Even een korte intro: Na twee jaar medische molen en geen geconstateerde afwijkingen zijn we in september 2011 vol goede moed begonnen met iui. Wat waren we blij dat we na de tweede iui zwanger waren! Met 6,5 week hebben we een echo gehad en het hartje klopte! Alles zag er perfect uit. Na een weekje vakantie in Mexico kwamen we op 29 november terug voor de 9 weken echo. Ik was erg zenuwachtig maar had daar eigenlijk niet zo veel reden voor. Maar al snel bleek dat het hartje van ons kindje een paar dagen daarvoor was gestopt met kloppen. Vol ongeloof zijn we naar huis gegaan en een week later ben ik gecurateerd. Inmiddels zit de eerste iui na de ma erop, maar na een licht positieve test een dag voor mijn nod ben ik twee dagen overtijd alsnog ongesteld geworden. En nu begint het me allemaal toch wel zwaar te vallen. We zijn direct weer verder gegaan, een maand overslaan geeft mij geen rust ben ik bang, en fysiek (het prikken) gaat het allemaal prima, maar ik merk dat ik het mentaal toch niet meer zo goed trek. Misschien zijn hier andere meiden die (helaas) in hetzelfde schuitje zitten en kunnen we elkaar een beetje steunen?
Hoi Leen, Wat een nare tijd ben jij doorgegaan zeg. En wat een teleurstelling. Hopelijk komt het geluk snel aan kullie kant te staan. Wij zijn vanaf oktober 2009 bezig voor een 2de kindje. Ook 16 keer teleurgesteld geweest door misluktie pogingen. 6 x IUI en 1 operatie ovarium drilling dec 2010 heeft ook niet mogen baten. In oktober 2011 gestart met onze 1ste IVF poging die helaas uitliep op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap op 6 weken. 13 december geopereerd en 6 weken nodig gehad om daarvan te herstellen. Nu zijn wij gister begonnen met spuiten voor onze 2de poging maar dat valt mij toch nog erg zwaar. Ik had nu 15,5 week zwanger kunnen zijn en dat dringt hard door vandaag. Aan de ene kant blij dat ik weer kan beginnen maar het had zo anders kunnen zijn he?!? Wanneer kun jij nu weer beginnen? Liefs Noekie
Dat is ook alweer een hele tijd zeg en buiten de mentale stress heeft je lichaam ook heel wat te verduren gehad. En ja valt niet mee, heb ook het gevoel dat mn leven zo on hold staat, herken je dat? Ik ben afgelopen zaterdag weer begonnen met het spuiten van puregon en moet morgen voor de eerste FM. Ergens volgende week dan weer de iui, maar zie nu alweer op tegen de wachtweken. Moet er ook vaak aan denken dat ik nu al ruim 20 weken zwanger zou zijn, maakt me extra verdrietig. Aan de andere kant probeer ik zo positief mogelijk weer deze nieuwe ronde in te gaan, want het kan ook zo maar de laatste zijn . Daar focus ik nu maar weer op, hoe doe jij dat? Liefs Leen
Op de één of andere vinden wij toch altijd weer de kracht om verder gaan he?!? Je moet wel... ik wil straks kunnen zeggen dat ik er alles aan gedaan heb en er alles uit gehaald heb qua kansen. Ik probeer er toch vertrouwen in te houden dat het ons nog een keer gegund wordt. Ik doe er nu alles aan om mijn lichaam in top conditie te houden. Extra vitamines en mineralen, extra vitamine c 1000mg, geen caffeine meer, rooibos thee, tarwekiemolie en acupunctuur. Ik kan juist niet wachten op de wachtweken. Dan weet ik tenminste weer dat ik het ergste achter de rug heb gehad (punctie). En dat ik dan eventjes weer 'zwanger' ben van een embryo... En dan maar veel duimen en kaarsjes op steken dat het nu op de goede plek blijft plakken. Ik duim voor je dat er morgen een mooi eitje zit te groeien.
Ja, dat is waar. Op de een of andere manier breng je het elke keer op om positief naar de toekomst te kijken. En dat is maar goed ook. Het is een beetje van 'what doesn't kill you makes you stronger' en daar probeer ik dan ook in te geloven. En inderdaad probeer ook gezond te leven, geen alcohol, vitamenes, visolie, granaatappelsap, walnoten (laatste 2 op advies van mijn Chinese accupuncturist), genoeg slaap en sporten. Heeft rooibos thee een positief effect op zwanger worden? Dat wist ik nl niet. Kan me in jouw geval goed voorstellen dat je aanhikt tegen de punctie en liever al in de wachtweken zit. Ik heb juist tot aan de iui het idee dat ik er mee bezig kan zijn (prikken, afspraken ziekenhuis) en daarna kan ik alleen maar afwachten. En dat laatste maakt me onrustig, voel dan van alles....nou ja je kent het vast wel.. Sterkte met alles! Liefs
Van Rooibos thee blijk je rustig van te worden... En andere thee kan niet omdat daar caffeine in zit. Waarom granaatappelsap en walnoten? Deze 10 dagen moet ik Lucrin spuiten en dat legt alleen maar de cyclus stil... Pas vanaf 25 feb als de Gonal erbij komt begint het pas echt. Dan maar hopen dat er veel eitjes gaan groeien zodat we ook meer kans krijgen op invriezen. Jij ook heel veel succes morgen.Er komt voor jullie ook weer een drukke week aan met genoeg ziekenhuis bezoekjes.
Die rust kan ik wel gebruiken, dus dat is een goede tip! Granaatappelsap is goed voor de innesteling en bovendien bevat het veel anti-oxidanten. Walnoten zouden een goede invloed hebben op te bereiken resultaat van de hormomen, aldus mijn Chinese accupuncturist. Hij raadde aan om er 1 per dag te eten. Dus nu heb ik zoiets van, het kan in ieder geval geen kwaad. Nou jij gaat ook weer een spannende tijd tegemoet, sterkte! Ik ben benieuwd hoe het morgen in het ziekenhuis is.
Waar kun je dat granaatappelsap kopen? Ik zie op internet wel van Optima Granaatappelsap geconcentreerd 500ml. Gebruik 1 x daags 20ml. Is dat wat?
Ik drink granaatappelsap van Healthy People, kan je gewoon in de supermarkt kopen. Is niet 100% puur sap, maar drink 's ochtends gewoon een groot glas.