Vlindertje bedankt voor de info. Ik wist niet dat er ook speciale poli's voor waren. Ik ben alleen naar een gewone psychologe geweest, de ha heeft mij hiernaar verwezen toendertijd. Ik lees nu dat er dus veel meer mogelijkheden waren om geholpen te worden. Als ik dat had geweten 2 jr geleden..... Sas&Vlindertje: hebben jullie nog weleens een terugslag? Zouden er ook pop poli's in zuid holland zijn?
Wat een herkenning! Ik heb me zelfs een poos terug aangemeld bij een topic over het bewust kiezen voor 1 kindje. En daar stond ik ook echt achter, het begint nu alleen ontzettend te kriebelen.... Vanmiddag op mijn werk een ontzettend lief baby'tje..Ik kreeg meteen zo'n moedergevoel. Dit wil ik ook weer meemaken. Maar dan...: - Ik vond de babytijd echt zwaar - ik hecht veel waarde aan ook nog wat eigen tijd - ik was tot mijn verlof misselijk - ik vindt het steeds leuker worden, nu ze groter wordt. - Zal het kindje gezond zijn? Oftewel, het lijkt me vooral zwaar en een boel gedoe. Weer die gebroken nachten, dubbel zoveel drukte, een man die veel werkt. Pff... Maar als ik aan de toekomst denk, zie ik ons wel met 2 kinderen. En als ik naar mijn meisje kijk die alleen aan het spelen is, gun ik het haar ook. Gevoel zegt: ja, verstand zegt: neuh lekker relaxt zo.
En mijn man staat trouwens te springen voor nog een 2e, maar vindt dat ik zelf moet beslissen of ik er aan toe ben.
http://www.zwangerschapspagina.nl/peuter-kleuter/235877-na-de-pnd.html#post8401501 nieuwe topic geopend! Ik ga mijn bedje opzoeken, truste vast!
Mamakaatje, ik heb geen pnd gehad dus kan je niet zoveel vertellen over je vraag. Ik heb het wel heel zwaar gehad, een beetje zoals Natas het beschreef. Ik werk zelf als psycholoog, vandaar dat ik de paden een beetje ken. Haha artsen zijn vaak hypochonder en psychologen dus eigenlijk ook
ooohhh Natas, heel herkenbaar dus, voor mij spelen de zelfde twijfels.... alleen hebben we hier nu wel besloten ervoor te gaan
Hier precies hetzelfde, maar het gevoel is sterker. Dus we gaan er voor Ik hou mezelf heel erg voor ogen dat het 1e jaar niet zo heeeeel leuk zal zijn. Maar 2 kinderen lijkt me toch wel heel leuk!
Onze eerste was juist heel makkelijk, dus misschien dat ik me er wel op verkijk Want als de tweede een 'lastiger' kindje wordt, krijgen we inderdaad een zware tijd. Maar ik ga gewoon van het beste uit, het komt zoals het komt. En het komt ook altijd wel goed. Er is zo weinig over te zeggen, ik zag heel erg op tegen het begin van de zwangerschap omdat ik bij mijn dochter 22 weken kotsmisselijk ben geweest. Nu zit ik in week 11 en ben ik nog geen 1 keer misselijk geweest!
Debster, wat leuk Ik dacht al een tijdje geleden dat jij het was, maar nu met de misselijkheid weet ik het zeker haha Gefeliciteerd!
Hallo allemaal, Net als Natas23 schrijf en lees ik al een tijdje mee op het topic, mamas met bewust 1 kind. Netw eer een paar moeilijke weken achter de rug, omdat ik het dus totaal echt niet weet, wel of geen tweede, net als Natas23 zegt gevoel zegt stiekem toch wel ja maar verstand een grote NEE. Mijn man zit in het zelfde schuitje die twijfelt even hard mee, dus hebben wel veel steun aan elkaar, maar maakt het er niet makkelijker op. Ook ik vond die babytijd erg zwaar, al hebben wij zo geboft met zo'n heerlijk lief en makkelijk meisje, dus ja dan denk ik wat als de tweede niet zo makkelijk is en ik het bij de eerste al zo zwaar vond.... Ook financieel gezien zie ik veel beren op m'n pad. Het gaat nu prima komen allen niks te kort, maar bij een tweede zal die riem toch echt een flink stuk strakker moeten denk ik, en weet niet of ik dat kan/wil. Kijk in het begin zal het wel mee vallen met de kosten je kan natuurlijk een hoop van de 1e naar de 2e doorschuiven, maar poehhh als ik dan denk dat het straks beide naar school moet, hoe gaan we dat betalen, ik wil dan wel weer meer gaan werken maar houdt ook weer in dat je veel kosten moet maken voor een BSO. Nu gelukkig geen kosten voor KDV, opvang is goed geregeld binnen familie, al is dat straks ook anders want komen op korte termijn neefjes of nichtjes bij en kunnen moeilijk opa en oma met 4 kinderen opzadelen, dus ja een eventuele tweede zal ook naar het KDV moeten met de nodige kosten. En ja ook bij mij de angst...als tweede kindje maar ook gezond is, nu weet ik wel dat het meer goed gaat dan niet, maar vind het doodeng, je hoort en leest zoveel dingen om je heen, dat ik me echt gelukkig prijs dat ik een gezond kindje op de wereld heb gezet, en tuurlijk kan zij ook ziek worden, maar.........pff ik ben ook echt een enorme piekeraar, met de eerste had ik dat totaal niet, je weet tenslotte niet ECHT waar je aan begint, en nu weet je hoe en wat het is en zie ik zoveel meer beren op m'n weg! Elke dag denk ik mijn leventje is goed zo, maar toch blijft er ergens het verlangen naar een tweede kindje, maar ben zo bang dat we hier spijt van krijgen qua drukte financieen etc, en andere kant denk ik dan straks ben ik 40 en heb ik spijt dat we het niet gedaan hebben. M'n kleine meid is zo dol op andere kindjes ik wil haar ook niet ontnemen dat ze met een broertje of zusje op groeit. Al heb je hierin inderdaad geen garanties, weet ik zelf alles van heb een broer ruim 4 jaar ouder en als kinderen was het een en al bonje, spelen deden we niet samen en nu zie ik hem op verjaardagen en feestdagen bij m'n ouders, m'n ouders zijn dan ook het enige wat we samen hebben, verder hebben we niks met elkaar en zijn we beide totaal verschillend. Ohhhh meiden ik vind het zo moeilijk, elke keer denk ik, neem een tijdje afstand en probeer er niet aan te denken, maar het lukt me gewoon niet. En als ik dan het verhaal van Nynke31 lees, wat ik overigens heel knap vind dat ze hier zo eerlijk over is, dan denk ik moeten we het wel doen!! Ik geloof dat het wel een heel erg lang verhaal is geworden, maar ben blij dat ik m'n hart weer even kan luchten, heb het er zooooo ontzettend moeilijk mee! xxx dushi
Dushi1980: ik kan me volledig in je verhaal herkennen. Lastig hé. Op een gegeven moment moet de knoop een keer doorgehakt worden natuurlijk. Hebben jullie daar iets over afgesproken? Wij zouden er in januari weer voor gaan zitten. Tot die tijd proberen wij het even met rust te laten
Hoi Vruchtje24, het is inderdaad erg lastig, en ja er zal een punt moeten komen dat we de knoop echt door moeten hakken, trek dit ook niet langer zo, en wil toch ook niet al teveel leeftijds verschil creeeren tussen twee kindjes, mijn dochter is nu 21 maanden en ik ben zelf 32, nog niet echt mega oud, maar ja hoe ouder hoe meer risico's. Wij hebben ook tegen elkaar gezegt we laten het rusten tot januari, maar lukt nog niet echt helemaal komt toch nog vaak ter sprake of je ziet iets op tv, je leest iets etc....dus helmaal laten rusten lukt ons nog niet...zucht!
Jeetje meiden, wat maakt mijn topic een hoop los. Had ik niet gedacht van tevoren haha... Hier is de beslissing gevallen. In maart stop ik met de pil. Mijn dochter is dan 2,5 dus op zijn vroegst zal ze 3,2 zijn als er een kleine bijkomt. Eigenlijk ga ik er vanuit dat eht wel iets langer duurt dus dan zo rond 3,5/4 jaar. Ik weet voor mezelf dat ik eigenlijk niet meer dan 4 jaar tussen de kindjes wil hebben dus deze "planning" lijkt me mooi zo
sidmick: fijn dat jullie eruit zijn. Hier is dat "plannen" voor zover dat kan natuurlijk ook nog eens extra lastig wengens ons mmm verleden. Maar ik denk dat het bij ons of ergens beginnen in 2011 of helemaal niet.
@ sidmick, geweldig dat jullie eruit zijn. Nu heb je ook een paar maanden nog wat rust lijkt me. Goed topic heb je geopend, heb ik heel wat herkenning gelezen en ben héél blij dat ook ik niet de enige ben!! Voor de overige dames: hopelijk komen jullie er ook uit, op welke manier dan ook.
Pffff ja blijft moeilijk,ik heb er de gedachten bij gehad van,we zien wel hoe het loopt. Ik denk dat er geen juiste leeftijd bestaat voor de eerste als je aan een tweede kleintje denkt. Het is natuurlijk altijd wel een heftig drukke tijd als je tweede kleintje geboren is ongeacht de leeftijd van je eerste. Alles heeft voor en nadelen en ik denkt dat je er vanzelf in rolt,in een bepaald ritme dan. Mijn dochtertje was 1 jaar en 10 maanden toen mijn zoontje geboren werd en ik heb het leeftijdsverschil niet als extreem druk ofzo gevonden. Het komt uiteindelijk allemaal op 4 pootjes terecht.