Hier al 2 jaar bezig voor de eerste. Ook al ingehaald door heel veel mensen die heel snel zwanger raakten. Maar zo kun je zien dat als het de 1e keer snel gaat de 2e keer niet perse snel hoeft te gaan. Om het even oneerbiedig te zeggen, de 1e kan ook een gelukstreffer zijn. Anyway, ik weet hoe het is om zo lang te moeten wachten op een wondertje, dus ik wens jullie veel succes!
Hier met de 1e ook direct de eerst x raak en bij de laatste bijna 2 jr bezig geweest. Bleek nadat ik aan de ha had gevraagd of mijn man niet onderzocht kon worden dat zijn zaak ontzettend slecht was. Waarschijnlijk doordat hij iets aan zijn nieren heeft gehad, ziek is geweest of wat voor reden dan ook en daardoor de kwaliteit van zijn sperma heeft aangetast. Dus het hoeft zeker niet zo te zijn dat je denkt oh ik kan zwanger worden, zijn zaad is (was) goed en is dat nu nog. Ik zou persoonlijk je angst aangeven bij de ha en vragen of hij niet alvast een semenanalyse wil af laten nemen (wordt sperma van je man onderzocht) vaak is dat een van de eerste dingen die ze ondernemen, en iets wat ze best wel gauw laten doen als jij dat zelf wil om daarmee je (jullie)ongerustheid mee weg te nemen. liefs mamatje
Nee,nog geen stappen in het medische circuit,zie ik enorm tegenop.Maar ik ben inmiddels 34 dus die klok gaat nu wel erg hard tikken. Vandaar dat ik heb besloten om mei volgend jaar(mijn 36e verjaardag)wel medische hulp te zoeken,mocht het nog niet gelukt zijn.
Het is natuurlijk niet te hopen, maar heb je wel in acht genomen dat stel dat je volgend jaar aan gaat kloppen voor medische hulp omdat het in de tussenliggende periode nog steeds niet gelukt is zwanger te worden, voordat er misschien daadwerkelijk iets gebeurt je ook zo weer een jaar verder bent (onderzoeken e.d.)? tegen die onderzoeken hoef je echt niet op te zien hoor, die stellen totaal niets voor en als je al zolang bezig bent als jullie nu zijn, zou ik nu toch zeker wel al een keer de moeite nemen om me door te laten verwijzen door de huisarts om alvast wat simpele onderzoeken te laten doen. Stel je laat het zaad van je man alvast testen heb je binnen een week de uitslag daar al van, en aan de hand van die uitslag kun jij je als die goed is wel veel meer geruster voelen dat daar in ieder geval niets aan mankeert, en andersom weet je in ieder geval waar het aan ligt en kunnen er al stappen ondernomen worden. wens je in ieder geval heel veel succes en heb respect voor je dat je na zo'n lange tijd nog steeds hoopt op een natuurlijke bevruchting, ik had de moed allang al opgegeven en had jaren geleden al bij de fert arts gezeten.
. hey zorra , ben je niet al langer bezig wnat volgens mijn ken ik jouw nog van toen ik zwanger wilde worden vanmijn eerste.. maar die wordt nu 2.. ach misschien is het een andere Zora geweest... maar die 20 jaar is wel heeeeel lang... waarschijnlijk kunnen wij niet de MM in omdat ik wel 2 x zwanger ben geweest en ik heb een zoon. dus hij vindt dat ik gewoon veel pech heb... gisteren was ik in het ZH maar ik ben nog niet schoon.. hij kijkt het nog 2 weken aan en anders weer een curretage... ach ja wachten is toch het woord van de dag geworden... worden jullie niet onwijs chagie van het wachten en als dan toch de duivels komen dan stort mijn wereld even in . de dag erna gaat het alweer beter .... maar af en toe wordt ik helemaal gek chilin@pfff knap dat je zo een geduld hebt... ik had persoonlijk ook allang aan de bel getrokken. straks zit er een eileider verstopt en is dat binnen een mum gefixed... bij van spreke he! zit ja al die tijd te wachten voor niks
Dat zegt natuurlijk niets, er kan altijd iets zijn veranderd in de loop der tijd waardoor het zwanger worden niet meer lukt zonder medisch ingrijpen. Dat je een zoon hebt doet daar niets aan af, dat het zoals ik het begrijp tenminste nu al 2x fout is gegaan (miskraam?) wel. Want als het 2 keer achtereenvolgend fout is gegaan kun je onderzocht worden of er hormonale,Anatomische of genetische afwijkingen zijn waardoor jij steeds een miskraam krijgt. Dus ik zou het toch eens een keer aan kaarten bij je arts meis.
ja klopt maar hij zei dat bij 99% van de gevallen die al een kind hebben niks uit komt... ik heb er een van de oude stempel... op zich was ik om de 3 maanden zwanger , dat is niet lang alleen jammer dat ze niet blijven zitten... en natuurlijk kan een miskraam altijd maar de nasleep is bij mij veel erger. ik moet elke keer gecurreteerd worden... vorige keer duurde het 7 weken voordat ze actie ondernamen. nu zit ik op 6 weken dus dit gaat nog langer duren...
pfff verschrikkelijk lijkt me dat zeg, elke keer de vreugde van, en dan ook elke keer weer de angst om tja en oude stempel of niet, feit blijft natuurlijk wel dat al krijg je een onderzoek er helaas nog steeds niets is wat tegen miskramen helpt jammer genoeg. liefs en veel succes meis mamatje
hoi, wat een herkenbare verhalen! wij hebben ook al twee kinderen, van beide was ik gelijk zwanger. Dus toen wij besloten om voor de derde te gaan...al drie jaar geleden, maar wilde eerst nog studie/ werk en trouwen, dachten wij ook dat gaat gelijk! Maar helaas, inmiddels zijn we alweer een half jaar verder en ik heb niet het idee dat het nog gaat gebeuren. Ook al mogen wij heel blij zijn met onze kinderen, wij verlangen al lang naar een derde! Maar goed... ik wil er ook niet te veel mee bezig zijn. Ik wens voor iedereen een mooie positieve test! groetjes, Elena
Ook ik kan me helaas bij jullie in de rij aansluiten. Ben vandaag weer ongesteld geworden en we gaan nu alweer ronde 8 in. Eind mei 2008 gestopt met de pil en tot nu toe nog helemaal niks! Erg frustrerend is het. We hebben een zoontje van 18 maanden. Van hem was ik in de 5e ronde zwanger. Voor hem heb ik eerst een miskraam gehad...toen was ik in de tweede ronde al zwanger. Ik vraag me vaak af of er iets mis is. Mijn cyclus is onregelmatig en vrij lang. Daarom gebruik ik ook ovutesten zodat ik weet wanneer ik ongesteld moet worden. Ik denk dat ik nog twee rondes afwacht en dan maar eens naar de huisarts. Dan ben ik in ieder geval een jaar van de pil af, die ik overigens maar 7 maanden heb geslikt na de bevalling. Voor jullie allemaal een dikke knuffel en hopelijk komt er snel een broertje of zusje voor jullie kindjes!
Hoi dames, Zoals ik al zei, ben ik ook een jaar bezig. Ik heb al een afspraak gemaakt bij de gync. Volgende week ga ik voor het eerste. En inderdaad ik ben bloed zenuwachtig. En ik heb er totaaaal geen zin in?. Het is de een of de ander natuurlijk. Maar het is moeilijker dan ik dacht. Ik zal ook hier schrijven wat er allemaal is gebeurd is en wat ze gedaan hebben. Duim aub voor me? Dikke kus meiden
Ik zal voor je duimen meid! Ben je eerst bij de huisarts geweest? En hoe gaat dat in zijn werk? Moet je dan samen met je man/vriend komen?
Hier idem dito meis. Maar geef de moed niet op want bij ons was het toch ook ineens raak terwijl we er niet meer op gerekend hadden de de fert arts zei dat ik niet meer zwanger zou kunnen raken zonder hun hulp. liefs mamatje
ik hoop echt dat het allemaal snel gaat lukken bij jullie! Dit lijkt me zo frustrerend! maar wel hoop houden hoor want het kan natuurlijk zomaar raak zijn! Wij zouden pas volgend jaar weer stoppen met de pil maar mede door dit soort verhalen (ook in mijn omgeving) hebben we vorige maand besloten gewoon tot eind dit jaar met condooms te vrijen. Ik heb vandaag weer mijn eerste echte menstruatie gekregen na een maandje pilloos. Zo weet ik in elk geval dat de pil mijn lichaam niet in de war schopt, niet dat je dan zeker kunt zijn maar dan is het dat ik elk geval niet.....
Mamatje, dat is hart om te horen, dat je nooit spontaan zwanger kan raken? zo zeg! en dan toch zwanger worden.......niet te geloven! En meiden ik ben eerst naar huisarts geweest, ik had hem verteld dat ik ongeveer een jaar bezig ben? zonder vragen kreeg ik een verwijsbrief naar ziekenhuis? Mijn man gaat mee. Ik hou jullie op de hoogte..
Lieve allemaal, ik wilde even zeggen dat ik jullie enorm veel sterkte en geduld wens. Het lijkt me verschrikkelijk om zo lang te moeten wachten op de vervulling van je kinderwens. Heb bij de eerste wel 4 jaar moeten wachten op mijn partner, maar toen hij er dan eenmaal (eindelijk) klaar voor was, was ik ook na 3 maanden zwanger gelukkig. Dus ken de frustratie en pijn en verdriet van lang wachten op vervulling van de kinderwens wel, maar niet de frustratie en pijn en verdriet van het lang wachten op het moment dat je er echt serieus voor bezig bent. En ik hoop ook van harte dit nooit te hoeven meemaken als we voor een 2e kindje gaan. Die wens is er al een tijdje, maar is om gezondheidsredenen van mij nog niet mogelijk helaas Veel succes allemaal! Ik hoop dat jullie allemaal snel zwanger mogen zijn en blijven!
Shameran: ik wens je veel sterkte bij de gyn! Mag ik vragen wat ze gaan doen of krijg je alleen een intake gesprek? Ik moet inderdaad de moed niet laten zakken...maar ja soms is het wel frustrerend. Trouwens ik blijf wel zere tepels houden en heb nog niet het gevoel dat ik ongesteld moet worden ( hou nog steeds een klein beetje hoop, ) groetjes, Elena
Ja de cijfers van de onderzoeken logen er in ieder geval niet om, maar zo zie je maar weer, er hoeft er maar 1 te zijn die de eindstreep haalt
Hoi meiden, Elena ik denk dat er een intake gesprek word? Ik heb echt geen idee. Ik kan je na woensdag meer vertellen. Maar ben ik de enige die naar gyn. gaat, of zijn er ook dames die ook al naar gyn. zijn doorverwezen?.
Hallo dames Zo herkenbaar allemaal. De eerste was raak in ronde 4. Ik had me toen ingesteld op minimum een half jaar dus ik was helemaal van de wereld toen het zo snel raak was. Bij de tweede had ik totaal geen geduld meer! Ik was met niks anders bezig, ik dacht echt zot te worden. Net voor Nieuwjaar was ik 10 dagen overtijd, meer geen positieve test. Zelfs een bloedafname laten doen bij de huisarts. Een dag na die negatieve uitslag kwamen ze door... Ik was geen goed gezelschap Oudjaarsavond... Deze ronde weer een paar dagen overtijd, maar weer geen positieve test. Vanmorgen zijn ze doorgebroken. Weet je ondanks die negatieve test blijf je toch nog hoop houden... Ach ja we beginnen aan ronde 7.... Groetjes Dottie