Dubbel gevoel. De eenmalige uitkering van 1200 euro compenseert niet het hele bedrag wat een salarisverhoging over 2019 zou zijn geweest. Salarisverhoging is mooi. Qua werkdruk en extras vrees ik dat het weinig uitmaakt om nieuwe mensen mee te trekken of te behouden. De werkdruk wordt hierdoor niet minder.
Eens. Het is een begin. Ik ben er nog niet tevreden over. Co-assistenten kunnen tot max 100 euro declareren per maand. Vind ik veel te weinig. Ze werken hartstikke hard en dan 100 euro krijgen? Bijzonder. Daarbij gaat de werkdruk niet omlaag met een paar procenten aan extra salaris over 2 jaar verspreid. Van mij mogen de leerling/stagiair salarissen fors omhoog zodat het aantrekkelijker word om er te komen werken. Daarbij vind ik dat elke instelling een flexibele kinderopvang moet hebben. Waar laat ik mijn kind straks als ik moet werken en mijn vriend ook? Juist. Geen idee. Dus dan maar 16 uur minder werken in de week zodat het makkelijker word.
Allemaal leuk hoor, salarisverhoging. En ook echt fijn voor de medewerkers. Maar de werkdruk wordt er niet minder van. En daar liggen toch de problemen? Net als het onderwijs. Leuk, extra salaris, maar daar zijn de problemen niet mee opgelost.
Klopt! Ben ik met je eens. Echter is ons salaris niet echt bijzonder dus ook niet aantrekkelijk. Wat ik belangrijker vind is dat de co's, stagiaires en leerlingen meer salaris gaan krijgen. Co's krijgen helemaal niks. In het nieuwe akkoord kunnen ze tot max 100 aan onkosten declareren. Die mensen werken soms 12 uur per dag. En dan 100 euro kunnen declareren waar vast nog behoorlijk wat regels aan vast komen te hangen. Best weinig vind ik zo. En de kinderopvang vind ik belangrijk. Ik wil graag 32 uur blijven werken maar dat is gewoon niet haalbaar. Ik wil niet terugvallen op familie die dan hele dagen moet gaan oppassen. Ik wil mijn kind straks bij een opvang kunnen brengen met andere kindjes. En ja ik wil haar dan voor 6.00 op de opvang hebben als ik een dagdienst heb. Dat is niet mogelijk. Vind ik best een beperking en daar is niet eens over gesproken. *Ik heb een tijdje meegedaan met de rustige acties en handtekeningen verzamelen in ons ziekenhuis voor de grote actie werd gehouden. Er ging alleen zoveel tijd in zitten dat ik er geen energie meer voor had
Mwoah. Co's werken niet, ze studeren, kijken mee. Alles wat ze doen, moet nog door artsen gecontroleerd worden. En ik weet niet of het aan de universiteit ligt of aan het tijdvak, maar ze hoeven echt veel minder dan ik vroeger moest als co, en ik zie ze maar zelden in de dienst terwijl wij vroeger verplicht waren een dienstrooster rond te krijgen met de co's. Het is fijn dat ze iets van compensatie krijgen omdat het soms lastig is om er nog naast te werken. Maar een salaris hebben ze nog niet nodig. "Show me a BMS (best medical student) so only triples my work and I will kiss his feet" is wat gechargeerd, maar zoveel bijdrage leveren ze echt niet.
Het geld is leuk meegenomen en als ik kijk naar hoeveel de onregelmatigheid vraagt van thuis mag daar best iets tegenovergestelde staan. Ik vind het heerlijk dag mijn man deels het onderwijs is ingegaan. Geeft echt zo onwijs veel rust. Hij merkt het ook echt aan zijn lichaam dat hij veel fitter is sinds hij in het onderwijs zit Alleen aan de werkdruk gaat het niet veel veranderen, dus dat is wel een misser. De werkdruk in de zorg is echt hoog en daar lijdt iedereen onder.
Jammer dat die 5 en 3 procent alleen voor de lagere inkomens is. Vanaf IP 38 is het gedeeltelijk procentueel en gedeeltelijk een vast bedrag erbij en dat is minder dan totaal 8 procent.