3 bevalingen gedaan dus ik dacht 'dat doe ik wel even'. Woensdag 13 febr. 41 weken zwanger. Om 17:00 uur naar de VK. Ze probeerde te strippen maar kon er niet goed bij (baarmoedermond zat hoog) dus haar mening was dat het waarschijnlijk geen bevalling op gang zou brengen. Daarna naar het ziekenhuis voor een CTG (ik voelde de kleine minder bewegen) na de ctg wilde een gynaecoloog even voelen hoe diep het koppie zat (dus veel geduw). Ik voelde me na afloop van het strippen en gepor aan het koppie behoorlijk beurs van onder en dat bleef de hele nacht. De volgende ochtend weeën om de 2 minuten, ze waren niet heftig maar al wel een hele minuut en ze kwamen om de 2 minuten, ik herkende er niets van ten opzichte van mijn eerdere bevallingen. De VK maar gebeld.... bijna 4cm ontsluiting.. joepie dat ging soepel! Advies: bellen als het pijnlijker werd (want qua minuten timen kon niet want ze kwamen al om de 2 minuten). Ze werden pijnlijker na 1,5 uur dus maar weer gebeld... 5 cm ontsluiting.. goh makkie dus. De uren verstreken en de ontsluiting bleef 'hangen' op 5cm. Godsamme dat viel tegen. Vliezen braken .... weeënstorm! AUW AUW AUW. Pauze tussen de weeën...GEEN! Vordering ontsluiting... GEEN. Twijfel bij de VK.. wel naar het ziekenhuis met kans om te bevallen in de auto, ambulance laten komen.. dat duurdt te lang. Dan maar bij VK in de auto met mannetje (want ik wilde hem niet loslaten dus hij kon zelf niet rijden). Ik heb op de kop gestaan van de weeënstorm, ben normaal tegen pijnbestrijding (had ja tenslotte 3 bevallingen zonder gedaan) maar ik heb gesmeekt om pijnbestrijding! Kreeg het echter niet want toen ik in het ziekenhuis kwam had ik 7cm ontsluiting en bij de kleine is een elektrode op het hoofdje gezet om de hartslag te meten... die werd dus lager. Pijnbestrijding zou zorgen voor ademhalingsmoeilijkheden bij haar. Mijn mannetje heeft me echt bij de les moeten houden bij het puffen samen met een verpleegkundige want ik zag het niet meer zitten! Een uur en een kwartier later had ik volkomen ontsluiting en mocht ik persen.... En daar was ze ... kleine Zoë, 3380 gram en 51 cm. Geboren op valentijnsdag. Alles goed met haar. Het feit dat de ontsluiting niet vorderde kwam omdat ze niet wilde 'indalen' en dat kwam door het feit dat ze dwars lag met haar hoofdje. Dus elke bevalling is echt anders of het nu de 1e of de 4e is.