was opgenomen maar ze kwam helemaal uit zichzelf en hebben haar niet hoeven halen. Na 2 weken met 2000 gram naar huis en ze doet het prima! Geloof in jezelf en de kleine. Heel veel sterkte!
Ik heb het niet zelf meegemaakt, maar een vriendin van mij heeft een keizersnee gehad bij 30 weken i.v.m. zware zwangerschapsvergiftiging. Het kindje had toen 2 weken groei achterstand. Inmiddels is het kindje al 10jaar en de medische wereld is er alleen maar beter op geworden in de afgelopen 10 jaar. Niet opgeven en probeer het over je heen te laten komen. Ze monitoren je niet voor niks zo goed. Zo kunnen ze meteen ingrijpen als het echt nodig is. Heel veel sterkte.
Ik heb met 26 weken in het zkh gelegen ivm vroegtijdige weeën, dus alle prikken voor longrijping had ik al gehad. Bij ons was de kleine met 20 weken aan de kleine kant maar nog niet zorgbarend. Hij bleek aan de kleine kant te blijven. We kregen dus elke week een echo en 2 keer in de week een ctg. Hij bleef erg goed bewegen, zijn hartslag en flow waren goed dus was de conclusie laten zitten. Met 34 weken zat meneer 5% lijntje(er waren dus maar 5% van de kinderen kleiner dan hem), dus ze wouden hem halen. Alleen omdat hij goed bewoog en een goede hartslag had zouden ze wachten tot 36 weken. In de week voor ze hem wouden halen nogmaals gemeten en wat bleek meneer had een groeispurt gemaakt. Hij was nog steeds klein, maar deed het goed genoeg om te blijven zitten. uiteindelijk is hij met 38 weken gehad om hij stopte met bewegen. Hij woog iets meer dan 3 kg, maar had wel maat 44 nodig en luiers maat 0, want alles was te groot. Inmiddels is hij bijna 10 mnd en hij is nog steeds klein en licht ter vergelijking met de rest. Hij draagt ook nog steeds maat 62/68 al wordt maat 62 langzaam te klein. Ik hoop dat jullie kind ook nog even mag blijven zitten.