Dag dames, Ik heb een 5 weken oude dochter. Sinds een kleine 2 weken weten we dat onze dochter verborgen reflux heeft. We zijn gestart met medicatie en dit geeft al verbetering. Het hysterische krijsen is er nog met momenten maar meestal verdraagd ze de opkomende melk nu wel. Je hoort de melk ook goed opkomen. Echter blijft ze wel last hebben want ze valt moeilijk in t slaap en als ze ze in t slaap valt en wordt dan weer elke 2 tot 5 min wakker en krijgt daardoor haar slaap ook niet. Enkel in de draagzak en rechtop houden geven haar de nodige rust. Dit doe ik overdag dan ook. Bij iemand anders vindt ze vaak ook haar geborgenheid niet en weigert dan ook te slapen. Ook s nachts wil ze altijd bij mij slapen. Haar bedje staat schuin, terwijl ons bed gwn plat is. Hier kan ik weinig maatregelen pakken. S nachts heeft ze ook het minste last van haar reflux. Leg ik haar in haar bed, begint ze te huilen om daarna volledig hysterisch te worden. Zover laat ik het ook niet meer komen. Ik heb ook al geprobeerd haar te laten slapen bij mij om haar na een half uur daarna in haar bedje te leggen maar na 5 min heeft ze het door en begint ze weer hevig te wenen. Heeft iemand ervaring en tips? T is soms gwn zo zwaar. Ze eet elke 2u en kan haar gwn niet overdragen aan iemand anders want dan weent ze heel veel en dat wenen kent nogal een zeer luid niveau. Zelf heb ik ook wat nood aan slaap en rust want ze eist al mijn energie. Bedankt alvast
Vermoeiend is dit he. Maar zoals ik het lees doe je het allemaal al super goed. Hier ook een reflux baby en ook een periode met heeeeel weinig slaap gehad. Ik heb weleens nachten gehad dat ik mijn vriend uit bed stuurde (hij ging dan bij onze peuter liggen ). Ik maakte onze bed dan baby veilig, kussens en dekbed eruit. En ging dan met baby in bed liggen, zonder shirt zodat hij kon aanhappen wanneer hij wilde. Ik weet niet of je de borst of fles geeft? Maar bij zulke nachten kon ik toch wat uurtjes pakken.
Reflux doet pijn, bij pijn wil je je veilig voelen, voelen oke ik heb pijn maar er gebeurd me niets en waar kun je dat beter dan bij mama ?! Daarom zijn kindjes vaak wel stil bij papa en mama, veiligheid. Ons vierde kindje heeft een trauma aan zijn geboorte overgehouden ( lange ziekenhuis opname zware operatie met minimaal overlevingskans 140 keer geprikt en veel onderzoeken) hij heeft bij thuis komt de eerste 7 weken elke nacht bij ons in bed geslapen, hij sliep van 22.00 tot 02.00 in zijn eigen bed en na de fles van 02.00 sliep hij bij ons verder, dit tijdstip verzette hij zelf, nu slaapt hij nooit meer bij ons ( hij is nu 7 maand ) Als mama van 4 met 3 kindjes die verborgen reflux hebben (gehad) raad ik je aan om pedagogisch lekker onverantwoord bezig te zijn en je kindje gewoon bij je te nemen, voor je kindje een veilig gevoel en voor jezelf kom je dan ook mee aan je rust toe.
Heel erg bekend helaas... Onze dochter is bijna 15 weken en slaapt ook met regelmaat alleen maar bij mij. De reflux is bij haar in de nachten wel het ergst. Het is slopend. Ik slaap inmiddels amper nog, en zit tegen een burn out aan. Maar uiteindelijk gaat m'n meisje voor alles! Het vele drinken wordt uiteindelijk wel minder, en onze dochter heeft nu steeds langere periodes dat het wel goed gaat met de reflux. Hopelijk duren die periodes steeds langer! Sterkte!
Het verhaal klinkt hetzelfde als bij mijn dochter (nu 18 mnd) Omdat ik zelf pedagogisch medewerkster ben heb ik altijd gehoord dat het uit den boze was om je kind bij je te laten slapen. Dit ook even volgehouden maar het werd alleenmaar erger en erger. Sindsdien alle 'regels' overboord gegooid... ik heb haar de eerste maanden alleenmaar gedragen in een draagdoek waar ze dus in sliep en heb dagen lang doorgebracht op onze slaapkamer (ze sliep dan het langst) ze sliep dan op mijn buik en zo kon ik ook even slapen... geen idee hoe je dit moet doen als je meerdere kids hebt.. ik zal sowieso voor een draagdoek kiezen... geborgenheid is dan maximaal Ik vond die periode heel heftig en heel erg vermoeiend. Die regels heb ik nogsteeds aan mn laars gelapt want dl slaapt nogsteeds naas me en ik bind het heerlijk! Het is even doorbijten! Zorg dat je het jezelf en je kleine het zo makkelijk mogelijk maakt..! Sterkte
Heeel erg herkenbaar..... Wij slapen nu ook apart zodat zoonlief veilig bij ons in bed kan slapen. Dan slaapt hij tenminste en komen we allemaal aan onze rust.overdag draag ik hem ook constant anders een hele dag huilen.. Doodvermoeid maar we geven er ons maar aan over...
Heel herkenbaar. Ik heb me er aan toegegeven toen en bedacht dat ik het beste deed voor hem en er een tijd kwam dat het beter werd. En dat werd het. Mijn vriend en ik hadden allebei rugklachten omdat zoon alleen op ons kon slapen. We wisselden elkaar af. Sterkte, het is echt niet makkelijk
En een co sleeper? Ze ligt bij je maar toch veilig en jij kan lekkerder liggen? Als dat niet werkt; bij je laten slapen komt vanzelf goed echt waar!!!
Heel herkenbaar, Onze dochter van nu 12 weken heeft de eerste weken ook alleen maar op ons geslapen snachts. We wisten dat dit niet verantwoord was maar ze was alleen op die manier rustig en daardoor konden wij ook nog een beetje slapen tussen de voedingen door. Na 6.5 week is ook bij haar verborgen reflux vastgesteld en door johannesbroodpitmeel door de voeding te doen is het een totaal ander meisje geworden. Ook zijn we er achter gekomen dat ze een buikslapertje is ( omdat ze weken ook op ons op haar buikje sliep) en ze slaapt nu sinds een week of 5-6 in haar ledikantje op haar eigen kamertje. En zelfs sinds een week of 3 kan ik haar wakker wegleggen en valt ze elk slaapje in haar eigen bedje in slaap... En nadat ze uiteindelijk zelf wat beter in haar vel zat heeft ze haar nachtvoeding ook laten vallen en slaapt ze nu van 22:30-08:30 en dat geeft ons weer enorm veel rust Ik weet het het is erg vermoeiend, maar ooit komt er een tijd dat het beter gaat
Heel erg herkenbaar na 3 kindjes met verborgen reflux. Ik hield ze bij mij en legde ze op hun buik te slapen, dat hielp enorm. Ik was er dan wel bij. En ja, ze sliepen dan ook bij mij in bed, man ging dan vaak ergens anders even slapen.
Bedankt voor jullie reactie. Ik geef borstvoeding en doe dat gelukkig met veel plezier. Als ze dan te hysterisch is kan ik dat gelukkig aanbieden Op zich vind ik het niet erg dat ze bij ons slaapt maar op zich mis de affectie met mijn man en dan bedoel ik niet onmiddelijk het intiem contact maar gwn het in t slaap vallen op hem, het knuffelen. voor het echte intieme contact voel ik mij voor de moment toch te moe en heb daar ook nog geen behoefte aan. Maar uiteraard gaat de dochter voor op alles! Een cosleeper hebben we maar ze wil op mijn arm of op mijn buik liggen. En ik hoop dat er snel beterschap is want idd het is zooo zwaar. Ik vind het zo vreselijk om haar te zien lijden.
Hier ook zo eentje gehad. Tot een 12 tal weken wou ze enkel op de arm/borst van mij of papa slapen. Ik kon ze wel doorgeven dus maar een bedje lukte niet. Het is inderdaad heel zwaar, en werd er met momenten echt wanhopig van, maar na 12 weken is dit gepasseerd en nu slaapt ze altijd in haar bedje. Wel op haar zij, in een zijkussentje, op haar rug lukt niet. Ze kan nog onrustige momenten hebben, maar die worden steeds minder. Ik heb dan maar steeds meegeslapen met haar, zo werd ik zelf niet te moe. Kan je dat niet doen? We hadden een alarmke aan haar pamper hangen die afging als ze niet meer ademde. Is dan natuurlijk al te laat, maar zo durfde ik wel meeslapen met haar. Ze heeft er duidelijk deugd van gehad want is een heel vrolijk kindje.
En idd, mijn man en ik hebben 12 weken apart geslapen. Vond dat ook heel lastig... maar nu mis ik dat warme kleine lijfje wel soms zo dat ik ze nog wel bij mij neem om even te slapen...