Hoi, onze meid is 2 nachtjes weggeweest en sinds 2 nachten weer thuis maar in die 2 nachten krijg ik geen slaap en mijn partner ookniet, ze weigert te slapen, of we nou bij haar staan, bij de duer zitten lief doen boos doen het maakt geen moer meer uit. Help?
ze heeft gelogeerd begrijp ik?? Ze kan nog niet uitleggen wat er is zeker (gezien de leeftijd??) het lijkt nl of ze bang is...of is ze toevallig op een adresje geweest, waar ze lekker tussen opa en oma in mocht ofzo Ik zou het nog eens goed navragen bij waar ze geweest is...of er iets gebeurt is ofzo??
Hebben we gedaan maar ze weten het niet. Echt heel handig sta nu bij haar kamer en weet het echt niet meer
Slaapt ze al inmiddels?? Wij hebben dit drama nl ook gehad! Is ze bang, boos, teleurgesteld ofzo (zover je daar achter kunt komen)
inmiddels slaapt ze,we hebbnen echt werkelijk waar geen idee, ik denk dat ze de angst van haar vader aanvoelt,zijn beste vriend is sinds 24 uur vermist, dus denk dat het daarmee temaken heeft, en doordat zenatuurlijk 2 nachten uit logeren is geweest dat ze misschien bang is dat we weg gaan ofzo..
Ok je kunt al wel met haar praten? Iets duidelijk maken bedoel ik? Bij ons hielp nl. om van te voren te zeggen: je gaat straks naar bedje, we gaan eerst even opruimen. En dan ga je de pyama aan doen en tanden poetsen en naar bed. Wij bleven dan een poosje op de kamer, een boekje voorlezen ofzo. En dan overtuigend zeggen dat je beneden bent, dat als er iets is, jij er voor haar bent (of je man). De deur een stukje open laten, evt een lampje aan als je dat boven hebt. Wij zeiden ook: we komen over een paar minuutjes nog even bij je kijken en dat deden we ook echt. Uiteindelijk werd hij rustig. Ze kan idd heel goed de angst aanvoelen van haar vader, kinderen zijn heel erg gevoelig. Ik zou proberen haar echt duidelijk te maken dat jullie er altijd voor haar zijn.. het is moeilijk hoor, bij zo'n kleintje, maar als je het blijft herhalen en je maakt je woorden waar, krijgen ze daar vertrouwen in. Sterkte met je meisje, maar ook sterkte voor jullie ivm de vriend van je man! Hoop dat hij snel terecht is!
Ja we vertellen iedere avond sowieso wat we gaan doen, Maar dit keer was ze het erook mee eens om naar bed te gaan maar eenmaal in bed was het ineens gillen huilen roepen, dus iedere keer maar naar binnen gegaan,en op het eindben ik maar op de commode gaan zitten en gewacht tot ze sliep...
Ach toch.. het is wel duidelijk dat ze inderdaad jou wil zien zodat ze rustig kan gaan slapen. Het kan ook een periode zijn, het ene kind heeft eenmaal meer last van stemmingen dan de ander. En gilde ze ook als je de deur open liet staan met een lampje aan? Dat ze je bv nog wel bezig hoorde op een andere kamer? Of werkte dat ook niet.. Lastig hoor!
zodra ik de kamer uitstapte was het huilen, dus denk dat het gewoon lekker een paar avondjes bij haar zitten word totdat ze het vertrouwen weer heeft.
Heb je duidelijk gezegt wat je wil/ verwacht? bv;"Mama wil / verwacht dat je nu stil bent ( ik probeer te vermijden om te zeggen dat ze MOET gaan slapen dat kan je nl toch niet afdwingen en dan kom je in een strijd die je niet wint ) en als er echt iets is mag je papa en mama roepen en dan komen we bij je kijken. " "wij zijn beneden en komen vanavond nog even bij je kijken en morgen gaan we weer leuke dingen doen " W.s. al geprobeerd hoor, maar hier wil het nog wel eens helpen om heel duidelijk mijn verwachtingen uit te spreken. Als er niets is en ze blijft roepen wil ik ook nog wel eens wat directiever toespreken dat ik wil dat ze stil is meestal helpt dat goed. Als je bang is kan je nog een nachtlampje aan doen op haar kamer ?
hoi krisd dat heb ik geprobeerd maar werkt ook niet ze blijft gewoon gillen krijsen en alles bij elkaar slaan.. tis niet te geloven. dit is al de derde avond achter elkaar, nu is manlief erbij,.. Maar goed ze begint nu ook overdag nukkig te doen dus zal de flinke peuterpuberteit wel zijn denk ik