3,5 jaar, driftbuien

Hoi,

k heb zelf een zoontje van 2,5 jaar die ook zij momenten heeft dat hij niet luistert en ook begint te slaan.. hij heeft geen geduld en als hij wat wilt/ vraagt moet dat meteen en kan dan ook behoorlijk kwaad/ hysterisch worden.
wij hebben ook de regel even op de gang en erna sorry zeggen maar dit lijkt de laatste tijd ook vaak niet te werken.
Hij gaat op de gang zegt erna sorry en doet het gewoon nog eens en komt het me ook zelf vertellen wat hij gedaan heeft en vind het dn ook nog s grappig.
ik heb ook wel eens mijn zelfbeheersing verloren en heb hem ook wel eens een tik gegeven.. dit maakt je echt geen slechte moeder je bent ook maar een mens! Het rare is dat hij op dat moment hij zo schrok dat het wel afgelopen was maar goed ik los problemen met mijn zoontje liever ook anders op maar goed het is mij ook wel eens gebeurd.

 

Ohja en de oplossing voor dit gedrag? Ik weet t niet.. ik denk dat rustig blijven het beste werkt maar ik weet zelf hoe moeilijk dat is.
negeren helpt hier wel eens maar ik snap dat je niet alles kunt negeren zeker het slaan niet.. hier vliegt dagelijks het speelgoed door het huis .. of hij gaat op de gang of het word afgepakt maar nog geen 10 min later weer hetzelfde pff

 

Driftbuien negeren werkt voor mij niet. Ik kan er helemaal niet tegen als er gegild en geschopt en gekrijst wordt, daar moet ik echt wat aan doen.

Inmiddels bij de derde ben ik zover dat het me lukt om consequent te zeggen: je kunt normaal doen en dan mag je hier blijven en dan luister ik naar wat je te zeggen hebt. Of je kunt in de gang/op je kamer gaan staan gillen zonder dat ik luister. Kies maar. Ik ben daar tegenwoordig heel kort in en laat me niet meer meenemen in die boosheid.

Onze jongste is 3,5 en heeft sinds heel kort ook af en toe van die driftbuien. Even wennen, want hij heeft dat nog nooit gedaan en ik vond hem altijd zo makkelijk en lief. Maar deze aanpak werkt wel goed bij hem. Ik zeg het wel heel streng hoor en daar is hij van onder de indruk, want omdat ik nooit boos op hem hoefde te worden is hij niet gewend dat mijn strenge stem op hem gebruikt wordt.

Driftbuien voorkomen is nog het beste. Bij ons werkt inderdaad het geven van keuzes en het aankondigen van zaken het beste. Als ik zomaar ineens de tv uitzet omdat we weg gaan of omdat hij naar bed moet, dan is het drama. Terwijl als ik zeg: na dit filmpje is het bedtijd, zet hij hem zelf op tijd uit en is er niks aan de hand.

Dingen zelf laten doen helpt ook. Met deze leeftijd (die van mij is ook 3,5) komen ze daar ook echt aan toe en vinden ze dat heel belangrijk.
Schoenen aan vindt hij bijvoorbeeld verschrikkelijk, behalve als hij het zelf mag doen. Dat kost wel veel tijd, maar dat kun je als je erop let incalculeren en dan is er dus niets aan de hand en wordt hij nog zelfstandiger van ook.

En je bent idd geen slechte moeder als je eens een tik uitdeelt. Ik ben er zelf ook geen voorstander van en toch is het hier ook wel eens gebeurd. Ze krijgen er niks van als ze ook eens merken dat ze echt té ver kunnen gaan.

 

Toevallig vandaag heeft mijn zoontje vandaag een enorme driftbui gehad, zo extreem heeft hij het pas 1 x gehad.. en het ging zich alleen maar erom dat we gingen douchen en dus gingen stoppen met voetballen.. hij was zo kwaad dat hij ervan begon te spugen ik geloof dat de hele straat het gehoord heeft..
op dit moment hielp niks.. rustig blijven, negeren, zeggen dat het nu toch echt klaar was.. niks
mijn vriend was erg geschrokken hoe lief hij kan zijn hoe pisnijdig hij nu was hij sloeg om zich heen was niet meer te kalmeren.
uiteindelijk heb k hem in bad gezet waardoor hij later rustiger werd..
Op zo n moment weet ik ook niet meer wat te doen

 

Hier ook zo'n heethoofdje van 3, die het liefste alles zelf wil doen.
Janken als hem iets niet lukt, maar hij is dan wel weer de eerste die om hulp vraagt als we vragen wat hij beter kan doen dan huilen.

Wat topicopener ook schrijft is heel herkenbaar. Alleen bij papa, mama en broer wordt hij écht boos. Op de psz heeft hij 1 keer een driftbuitje gehad daarna meer. Mama en papa zijn toch een soort veiligere omgeving waar hij echt zichzelf is. Vat het dus niet te persoonlijk op.

Ik denk dat topicopener het juist heel goed doet, duidelijke regels en uitleg wat er gaat gebeuren. Wat ik laatst had gelezen zou mss ook nog (extra)kunnen werken, juist voor een jongetje dat minder goed hoort:
Ga op ooghoogte van hem zitten als je hem iets uitlegt of vertelt.

Die ene tik, ach dat overkomt de beste wel eens. Duidelijk een teken dat je zoontje echt veel te ver ging en er geen enkel woord meer bij hem aankwam.

 

Herkenbaar en mee eens!!

 

Hier al veel vaker met zulke buien te maken gehad, vanaf baby af aan al. Hebben een temperamentvolle dochter. Weet inmiddels wel hoe ik zelf moet reageren, maarja, soms ga je zelf ook door het lint, en dat komt omdat je zelf ook maar een mens bent.

Dus topic opener, je bent niet de enige met zo´n driftkikker in huis Het is de leeftijd, en die tik, tja, je kan er van wakker gaan liggen, maar het is nou eenmaal gebeurt. Onze ouders hebben ons toch ook weleens een knal verkocht, zijn wij daar slechte getraumatiseerde mensen van geworden, de meesten van ons niet denk ik.

 

Je bent maar een mens iedereen maakt wel eens een fout. Nu moet je alleen voor zorgen dat je niet nog een keer in de verleiding komt. Het lost niks op en je voelt je niks beter.

Je zegt dat je zoontje slecht horend is en hij daar ook gefrustreerd van is. Gebruiken jullie bijvoorbeeld ook ondersteunende gebaren. Begrijpen jullie elkaar beter en geen geschreeuw.

 

(gelukkig) geen ervaring met heftige driftbuien maar de tip van op ooghoogte praten met eventueel ondersteunende gebaren vind ik persoonlijk wel goede.
anders wordt het idd een schreeuwpartij over en weer.
en van een tik uitdelen gaan ze niet dood hoor.
het is niet of dat je er flink op los hebt gemept.
gebeurd hier ook af en toe nog wel eens dat de oudste een tik krijgt

 

Het is verboden om corrigerende tikken te geven. En dat is niet voor niks. Ik zou echt heel hard proberen om dat nooit meer te doen.

Er zijn echt andere manieren om met je kind te communiceren. Of slaat jouw man je ook als je niet luistert? Vast niet, dat los je op met woorden. Je wilt je kind toch liever leren om pratend tot een oplossing te komen? Anders leer je alleen maar te slaan als iemand niet luistert, gaat straks niet werken. Dan is jouw kind er eentje die anderen slaat bij problemen.

 

wij doen ook ons best om het te voorkomen.
en nee ik praat het niet goed maar je weet half niet wat er al aan vooraf gegaan is voor ze eindelijk die tik krijgt.
het is niet zo dat dat dagelijks gebeurd.
en mijn dochter durft andere kinderen nog niet eens te slaan als zij zelf geslagen wordt dus daar ben ik niet bang voor dat zij dat kind is die slaat.
is het DE oplossing?
nee natuurlijk niet.
soms gebeurd het dat je na dagen van gezeur, grote mond en niet willen luisteren een tik geeft als het praten en de 'kindvriendelijke' straffen niet helpen

 

Je moet met jezelf afspreken dat je het nooit meer zult doen. Het is niet ok, echt niet.

Je leert je kinderen dat tikken ok zijn als je het niet meer weet. Het is schadelijk.

Probeer in die situaties weg te lopen. Ga naar de gang en tel tot 100. Sta jezelf niet toe om je kind een tik te geven. Jij bent de ouder, jij bent het voorbeeld en jouw liefde moet veilig zijn.

Heb je er wel eens hulp bij gevraagd? Hoe je met dit soort situaties om kunt gaan zonder zo te straffen?

 

Als tikken zo schadelijk zijn had ikzelf zwaar getraumatiseerd moeten zijn met Hoe vaak ik blauwe billen had om het minste of geringste.
Maar ja dat was er echt op los slaan.
Mijn dochter zit eigenlijk altijd even op de gang of op haar kamer als straf en zoals ik al zei dan moet ze het wel heel bont maken voor ze eindelijk een tik krijgt.
Mijn dochter voelt zich veilig en geliefd bij/door mij in tegenstelling dan ik me vroeger voelde bij mijn moeder.
Dat was namelijk de angst wat verkeerd te doen.
Ik durfde niet tegen mijn moeder in te gaan want dat betekende net zolang meppen tot billen blauw waren.
Mijn dochter durft brutaal te zijn en boos op mij te zijn als ze haar zin niet krijgt dus zo'n trauma heeft ze van die enkele tik die ze krijgt niet.

 

Elk kind voelt angst of afwijzing door een tik. Jij weet als geen ander hoe het voelt (ik vind dat vreselijk voor je) dus doe het niet! Het is niet nodig, het kan zonder. Hoe veel veiliger en liefdevoller is een relatie zonder tikken? Vraag desnoods hulp hierbij.

Jij geeft tikken omdat jij dat hebt meegekregen. Jouw dochter zal weer hetzelfde bij haar kinderen doen, behalve als jij ervoor kiest dit te stoppen.

Geen enkel kind verdient een tik, jij als kind niet en jouw kinderen ook niet. Je kunt echt zonder.

 

Jouw verhaal is erg herkenbaar. Wij hebben ook een pittige 3 jarige thuis die regelmatig het bloed onder onze nagels vandaan haalt. Brullen, gillen, op alles nee zeggen en per definitie iets anders willen dan wij. Ons lukt het ook niet altijd om ons geduld te bewaren hoor. Is volgens mij gewoon menselijk. Wat ik in ieder geval doe is proberen rustig te blijven en heel duidelijk zijn. Als mijn zoontje in zo'n bui is, stel ik hem geen vragen en geef ik hem geen keuzes. Dan is het antwoord toch standaard nee of hij kiest een derde variant . Ik zeg hem duidelijk wat ik van hem wil, bijvoorbeeld: "(naam), even de tv uitzetten nu". Ik merk dat dit best vaak effect heeft. Verder negeer ik gedrein en gebrul zoveel mogelijk tot hij er vanzelf mee ophoudt. Een troost is misschien dat dit gedrag heel gezond is en zelfs goed voor de ontwikkeling dus als niets wil helpen kun je daar misschien aan denken

 

goed om te lezen dat het beter gaat!

 

Jeetje herken zoveel in wat je schrijft. Ons zoontje word bijna 3 en hij praat niet. Ook heeft hij veel problemen met zijn oren. Steeds oorontstekingen sinds 9 maanden. Heeft al buisjes gekregen toen hij 16 maanden was. Intussen is het weer terug. Hij heeft ook veel frustratie. Ik kan niet een luier verschonen zonder dat ik geslagen of geknepen word. Ik ben tbm dus ik zit er ook constant in en bij mij loopt de frustratie en onzekerheid ook op. Ik vermijd heel veel dingen juist waarvan ik weet dat het een drama word en geef hem vaker zijn zin dan ik zou willen. Doe dat puur omdat ik echt geen behoefte heb aan weer een sla/schop sessie heb. Wij hebben nu Hulp en ons zoontje gaat straks naar een medisch orthopedisch centrum.

Dat slaan niet goed is heb je zelf al door. Het zal wel een reactie zijn waarbij je het niet eens van tevoren bedacht hebt. Zoontje heeft s moeder een keer in het gezicht geslagen omdat ze iets deed waarbij hij het met eens was. Direct kreeg hij een tik terug. Ben er nog steeds woest over. Vl zou er nog wat van zeggen maar tot op heden heeft hij dat niet gedaan.