2e op komst

Hier ook zo een die dondersgoed doorheeft dat z'n moeder de energie en de kracht op dit moment niet heeft om constant achter hem aan te rennen. Ik ben normaal best consequent met dingen, maar nu lukt dat gewoon niet altijd. Eigenlijk moet ik hem nu nog strakker houden, maar dat lukt soms gewoon niet. Dan heb ik de neiging om hem gewoon maar even z'n gang te laten gaan....

Voor de rest probeer ik veel tijd voor hem te alleen vrij te maken. Samen een boekje lezen, samen spelen, samen tv kijken en noem maar op. We hebben gister samen kleertjes voor de baby in de kast gelegd. Hij was er echt bij betrokken op die manier, maar kon wel lekker zijn eigen gang gaan.

Lastig he.. die peuterpubers....

 

ik hoor van mijn vriendinnen niets anders, ook hier eentje die heel driftig met haar speelgoed om kan gaan en veel aandacht vraagt. Ze slaapt gelukkig wel goed.
Ik denk dat ze dondersgoed weten dat er wat staat te veranderen, wij zijn immers ook wat onrustiger. ik denk daarom ook dat het zich vanzelf oplost.

 

Misschien kun je haar een pop geven, zodat ze wat nieuws heeft en kan
ze je na doen.Ja die peuter pubertjes zijn soms even balen.
Maar als het uit de hand loopt gaat m'n zoon op de gang, en dat helpt wel.
Succes.

 

Klinkt enorm bekend, hier ook zo'n schattig pubertje in huis...

Speelt gelukkig nog wel heel lief overdag maar is verder erg druk, wil niet meer alleen de trap op gaan (tenzij het haar zelf goed uitkomt dan kan het ineens wel weer....) komt 's nachts vaak een keertje om te vagen of ze bij ons mag liggen, doet vervelend met naar bed gaan, wil niet gaan slapen en is heel erg knuffelig (ze heeft zo'n gezelligheids-fase) maar ook brutaal....
Weet dat het komt doordat er steeds meer aandacht uitgaat naar beeb-in-buik en dat voelt ze volgens mij erg goed aan.
Ook bij haar te merken dat ze lekker makkelijk gebruik maakt van het feit dat ik steeds minder kan, door bekkenklachten....

Het enige wat je volgens mij kan doen is consequent blijven en haar erbij betrekken. Als je met de kleertjes bezig gaat, haar helpen laten met opvouwen en in de kast leggen.
Ik ga straks naar action om een doek te kopen met verf en dan mag ze een schilderijtje maken die op de babykamer word gehangen, zo heeft zij ook het gevoel haar aandeel erin te hebben.
Verder zorg ik ervoor dat ik veel met haar bezig ben, boekjes lezen, vanmorgen in bed heerlijk knuffelen en ik vertel haar nu al heel vaak dat ik haar niet kwijt wil....nooit! Daarmee hoop ik te voorkomen dat ze straks zich achtergesteld voelt, of dat ze gaat denken dat ze vervangen word..... ze vond het nl al vervelend dat het ledikantje die al een tijdje uit elkaar stond weer in elkaar werd gezet en dat ie voor beeb was en niet meer voor haar....
Ik hoop dat je wat hebt aan wat ik eraan doe en dat het straks boven verwachting toch gewoon hardstikke goed gaat, wie weet joh is ze straks heel beschermend naar jullie kindje en is deze dwarse tijd alleen van nu en is ze er straks gewoon doorheen.

Zoals ik het lees doe je het hardstikke goed en ga gewoon zo door meid! Je bent volgens mij een super mamma die ook best haar mindere momentjes mag hebben, en daarvoor heb je het forum en kan je hier je ei kwijt!
Probeer je iig niet al te veel druk te maken over hoe het straks zal gaan, het gaat toch altijd anders als dat jij denkt of als waar jij je op insteld. Zorg er nu eerst maa voor dat je het leuk houd thuis en dat je met z'n allen naar de bavlling toeleeft, daarna komt het vast goed!

Succes ermee!

 

mijn dochtertje was 2,5 toen haar broertje kwam! We hadden haar goed voorbereid en hoe verder ik was in de zwangerschap hoe meer we het erover hadden. Toen haar broertje er eenmaal was was ze n et als ons dolll gelukkig! Ze zijn nu dol op elkaar. Zodra hij wakker wordt wil ze gelijk even knuffelen en spelen! en als hij haar hoort begint hij gelijk te trappelen en te lachen! heerlijk!

Enige minpunt was dat ze echt niet kon delen. Haar speelgoed was echt van haar en daar mocht niemand aankomen. Ook niet haar broertje. Als hij een knuffel vasthad van haar dan pakte ze die gelijk af en zei ze die is niet van jou maar van mij! Dat hebben we haar afgeleerd en nu deelt ze gewoon alles. het gaat nu harstikke goed. de jongste is inmiddels een half jaar

 

Het komt me allemaal erg bekend voor. Toen ik zwanger was van Jasper was Thomas soms echt niet te houden. Ik heb aardig wat momenten gehad dat ik er doorheen zat.
Nu Jasper er is betrek ik Thomas overal bij en hij is dan echt helemaal trots dat hij dat kan en mag. En dat werkt echt perfect!

 

Mijn dochtertje is opzich niet drukker dan ze altijd was...maar het loopt ook wel een beetje samen allemaal. Zwangerschap en peuterpuberteit. Ze is nu 2 jaar en 2 maandjes.
Wel zit ik dus met een kindje die elke nacht wakker wordt en naar ons toe komt.
Haar weer terug leggen in bed heeft echt geen nut..dan gilt ze de hele boel bij elkaar en dat wil ik onzelf maar ook de buren niet aan doen.
Heb al van alles geprobeerd..
Er bij gaan zitten tot ze weer slaapt zorgt er alleen maar voor dat je er 2 uur zit..want ze valt dus niet in slaap..heb een tijdje in haar kamer geslapen..in de hoop dat ze dan snachts niet meer wakker zou worden...maar als ik dan weer terug ga naar mijn eigen kamer wordt ze alsnog wakker en komt ze naar ons toe.
Ik weet dus echt niet hoe ik dit moet gaan aanpakken als het tweede kindje er is..dan zit ik met een huilende baby snachts en een peuter die dus bij me in bed ligt en dan natuurlijk niet meer gaat slapen.
Denk dat ze heel erg jaloers zal gaan worden.

opzich bereid ik haar wel voor..ze weet dat er een baby in mijn buik zit..of ze zich ook beseft dat die er uit gaat komen weet ik niet haha..maar ze weet dat het linker laadje in de kleding kast voor de baby is en de kleertjes die er in zitten enzo..
het wiegje wat in onze kamer staat weet ze ook dat het voor de baby is.

maar mijn man en ik houden beiden ons hart vast voor wat er komen gaat