Wil ervan genieten, maar zit zo te piekeren:-(

meis toch
klaag maar eens goed!

als je het zo beschrijft begrijp ik jou heel goed!
Ik vind het helemaal geen domme gedachte gang!

Als ik me ellendig en moe voel denk ik dat ook!
alleen bij mij is het tijdelijk...
jij hebt meer pijn!

dus hou lekker rust en neem de tijd voor jezelf!

 

Je voelt je lichaam zelf het beste aan meid. En dat geldt niet alleen voor het lichamelijke deel maar ook het geestelijke deel.
Als jij denkt dat je het momenteel niet op kunt brengen om aan het werk te zijn, dan zou ik daar zeker even over beginnen bij de arbo arts.

Want bekkenklachten zijn ook zeer vervelend, en als je niet genoeg rust neemt lig je straks misschien wel de rest van de zwangerschap plat! Dus please... denk aan jezelf okey?

 

Dat is toch juist lekker... even klagen....ik kan het me heel goed voorstellen. En als je straks niet meer kan werken, dan is dat toch gewoon zo? Daar werk je ook voor, hoor...voor als je het zelf even nodig hebt....

 

Klaag maar raak hoor!
Luister alsjeblieft goed naar je lichaam.
Succes

 

Klaag er inderdaad maar op los, en jank vooral als het eruit moet.
Ik begrijp je maar al te goed. Ik heb zelf ook enorm veel jankbuien gehad. En zit nu nog steeds vol emotie, dat is soms er vervelend, maar niks aan te doen. Het hoord er allemaal bij.
Wat betreft je klachten, ik heb ook al zo vroeg last en pijn van mijn rug en bekken ( ook altijd al problemen mee gehad). Maar als je het werk niet meer aan kunt, dan moet je echt stoppen. Als je doorgaat wordt het geestelijk ook ook te zwaarder voor je. Denk aan de gezondheid van je kindje en jezelf.
Suc-6 en sterkte

 

Tip: lees jezelf lekker helemaal in. Lees over je rechten en je plichten, lees over wat je te wachten staat, neem daar eens lekker een paar keer wat uurtjes de tijd voor. Als ik even echt heel erg zwanger wil zijn en er van wil genieten, dan bezoek ik sites als deze of ga met een zwangerschapsboek op bed of bank zitten. Heel veel stress en onzekerheid komt naar mijn idee vaak doordat je er weinig van weet. Je weet niet waar je staat en waar je goed aan doet. En dan nog wat: op jouw werk horen ze heel gewoon te reageren. Nooit en te nimmer hoef jij je schuldig te voelen over het feit dat jij een kindje wilt. Zelfs niet tegenover je eventuele partner. Het is simpelweg je natuur (mocht je het willen). En al die moderne mogelijkheden om het tijdstip van de komst van het kindje te kunnen regelen, maakt niet dat jij je schuldig moet voelen wanneer je de planning niet in handen had (ongeluk, onoplettendheid, laksheid, whatever). En dat je nu ook daadwerkelijk zwanger bent...geef jezelf een paar maanden en dan ga je ook genieten. Je MOET niet blij zijn omdat dat normaal lijkt te zijn ofzo. Hallo, je leven gaat 180 graden draaien, mag je alsjeblieft even totaal van slag zijn?

Sterkte meid, neem je tijd!

 

grtjs, lara

 

Oh ja, op je werk horen ze gewoon te reageren omdat zij daar net als ieder ander bedrijf gewoon tegen verzekerd zijn (mocht je ziek thuis blijven en/of met verlof zijn). Je kost ze niets en vrouwen worden nou eenmaal zwanger. Een correct bedrijf houdt daar rekening mee. Ja, even jammer van de planning m.b.t. je nieuwe funcite, maar je pikt de draad in de toekomst wel weer op.

gtjs, lara

 

Hoi, probeer lekker aan jezelf te denken hoor.

Ik zit ook met het bekkenprobleem omdat mijn rug nog niet sterk genoeg was na de operatie.
Ik heb dan wel het "geluk" (ook weer niet want ik heb geen werk meer ) dat ik nog bij het uwv in de ziektewet liep.
Toen ik weer op controle moest wilde ik eigenlijk niet zeggen van de terugslag in mijn rug omdat ik me lullig voelde enzo.
De fysio vond dat ik het wel moest zeggen en mijn man vond dat ook.
Dat heb ik dus gedaan en de arts was heel begrijpend, en ik kreeg weer uitstel.

Soms denken we wel eens voor andere en daarop nemen we een besluit wat wel eens ten koste van jezelf gaat.
Probeer daarom voor jezelf te denken en doe wat voor jou goed is.
Als je niet kan werken dan gaat het gewoon niet.

Succes ermee.

Groetjes MB2005.