Zijn jullie ook zo verschrikkelijk onzeker?

Hoi,

Wij zitten nu in ronde 11 dus al een tijdje aan de gang. Ik moet eerlijk zeggen dat voor mij de eerste maand ook heel spannend was. Ik voelde mezelf ook echt zwanger. Maar helaas.

Elke cyclus merk ik dat ik een soort zelfbescherming toepas. Nu heb ik heel sterk het gevoel dat het ons niet zonder hulp gaat lukken. Ik ga er verstandelijk vanuit dat het weer niet is gelukt maar mijn gevoel zegt dat ik allerlei pijntjes voel die iets met zwanger zijn te maken kunnen hebben.

Dus ben ik onzeker? JA

Succes!

 

Hoi Bloempjuh,

Ik begrijp je wel hoor! Wij zijn ook deze maand voor het echie gegaan na 3 maanden te hebben ontpild... toevallig!

Ik ben erg onregelmatig en zou volgende week mijn NOD hebben maar had op mn innesteldag (23/9) al een beetje bloed en gister is mijn menstruatie doorgezet, helaas.. (Ik word wel iets regelmatiger dus.. denk ik..)
Ik vond dat natuurlijk erg jammer maar heb wel zoiets van volgende maand beter! Moet wel leuk blijven en zeker in het begin.
Het schijnt vrij normaal te zijn dat het ong. 3 tot 6 maanden duurt normaal gesproken..

Voordat ik ongi werd voelde ik ook elk steekje / pijntje in mn lijf en dacht ik: zou het? Ik denk dat je ondanks dat je jezelf niet helemaal gek wilt maken toch eraan denkt want het is ook gewoon heel erg spannend dus er niet aan denken zou ook raar zijn.. ik kan je helaas niet echt tips geven omdat ik ook net als jij net begin.. Ik had in jouw situatie alleen wel al een test gedaan vandaag haha, want nog wachten na mn NOD zou ik niet kunnen denk ik! Knap van je!

Heel veel succes en hoop dat je positief test! Laat je het weten?

Groetjes,

 

Ik ben super onzeker op het moment.
Nu 6 weken geleden een MK gehad en nog steeds geen teken van ongi.
Wel heb ik lichte krampjes die ik tijdens mijn zwangerschap ook had.
Heb inmiddels 2 testen gedaan en ik zie nu na een paar uur een heel licht paars streepje staan.
Nu gaat er dan ook weer door mijn hoofd, zal het wel of is het niet.
Om helemaal gek van te worden

 

Hoi Bloempjuh,

Je onzekerheid is ook voor mij heel herkenbaar. Wij zitten nu in ronde 2 en ik denk bij alles wat ook maar anders lijkt dan normaal aan eisprong, vruchtbare fase en ongesteldheid. Ik word er HELEMAAL gek van .

Rationeel snap ik dat de kans per cyclus maar 15% is en dat het dus lang kan duren, maar toch hoop ik zo sterk dat het ons op korte termijn gegund is.

Ik kan je helaas geen concrete tips geven om dit een beetje los te laten, want daar zoek ik zelf ook naar! Ik hoop dat de focus op het onderwerp minder wordt naarmate het langer duurt. Ook probeer ik zoveel mogelijk te genieten van alle leuke kanten, zoals veel oefenen !

Heel veel succes,
Yvje

 

Ik ben ook erg onzeker over alles hoor. Ineens ben je je bewust van wat je eigenlijk allemaal voelt en waar ik eerder nooit bij stil stond dat het door je cyclus kan komen.
Heb wel eens andere dingen gedacht door gebeurtenissen in de familie. Nu kan ik het ineens allemaal plaatsen.
Ik probeer er niet teveel aan te denken, wat ik voel voel ik en het zal wel, denk ik dan.
Het is toch allemaal afwachten.

 

Hoi,

Ik denk dat die onderzekerheid altijd wel een beetje zal blijven. Nu elke cyclus weer of je dit maal misschien wel zwanger wordt.

Als je eenmaal zwanger bent of het allemaal wel goed gaat...

En als het kind er is, of je het allemaal wel goed doet. (zeker als je voortdurend in je omgeving iemand is die er mee bemoeit)

Ook al is die onzekerheid helemaal niet nodig. De meeste vrouwen worden gelukkig op een gegeven moment een keer zwanger...

Gewoon over je heen laten komen en nemen wat de toekomst brengt.

 

hier nog zo'n onzeker persoontje.
waar zouden mijn 'kwaaltjes' nou van zijn......
eisprong.....ongi.....zwanger....toch weer ongi.....
voel ik dingen die ik altijd al had, maar me nooit van bewust was, of zou het toch echt..... je kunt jezelf ook zo lekker gek maken......

maar net als wat de rest zegt, probeer te genieten van t klussen en probeer het een beetje van je af te zetten. wie weet kijken we binnenkort wel met een glimlach dit onderwerp terug [-o<

 

Hier nog een hoor!

mn verstand zegt dat t zo snel nog helemaal niet kan, maar mn gevoel zegt heel sterk dat het nu wel zo is!

Bij alles wat ik lees denk ik "hey dat heb ik ook"
maar in een ander topic staat weer dat het juist geen verschijnsel is van zwanger zijn, maar van je ongi...dat helpt ook geen zier allemaal!

ik zit nu al te denken dat ik morgen maar even een test ga kopen, voor het geval ik zaterdag niet ongi ben, dan kan ik iig zondag testen...

 

Hoi, ik herken je verhaal ook helemaal en dat van de anderen. Wij zijn nu net in ronde 3. We zijn meteen begonnen vanaf dat ik gestopt ben met de pil. De eerste maand vond ik het moeilijkst toen het niet zo bleek te zijn. Ik heb veel mensen in mijn omgeving bij wie het meteen lukte. Toen het bij mij niet lukt was ik erg verdrietig. Maar mijn hoop en blijdschap kwam al weer snel terug. Mijn hoop wisselt zich nu steeds af met angst. Ik heb een zus die wegens endometriose geen kinderen kan krijgen en bij elke kramp tijdens mijn ongesteldheidsdagen denk ik: oh nee, ik heb dat toch niet ook. Gelukkig overheerst mijn hoop nog hoor. Maar het blijft vermoeiend he, dat wachten. Ik merk dat ik erg 'in de toekonmst' leef. Ik hoor dat velen zich daarin herkennen. Je bent zo bezig met: 'als het eenmaal zover is', dat je vergeet nu te leven en nu te genieten. Mijn zus zegt nu achteraf na jaren IVF: 'ik ben mezelf vergeten in die tij'd, het mooiste cadeau dat ik heb gekregen uit dit alles is dat ik voor mezelf ben gaan leven en niet meer voor de kinderen, die er nooit zijn gekomen'. Ik betrap mezelf hier ook heel vaak op. Ik denk echt dat het een kwetsie van loslaten is (de moeilijkste opdracht in dit leven).
Veel succes met alles, Ach, hoop doet leven, maar probeer er ook van te genieten en van het leven nu (tijd is te kostbaar).

Wat ik nu schrijf geldt ook voor mezelf hoor

Liefs, Blosh 27

 

ja inderdaad, herkenbaar
ik ben iemand die graag alles goed doet, en mits wat inzet doe ik het meeste in mijn 24jarig leventje ook heel goed,
had altijd het gevoel alles goed onder controle te hebbe, wil je iets, doe dan je best en het komt in orde
en nu... tja doet mijn lichaam niet mee... en ik kan niets doen om dit te verhelpen...
om samen te vatten, voel me nu ook onzeker...

 

JAHA heel erg herkenbaar overal zie ik maar dikke buiken hahahaha

Maarja kop op en verder ik weet hoe je je voelt zit zelf in ronde 5 bij me zoontje was ik meteen in ronde 1 zwanger en nu voor mijn gevoel duurt het al heel lang maarja dat is niet zo en probeer nu elke maand iets nuchterder te zijn maar onzekerheid zal ik altijd hebben

 

Hier nog een die ongelofelijk onzeker is geworden.
niet over "het zwanger worden" maar over echt ooit een gezond en levend kindje krijgen.
Mijn man en ik hebben een vroeggeboorte gehad bij 23 weken en 5 dagen van een prachtige tweeling. Met hen was er niks aan de hand maar de een had een laagliggende placenta die erg kwetsbaar was, vandaar dat het mis ging.

Medisch gezien heb ik geen reden om te denken dat we nooit een levend en gezond kindje zouden krijgen maar als je al met je eerste zwangerschap zoiets hebt meegemaakt, dan lijkt het "kunnen krijgen van een levend en gezond kindje" toch wel heel onbereikbaar. Dus ben zo ongelofelijk onzeker

 

Ik ben ook onzeker hoor, ik ben nu bezig met de 1ste ronde.
Ik heb mezelf maar aangepraat dat t bij mij wat langer duurt, heel stom misschien maar bij mij gaat altijd alles anders dan bij andere mensen. Al heel m'n leven,dus ga er al niet vanuit dat het de eerste x raak is maar dan gaan we toch gewoon verder klussen.
Ik hoop voor ons allemaal dat we snel zwanger mogen worden.
Groetjes