Ach nee Silla wat ontzettend erg voor jullie! Heel veel sterkte (meer kan ik ook niet zeggen helaas).
Hi ladies, ff een update van mij... Allereerst bedankt voor jullie berichtjes! Mijn stemming gaat up en down. Ik zit mezelf vaak in de weg. Werken lukt nog niet maar mezelf afleiden lukt ook niet. Ik doe me best maar vind geen voldoening. Volgens de ARBO en HA is dat niet gek en ik moet het de tijd geven. Zoals jullie mss weten heb ik (gelukkig) weinig lichamelijke last gehad. Ik heb in totaal maar ong. 4 dgn licht gevloeid en geen buikpijn gehad ofzo. Echter nu 1 wk en 3 dgn later...lijkt het alsof het weer rommelt in mijn onderbuik een soort van ongi gevoel. Ik heb vlagen van misselijkheid (wat ik tijdens mijn zwangerschap HELEMAAL niet heb gehad) en ben vreseijk moe (had ik ook niet tijdens mijn zwangerschap) terwijl ik de laatste dgn juist goed slaap. Beetje vaag allemaal, maar het zal er allemaal wel bijhoren, terwijl ik dit niet bij mijn 1ste MK had. De HA heeft helaas nog niets van de patholoog vernomen, maar zodra ze de uitslag heeft neemt de HA contact op met de Gyn. om toch te kijken of er geen onderzoekjes noodzakelijk zijn. Al is het maar voor mijn geruststelling. Dussss jullie horen nog van mij... Dikke knuffel
Hoi Silla Gaan ze nog een een echo bij je maken om te kijken of je baarmoeder schoon is? Je HA en BA hebben gelijk, je moet het de tijd gunnen. Verwerken is een langdurig proces en gaat in fasen. Veel sterkte!
Ik heb de echo al gehad, en alles zag er weer mooi uit. Maar ik hou het ff in de gate en mocht het erger worden dan ga ik weer ff naar de HA. Ja ik weet het, ik zit (alweer ) in een rouwproces maar ik ben het type wat altijd heel meelevend met de ander is, maar wanneer het mezelf betreft ben ik altijd keihard en gun mezelf de tijd niet, en ook dat moet ik nu leren. Maar goed het komt allemaal wel weer goed..
Sille, wellicht rare vraag, maar zit je ei er niet weer gewoon aan te komen als ik je klachten zo hoor? Laat je weten of de patholoog nog wat heeft gevonden en wat de gyn zei? Heel veel succes en sterkte en doe rustig aan!
Hoi meis, ook ik kan helaas met je mee praten. Ik heb 3 mk-en binnen 1 jaar gehad. de laatste is in juli dit jaar geweest.Ik begin alle 3 de mk-en nu pas een beetje te verwerken. Neem er de tijd voor meis, het is niet niks wat je achter de rug hebt.Wat mij erg heeft geholpen is praten op het forum.Nu pas begin ik weer een beetje me draai te vinden, te accepteren dat ons dit is overkomen.Natuurlijk heb ik nog veel verdriet maar ik krijg er mijn kindjes niet mee terug.Ik probeer er niet zoveel meer mee bezig te zijn, en ik moet zeggen, dat lukt me tot nu toe aardig.Ik heb het gelukkig vrij druk op me werk en daar door heb ik ook me afleiding.Ik ben nog erg moe,maar ik merk dat het steeds een beetje beter met me gaat.Ik probeer zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen, neem de rust die ik nodig heb. Ik wil nl helemaal fit in me velletje zitten voor een eventuele volgende zwangerschap. Het afgelopen jaar, heeft heel veel energie, tranen en pijn gekost, maar we vechten door!Wij hebben de hoop niet opgegeven, en zijn ervan overtuigd dat ook wij eens een gezond wondertje op de wereld mogen zetten! Ik hoop voor jou dat jij ook een manier gaat vinden, om met dit enorme verdriet om te kunnen gaan.Zoals al eerder gezegt, iedereen doet dit op zijn eigen manier. Het is heel erg moeilijk, ik weet het, maar ook jij vindt een manier lieverd. Ik wens je heel erg veel sterkte. Als je wilt praten, ik ben er voor je. dikke knuffel, mussie
Silla......vind dit zo waanzinnig kl*te voor je Ik ben verder niet zo goed met woorden...wil je heel heel veel sterkte wensen en ik hoop echt dat drie keer=scheepsrecht gaat zijn bij jullie liefs, Evon
Hi ladies, Ik heb (zoals jullie weten) een echo gehad en alles was goed. Echter ben ik daar niet zo zeker van. Nu op bijna dagelijkse basis heb ik vlagen van misselijkheid, rommelende darmen en vage rommelige momenten in mijn onderbuik (weet het ff niet anders te benoemen). Ik kan me niet voorstellen dat dit een komende eisprong is. Ik ben nog nooit misselijk geweest tijdens de periode van een naderende eisprong. Mocht dit nog een paar dgn aanhouden dan ga ik toch weer vragen voor een echo. Verder...tja gister heb ik een mega gezellige avond gehad lekker een meidenavond met mijn beste vriendin echt geweldig. Maar vandaag....is het weer zo'n zwarte dag! Ik ben mega chagerijnig, zit nu nog steeds in mijn pyama, mijn vriend is at the moment aan het boren om een lampje op te kunnen hangen! En dat drijft mij tot waanzin! Dinsdag moet ik weer naar de ARBO, aan de ene kant wil ik wel weer proberen om te werken maar aan de andere kant...zie ik er zo tegen op. Ik kan me dan niet gewoon terugtrekken als het weer ff allemaal te veel wordt in mijn hoofd (ik heb nl. mega concentratieproblemen doordat ik gewoon nog steeds niet lekker in mijn vel zit)...ik hoop dat ik weer met hem kan afspreken dat ik eerst weer halve dgn kan gaan werken, want hele dagen zie ik gewoon nog echt niet zitten, maar ja denkt de ARBO daar ook zo over? Zie best weer op tegen het gesprek, ik ben nl. in zulke gevallen het type dat altijd zegt dat het goed gaat terwijl dat dus helemaal niet het geval is. Nou ja ik zie wel hoe het allemaal verloopt. Ik hoop ook dat de HA binnenkort es belt om te vertellen wat de patholoog nog eventueel ontdekt heeft... Well girls...tot later