Slopende dagen en nachten dus pippo.. Ik kan het me herinneren als de dag van vandaag.. jeetje, wat een spanning toen.. De enige tip die ik je wil geven, is dat je echt positief moet blijven.. wat er ook gebeurd... iig proberen! Het kan namelijk nog helemaal goed komen! Waar ik wel van ben teruggekomen is dat ik altijd heb gedacht dat ik een bikkel was.. Ik ben een positief mens die toch al wat tegenslagen heeft gehad maar iedere keer bleef ik positief en zette ik mijn schouders eronder.. Maar op de een of andere manier was dat heel moeilijk na de 2de mk.. de 1e mk ging nog wel, dat was gewoon pech.. Maar na de 2de mk.. leek het wel alsof er altijd een grijze wolk boven me hing.. Wat ik jullie nog niet verteld heb, toen we op vakantie in zwitserland aan de top van een waterval stonden kwamen er 2 vlinders.. Een vlinder ging op mijn man zitten en bleef heel lang zitten, eerst op zijn shirt, daarna arm.. ik kon echt heel veel foto's van hem maken.. en daarna kwam hij op mijn gezicht zitten en daarna op mijn shirt terwijl die andere eromheen bleef fladderen.. Toen ze weg waren begonnen we opeens alle 2 te huilen.. alsof het onze vlindertjes waren die ons lieten zien hoe mooi ze waren en dat we nu rust moesten krijgen.. beide voelden we het zo terwijl we dat niet van elkaar wisten.. Toen zei ik ook tegen mijn man dat ik zwanger was, terwijl we net een paar dagen na de eisprong zaten.. gewoon omdat ik dat gevoel eraan over hield.. Gek he.. en nu blijkt met herbie ook nog alles goed te gaan en moest ik weer even aan dat moment denken.. Mijn man is trouwen absoluut niet iemand die op die manier snel zijn emoties toont..
Wil wel positief blijven, maar weet dat het niet goed zal zijn...vanavond ga ik naar huisarts omdat ik het niet trek om te gaan werken...ga vragen om bloed te prikken op hcg, kan dan zien of het gedaald is...dan weet ik toch al iets meer...
Wat ik vaker gelezen heb en zelf ook heb meegemaakt is dat toen het vruchtje nog in me zat mijn hcg niet daalde, dat dat pas daalde op het moment dat het lichaam het ook echt ging afstoten.. maar dat zou ik voor de zekerheid nog eens navragen.. Misschien een hele brutale vraag maar ik zie dat je al een kindje bent verloren, mag ik daar naar vragen of vind je dat vervelend?
Neen hoor, ik heb inderdaad al een meisje verloren...in 2006, dan een jaar gesukkeld met baarmoeder bleek ik een infectie te hebben, medicatie die ik de eerste keer moest innemen pakte er blijkbaar niet op, dan andere moeten nemen...door hormonaal wat afwijkingen erna curretage gehad...pas 6maanden later terug zwanger maar dan mk bij 8weken ook currtage gehad want kwam niet vanzelf...dan 2maanden nadien zw van ons ventje...wouden snel nog een kindje (daar we niet veel tijd tussen wilde en er toch veel gebeurt is tussen dochter en zoon er toch een verschil op zit van 4jaar, maar goed met tegenslagen kan je daar niet aandoen) en nu...och is zo een teleurstelling...maar als het niet goed is dan stijgt deze toch niet meer? Of heb ik dat verkeerd voor?
Jeetje dat gaat je ook allemaal niet in de koude kleren zitten.. Gelukig hebben jullie wel een gezonde knul waar je misschien positieve energie uit kunt halen om er toch mee door te gaan... Ik hoop zo voor je dat het helemaal gaat goed komen deze keer.. Ik weet niet of je hcg dan niet meer stijgt, misschien weet iemand anders dat? Is je meisje gestoren aan een vroeggeboorte? Ik had het er net met onze poetsvrouw over, ze heeft een kindje van een jaar verloren aan nekkramp... de dokter, ook mijn dokter, heeft haar niet serieus genomen.. na veel ellende is ook uitgekomen dat ze gewonnen hebben.. maar goed, dat heelt geen wonden.. Ze heeft hierna nog een 4 ling verloren en daarna 2 gezonde dochters gekregen.. Pff.. ik begrijp nooit dat sommige mensen zoveel moeten meemaken terwijl sommige nog niet weten wat er mis zou kunnen gaan.. Dat kom ik ook iedere dag op mijn werk tegen.. Meiden die hun kinderen echt verwaarlozen.. Waarbij de kinderen uit huis geplaatst worden.. En wij doen zo ons best.. Bah mijn hormonen spelen weer op merken jullie het? Ik word echt te snel emo de laatste tijd en vooral vandaag!
Heb ook een hele lieve dochter van 4jaar...die is nu natuurlijk ook overstuur ervan...ook al was ze een jaar en 1maand van haar zusje kan ze het zich goed herinneren, want we gaan regelmatig ook naar grafje... Ons meisje is op bijna 17weken zwangerschap te wereld gekomen, maar wel dood...maar wel begraven...
Ik heb ook foto's van haar... Was heel moeilijk te verwerken. En wat je zegt over mensen die dan niet stilstaan bij wat er kan gaan gebeuren, daar krijg ik het wel even van. Word daar zo slecht van...maar ja als ze het zelf niet meegemaakt hebben dan kunnen ze zich ook niet echt gaan inleven...
Jeetje wat erg.. Wat fijn dat jullie haar een plekje hebben kunnen geven door een grafje.. Dat lijkt me zo moeilijk he, als je denkt dat alles goed gaat en plots staat het leven stil.. Sorry trouwens ik dacht dat je nog een zoontje had.. maar een meid Ik ben vandaag druk met teveel dingen en zoooo moe ga zo even wat eten en een dutje doen en weer verder met werken.. dan maar wat langer doorwerken, maar krijg nu mijn ogen echt niet open :S
Hoi dames, Ik ben net terug van de arboarts. Nou ze was gelukkis wat meegaander. Ze vond het ook erg dat ik nu al nauwelijks meer vooruit kom. Ze zei wel dat ik nu nog 3 maanden tot aan mijn verlof moet en dat dat wel heel lang is om niets te doen. Ze stelt nu voor aan mijn werkgever om thuiswerk te doen op eigen tempo en/of iets werk op kantoor maar dan wel dat mijn werk voor vervoer zorgt. Ben benieuwd wat mijn werk hier mee doet want dan zou ik als ik naar kantoor moet 55 km heen en 55km terug met de taxi moeten en dat kost ze natuurlijk klauwen vol met geld. Dus ben benieuwd wat ze ervan zeggen. Ik heb nog niet terug gelezen ga dat vanmiddag proberen. Liefs Marleen
Zojuist even mijn werk aan de tel gehad. Gelukkig heel fijn gesprek! Ze zeggen ook van denk nu maar aan jezelf en thuis werk is er eigenlijk niet en op en neer met de taxi voor een paar uur is ook niet de moeite. Dus waarschijnlijk mag ik gewoon thuis blijven tot aan mijn verlof of ze moeten nog iets vinden wat ik kan doen. Er valt nu wel een behoorlijke last van mijn schouders nu dat het allemaal wel wat soepeler verloopt en ik er eigenlijk vanuit kan gaan dat ik gewoon vrij ben tot april 2010!! Liefs Marleen ps heb nog niet teruggelezen maar ga eerst even een uurtje slapen en probeer vanmiddag nog te reageren vanavond verjaardag van schoonvader
Sorry Pippo, ik lag echt met mijn hoofd al in bed Ik was zo moe, ik heb tot zojuist geslapen .. Marleen wat een goed nieuws! Dat is wel een hele fijne reactie van en de arbo en je wergever! Je mag nu echt geoorloofd thuis zijn en rustig aan doen! Niks noppes nada stressen! Natuurlijk makkelijker gezegd dat gedaan want dat lost je BI niet op, maar je krijgt nu iig meer rust in je hoofd Hier echt zoooo moe! Werd wakker van de werktelefoon, en wilde absoluut niet slaperig klinken toen ik opnam, dus werd ik binnen 10 seconden helemaal wakker met het gevolg dat ik me nu best misselijk voel.. Dat had ik voor de zw ook al als ik heel snel opstond en wakker werd, maar nu wel ietsje erger.. Het was trouwens manlief aan de tel, die vertelde dat het zh had gebeld en de uitslag van de urine goed was en alles waardes hoorden bij waar ik nu was.. Natuurlijk heel goed, maar toch vraag ik me dan af waar die kleuren allemaal vandaan komen.. Maar sinds vandaag besef ik wel een stuk meer, dit wordt een zwangerschap voor het eggie!
Ele, allereerst super gefeliciteerd met weer een goede echo!!! Toch wel een hele mooie, duidelijke echo hoor!! Pippo, wat heb jij al veel meegemaakt... Hele dikke knuffel!! Marleen, er zal inderdaad een last van je schouders gevallen zijn. Eindelijk eens begrip van je werk. All, helaas verloren gisteravond... Verder vreemde dingen die ik in december ook had... Alleen heb ik vandaag buikpijn onderin... Dus ik zal volgende week wel ongi worden... Liefs, Nijn
Nijntje, even tussen het koken door.. ik heb 3 keer buikpijn gehad rond deze periode .. Ik wil je geen valse hoop geven.. het is goed als je jezelf beschermt.. maar wilde het toch kwijt!
Ik heb net echt super buikpijn gehad. Heb er ook twee paracetamolletjes voor genomen. Ben het vertrouwen eigenlijk wel kwijt deze ronde... Zat met wel net te bedenken dat ik op 6 DPO zit en dat het een evt innestling zou kunnen zijn... Geen idee, valse hoop denk ik.... Kan ik nu al af en toe last van mn (.)(.) hebben? Lijkt af en toe of ze spierpijn hebben... Daarnaast ook echt super moe, maar dat zal wel door (weer) werken komen.... Nog een ruime week en dan weten we of 2010 ons jaar moet gaan worden... Wel heel lief dat je even reageert!!
hoi meiden, ben nu even druk dus heb nog niet alles terug gelezen. nijntje: Dat buikpijn herken ik wel hoor, zo'n week voor de ongi. Het is net of je heel erg ongesteld gaat worden, dus hopelijk is het bij jou ook een goed teken. Hoe is het met de andere meiden? Vandaag een beetje een dipje: zou normaal vandaag uitgerekend zijn!!! Op de verjaardag van mijn oom, die 7 jaar geleden is overleden aan kanker. Dus dat spookt wel een beetje door mijn hoofd vandaag....... Maar goed aan de andere is kant is het zo, dat als wel alles goed was gegaan, ik niet dit kleintje had gehad. Die is op moment ook lekker druk aan rondzwemmen en voetballen, dus ja daar geniet ik dan toch ook wel enorm van, en daar knap je dan wel weer van op!!!En natuurlijk van onze lieve dochtertje! Ik ga er weer snel vandoor!!! Kom vanmiddag nog wel even weer kijken. Liefs marianne
Goedemorgen, ik ben gisteren dus bij huisarts geweest...die stelde voor om hcg te prikken dezelfde avond nog en deze middag terug om te kijken of deze steeg... Ze zei een beetje hoop te hebben erop daar het gewoon een klein kindje kan zijn...vanmorgen gebeld en mijn hcg was 9000...dus niet zo goed en ze zegt dat het dus niet goed zal zijn...op week 5 was deze 752, op week 6 was deze 3800 en nu op week 8 (volgens mijn weken dan) 9000 dus niet goed he...maar om zeker te zijn vanmiddag terug prikken en deze avond rond 18u30 weet ik dan of het aan het dalen is...zowel, dan bel ik gyn op om maandag nog eens te kijken en dins dan curretage (want de week erop trek ik niet en is ook dag voor jongste zijn 1ste verjaardag) Dus meiden geen goed nieuws dus...
pippo, ik wil je alleen nog even heel veel succes wensen met wachten vandaag.. Zo slopend wachttijd.. Ik ga voor je duimen meid... Nijntje, ik las mijn post terug en ik schreef het een beetje raar ik bedoelde ik heb 3 keer een week voor ongi buikpijn gehad en ik was die 3 keer ook zwanger.. en bij de 2de keer heb ik er zelfs een nacht van wakker gelegen en dacht ik ook dat ik heel heftig ongi werd... Toen dacht ik ook helemaal niet na over een innesteling, dat kwam pas een paar dagen later.. maar wederom wil ik je geen valse hoop geven.. toch duim ik ook voor jou Butterfly, veel sterkte vandaag.. Die rotte datum komt hier ook langzaam echt dchtbij, 30 sept.. Hopelijk gaat ie snel voorbij voor je.. *hug*
Thnx, meiden, jullie geven me toch weer een beetje hoop. Vandaag ook helemaal geen buikpijn meer gehad.... Hopelijk toch een innesteling of zo... Hier komt DE datum ook steeds dichterbij (19 sept). Waarschijnlijk waren ze er al geweest (tweeling + hartvormige baarmoeder).... Hopelijk volgende week (op de 19e) dag maar een positieve test... Pippo, het klinkt niet echt goed... Heb je al nieuws?? Marianne, gelukkig heb je een kleine rondduikelen en een andere kleine rondwandelen... Meiden, ik ben er weer vandoor. Ik denk tot morgenmiddag!!