Die gezegdes zijn nooit op iedereen van toepassing. Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid is ook niet voor iedereen goed. Ik heb er een aantal gekend waarbij de stress er vanaf spatte. Dames die diep ongelukkig werden van het zich overal meer dan 100% voor te geven. Dames die altijd rond liepen met het gevoel dat ze flink tekort schoten. Die dingen worden bedacht op basis van statistieken, maar we blijven individue.
Ik heb de documentaire nog niet gezien, maar ik kan deze opmerking wel enigszins begrijpen. Met veel geluk en mmm heb ik twee kinderen mogen krijgen, waarschijnlijk was het voor mij veel makkelijker gegaan als ik eerder was begonnen. Ik dacht dat ik alle tijd had, maar na je dertigste gaat het snel. Als je in een goede relatie zit en je wil kinderen, is het beter om eerder te gaan proberen. Stond over de documentaire ook een interview op de Volkskrant, heel interessant en herkenbaar. Oh, dat gevoel om in de wachtstand te staan, verschrikkelijk.
Leeftijd speelt nu eenmaal een grote rol bij de vruchtbaarheid. Hij heeft gewoon gelijk. Maar ik begrijp wel dat het voor mensen die later aan kinderen beginnen heel confronterend kan zijn. In mijn familie komen veel vruchtbaarheidsproblemen voor bij vrouwen boven de 30. Mijn moeder heeft altijd gezegd dat wij er rekening mee moeten houden. Daarom heb ik mijn eerste kind met 26 gekregen en nu is de 4e en laatste op komst (ik ben nu 31.5). Voor deze zwangerschap had ik meerdere vmk en cystes/vleesbomen. Deze had ik 5-10 jaar geleden niet. Leeftijd speelt in onze familie een grote rol. Mijn tante heeft nooit kinderen kunnen krijgen en mijn moeder was vanaf haar 30e baarmoederloos door myomen
Ik begon toen ik 25 was. Nu 3 jaar later nog niks. Had ik dan op mijn 18e al moeten beginnen? Het leven loopt altijd anders. Ik had er ook wel al 2 willen hebben maar dat gaat niet altijd zoals je wilt. Zoals ik al zei, kwetsende uitspraak van een arts.
Het ligt ook niet altijd aan de leeftijd. Maar hij als fertiliteitsarts zal heus weten waarom hij dit zegt. Ik denk dat hij wel vaak met oudere vrouwen te maken heeft die te laat zijn begonnen. Maar dat jij vroeg bent begonnen heeft natuurlijk voordelen. Ook voor de vruchtbaarheidsbehandelingen
Ik sluit me aan bij jou, Ik begon op.mn 23ste.. zwanger schap bleef uit, uit eindelijk 3jaar later stap gezet en afspraak in ziekenhuis staan, toen bleek ik spontaan zwanger te zijn. Helaas liep dit niet zoals het moet, en ben onze dochter verloren. Toen na 3 maanden zwanger van onze zoon.. En nu weer 3jaar bezig en lukt niet, nu zieke huis tracjet 1jaar, geen oorzaak waarom het niet lukt. Leven gaat niet altijd zoals je graag voor ogen hebt. Het voelt voor ons wel is, of we geen geluk mogen hebben alles via de moeilijke weg moet. Maar helaas is het zo.
Ik denk dat je het niet te persoonlijk op moet vatten. Natuurlijk zijn er dames die al in hun twintiger jaren zwanger willen worden waarbij het zwanger worden niet lukt, of ze zijn de juiste partner nog niet tegen gekomen. Feit blijft dat de meeste vrouwen het meest vruchtbaar zijn in hun twintiger jaren, maar pas aan kinderen gaan denken als ze begin dertig zijn. De vruchtbaarheid is dan al afgenomen, dus het aantal fertiliteitsbehandelingen neemt toe. Vanuit de overheid is jarenlang gepromoot dat vrouwen carriere moesten maken, meer en langer studeren ( een slimme meid is op haar toekomst voorbereid). Natuurlijk hebben niet alle vrouwen daar naar gehandeld, maar feit is wel dat veel vrouwen tegenwoordig langer studeren en eerst carriere willen maken voordat ze aan kinderen beginnen. Logisch dus dat de overheid ( nu het aantal vruchtbaarheidsproblemen toeneemt, oa door die keuze) nu wil promoten om ( als het mogelijk is) eerder kinderen te krijgen ( een slimme meid krijgt haar kinderen op tijd). Ik snap heel goed dat je je persoonlijk aangevallen voelt. Jij bent "op tijd" begonnen en toch lukt het nog niet. Ik heb een collega bij wie dat helaas ook zo ging. Maar daar is deze " campagne" dan ook niet voor bedoeld en daarom hoef je jezelf ook niet aangesproken te voelen.
Wij zijn ook jong begonnen en hier ging het ook echt niet vanzelf.. maar ik snap de opmerking wel. Feit blijft dat je over het algemeen gewoon vruchtbaarder bent als je jonger bent.
Ik ben het met je eens, maar heb nog wel een toevoeging. Want is het echt 'willen', of is onze samenleving steeds meer ingericht om later aan kinderen te beginnen? Ik leerde mijn man kennen op mijn 25ste (op zich 'op tijd') maar we wilden, of konden niet meteen aan kinderen beginnen. We hadden net onze studies afgerond, begonnen beiden net op de arbeidsmarkt en later hadden we niet meteen een geschikte woning. We moesten eerst een huis kunnen kopen (huren in de randstad was ook geen optie) en daarvoor waren echt twee vaste contracten nodig. We hadden het geluk dat het zwanger worden redelijk makkelijk ging, want ik was uiteindelijk 'al' 32 jaar toen we klaar waren voor de eerste. Ik zie nu clienten; jonge vrouwen van ruim 20, die een opleiding hebben en werk, maar die noodgedwongen nog bij hun ouders wonen. Die kunnen weer niet op tijd beginnen...
Ik snap heel goed dat de opmerking van de fertiliteitsarts in de docu als kwetsend wordt gezien, maar dat wat hij zei over jong aan kinderen beginnen, is juist het hele punt wat hij wilde maken. Hij had het over een epidemie zelfs, van "oudere" vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen... Het lijkt me in die zin wel goed dat dat signaal afgegeven wordt. Het lijkt mij juist kwetsend voor de vrouwen die heus wel een kinderwens hebben maar door omstandigheden niet kúnnen beginnen. Hetzij omdat ze geen partner hebben, hetzij door andere (gezondheids)problemen. Hier begonnen op mn 22e maar pas op mn 26e moeder uiteindelijk. Toch heb ik in die moeilijke tijd áltijd als voordeel gezien dat ik nog jong was.
Ik snap de uitspraak van die arts wel. Vruchtbaarheid neemt na je dertigste gewoon snel af... Al moet ik eerlijk zeggen, ik was 27 toen we gingen proberen voor onze zoon, en uiteindelijk 29 eer hij geboren werd. En dochterlief kwam onverwachts meteen in ronde 1 aangewandeld... Dus ja, lijkt wel of ik dus vruchtbaarder geworden ben... Maar momenteel zijn er zoveel beren op de weg. Woningen tekort, lang studeren, de juiste partner vinden. Het duurt alleen maar langer eer vrouwen aan kinderen (kunnen) beginnen. Het invriezen van eitjes rond je 20ste is dan wel een oplossing. Neemt niet weg dat ik snap dat deze uitspraak ook heel rauw op t dak kan vallen. Voor de vrouwen die wel vroeg begonnen zijn, maar waar t maar niet wilt lukken. Het is gewoon niet eerlijk verdeeld.
Toevallig vroeg Matthijs van Nieuwkerk ook aan die vriendin van Tim Hofman (met die docu mijn seks is stuk) ook bij DWDD ''wil je kinderen?' en zij antwoordde ''ja... ooit wel''. Terwijl zij is nu al 34 jaar. Dat vind ik wel typerend voor deze tijd. Hoeveel tijd denkt ze dan nog te hebben? Dat denk ik er dan bij als iemand zoiets zegt. Helaas zijn vrouwen niet gelijk aan mannen (wel gelijkwaardig) en moeten wij onszelf meer opzij zetten dan mannen. Die mannen kunnen rond 40+ nog kijken naar dames van 20+ om kinderen mee te krijgen. Maar vrouwen hebben pech, op tijd zijn, meteen de juiste partner vinden, niet handig zonder ''droom''huis of je studie helemaal afgerond, maar het zij zo. Maar dat doet natuurlijk niet af aan de pijn voor dames die wel veel moeite hebben en ook gewoon ''op tijd'' zijn begonnen, sterkte.
Misschien zegt ze wel: ooit wel omdat ze al in een traject zitten en het niet lukt. Want ja, wat voor antwoord moet je er dan op geven? Ik vind dat deze vraag niet zo gesteld moet worden. Het is prive. Tegenwoordig moet alles maar open en bloot... dat je het aan een vriendin vraagt oke, maar vaak is het niet nodig.
Dat kan natuurlijk inderdaad. Maar ze komt natuurlijk in eerste instantie overal als een typisch stel die denken dat ze hier nog láááng niet aan hoeven te denken. Maar eens dat de presentator zo'n vraag niet hoeft te stellen, vind dat ook heel raar.
Ik heb de documentaire ook gezien. Heftig en aangrijpend. Ik voelde me zelfs een beetje schuldig dat ik met mijn dikke buik ernaar zat te kijken.
Ja en zo komen ze over, maar wie weet wat er echt aan de hand is? Maar ben het wel met je eens dat dit wel vaak voorkomt ja. Het uitstellen en wachten en denken genoeg tijd te hebben.
Ik snapte de arts wel, heb genetica gehad als bijvak en ook daar werd het benoemd. Niet om mensen te kwetsen, niet om persoonlijk mensen aan te spreken maar met hogere leeftijd komen nu eenmaal meer vruchtbaarheidsproblemen. In de leeftijdscategorie 25-30 jaar zal de groep die vruchtbaarheidsproblemen heeft nu eenmaal kleiner dan bij 35-40. De leeftijd waarop mensen hun eerste kind krijgen is ook hoger dan 50 jaar geleden doordat vrouwen nu ook blijven werken en ook studeren oa. Ik vond de conclusie van de docu heel mooi en treffend: je bent meer dan datgene dat ontbreekt. Vond t ook fijn dat ze er een soort berusting in had gevonden aan het einde.
Ze maakt ook een documentaire over een privé onderwerp en vind dat deze 'lastige' onderwerpen gewoon bespreekbaar moeten zijn. In die context vind ik deze persoonlijke vraag dan ook niet ongepast
Bij mensen die wij niet goed kennen doen wij ook altijd een beetje vaag hoor. "Ja ooit wel" of "Ja maar we hebben nog tijd joh!" Soms wil je ook gewoon niet alles delen met mensen. Ik heb ook een keer iemand gehad die mij ging uitleggen dat wij aan kinderen moesten gaan beginnen want misschien zou het wel niet gaan lukken en dan waren we verder van huis. dan ga ik echt niet zeggen dat dat al zo is. Gewoon vaag houden en zo snel mogelijk afwimpelen met een vaag antwoord. Misschien vinden mensen ons ook wel zo'n stel dat denkt dat we nog jaren kunnen wachten.