ons meisje Daynah is geboren

Op 26 november zijn wij papa en mama geworden van een dochter en ze heet Daynah.

Hier mijn bevallingsverhaal.

Vrijdagnacht was Daynah heel onrustig in me buik. Ik kon daar niet door slapen. Ik heb had totaal maar 2 uurtjes geslapen tot ongeveer 07.45 uur in de ochtend. Ik werd toen wakker en moest plassen. Toen ik op stond voelde het echt raar in me buik. Ik kon het bijna niet ophouden op de wc heb ik geplast en ben weer terug gegaan naar me bed en toen ik me bed in stapte verloor ik wat vocht. Ik dacht gelijk het is begonnen. Weer opgestaan een handdoek gepakt en tussen me benen gedaan. Ben weer teruggegaan naar me bed en om 08.00 uur braken me vliezen. Dat was echt een raar gevoel. Heb gelijk Sabino wakker gemaakt en hij stond gelijk naast zijn bed.

Weeën kwamen na 30 min op gang en kwamen eigenlijk al om de 7 a 8 min. Verloskundige rond 10.00 uur gebeld en ik moest terugbellen als de weeën om de 4 a 5 min kwamen, dat was zo rond 10.50 uur. Verloskundige was er om 11.00 uur en ik had toen al 3 cm onsluiting. Ik dacht gelijk dat gaat snel. Hij vroeg of ik al naar het ziekenhuis wilde, maar dat wilde ik nog niet. Hij zou rond 14.30 uur terugkomen. Om 13.00 uur zelf naar de verloskundige gebeld, omdat de weeën heel hevig werden en vooral in me rug en heel snel achterelkaar. Ik wist niet waar ik het soms zoeken moest en ik wilde vast naar het ziekenhuis.

13.00 uur naar het ziekenhuis gegaan en de verloskundige kwam daar weer om 14.30 uur en ik was echt die weeën al aan het wegpuffen. Ik had nog 3cm onsluiting, dat was echt een domper voor me. Ik had echt verwacht meer. Ik heb toen een morfineprik gekregen om de pijn te verzachten in me rug. Het hielp wel een beetje maar niet veel. Verloskundige kwam weer om 18.00 en ik had toen 4cm onsluiting. Hij is verder gaan voelen en Daynah was niet goed ingedaald en dat zou ook niet meer gaan gebeuren. Ik werd toen overgedragen aan de gyn. Weeën waren ondertussen weer super heftig en kwamen om de 3 min. De weeën zouden meer opgewekt moeten worden zij de gyn en dat zou ook heel hevig worden, dus ik zou een ruggenprik krijgen. Ik kon niet wachten totdat ik die kreeg. Maar eerst werd er op Daynah’s hoofdje iets geplakt, waardoor haar hartslag goed in de gaten gehouden kon worden. Ik werd om 19.30 uur naar een andere kamer gereden en kreeg daar die ruggenprik. Ik ben daar helemaal tot rust van gekomen. Daar werd nog wel gezegd, dat het ook eventueel in een keijzersnede kon eindigde als de weeën opwekkers niet werkte. Om 22.00 uur kreeg ik een drukkend gevoel van onder en de gyn ging kijken en ik had toen 9cm onsluiting. Ik kon ze nog makkelijk ophouden na een uur kreeg ik pers neigingen. Ik mocht om 23.23 beginnen met persen en om 00.38 uur is Daynah geboren.

Het is een flinke meid van 54 cm en 4.305 gram.

Achteraf gezien is het natuurlijk allemaal de moeite waard geweest, maar wat heeft het pijn gedaan allemaal. Maar door die ruggenprik zag ik het wel weer even zitten.

Lfs kelly