Hoi, Met mijn partner probeer ik (34 jaar) nu een maand of 10 zwanger te worden. Dat is nog niet gelukt en daarom zijn we pas geleden naar de huisarts gegaan. Zo hebben we een eerste sperma analyse gedaan en we zijn (mede op basis daarvan) doorverwezen. Dat duurt allemaal heel lang (6 weken in totaal) en mijn hoofd staat niet stil, vandaar dat ik hier kom om te vragen wat ik zoal kan verwachten. Ik heb al veel opgezocht en gelezen over behandelingen, maar de stap ervoor is me nog wat minder duidelijk. Het eerste consult laat dus nog even op zich wachten. Het zal een digitale afspraak zijn, dus er komen ook nog geen lichamelijke onderzoeken bij mij. Ik ben bang dat dat vervolgens weer 6 weken gaat duren en dat je maanden verder bent voordat je aan een behandeling toekomt. Is dat terecht of gaat het daarna meestal wel vlot verder? Mijn gebrek aan geduld gaat niet handig zijn in dit traject, heb ik al wel door. Het sperma was van slechte kwaliteit, in concentratie (10m/ml) en beweeglijkheid (8% A+B). Totale VCM-waarde van 3 miljoen. Er is altijd een kans natuurlijk zolang er zaadcellen zijn, maar kunnen we met deze waarden ervan uitgaan dat het waarschijnlijk niet natuurlijk gaat lukken? Ik lees in richtlijnen dat IUI met deze waarden eigenlijk al niet ideaal is. Hoe zien ziekenhuizen in Nederland dit in de praktijk? Is er kans dat je direct IVF zou moeten/kunnen doen bij slechte waarden? (Het is een momentopname natuurlijk en verbetering is altijd mogelijk, maar ik zal geen wonderen verwachten. Partner rookt niet, drinkt nauwelijks en eet relatief gezond. Beweging zou wat meer kunnen.) Het streekziekenhuis waar we nu de intake krijgen gaat niet verder dan IUI. Ik twijfel of dat wel een slimme zet is, of dat we beter meteen op de wachtlijst kunnen bij een groter ziekenhuis dat wel alle behandelingen aanbiedt. Dat is echter een half uur rijden en lijkt ook weer overdreven voor een eerste stap. Mocht doorverwijzen nodig zijn, moet al het wachten en alle onderzoeken dan weer opnieuw? Kortom, ik hoor graag jullie ervaringen met de eerste stappen in de medische wereld! Tips om je gedachten te verzetten naar iets anders zijn ook welkom
Bij ons deden ze een IUI behandeling bij minimaal 2 miljoen zaadcellen. Een natuurlijke zwangerschap met 3 miljoen zaadjes is echt niet uitgesloten. Dus dat is echt bij ieder ziekenhuis/kliniek anders. Qua lichamelijk onderzoek zal er verwacht ik een echo gemaakt worden en wellicht iets van bloedonderzoek, dat duurt allemaal niet lang. Hoe snel je zou kunnen starten is echt afhankelijk van het ziekenhuis zelf. Ik heb zelf ruim 4,5 jaar in het traject gezeten alvorens we een vitale zwangerschap hadden (2 missed abortions en 2 miskramen), dus je moet soms wel een lange adem hebben en vooral veel geduld. Realiseer je dat en stel je erop in, anders zal je keer op keer zwaar teleurgesteld zijn/worden.
Is de sperma analyse al door het streekziekenhuis gedaan of door de huisarts? Hier werd het zaadonderzoek sowieso na 3 maanden nog eens herhaald. Die tijd moet je sowieso wachten. Een traject bestaat vooral uit heel veel wachten. Ik zou meteen bij een grotere kliniek/ziekenhuis aanmelden. De onderzoeken werden bij ons in het nieuwe ziekenhuis opnieuw gedaan, ook al wisten we wat er aan de hand was. Daarnaast is het prettig om het traject onder 1 dak te hebben en niet tussentijds over te moeten stappen. Als er namelijk een wachtlijst is dan ben je die tijd ook weer kwijt. Een VCM van 3 miljoen is niet heel hoog, maar bijvoorbeeld IUI is nog wel mogelijk. De grens lag bij ons op 1 miljoen. Onder de 1 miljoen is een indicatie voor icsi. Na 3 keer IUI zijn wij overgestapt op ivf omdat zowel de arts als wij het gevoel hadden dat het niet ging lukken met IUI. Hier heeft het 2 keer ruim 3 jaar geduurd voordat ik succesvol zwanger was, ondanks dat de tweede keer dus al duidelijk was wat er aan de hand was. Heel veel succes en hopelijk word je toch nog spontaan zwanger!
Ik zou je idd ook meteen inschrijven bij een groter ziekenhuis. Want anders moet je daar straks toch naar toe en is er weer een wachttijd. Het duurt helaas wel allemaal lang, dus je moet veel geduld hebben en het een beetje proberen los te laten, maar dat lukt bijna bij niemand volgens mij haha Ik moet zelf 40 min rijden voor een behandeling , en moet 2x per week erheen, is niet handig en niet fijn, maar soms heb je geen keus…. succes ieder geval met wat je gaat besluiten
Dank voor jullie reacties. Ook wel relativerend voor mij. Ik weet wel dat het lang kan duren en dat ik pas aan het begin sta, maar het voelt soms toch alsof het nu moet gebeuren. 3, 4, 5 jaar bezig zijn is nog even een ander verhaal. Vandaag zie ik het weer wat zonniger in. Dat wisselt per dag. @Krv De sperma analyse was aangevraagd door de huisarts, uitgevoerd in het lab van het ziekenhuis. Of we niet toch meteen naar het grote ziekenhuis moeten ga ik nog eens bespreken met partner. Hij zal dan in elk geval minder vaak mee kunnen
Hier werd het eerste zaadonderzoek gedaan door de huisarts. Daarna een doorverwijzing naar het streekziekenhuis. Zij deden alleen iui, maar werkte voor de IVF/ICSI samen met het Radboud. Het radboud werkt met meerdere streekziekenhuizen samen. Na de doorverwijzing kregen we eerst een intake met een verpleegkundige die het eerste traject uitlegt. Dat hield in: nogmaals zaadonderzoek 3 maanden na het eerste onderzoek (is overigens standaard omdat zaadkwaliteit kan verschillen). Daarna uitslag en direct lichamelijk onderzoek van man en mij. Toen bleek dat daar het probleem lag kreeg ik nog wel een waterecho (geen idee wat de officiële naam is) om met een camera te kijken naar mijn baarmoeder. Een hsg was niet nodig omdat het toch bleek dat ICSI nodig was. Eventuele verstopt eileiders maakte al niet meer uit. Daarna nog een voorlichtingsavond en daarna beginnen. Eerste bezoek aan de HA was eind september en start eerste ICSI was medio juni, jaar erop. Maand of 9 dus, irritant lang, maar we waren wel continu al bezig met het traject.