Lieve dames, Het is natuurlijk steeds weer een teleurstelling niet zwanger te zijn (ben zelf vanaf mei 'bezig'). Ook ik vraag mij af in hoeverre je een innesteling bewust mee kan maken. Ik begrijp Smoekie's reactie goed en ben geneigd hetzelfde te zeggen. Maar om eerlijk te zijn denk ik ook wel eens in de ene maand iets meer te voelen dan in de andere. Ik voel mijn eisprong erg duidelijk, dus waarom zou je een innesteling niet kunnen voelen? Toch ga ik er ook vanuit dat ik pas 'echt zwanger' ben wanneer de verwachtte menstruatie uitblijft. Indien ik ongesteld wordt is voor mij de 'gewone'cyclus rond en voel ik dit als een teleurstelling, maar niet als een miskraam. Maar iedereen heeft recht op haar eigen gevoel en mag dit toch ook uiten zoals zij dat wil. In mijn beleving bestaat er ook niet 1 waarheid. Iedereen voelt en leeft met een eigen waarheid en dat vind ik juist zo mooi aan de mens. ( vooral aan de vrouw, omdat zij veel intenser lijken te voelen) Misschien moeten we het in het midden houden en er van uit gaan dat iedere vrouw anders is. Ook wat haar gevoelens aangaat. Voor mijzelf kan ik zeggen, dat ik 'in harmonie' ben met mijn lijf, maar vind het ook bijzonder dat je in allerlei situaties verschillend kan reageren. Lang verhaal, maar het komt uit een liefdevol hart... Liefs en geluk voor ons allemaal Silvana
De reden dat ik vraag om deze topic op slot te doen is ten eerste omdat we er toch niet uitkomen, dat hoeft ook niet alleen het er niet uikomen in harmonie is niet erg alleen worden hier de reacties steeds feller en feller en zijn we niet allemaal zo volwassen. Ik vind gewoon dat sommige mensen tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden. Er worden wel vaker topics gesloten voor mindere redenen.
OEI! Inderdaad zeg! Ik had niet eens gezien dat er al zoveel reacties zijn geweest! Bleef op pagina 1 haken, maar er zijn er veeel meer! Jeetje Lafo, het gaat er inderdaad fel aan toe zo te lezen, maar ik denk dat wanneer je zegt dat sommige mensen tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden dat ook dat niet bijdraagt aan deze sfeer. Nogmaals iedereen veel geluk
Het is onzin om dit topic op slot te doen: een forum is om elkaars mening te horen en als die mening toevallig afwijkt van de mening van diegene die het topic begon is dat jammer maar die kans loop je nu eenmaal!
Ik erger me er inderdaad ook erg aan dat er meteen weer gevraagd wordt om een topic te sluiten, zodra mensen het niet met elkaar eens zijn... Waarom moeten we het allemaal maar met elkaar eens zijn, een discussie mag toch ook wel eens? Je hoeft er toch ook niet uit te komen? Zolang we elkaar maar met respect behandelen en dat geldt voor beide kanten!
zo gaat dat in het dagelijkse leven toch ook, daar is toch ook niet iedereen het met je eens? zo gebeurd dat hier ook...
Heb net alles gelezen en krijg het idee dat de TS eerder teleurgesteld is dat ze niet zwanger is dan dat ze de innesteling voelt en het dan voelt mis gaan. Ik zelf ben elke maand opnieuw "zwanger", tot de ongi komt en de symptomen spontaan verdwijnen. Ik (net zoals iedereen hier) wil ook graag zwanger worden en daar door voel je dingen die je normaal niet voelt. Maar om nou te denken dat de innesteling niet goed is gegaan als ik ongi wordt, nee dat vind ik te ver gaan. Realistische kijk op het leven zou het een stuk makkelijker maken denk ik.
Oei Conny kijk uit wat je zegt hoor (haha grapje hoor niet serieus bedoeld hoor meid hoop dat het snel raak mag zijn!) Jongens berg je maar want dr komt weer een lading quotes zometeen Werd er in eerste instantie alleen maar melig van, dat gehamer op respect en erlkaar serieus nemen...Maar als er iemand is die het niet kan hebben dat er mensen zijn diet t anders voelen en zien dan is het de TS wel. Sorry dat ik het zeg... Wordt nu pissig ipv melig :Sorry hoor...maareh dan denk ik waar maak je je in hemelsnaam druk om, een mogelijk foute innesteling? . K snap dat het vervelend en erg is als het zwanger worden niet lukt, helemaal als je al heel lang bezig bent, wij hebben geluk gehad dat het in een half jaar gelukt is, maar was ook elke maand ff weer sneu als t niet raak was....maar: Lees eens ff verder op het forum bij miskramen en vlinders etc, mensen die hun kind na 26 weken of langer alsnog verliezen! Kan mn dr kwaad om maken...om dat gemier... zullen de hormonen wel zijn. groetjes, Mili PS hoop dat het voor een ieder snel raak mag zijn! (maar probeer dingen wel ff in perspectief te zien en te relativeren aub!)
De eerste 6 rondes was ik iedere maand "zwanger"en ik heb regelmatig een week na mn eispong stevige ongikrampen. Maar of dat een innesteling is? Lijkt me niet eerlijk gezegd. De binnenkant van je baarmoeder is volgens mij min of meer gevoelloos, en dan nestelt er iets van nog geen mm doorsnee...ik denk persoonlijk dat je daar weinig van merkt. Misschien zijn de innestelingen bij jou net als mijn "zwangerschappen"de eerste maanden? Overigens...toen ik écht zwanger was, merkte ik dit pas ná nod!
ik noem een foute innesteling ook geen mk maar ik ben er niet mee eens dat je een innesteling niet kunt voelen. ik voel deze namelijk wel. het is bij mijn iets heveiger als een eisprong en houdt dan heel de dag aan. 2x is gebleken dat ik inderdaad zwanger was naar dit gevoel en een keer heb ik dit gevoelt en bleek ik niet zwanger dus waarschijnlijk een foute innesteling geweest zonder dat ik heb hoeven testen om dit te weten. de andere maanden voelde ik wel me eisprong maar niet de innesteling waarschijnlijk omdat deze er toen niet is geweest. ik heb een mk gehad met 11 wk zwangerschap (hartje gestopt met 10.5 wk) en dit vind ik toch totaal iets anders dan een foute innesteling. het hartje van de baby gaat pas kloppen met bijna 6 wk dus hiervoor is het in mijn ogen niet meer dan een klompje cellen die een begin maken van een nieuw wondertje, ik wil hier niet mee zeggen dat het minder pijn doet om een vroege miskraam te krijgen hoor want emotioneel is en blijft het zwaar om het mee te maken
Maar TS zegt ook niet dat ze de innesteling voelt, daar kan ik nog wel in komen, maar ze zegt dat ze voelt dat het eitje bevrucht is en dat het innestelen niet goed gaat. En ik geloof best dat je zoiets kunt voelen (niet fysiek dus, maar psychisch), maar om er dan zo'n groot verdriet van te hebben... dat gaat me echt te ver. Waarschijnlijk gaat het zo vaak fout bij het innestelen en is de bevruchting wel gelukt, maar dat is dan een geval van jammer dan en weer doorgaan. Dat vind ik trouwens niet gelden voor IVF/ICSI, die meiden hebben al zoveel moeten doorstaan en die behandelingen gaan ook niet onbeperkt door, dan vind ik dat je echt wel (veel) verdriet mag hebben als het niet gelukt is.
Inderdaad...dat vind ik dus ook. Dat bedoelde ik ook toen ik zei: kijk eens ff verder, probeer te relativeren en dingen in perspectief te zien. Bedoel niet te zeggen dat de wens van de een minder belangrijk is dan die van ander, of dat je dat meet aan hoe lang iemand bezig is...maar toch vind ik het geval van TS wel ff anders dan mensen die bv al lang bezig zijn en het gaat dan uiteindelijk mis of men verlies hun kind na een aantal maanden zwangerschap. Tuurlijk is het erg al het mis gaat of dat nu na 6 weken is of langer(begrijp me niet verkeer)...maar in geval van TS mbt innesteling etc..het is dan nog niet eens een kindje..maar een aantal cellen....dan kun je t inderdaad heel ver doortrekken naar spiraaltjes wat spontane abortus is, en spermacellen die voor niets gebruikt worden Maar goed...hier komt geen eenheid over denk ik...ik probeer hiermee alleen mensen na te laten denken en probeer men te laten nadenken en inleven in anderen hoe het zou zijn als je echt je kindje verliest.... groetjessss
Mijn gyn zei:"(and i qoute) 75 tot 90 % gaat de bevruchte eicel verloren (VOOR de nod)... En 20% van alle vrouwen zijn gevoeliger dan al die anderen,zijn zich bewust van alle "kleine" veranderingen in hun lichaam... Mijn gyn kent mij,en zei:"Jij bent jammer genoeg 1 van die 20% het zal veel vaker voorkomen dan alleen die 2 maanden...Het voelt voor jou als een mk omdat je er al zo lang mee bezig bent...Het is beter om het in perspectief te zien,en denken: Zo zit de natuur inelkaar,het kan heel grof zijn,maar het is nodig... Als een kindje niet goed is qua cromosomen,en het zwaar gehandicapt is is het beter voor het kindje en voor de moeder dat het vruchtje weggehaalt word door je lichaam... Maar syndroom van down word het vruchtje toch beschouwd als een "gezond" vruchtje,waarom dat weet ik niet"(end qoute) Het meeste wist ik al het in perspectief zien en dat het propje cellen niet beschouwt moet worden als een levend wezen,het ging mij om het gevoel dat je erbij krijgt dat was alles!Daarom opende ik deze topic,ik heb verschillende PBtjes gekregen van vrouwen die hetzelfde beleven als mij ik ga de namen niet noemen anders krijgen zij hetzelfde te verduren...Ik zag dit als een aanval,want het voor gek verklaren terwijl het een GEVOEL was en niet een FEIT was te dramatisch voor woorden toch waren er veel mensen die hun mening gaven op een normale manier en daar tegen toch anderen die (tja hoe zeg ik dit op een rustigere manier...) het leek persoonlijk op te vatten...Wat niet de bedoeling was,als ik dit echt zag als een feitelijke mk zat ik te typen bij de vlinders...
hoi puzzcat24, Nou ik hoop dat het je gaat lukken om het wat los te laten en om het in perspectief te zien. Ik hoop dast het snel raak mag zijn...enneh probeer je tot die tijd niet "gek"te laten maken door alles wat je voelt! Dan gaat de lol er namelijk snel af. En al ik jou was zou ik, mocht je het gevoel hebben dat het raak is pas testen na NOD, voorkomt namelijk een hoop ellende. Succes. gr, Mili
idd ben helemaal met bovenstaande eens...denk dat je gewoon normaal moet proberen te leven..leuke dingen doen, afleiding zoeken.....en niet bij elk dingetje denken van...heey zal het? je typt het zelf al, als het bevrucht eitje afgeloosd word...dan heeft het waarschijnlijk niet goed gezeten... en tja...denk eens aan die meiden (tuurlijk ook de pappa's) die hun kindje moeten verliezen met 26 weken of zelfs nog later...of dat hun kindje komt te overlijden na de geboorte....ik bedoel: RELAX , TAKE IT EASY!
Inderdaad zei ik ook. Was niet als aanval bedoeld...maar ik kan dan kwaad worden als mensen niet ff verder denken... Nogmaals puzzcat hoop dat het snel raak mag zijn en goed mag gaan!
Jeetje wat een topic joh hahaha. Maar even over die dienbare verloren ...niet gekent enzo. Kom op doe normaal. Je heb het nog geen eens gekent hoe kan je zo reageren daarop. Dan moeten wij meiden elke ongi verdriet hebben, omdat de innesteling niet goed is gegaan "en een dienbare niet gekent hebben verloren" sorry hoor wat Bianca al zei: Relax, take it easy. En er zijn GVD meiden die hun baby verloren zijn bij 25 weken. Ja dan mag je spreken van "een dienbare verloren te hebben" want je heb het babytje ongetwijfelt gekent. Op echos en noem maan op. Maar bij 6 weken, jeetje is wel ver gezocht vind je niet? En om nou een topic hier voorte sluiten, kom op het is een forum, een forum waar je mening mag geven. En als die meningen je niet aan staat ga lekker zelf weg dan. Dit wou ik even zeggen: het kom er dus op neer (na me verhaaltje) is dat je niet zo zwaar aan moet tillen. Meiden die echt ver zwanger waren en echt een kindje in hun handen hebben gehad die het niet redden, die mogen spreken van een "dienbare verliezen" is mijn mening dus xx