Dat ging dus ook nog over mijn reactie over dat je kindjes niet NEEMT, maar krijgt - als je geluk hebt. Waarom wordt daar nou weer zo op gereageerd? Ik zet er nota bene een vette knipoog bij om aan te geven dat ik heus niet die discussie weer ga opstarten en dan komen er toch weer twéé mensen die reageren zo van 'pff, dat weten we nou wel ja'. Jammer
Dat is erom verzoeken, Danabelle. Ik ben ook tegen het woordgebruik kinderen "nemen", maar betrap mezelf erop dat ik het zelf ook weleens zeg.. Willen is het voorstadium en krijgen is net alsof ze in je schoen zitten of onder de kerstboom liggen, als je begrijp wat ik bedoel.
dat is idd weer een ander onderwerp zolang ik niet zeker weet of ik wil beginnen aan de tweede kindje doe ik het ook nog maar niet. dat is een ding wat ik heb geleerd van mijn moeder, als je twijfeld doe het dan nog maar even niet. zat me net nog te bedenken dat ik erg gehecht ben aan het ochtend slaapje van mijn zoontje, als ik nu nog een baby zou hebben heb ik geen momentje voor mezelf, erg he... maar ja, eigen tijd heb je ook nodig. en met een tweede kindje heb je dat minder snel ingepland denk ik..??
Hallo, Wij gaan wel voor een 2e kindje als het ons gegund is. Onze dochter is 3 maanden te vroeg geboren dus het is een wel overwogen beslissing. We zouden heel graag een groot gezin willen en denken dat ons dochtertje het erg leuk zal gaan vinden. De kans dat het een voldragen zwangerschap word is groter dan dat het weer een prematuur word en mocht het ons wel weer overkomen zijn we er als gezin sterk genoeg voor om er weer voor te vechten. Zit btw nu in de 2e ronde . Veel liefs
wij zijn 'bezig' voor een tweede kindje. ik had van te voren niet gedacht dat ik er zo snel aan toe zou zijn, maar echt serieus. Er ging toch opeens wat kriebelen en nu willen we heel graag een tweede. mijn man wilde al wat eerder een tweede, nu zijn we er beide aan toe.
al 2 vrouwen die zeggen dat ze met 1 jaar en 1 maand al toe zijn aan een 2e. ik ben benieuw wat ik over 2 maanden zeg
Ik zit hier nu met 2 kinderen op de bank en op het forum, het kan dus best . Als de oudste nog slaapt kan je proberen dat zo te plannen dat ze tegelijk op bed liggen. Dat lukte hier meestal wel, maar Eva slaapt nu niet meer, maar goed, dan gaat er wel eens een dvd aan als Lisa slaapt. Ik vind echt niet dat ik tijd voor mezelf tekort kom. Alleen de eerste maanden waren hier zwaar omdat Lisa erg last had van reflux. Maar nu loopt het prima en liggen ze meestal om 19:30 ook allebei weer in bed.
Ook bij mij begint het langzamerhand te kriebelen...gewoon omdat ik kids erg leuk vind, en ook de babytijd van Finn was super. Wij hebben altijd al 3 kinderen in gedachten gehad...het hebben van een broer of zus speelt voor ons wel mee, het is geen voorwaarde, maar het (kan) wel een meerwaarde zijn, vind ik. Heb zelf een supergoede band met mijn zus, en gun dat Finn ook echt, en mocht dat niet lukken tussen hem en z'n broetje of zusje, dan hebben we het geprobeerd...
Voor mij is een van de belangrijkste redenen dat mijn dochter een broertje/zusje krijgt. Natuurlijk kan het zo zijn dat ze straks elkaar de hersenen in slaan en nooit een goede band krijgen, ook niet op latere leeftijd. Maar toch, ik heb zelf geen super goede band met mijn broer maar ik ben wel blij dat hij er is! Het is en blijft mijn broer en als er wat gebeurt met mijn ouders sta ik er niet alleen voor. Ook vind ik het sociale aspect belangrijk. Mijn dochter laat zich heel graag behandelen als een prinsesje en het lijkt me voor haar goed om straks niet meer alleen te zijn. Ondanks dat ze 3 dagen naar het kdv gaat Nou moet ik zeggen dat ik ook de verkeerde voorbeelden heb in mijn omgeving van kinderen die geen broertje of zusje hebben, dus dat speelt ook mee. Verder 'zie' ik ons straks met zijn viertjes samen eten, op vakantie gaan etc. Dat plaatje vond ik stiekem toch wel leuk Waar ik alleen erg tegenop zie is de eerste periode. Ik vond de eerste anderhalf jaar erg zwaar. Dit was voor mij een reden om de wens steeds op te schuiven maar ik weet ook hoe snel de tijd gaat. En over een paar jaar wordt het makkelijker (zeggen ze).
He wat leuk, mijn zoontje is op 15 juli 2009 geboren. Maar ik ben er denk nog niet klaar voor om weer zwanger te worden. Waarom niet: * omdat ons huis nog niet naar m'n zin is (ik wil er graag nog een nokverhoging bij zodat we een extra kamer hebben en qua indeling moet het ook nog anders) * omdat ik het toch wel lekker vind om nog wat vrijheid te hebben met 1 kind; mijn zoontje van bijna 13 maanden slaapt nog 2x per dag. * ik het ook fijn vind om ons ventje alle aandacht te geven. * omdat het denk makkelijker is als hij naar school gaat wanneer ik een baby heb om voor te zorgen zodat ik de aandacht beter kan verdelen? Waarom wel: * mijn vriend en ik hebben allebei een zus en we gunnen ons ventje ook een broertje of zusje. * als ze later groter zijn, is het leuker met een broertje of zusje? * ons zoontje geniet nu al erg van gezelschap van andere kindjes. * voor ons makkelijker als we op vakantie zijn; dan hoef je niet continu je kind te entertainen haha erg ben ik he * omdat ik het super vond om zwanger te zijn en erg heb genoten (toch wel) van de kraamtijd... als zal dit wel anders worden met al een kind. * omdat het gewoon supergaaf is en het mooiste wat me is overkomen om moeder te zijn... * ik voor m'n 30e een tweede wil ivm leeftijdsverschil en mijn leeftijd. ik ben nu 28