Ik vraag me af hè, of je nu net zoveel van je volgend kindje kan houden en of het net zo intens is als je eerstgeborene? Ik heb nu zo ontiegelijk veel liefde voor mijn meisje. En alhoewel we voor een 2de kindje aan het klussen zijn, vraag ik het me af.. is dat gevoel hetzelfde, of toch anders? Begrijp me goed, ik zou absoluut veel van een volgende koter(s) houden, maar soms denk ik bijna dat het onmogelijk is om zoveel en op deze manier van meer kindjes te houden..
Ik was er ook een beetje bang voor toen ik zwanger was van Elske. Ik hield al 6 jaar lang zo ontzettend veel van Joris, hoe kon ik van een tweede net zoveel houden. maar ik kan je vertellen: het kan écht! Inmiddels heb ik dus 3 kids en ik hou van alledrie zo ontzettend veel! Kan echt niet zeggen dat ik van één meer hou dan van een ander. ZE zijn me alledrie even lief! Je hart is blijkbaar enorm!
Zo voelt denk ik iedere moeder zich als ze zwanger zijn van de 2de, nu ik zwanger ben van 3de ben ik daar niet zo bang meer voor omdat ik heb gezien hoe het bij de 2de ging. Moet wel zeggen dat ik wel merk dat het moet groeien, je houd van ze natuurlijk maar met mijn oudste heb ik al een hele andere band veel communicatie enz en de 2de zegt nog niet zo veel, dus in dat opzicht is het anders. Je kent het karakter van je eerste al zo goed en de 2de moet je nog leren kennen. Maar ja zo ervoer ik het met mijn oudste ook het moest even groeien, ik had niet meteen zo'n roze wolk gevoel van inmense liefde of zo, het was gewoon "oh ik heb een kind leuk" Nu krijg ik tranen in mijn ogen als ik zie hoe hij zich ontwikkeld en wat voor een mensje het geworden is.
Ik sluit mij erbij aan, je houdt net zoveel van de tweede als van de eerste, je bent alleen wat meer ervaren en makkelijker in bepaalde dingen, de overgang van 0 naar 1 kind is een enorme verandering maar van 1 naar 2 is een kleine verandering je zit toch al in een bepaald ritme.
Ik spreek uit ervaring........van je 2de hou je net zoveel als van de eerste en beleef je je zwangerschap anders. Je weet immers hoe het voelt en wat er gebeurd. Toen ik Isa voor het eerst op mijn buik had hield ik gelijk net zoveel van haar als van Kim
Ik vraag het me ook wel es af, want ik ben zo gek op mijn ventje. Kan toch nauwelijks 2x zo (veel) van iemand houden?
Wij kregen er meteen twee de eerste keer!!! En geloof me, je kan echt van 2 of meer kinderen evenveel houden. Gelukkig maar.
Ik heb dat mee gemaakt met mijn met de 2e. Mijn dochter was 3 en een half en mijn allesje (natuurlijk nog steeds haha) En we deden alles samen. Maar toen me zoon er eenmaal was moest de aandacht verdeeld worden. En niet zo'n beetje ook want die jonge van mij is de makkelijkste niet. Ik heb me de eerste paar weken inmens schuldig gevoeld naar Kelsey toe. 's avonds was ik in tranen omdat ik het gevoel had dat kelsey gestraft werd voor onze keuze (dat wij dus nog een 2e wouden) Nu was/is Kelsey helemaal niet moeilijk. Gaat lekker spelen en begrijpt het allemaal. Ik maak ook mijn tijd vrij voor haar want als Kelsey op school zit heb ik alle tijd voor Damiën. Nee....ik kan eerlijk zeggen dat ik niet meteen zoveel hield van Damiën als van Kelsey. Dat heeft echt even 2 maandjes moeten groeien. Nu is de 3e onderweg en zie ik wel hoe dat gaat. Het leeftijds verschil tussen Damiën en de 3e is veel kleiner dus dat zal wel pittig gaan worden. Maar ik weet dat het uiteindelijk wel goed komt
Héé Gupsie, wat leuk dat jullie voor 'n 2e kindje gaan!! Hopelijk is 't snel raak en krijgt As 'n brusje erbij! Ik vraag me dat soms ook wel 'ns af; of je idd van 'n volgend kindje net zo intens kan houden als van je eerste. Maar zo te lezen kan 't dus echt!!
Ook bij geen problemen, hoor: de 2e is me net zo lief als de 1e. Een mens zit heel raar ik elkaar: voor 2 mannen is meestal geen ruimte bij de vrouw maar voor 2 (of meer) kindjes zeer zeker wel. Dus dames: maak u niet ongerust.
Ik kan me helemaal nix voorstellen bij het houden van 1 kindje....ik praat altijd in meervoud! Vergeet vaak dat het gewoner is om een voor een te krijgen ipv 2 tegelijk! Ik hou echt van allebei evenveel. Ze hebben 2 verschillende karakters en dat maakt kinderen nou juist zo bijzonder!
Ik wil wel het (bizarre) verhaal van een vriendin van me kwijt. Zij heeft n rare relatie. Ze zijn getrouwd en bleek kort daarna zwanger van nr1. Elmar en ik vreesden het ergste, omdat wij dachten dat haar man jaloers zou worden op de relatie tussen mam en kind. Uiteindelijk het kind daar en vanaf dag 1 liep het idd de richting in die wij vreesden. Na maanden groeide de kloof toch weer dicht (wij konden weer ademhalen). Toen kwam er een moment dat de vrouw nog een kindje wilde (eigenlijk al heel snel). Na veel 5en en 6en (groot verdriet van de vrouw) werd ingestemd met nr2. Vanaf dag 1 zien wij dat de vader veel gekker is met nr 1 dan met kind 2.Wij denken dat dat komt, omdat hij er niet helemaal achter stond en de vader is ook een ras-egoïst die er een rare manier leven op na houdt. Mijn voorkeur gaat uit naar het 2e kind, die is rustiger en misschien ook wel omdat het de "underdog" is (de kinderen zijn nog jong. nr 1 beseft niet dat de hardhandigheid naar nr2 niet leuk is. nr 1 is te jong voor een geweten, ook daar is nr2 vaak de dupe van). Ik zal nooit nr 1 (van hen) het idee geven dat ik nr 2 een leuker (liever) kind vind. Ik doe net zo gek en lief met dat kind. Nu zijn de kinderen nog klein en merken ze niet zoveel van de voorkeur van de vader en hij is helemaal niet dom dus we hopen dat hij nog helemaal bijdraait (zoals hij uiteindelijk ook is bijgedraaid is toen hij van de 1e vader werd), maar vooralsnog vind ik het sneu en zet het me te denken. Ik heb er nooit met de moeder van de kinderen over gesproken, want ik wéét dat het een taboe is. Dan zouden we überhaubt nooit meer met elkaar om kunnen gaan, maar ik kan me alleen maar voorstellen dat het haar hart gebroken zou moeten zijn hierdoor.
Ook ik hou van beide kids evenveel, al zeg ik wel eerlijk dat het anders is bij ze. Met de oudste heb ik toch een andere band dan de jongste (maar wil niet zeggen dat de liefde anders is). Met de oudste heb ik toch die band van dat ze mijn eerste kindje is, maar met de jongste heb ik weer een hele sterke band, omdat ze altijd heel veel aan me hangt. Heb me ook steeds zorgen over haar gemaakt (ivm ziektes die ze heeft gehad). Zij is echt mijn zorgenkindje zeg maar. Nu met nummer 3 onderweg weet ik dat er ook evenveel liefde is voor dit kindje, maar daar zal ook gewoon weer een andere band mee zijn. Wel even ter duidelijkheid, hier wordt niet 1 voorgetrokken, en ik vind dat je dat wel weer vaak bij anderen ziet (in mijn omgeving veel te veel helaas ) en dat is iets waar ik absoluut niet tegen kan, ik heb het zelfs een keer gezegt, maar zoals ik al had verwacht werd het niet echt op prijs gesteld Liefs Angela.