Hallo moeders, Wij hebben hier al een tijdje het probleem dat onze dochter (net 2 jaar), geen tijd heeft om te eten. Ze is dan zo druk met spelen, dat ze na 2 happen al zegt dat ze vol is. We nemen wel rustig de tijd om te eten en doen dit ook gewoon aan tafel, zonder tv of iets anders. Soms kunnen we haar met een spelletje wel afleiden voor nog twee happen, maar dan houdt ze echt vol dat ze vol zit en krijgen we er niks meer in. En dan natuurlijk de vraag of ze van tafel mag. Nee blijft steevast ons antwoord:"ook al ben jij vol, papa en mama nog niet, dus je moet wel wachten tot we allemaal klaar zijn". Tja, dat is dan weer een reden om te brullen en met boos-zijn, proberen om af te dwingen dat ze wel van tafel mag. Dit is haar nooit gelukt, maar maakt het eten er niet gezelliger op. Ook eet ze op de meeste dagen niet erg veel en soms weer een heel bord vol. Wat moet ik nou met zo'n meisje met een eigen willetje???
Ik zou zeggen dat ze het maar moet leren, aan tafel blijven tot iedereen klaar is. Dat ze gaat brullen en boos zijn als je haar haar zin niet geeft is natuurlijk alleen maar uitproberen, je moet er juist niet aan toe geven. Consequent zijn, pas na het eten weer spelen En die buien gaan dan gewoon weer over, gewoon laten merken dat het geen impact heeft en jullie niet onder de indruk zijn. Dan maar even ongezellig, het is wel het beste, denk ik
Ik dwing mijn dochtertje van 3 dus niet om aan tafel te blijven zitten! Ze mag als e het aantal happen dat we hebben afgesproken van tafel af! En dan komt ze af en toe een hap halen totdat haar bordje leeg is. Ze weigerde pertinent te eten als we haar aan tafel hielden. En ik heb liever dat ze eet dan dat ze aan tafel blijft zitten. Er is nog tijd zat om haar dat aan te leren.
dit hebben wij ookal enkele maanden met onze dochter van 2,5 jr... ze eet ontzettend slecht en vaak maar 2 hapjes en een piepklein stukje vlees... en daarna wil ze eruit en gaat ze vervelend worden... mijn man heeft het opgelost door haar dan met kinderstoel en al apart te zetten in de keuken... dan word ze heel boos en is dan stil en dan mag ze er wer bijkomen en eet ze nog een paar hapjes en houd dan wel op met gillen.... misschien dat het voor jullie ook werkt? wel moet je dan volhouden he en altijd hetzelfde doen... wat het slechte eten betreft, dat word vanzelf beter (zeggen ze) ik maak me er altijd wel zorgen over en geef haar dan liever nog een boterham of een cracker of een fles pap.... ik hoop dat ze ooit weer eens lekker mee eet met ons......
Aaliyah lust dus wel bijna alles, maar wil te graag spelen. En zeker nu met de zomerdag is ze het liefste de hele dag buiten. Buiten eten is geen succes. Dan wordt ze afgeleid door de geluiden buiten van buren etc. En binnen eten: ze houdt vol dat ze vol is. Gaat gillen en schreeuwen en gooit uiteindeijk haar bord op de grond als we nog een hapje willen proberen. Vind het goed van haar dat nee ook echt Nee is. Maar met eten is dat wel erg lastig. En ze is al erg slank: 2 jaar, 86cm en ingeveer 10,5 kilo ofzo. We moeten binnenkort weer naar het cb. Ze is altijd heel slank geweest dus daar maak ik me geen zorgen mer om, maar als ze niet eet zal ze ook niet aankomen vlgens haar eigen lijn en daar maak ik me wel zorgen om!
Stijn heeft dit ook een tijdje gehad, zelf voor een koekje/snoepje had hij geen tijd.. Hij moest van ons wel altijd aan tafel blijven maar dan wel met een speeltje en meestal als we hem hielpen met eten dan at hij nog wel wat.. Denk dat het gewoon een fase is..
Zonder dat we elkaar in de haren vliegen, maar wat is er zo belangrijk voor jullie om met een 2-jarige aan de tafel te zitten. En dan bedoel ik niet dat ze dan in een goede houding zitten, want als ze op de grond zitten kunnen ze ook gewoon goed eten! In de juiste houding! En doen jullie dit met elke maaltijd? Gaat het overdag dan wel goed?
Ik zal er niet al te veel drama van maken. Het is ene periode en kinderen van 2 kunnen nog niet zo heel lang aan tafel blijven zitten. Eten moet leuk blijven. Hier geen drama van gemaakt ze kreeg de kans om te eten en las z eniet owu dan had ze pech, maar ook geen snoep en koek. Ik bewaarde soms wel eens wat of gaf haar een gezonde boterham. Voor het aan tafe blijven voor een bepaalde tijd zou je de kookwekker kunnen gebruiken. Je zet de kookwekker voor 5 10 15 minuten en dan als de wekker gaat mag ze van tafel. Zo zou je tijd ook steeds iets langer kunnen maken. En maak deze afspraak met haar voor het eten. Succes
@wendy: mja ik wil ook graag met mn kind in een restaurant of terrasje kunnen zitten maar uiteindelijk.. zijn het natuurlijk de dingen die ieder voor zich belangrijk vind onze dochter lust alles.. dus eet ze een dagje minder dan is er niets aan de hand. als ze standaard niet zou eten.. dan is het een stuk lastiger om te zeggen "nou dan eet je het gewoon niet" denk ik maar wij doen niet aan speelgoed op tafel tijdens het eten en ze moet ook blijven zitten tot wij klaar zijn. alleen als we visite hebben mag ze gewoon van tafel.. of uitgebreid tafelen in de tuin... maarja zoals ik zei.. dat is makkelijk praten als ze bijna altijd genoeg eet en bovendien inmiddels wel gewend is gewoon aan tafel te zitten dat doet ze dan ook al vanaf dat ze rechtop kan zitten zo ongeveer en dat met "zoveel hapjes eten" irriteerde ik me altijd enorm aan bij een zeker nichtje... maar snap sinds ik een eigen kind heb het in ieder geval wel een stuk beter je wil toch dat je kind genoeg en gezond binnen krijgt tenslotte luxepositie voor ons dus. maar ik denk zelf.. dat asl ze nu al niet aan tafel hoeven te blijven... dat ze het niet ineens met 4 jaar spontaan wel kunnen
Mijn dochter zit in een restaurant bijna altijd netjes aan tafel ookal hoeft ze het thuis niet! Ze snapt dat dat 2 verschillende dingen zijn. Het blijft idd lastig. Als je kind altijd goed eet en een keertje dan niet eet ok! Maar ik heb toch liever dat ze goed eet en dan maar niet aan tafel zit!
Aan tafel zitten vinden wij wel belangrijk tijdens het eten. Het heeft iets gezamelijks en er is dan even rust om te kunnen eten. Ze hoeft van ons heus geen uren aan tafel te zitten hoor, maar toch wel even om rustig te eten. En ik weiger om met een bord warm eten achter haar aan te rennen. Sommige kinderen hebben dat met plassen, ze hebben geen tijd en willen liever spelen. Onze dochter heeft het met eten. En nee is bij haar ook echt nee! Een spelletje spelen werkt heel soms een paar happen, maar meestal heeft ze onze trucjes door. Mama een hapje en zij een hapje helpt ook niet. Maar eten moet ze toch wel. Tuurlijk kan ook zij een dagje geen zin hebben, maar dit duurt nu al een tijdje dat ze weinig eet.
Wel herkenbaar hoor. Nienke heeft dat ook een hele tijd gehad. En nog steeds eet ze 's avonds meestal niet zoveel. Haar gewicht en lengte zou ik me niet teveel zorgen over maken. Kinderen schijnen heel goed zelf te kunnen bepalen wat ze nodig hebben. En Nienke is met haar net 3 jaar nu ergens tussen de 13 en 14 kilo. Dus die blijft ook een lichtgewicht. Wat betreft het aan tafel eten 's avonds zou ik het toch echt proberen vol te houden. Uiteindelijk zal ze het toch wel een keertje snappen. Hier geld dezelfde regel! Gewoon aan tafel blijven en niet spelen tot wij ook klaar zijn. Ohja en trouwens wij laten de hoeveelheid toetje afhangen van hoeveel ze eet. Eet ze maar een paar hapjes dan ook een heel klein beetje toet (soms maar een lepeltje) en eet ze haar bordje leeg dan mag ze meer. Dat werkt heel goed omdat ze gek is op toetjes. En we niet willen dat ze dan wel gewoon haar buik vult met toet!
@wendy: de restaurantopmerking was ook maar semi-serieus vooral omdat als je uit eten gaat... je vaak lang tafelt en wij dus preventief vaak naar een restaurant gaan waar het geen probleem is als ze even van tafel gaat... (liefst met een speelhoekje dus) moet ze ook wel langer aan tafel zitten dan normaal.. maar dat vind ze gewoon leuk want het is anders.. (en daarna kan ze even in de speelhoek terwijl wij lekker natafelen en koffie slurpen) alleen soms.. dan zit je te eten.. anne braaf op haar stoel en dan sprint er om de 5 minuten dezelfde sliert koters langs je stoel.. en zie dan anne nog maar eens aan tafel te houden want die andere kindjes mogen ook...
@saskia, Ja, dat ken ik!! Gisteren waren we uit eten! En laura liep lekker rond (wel bij onze tafel) en toen kwam er een ander stel met een kindje. Die moest wel aan tafel zitten. Toen heb ik laura ook gelijk bij ons aan tafel laten zitten met de melding "zie je dat het andere kindje nu ook zit, kan jij dat ook voor mama" en ze is haar stoel niet meer afgekomen. Want anders is het idd niet eerlijk tegenover het andere kindje!
@wendy: tja als we met bekenden zijn mag ze wel enigzins mee doen.. maar niet gillend het hele restaurant natuurlijk maar met onbekenden vind ik dat heel niet zo nodig en het mee doen.. of niet ligt natuurlijk ook aan het restaurant of de omgeving het een probleem vind je kunt natuurlijk niet iedereen tevreden houden maar een beetje rekening met elkaar moet kunnen uiteindelijk
Ik vond het kookwekker-idee wel goed. Op school gebruiken wij een "TimeTimer" (google er maar eens op) Daar kunnen de kinderen ook heel goed op zien hoeveel tijd ze nog moeten wachten. Er bestaat ook een kleurenklok, net zoiets. Misschien is zoiets een idee? Dan is voor haar in ieder geval duidelijk wanneer ze wel weer mag spelen. Ik ben het wel met jullie eens dat ze moet leren aan tafel te blijven zitten. Maar voor zo'n kleintje is het natuurlijk wel erg lang stilzitten, dus het inkorten van de tijd is misschien geen gek idee.
Ben het volkomen met Wendy eens, ik doe het hier precies hetzelfde... wil hij niet aan tafel, prima... dan eet hij maar aan de salontafel! ALS hij maar wat eet haha! In een restaurant of op het kdv o.i.d. eet hij trouwens altijd prima aan tafel! Ik zou er niet zo'n strijd van maken...
Wij gaan haast nooit naar een restaurant. En als we gaan is het een pannenkoekenhuis. Daar is inderdaad een grote speelhoek. Thuis tafelen we niet zo lang. Wij zijn geen langzame eters, dus ik wil het haar wel aanleren. En het toetje hebben we lang geleden al afgeschaft. Vaak hebben we geen toetje want het dametje wist het precies, eten laten staan en alleen het toetje. Dus af en toe nemen we een toetje mee, maar dan vaak moet ze er wel zef aan denken om het te kopen als we boodschapjes doen. Want wij zijn geen toetjes-eters dus vergeten het gewoon. Het is nu puur het probleem dat ze een tijdje liever speelt, dan eet. Ook was ze redelijk zindelijk aan het worden overdag. Maar met dat mooie weer is dat ook helemaal voorbij. Ze heeft er geen tijd voor. Op zich vind ik dat geen ramp. Ze was net anderhalf dat ze overdag vaak naar wc ging voor een plas ipv de luier, dus dat was vroeg zat. Komt wel weer. Maar dat eten moet wel. Ik probeer haar overdag vaak wel een gezond tussendoortje te geven ipv koek. Dus een snack-komkommer (zalf plukken van de plant die in de tuin staat) of fruit of fruitsnack om op die manier de voedingsstoffen toch binnen te krijgen. Ik hoop dat het een fase is en vlug weer over gaat!