Hmm.. De titel klinkt niet echt lekker maar ik kan niks anders ervan maken. Mijn zusje heeft gister een miskraam gehad met 6 weken zwangerschap, en ik ben een beetje bang dat ze het weg gaat stoppen/ net doet of het nooit is gebeurt want dat heeft ze met meer dingen gedaan. Nu wil ik haar graag een hart onder de riem steken en laten weten dat ik er voor haar ben, ik iets voor haar wil doen. Ik heb er zelf geen ervaring mee en daarom vraag ik het hier aan jullie, wat kan ik doen? Ik laat haar weten dat ik er ben voor haar maar ze wilt het er niet over hebben, begrijpelijk hoor maar toch. Alvast bedankt voor al jullie adviezen. Mochten jullie vinden dat ik me er niet mee moet bemoeien dan hoor ik dat ook graag. Want ik vind het heel lastig.
Ik heb hetzelfde meegemaakt met 6 weken. En vond het erg fijn om daar met mijn zus (en enkele anderen) over te kunnen praten. Doen dus! Ga naar dr toe en geef haar een dikke knuffel. Wanneer ze er liever niet over praat dan zal ze het heus wel aangeven. (eventueel vragen als je twijfelt of ze de aandacht wel fijn vind)
Heel lief van je... Geen goedbedoelde opmerkingen.er is niks postitiefs aan een miskraam meemaken.alleen er voor haar zijn en laat haar lekker bij je uithuilen.dan doe je het helemaal goed.
Erg lief van je! Inderdaad, opmerkingen als: 'je weet nu in ieder geval dat je zwanger kunt worden' en 'misschien is het wel beter zo' zijn uit den boze. Ik had heel veel aan een woordloze knuffel, dat zegt zoveel... dat deed mij erg goed. En toen kwamen de tranen vanzelf eigenlijk. Probeer ook niet het verdriet weg te willen nemen door dingen te willen zeggen. Een luisterend oor is genoeg, medeleven en begrip.
zelf pas meegemaakt met 9 weken, en inderdaad laat aub die ''goedbedoelde'' opmerkingen achterwege (zoals idd misschien is het wel beter, je weet nu dat je zwanger kan raken en ach ja de volgende keer gaat het vast wel goed) en doe ook niet zo als of er niets geweest is Zorg gewoon dat je er voor haar bent, geef haar een dikke knuffel en praat met haar
Idd laten weten dat je ervoor haar bent. Zomaar langskomen voor een dikke knuffel. Woorden zijn niet altijd nodig. Het kan zijn dat ze het ook moeilijk vindt aangezien je een jong kindje hebt. Ik vond het na mijn miskraam heel moeilijk om mijn hoogzwangere vriendin te zien.
En als ze het er niet veel over wil hebben, maar je haar toch af en toe wil laten weten dat je aan haar denkt kun je haar ook een lief sterkte-kaartje sturen (is ze nl niet gedwongen om erop te reageren) of gewoon regelmatig te vragen hoe het nu met haar gaat.
Dankjulliewel voor de reacties! Iedereen geeft haar lief bedoelde woorden maar dat wil ik juist niet doen, er is inderdaad niks positiefs aan een miskraam en dat verdriet mag ze juist hebben Ik zal haar zeker een kaartje sturen. Dat is een goed idee. Ik zie haar straks, ze heeft niet eerder gereageerd op mijn berichtje maar dat geeft niet, dan weet ze dat ik er voor haar ben en dat ik aan haar denk. Ik ben alleen bang dat zei net doet of het er nooit is geweest, zo zijn er wel meer moeilijke dingen die ze wegstopt. Dus ik hoop dat zonder te pushen maar gewoon door er te zijn dat ze het een plekje kan geven zonder het weg te stoppen. Bedankt allemaal!
@ Nichelle Ik herken mezelf wel een beetje in je verhaal over je zusje. Ik ben ook geen makkelijke prater en doe soms ook alsof er niks aan de hand is. Ik merkte dat ik heel slecht tegen medelijden kon... Ik weet natuurlijk niet hoe je zusje precies in elkaar zit, maar ik wilde echt niet horen hoe zielig/sneu/verdrietig/erg dit voor me was. Kaartjes en berichtjes vond ik heel fijn om te krijgen! Succes ermee!
Nogmaals bedankt voor al jullie steun, adviezen en tips! Ik heb d'r een dikke knuffel gegeven, gezegd dat er geen ander woord voor is dan k*t en dat ik er voor haar ben. Gelukkig stopt ze het niet meer weg en praat ze er veel over met haar vriend waar ik heel blij mee ben. Ze vind het fijn dat ik er voor haar ben en ze was blij dat ze even met onze dochter kon knuffelen, dat deed d'r veel goed.
Ik zelf zou het heel erg fijn vinden om kaartjes/telefoontjes/knuffels gekregen te hebben toen ik hoorde dat ik een miskraam had. En toen ik gecuretteerd moest worden. Alleen jammer genoeg kreeg ik die maar weinig...... Eigenlijk alleen van m'n broer en onze ouders.....