Gisteren moest ik onverwachts op mijn nichtjes van 2,5 en 8 maanden passen, voor de eerste keer. Ik had ze op de bank neergezet om bob de bouwer te kijken, de kleine had ik helemaal achterin de bank gezet en ik stond er zelf voor, ik was heel even mijn broek aan het optrekken voor ik zelf zou gaan zitten en haar op schoot zou nemen, en ze wurmt zich zo langs me heen, voorover op de grond..krijsen schreeuwen brullen natuurlijk, maar gelukkig niets aan de hand. met haar dan. ik ben enorm geschrokken en voel me intens schuldig. ik krijg het maar niet uit mijn hoofd dat ik nog niet klaar ben om moeder te worden als ik zo'n kleintje zo kan laten vallen
Dit. Plus als je kinderen krijgt zelf rol je erin.. in het begin misschien onwennig maar je groeit met ze mee.
Ik denk dat dit iedere moeder of vader wel eens overkomt hoor. Niet express natuurlijk maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Hoe vaak ik wel niet om mij heen hoor over kindjes die van bank, bed, commode af zijn gevallen... Zodra je zelf moeder wordt dan groei je langzaam in je nieuwe rol en jij kent je kindje als geen ander. Nu was de setting anders omdat het niet jouw eigen kinderen zijn en er ook meteen twee tegelijk had. Zou er niet te zwaar aan tillen, het gebeurt je vast geen volgende keer. Maak je geen zorgen.
Daar hoef je je echt geen zorgen om te maken hoor. Je groeit er vanzelf in. Voordat ik kinderen kreeg, had ik misschien ooit maar 1x een baby vastgehouden, laat staan een luier verschoond. Je leert alles vanzelf.
Schrikken is dat he! Maar zoals hiervoor al gezegd id, het gebeurt iedereen. Die kleintjes zijn soms zo snel! En als je voor het eerst moeder wordt, heb je niet in een keer een peuter en een baby die kan kruipen. Je kunt er rustig in komen. Nou ja, "rustig"
Iedereen maakt weleens iets soortgelijks mee denk ik. Geen enkele moeder is perfect en kinderen zijn vaak zo razendsnel... Kan gebeuren joh, twijfel nu niet aan jezelf of je wel moeder kan worden!
Wat er al is gezegd inderdaad.. het kan iedereen overkomen.. En met je eigen kinderen is het toch HEEL anders..
Dat is ook gewoon heel erg schrikken, maar ga niet gelijk twijfelen, een ongeluk zit nu eenmaal in een klein hoekje of in jou geval een bankje... Het overkomt de meest oplettende ouder nog wel eens! Lees dit topic maar eens: http://www.zwangerschapspagina.nl/mama-gezin/632149-ergste-jij-jouw-kind-ooit-per-ongeluk-hebt-aangedaan.html
Is super schrikken maar kan gebeuren.. Die kleintjes zijn zo ontzettend snel.. Je rolt er idd vanzelf in meid... Niet te druk maken
Bedankt voor al jullie reacties. ik heb dat topic ook even doorgelezen en ik voel me wel wat zekerder nu. .
Dit kan iedereen gebeuren kinderen zijn zo snel als water dit heeft niks met geen goede ouder te maken Juist omdat je je nu schuldig voelt (onterecht) zeg dit iets over jou over evt moeder worden Je hebt de hart op de juiste plaats en dat is moederschap
Meid; voel je er niet rot over, het moederschap "leer" je vanzelf als je kindje er is. Voordat ik mijn zoontje kreeg moest ik eens oppassen op de 8 weken oude baby van vrienden van ons. Ik had nog nooit voor een baby gezorgd, maar zij hadden vertrouwen in mij en hadden mijn hulp echt even nodig.. ik had de kleine een flesje gegeven en direct in bed gelegd. Huilen en krijsen natuurlijk.. dat is een half uur door gegaan totdat ik mijn moeder belde en haar vroeg wat ik fout deed. "Heeft hij wel een boertje gelaten?" Oh, eh, nee.. dus heb hem laten boeren en het was klaar, viel als een blok in slaap. Die dingen gebeuren nou eenmaal en ook als je moeder bent, zal je fouten maken maar daar leer je van!
Hier drie kinderen en ze zijn alle drie weleens van de bank, bed gerold. Heel sneu en zielig...maar het kan iedereen overkomen. Gelukkig houden ze er bijna altijd niks aan over.
Joh, als ik alle keren op tel dat een van mijn kinderen iets doms deden en ik er niet acuut met mijn armen gestrekt bij zou staan, dan zou ik wel een hele slechte moeder zijn hahaha! Maak je maar niet druk hoor, komt echt wel goed met jou, sterker nog, het feit dat je hier je zorgen zo uit, verteld mij alleen maar dat je waarschijnlijk een hele goede moeder gaat zijn En zal ik je nog wat vertellen: elk kind is anders. Van alle brokken die hier gemaakt zijn, zijn de meeste van mijn jongste zoon, terwijl hij toch 1 grote broer en 3 grote zussen heeft! Hij had er sowieso een handje van om overal zonder na te denken vanaf te duiken, het bed, de commode, de bank, stoelen, noem maar op. 5 minuten geleden wilde hij achter de kast kruipen en kwam hij klem te zitten * zucht * Ik moet met hem gewoon 4 paar ogen hebben, terwijl mijn oudste, nu 12 jaar, altijd ontzettend voorzichtig was. Hetgeen wat haar is overkomen is op 1 hand te tellen! (De 1e keer viel ze van het bureau van het aankleedkussen, ze rolde voor het eerst onverwacht om, de tweede keer had ik het traphekje niet goed dicht gedaan en reed ze met loopstoel en al van de trap af, en toen ze wat ouder was kwam ze verkeerd terecht toen ze over een slootje sprong, en brak ze haar arm) Met kinderen is het altijd wel wat, en hoe meer je er hebt, hoe meer je er niet altijd niet overal bij kan zijn. En iedereen is wel eens onzeker, zelfs ik met 5 kinderen heb dat nog steeds! Ik ben nu zwanger van de 6de en ik denk regelmatig: "hoe ga ik dat in godsnaam doen?" Jij gaat vast een geweldige moeder worden, en het siert je dat je zo begaan bent met je nichtjes. Zomaar effe oppassen op 2 kleintjes van die leeftijden valt echt niet mee hoor!
Ik snap dat je je schuldig voelt, maar dat kan iedereen overkomen. Natuurlijk ben je er klaar voor om moeder te worden, dat gaat helemaal vanzelf en zoals ik al zei, ook bij moeders gebeuren die dingen. Mijn zoon is een keer uit bed gevallen. Wij waren bij m'n sb in duitsland en wouden het campingbedje opzetten. Mijn zoon had ik op bed gelegd, ik sta op en hij valt zo op de grond. Ik ben een keer met het hoofd van mijn zoon tegen de deurpost aan gelopen. Hij is een keer van de commode gevallen terwijl ik voor hem stond. Hij rolde er zo vanaf, ik kon hem gelukkig opvangen. En zo zijn er vast nog wel dingen. En je kan ook niet alles voorkomen. Kinderen vallen zovaak, je kan moeilijk de hele dag hun handje vasthouden.
Oh joh, ik ken echt niet één kind dat nog nooit van het bed gerold is (want rollen kunnen ze dan ineens), van de bank gevallen is (omdat ze ineens denken dat ze er zelf af kunnen) en ook geen enkele ouder die nog nooit met het hoofdje van hun kind tegen de deurpost is gelopen, omdat het kind in kwestie ineens véééél groter was dan de dag daarvoor Dit gebeurt echt overal wel een keertje. Dat je je er zo druk om maakt, zegt meer dan genoeg! Komt goed! ♥
Met je eigen kinderen groei je mee. Plus: mijn kind kon met 2,5 al lang en breed zelf op een bank zitten, apart dat ie eraf viel??