Goedemorgen dames, Na een aantal dagen zelf denken hoe of wat, kom ik nu hier maar eens vragen of jullie mee willen denken. Wij hebben een dochter van bijna 16 maanden, echt een lieve knuffelkont, maar ook een pittige tante. Als ze iets niet wilde (geen drinken of hap eten meer), dan sloeg ze het met haar hand weg. Wat me niet abnormaal lijkt, gezien ze nog niet kan zeggen: 'Nee dank je, ik heb genoeg.' Maar de laatste dagen.... ze is zo boos en agressief. Om niks kijkt ze heel boos, smijt alles weg wat los en vast zit en ook slaat ze zichzelf soms als iets niet goed lukt. Bijvoorbeeld duplo blokjes op elkaar zetten en dat ze dan erlangs schiet. Alsof ze zichzelf straft als het niet lukt. Wij zijn momenteel bij mijn schoonmoeder in Tunesië, vliegen morgen weer terug. Dus het is allemaal wel anders dan thuis. De eerste week ging alles perfect, ze sliep precies zoals thuis en zo, en van de een op de andere dag was dit heel anders. Moeilijk met naar bed gaan, 's nachts spoken, vroeg wakker, haar eten niet goed willen eten. Nu heb ik daar wat vraagjes over, misschien is er iemand die het namelijk herkent? Ze krijgt thuis nauwelijks zoetigheid. Als ze snoept is het een rijstwafel of soepstengel of zo en ze drinkt alleen water naast 2x borstvoeding. Natuurlijk krijgt ze wel eens een hapje van wat ik eet hoor. Maar hier op vakantie krijgt ze van mijn schoonmoeder meer lekkers. Ze krijgt zo'n 2 a 3x per dag een koekje, (niet dagelijks) een chocoladetoetje en dit soort dingen. Nu wil ik hier niet moeilijk om doen omdat het vakantie is en we morgen weer thuis zijn en we dus gewoon weer gezond verder gaan. Maar kan het zijn dat ze zo boos en agressief wordt van de suikers? Ik weet wel dat ik als peuter/kleuter heel agressief kon worden van chocola of kleurstoffen. Zou het bij haar ook zo kunnen zijn? Of hoort het ook een beetje bij de leeftijd? Ze slaat ons ook als je zegt dat iets niet mag, of gewoon uit het niets. En als het bij de leeftijd hoort, hoe kan ik hier dan het beste mee omgaan? Als ze me slaat, dan pak ik haar handje en kijk ik haar aan (op haar niveau, volgens super nanny Jo Frost whaha) en leg ik haar uit dat ze niet mag slaan, omdat dat pijn doet en ik daar verdrietig van word. Tips/ervaringen zijn van harte welkom! Wie o wie?
Persoonlijk geloof ik niet zo in extra druk worden van suiker. Uiteraard zijn er kinderen die hier sterk op reageren, maar dat is dan vaak al van kleine hoeveelheden. Als je denkt dat dit zo is, laat haar dan testen! Er zijn onderzoeken geweest zoals hieronder, zal het kort uitleggen: Kinderen mogen naar twee verjaardagsfeestjes. Op een feestje wordt enkel groente, fruit en dat soort dingen geserveerd. Op de ander krijgen ze snoepjes, chips etc. De ouders denken van tevoren te weten dat kind naar het 'snoep'-feestje gaat die dag. Collectief zeggen ze allemaal dat het kind na het 'snoep'-feestje beduidend drukker is dan na het andere feestje... Dan komt de uitslag: de onderzoekers hebben de thema's van de feestjes stiekem omgedraaid! Het 'snoep'-feestje is dus 'groente'-feestje en andersom! Kinderen worden veel meer beïnvloed door omgeving, dan door het eten in die omgeving. Ik denk zelf hierom dat je kleintje toch wat van slag is door de verandering van omgeving, ze slaapt misschien minder dan normaal? Overigens vind ik het niet heel normaal klinken dat ze eten uit je handen slaat... Maar hier zijn ook gradaties in en vanaf hier kan ik natuurlijk niet beoordelen of het wegduwen is of echt slaan ofzo! Een allergie kun je overigens niet uitsluiten zonder dat te laten testen!
Pietje: Bedankt voor je reactie. Ik zou ook niet weten of dat daarvan komt hoor, maar schoot me ineens te binnen dat ik daar zelf wel last van had, dus dacht misschien heeft zij dat ook wel. Kan idd met de andere omgeving te maken hebben, maar gek toch dat ze het de eerste week wel perfect doet? Ik probeer haar hier wel net zo haar rustmomenten te geven als thuis. Wil haar ook niet direct laten testen. Wil eerst ff kijken hoe het de komende weken thuis gaat Edit: het gaat dus niet alleen om het eten wegslaan, maar ook ons bewust (en hard) slaan als je haar zegt dat iets niet mag, of gewoon uit het niets..
Ik vond mijn dochter op die leeftijd ook lastig. Ze leek erg gefrustreerd en maakte ook regelmatig zo'n hoog, drammerig gilletje waarbij ze om zich heen sloeg (naar de lepel, speelgoed, maar ook personen). Nu gaat ze steeds beter praten en wordt dit gedrag ook minder. Er is hoop
Als het door voedingsstoffen komt zou je verschil moeten merken zodra je weer thuis bent en je 'normale' eetpatroon weer oppakt. Maar het is ook een lastige leeftijd, soms willen ze al zoveel maar lukt het gewoon nog niet. Mijn dochtertje probeerde met anderhalf ook met de duplo te bouwen maar was motorisch gewoon nog net niet handig genoeg, dan vlogen de blokjes hier ook wel eens door de kamer...
Hier ook hoor. Soms slaat of knijpt E me heel hard in het gezicht. Ik ging dan ook uitleggen dat dat pijn deed en zeggen 'aai aai'. Maar een paar keer bleef ze het doen, wat ik ook zei. Tot dat het inzicht kwam: ze heeft een veel duidelijker grens nodig. Bij N is dit niet nodig, maar bij E wel. Dus nu is het: 1e x waarschuwen, 2e x waarschuwen + zeggen wat er gebeurt bij de volgende keer en 3e x uitvoeren wat ik zei. Dus laatste keer dat ze me sloeg was aan tafel nadat ze haar brood op de grond bleef gooien (hier ook bij de 3e x dus brood al weggehaald). Dat vond ze niet tof, dus sloeg ze me. Bij de 3e x heb ik haar stoel omgedraaid van de tafel af en duidelijk gezegd: mama wil niet dat je haar slaat. Slaan mag nooit. En ben met N verder gegaan (das wel een voordeel van een tweeling - je kan je altijd even op de andere richten ). Ze was niet blij, maar ook niet heel boos of zo. Ze wilde gewoon liever bij ons aan tafel dan omgedraaid zitten. Na een minuutje ofzo, toen ze weer rustig was, heb ik haar nog een keer uitgelegd waarom ik dat deed en dat slaan nooit mag. Toen een kus en knuffel (kreeg ik heel lief van haar <3) en verder gegaan met eten - brood niet meer gegeven natuurlijk, dat was klaar, maar ze krijgen ook altijd nog beetje kaas en fruit. Dus daar mee verder gegaan. Sindsdien gaat het goed (nu 4dgn). Zal vast nog vaker gebeuren, maar ik heb bij mij de knop om: grens is grens. En ze wordt idd ook soms boos en gooit dingen door de kamer als iets nog niet lukt. Maar dat vind ik (nu nog) niet zo erg. Ik zeg natuurlijk wel dat speelgoed om te spelen is en niet om te gooien, en doe het voor. Maar ik vind het pijn doen echt heel belangrijk en ik denk dat voor E het echt om die grens gaat.
"De eerste week ging alles perfect." Toen kreeg ze dus nog geen zoetigheid enzo van schoonmoeder? Want anders had je toen ook al een reactie moeten vernemen volgens mij. Want als ze dat thuis al niet gewend was, zou je dat in de eerste week ook al gemerkt moeten hebben. Ik denk toch de leeftijd. Finley begon rond die tijd ook met boos worden overal om. En doet dat dus nog steeds .
Het is een beruchte fase, die niks met bepaalde voeding te maken heeft. Het is dus inderdaad de leeftijd. De verandering van omgeving kan ook meespelen. Onze meid is vaak ook wat anders dan normaal als we op vakantie zijn, toch wennen. Succes!
Kan heel goed van suiker zijn icm leeftijd en karakter. Ik herken dat gelukkig niet ze lost het op met even rustig het bekijken of mijn hulp vragen. Maar ik geef hier nooit suiker. Ijs, toetje mag af en toe maar zeker niet elke dag en ik merk hier als ze suikers krijg ze is heel onrustig snachts bijvoorbeeld. Ik zou niet straffen of zoals je zegt die van Jo Frost. Leg haar uit, haal dat frustratie voorwerp even weg, laat haar zelf kiezen en beslissen in wat ze eet en drink. Zeg maar gewoon naast zetten en niet aanbieden met het geven of in mond stoppen maar zodat ze zelf kan pakken als ze wil. Met speelgoed hetzelfde gewoon bijblijven zodat je gelijk kan inspringen met hulp voordat ze los barst. Het belangrijkste lijkt mij om je kind te begrijpen. Of ik ben gezegend met dochter die gewoon goed laat weten wat ze wil en kan mijn erop vertrouwen of weet ik niet maar hier heb ik nooit problemen mee gehad. Ik weet wat ik kan verwachten en ze weet wat ze kan verwachten. Eigenlijk nooit spullen gegooid, slaan, eten gegooid etc gelukkig. Wel kan ze boos worden als iets niet gaat zoals ze on plan had bijv als ze niet even naar bakker mag na speeltuin maar ik weet dat ze dat wil en kan dat dus aanpassen. Of bijv als puzzel niet lukt. Ik leg hier alles uit en bijv ze wil nooit handje lopen okey prima. Heb uitgelegd dat bij zebrapad dat moet en nu speel ik daarop ik vraag waat is zebrapad en of ze handje wil geven etc. Beetje op speelse manier zeg maar dat zo maken dat iedereen tevreden is.
Soeee, mijn dochter was rond die leeftijd ook op vakantie. Geen slaapproblemen, maar wel gedoe met opeens slecht eten. En dat is nu nog steeds zo, het avondeten. Was dus een begin van een laaaange fase. Ook heeft ze in het zwembad mijn man gebeten,omdat ze haar zin niet kreeg. Een klein maandje later een paar driftbuien meegemaakt. Maar daarna ging ze opeens steeds meer woordjes roepen. Dus ik denk dat Saartje ook in een sprong aan het komen in. Plus dat ze zich nog niet goed verbaal kan uiten. Verder ben ik wat minder streng met eten qua suiker en heeft ze al maanden geen serieuze driftbui gehad en 's nachts geeft ze geen kik.Dus of het daardoor komt? Ik denk echt aan een komende sprong icm een andere omgeving, het ene kind kan daar beter tegen dan het andere.
Gewoon een g**l* k*t fase 🙈😉 Een faaaaaaase en als deze klaar is ga je naar de volgende faaaaase Totdat ze oud bejaard en net geen 80 is. Liv is ook een draak, ramt en pleurt alles op de grond als lem alleen al naar mij kijkt krijgt hij een mep. Consequent blijven, goede voorbeeld geven. Netjes dingen neer leggen, beetje aanmoedigen als ze dat ook doet oh en niet hotel de botel koetsie koetsie koeeeee wat geweldig dat je iets neer legt Saar maar gewoon normaal bemoedigen 😉. Slaan is hier nog steeds haar handje pakken en aaien. Liv is er bijna uit denk ik want ze gaat nu zelfs kasten en muren aaien 🙈 Alleen dat gooien stopt ze maar niet mee, maar goed ik gok iets van basketbal dan maar over een jaartje of 10.. Dag lieve bolle wangen Saar lekker mama pesten in je faaaaaase !
Bedankt voor de reacties! Zal morgen even uitgebreid op jullie reageren als we weer terug in NL zijn! Piccolina: Dat bedoelde ik juist met Jo Frost: rustig uitleggen dat het niet mag en dat het pijn doet. Verder zijn de dingen die jij noemt nog niet zo geschikt voor Sara denk ik, omdat jouw dochter voor loopt. Sara wil en kan nog niet zelf eten En kan nog geen keuzes maken op dat gebied Onje: Hahahaha die woorden mogen toch weer? Geile kut fase! De andere dames reageer ik morgen op!!
Ik denk inderdaad ook aan een fase. Dat wil echter niet zeggen dat je zelf niets kunt doen om het gedrag in betere banen te leiden. Laten zien en benoemen wat je graag wilt zien van haar kan heel handig zijn (slaan doet pijn, als je ergens tegen wilt slaan, dan kun je tegen dit kussen slaan. Het is moeilijk als iets niet meteen lukt he? Zullen we het nog een keer proberen of even iets anders gaan doen?), meer verantwoordelijkheid geven ook. Eten wegslaan is geen reactie waar ik fan van ben. Ik moedig zelf graag aan om het bord aan papa of mama te geven als ze klaar is. Ik lees dat je kindje nog niet zelfstandig eet. Wie weet zit daar een stukje frustratie bij haar; dreumesen beginnen een hang naar zelfstandigheid te krijgen, en zelf beslissen wat je wel of niet in je mond krijgt kan daar een belangrijke stap in zijn. Je zegt dat ze boos lijkt te worden om niks. Wat voor ons "niks" lijkt, is voor kleine kindjes vaak heel belangrijk, juist omdat ze nog zo afhankelijk zijn en alles nog moeten leren. Tel daarbij op dat kleintjes nog niet zulke goede impulscontrole hebben en je krijgt gedrag als slaan, gillen, gooien etc. Kijk eens goed naar de situaties waarin ze het gedrag laat zien. Je noemt frustratie omdat iets niet goed lukt. Dat betekent dat ze iets nieuws aan het leren is en dat heel belangrijk vindt. Is er nog meer? Het zichzelf slaan zou ik dan wel even goed in de gaten houden. Al zou ik er ook weer niet te veel aandacht aan besteden want dan kan het zijn dat je onbewust het gedrag aanmoedigt.