Hi ladies, Hier ben ik weer...tja ik had niet verwacht dat ik hier na mei weer een topic zou plaatsen. 24/5/06 een MK gehad met 6 wkn. Deze verliep lichamelijk gezien vrijwel pijnloos en zonder veel bloedverlies. Na mijn vankantie bleek ik weer zwanger te zijn, ronde 4 na 1ste MK. Ik was al vanaf het begin bang dat het fout zou gaan. Maar langzaam aan begon ik er toch aan te wennen en ik heb het mijn ouders verteld. 2 dgn daarna begon kreeg ik roze verlies, we waren die ochtend ook intiem geweest, maar mijn gevoel zei gelijk...FOUTE BOEL! De volgende dag (maandag) naar de dokter geweest, die probeerde het nog allemaal positief te zien maar smiddag's verloor ik het vruchtje! Na mijn bezoek aan de HA hadden we al een afspraak gemaakt voor een echo en een afspraak met de gyn. Bij de echo werd mijn angst bevestigd en mijn gesprek met de gyn viel ontzettend tegen. Ik voel me eerlijk gezegd nu nog verdrietiger dan de 1ste keer! En ik heb geen idee hoe ik deze periode door moet gaan... Voor de dames die ook 2 (of nog erger) meerder Mk's gehad hebben, hoe zijn jullie er doorheen gekomen! Groetjes Silla
Silla, ik heb geen woorden voor dit verdriet en onrechtvaardigheidsgevoel, ik wens je veel sterkte! flyke
sterkte meid, ik vindt het verschrikkelijk! Hoop dat het allemaal goed komt met je naar zo'n groot verlies. Dikke knuffel.
Wat vreselijk zeg dat je er weer doorheen moet...Ik ben ook best bang om weer zwanger te worden en ik heb 1 mk gehad.....Hoe ver was je als ik vragen mag (niet dat dat er iets toe doet, maar ben gewoon benieuwd). Mijn gyn was juist heel begripvol en opbeurend. BAlen dat jij zo'n naar gevoel had bij dat gesprek. Wat viel er tegen aan het gesprek bij de gyn? Heel veel sterkte. Ik kan alleen maar zeggen: blijven praten en gooi het er hier maar allemaal uit dat helpt echt...
Lieve Silla. Ik ken je van het andere forum. Ik las afgelopen week je slechte nieuws, echt heel erg meis, ik weet niet wat ik moet zeggen...Je weet wel dat ik pas ook een MK heb gehad en dat vond ik al zo erg (was met 8,5 week, en dacht dat ik al 10,5 week was..) maar jee meis, 2 keer... Misschien is he fijn voor je om in de bieb een boek te lenen over een miskraam. Het boek Tussen iets en niets door Bernard Spitz schijnt een goed boek te zijn. Het gaat over omgaan met een prille zwangerschap. Misschien is het wel iets voor je. Ik weet verder helaas niet wat ik moet zeggen (soms is er zoveel wat we voelen maar weinig wat we kunnen zeggen) Lieve Silla, heel veel sterkte! Liefs Sylvia (van ZW forum)
@Me2, Het gesprek viel me tegen omdat; A) het een gyn in opleiding was; B) gyn mijn dossier niet goed had doorgenomen en in 1ste instantie niet door had dat het de 2e MK was. C) Gyn gebruikte allemaal moeilijke woorden en ik kreeg gewoon de indruk dat ik dit gewoon moest accepteren en tja dat het allemaal normaal was. Hoever ik was weet ik niet precies, volgens mijn eigen berekening was ik 5 wkn en 6 dgn. Maar volgens de HA was ik 6 wkn en 4 dgn. De vorige keer heb ik het vruchtje met 6 wkn verloren. En het feit dat het weer zo dicht bij de 6 wkn zat vroeg ik me dus af waarom dit niet vreemd is...maar goed ik ben geen medicus. @ Syliva, Hoe is het met jou? Ik ga zeker ff kijken voor het boek, bedankt voor de tip. @ All Bedankt voor jullie lieve woorden, ik begrijp goed dat jullie voor jullie gevoel niet de juiste woorden kunnen vinden, maar dat geeft niets dat zou ik ook hebben hoor. Liefs Silla
Hey Silla Fijn dat ik je een bruikbare tip heb kunnen geven. Met mij gaat het gelukkig steeds beter. Maar ik ben de eerste 1,5 week wel thuis gebleven, daar ben ik wel blij mee want ik was zo somber en nog last enzo, dus veel in bed gelegen. Nu werk ik vanaf deze week weer en het gaat wel. Ik werk inde kinderopvang dus soms wel confronterend met zwangere ouders. Maar komt goed..hoop ik. Alleen toen straks in de auto opeens een huilmoment, heel raar. Maarja, meis, ik leef echt erg met je mee, ook al heb je niks aan deze woorden, ik wil je echt veel sterkte wensen. Liefs Sylvia
Hi Silla, wat naar voor je, ik kan er helaas over meepraten, ik heb ook twee miskramen gehad, ik denk dat het voor het verwerken ook scheelt of je goede informatie van je gyn krijgt, ik ben gelukkig goed geholpen en heb duidelijke info gekregen, het enige wat ik als positief zie is dat we zwanger kunnen worden ! daar hou ik me aan vast zeg maar, ik ben inmiddels wel gestopt met ovulatie testen en tempen, heb ff alles naast me neer gelegd, weet eerlijk gezegd ook mijn cyclus niet echt (alles in de war na 2e MK) Gr Ing heel veel suc6 & sterkte !
heel naar allemaal.... het maakt je zo ontzettend verdrietig en radeloos... kweet er helaas ook alles van wat mij eenorm opluchte was praten praten en nog is praten, en daar had me omgeving gelukkig heel veel begrip voor.Denk ook niet dat je er vanuit moet gaan dat er iets bij jou mis is omdat je er 2 hebt gehad en dit ook bijde met de 6e week,,, dit is als je het mij vraagt de meest voorkomende periode.. bij mij was het 6.5 en kwam er met 10 wk pas achter bij een echo.....2e keer was ik net geen 7wk... en dit was ook binnen een half jaar maar hoe moed en geef zeker niet op... want ook voor jou komt er in de toekomst echt een klein wondertje......... en soms sneller dan je nu denkt... positief blijven denken meid...... ookal valt je dat nu heel zwaar... heel veel sterkte meis....
Vreselijk Silla, Waarschijnlijk ken je mijn verhaal aan. Ik heb in maart (bij 6 weken) en in april (bij 8 weken) mijn miskramen gehad. Dat heb ik tot nu toe niet verwerkt. Ik zou 17 oktober bevallen van de eerste. Een maand geleden heb ik een zware terugval gehad. Ik doe het nu rustig aan. Ik denkt niet dat je dit volledig kan verwerken. Probeer het wel een plek te geven. Wij gaan 17 oktober wel iets doen. Kaarsje aan steken en een moment bij stilstaan. Veel sterkte
Wat vreselijk kl*te voor je meid. Ik kan er ook over meepraten. Ik heb twee miskramen gehad, een miskraam in april en een miskraam in augustus. Ik heb het er best af en toe nog heel erg moeilijk mee. Ik heb er echt moeite mee om dit te verwerken. Gelukkig kan ik er met mijn vriend, ouders, schoonouders, vriendinnen en vrienden goed over praten. De meiden op het forum geven mij ook een hoop steun. Natuurlijk probeer ik positief te blijven denken maar het is toch moeilijk. Krop het niet op meid, maar praat er over, dat doet een mens echt goed! Meid ik wens je echt heel veel sterkte met alles, ik leef met je mee en ik denk aan je. En als je wilt praten, we zijn er voor je he! Heel veel sterkte meis. Dikke knuffel
Hai meis, Jeetje meid, wat ontzettend rot voor jou/jullie. Ik weet hoe je je voelt. Heb ook 2 miskramen gehad in ruim een half jaar (half februari en begin september van dit jaar). Ik vond het ook enorm moeilijk maar we zijn nu alweer druk in de weer om alsnog weer zwanger te worden. Iedereen verwerkt het verdriet op z'n eigen manier. Voor mij was het heel belagrijk en fijn dat mijn man en ik er veel en goed over konden praten. Wij zijn ook naar de gyn geweest om te kijken of er redenen waren om te denken dat het bij ons fout ging. Toen bleek dat alles goed was (voor zover ze dat met simpele tests konden zien), kreeg ik wel meer rust. Meid, neem de tijd voor je verdriet. Dat is mijn belangrijkste advies. Het is niet niks om 2 keer een kleintje te verliezen. Als je de tijd neemt, zal je merken dat het ook snel weer beter met je gaat. Veel liefs en sterkte. Knuffel, Anouk.
Hallo Silla, Wat erg meid! Tja, hoe ga je om met dat verlies, ieder verwerkt het op zijn eigen manier. Ik heb 3 mk's gehad in 1 jaar tijd. De laatste was heftig doordat een dag voor de mk het hartje nog te zien was en omdat ik het vruchtje in zijn geheel ben verloren. Daardoor kon ik wel goed afscheid nemen van het duidelijk te herkennen mensje. De laatste keer is nu 2 maanden geleden en ik heb het nog vaak heel moeilijk. Het helpt bij mij heel erg dat er begrip is van bv mijn man, familie, collega's, gyneacoloog e.d. Verder vond ik het gewoon het fijnst om na een periode van rusten en verwerken weer het gewone leven op te pakken en er niet in te blijven hangen. We zijn wel voor onderzoek naar de gyn gegaan en een aantal dingen lopen nu nog. Ik probeer ook veel te lezen over mk's en de verwerking ervan. Juist om het niet te negeren en weg te stoppen, maar zelf aktief met de verwerking bezig te zijn. Maar je moet goed bedenken dat ieder zijn eigen manier van verwerken heeft en dat niemand jou kan vertellen hoe je dat moet doen en hoelang je erover moet doen. Ik wens je veel sterkte, en zet hem op! Groetjes Josefina
Heel veel sterkte gewenst meid! Helaas weet ik wat je doormaakt. Ik heb 7 zwangerschappen gehad waarvan er 4 in een miskraam zijn geeindigd. Het is lastig te verwerken maar ik heb altijd het vertrouwen gehad dat het goed zou komen. Wat mij ook vertrouwen gaf is dat ik wist dat ik wel zwanger kon worden. Inmiddels heb ik 3 kinderen. Ik hoop dat je hier goed doorheen komt en dat jij ook een keer een kleintje in je armen mag houden. Sterkte!