Mijn zoontje krijgt alleen zijn speentje s'avonds bij het slapen. Hij is alleen echt verknocht aan zijn speen en kan echt niet zonder dat ding. Als hij 'm s'nachts kwijt is is hij ook compleet in paniek en overstuur. Wat we hem ook wijsmaken of wat we ook doen hij trapt er niet in (ook niet weggeven aan de baby Pietjes in ruil voor een cadeautje) Hoe hebben jullie dat gedaan bij jullie verslaafde peuter? En hoe ging het?
Op deze leeftijd zou ik hem uitleggen wat de speen net zijn tanden doet. Desnoods door de tandarts laten uitleggen. En daarbij duidelijk uitleggen dat een speen bedoeld is voor baby's. Met 3,5 jaar zou ik niet meer aankomen met allerlei verdwijntrucjes. Hij weet toch dat je een (nieuwe) speen gewoon in de winkel kan kopen?
Ik denk ook dat je gewoon eerlijk moet zijn. Dan ben je maar even de boeman Misschien een aftelkalender maken (hoeveel nachtjes slapen nog met speen?) maar ik ken jouw kind niet. Als dit op voorhand al stres oplevert is het natuurlijk geen goed plan. Misschien kun je samen een nieuw knuffeltje uitzoeken zodat hij daar de veiligheid bij vind (die hij nu bij de speen zoekt?). Het is even doorbijten maar als je eraan begint bewaar de speen dan niet. Dat voorkomt dat je er zelf weer makkelijk op terug komt. Als je dat een keer doet ben je de klos. Een volgende poging zal dan een hoop strijd geven denk ik.
Op een dag dat je het aankan inderdaad een aftelkalender maken, uitleggen wat je verwacht en stoppen met die speen. Leuker zal het niet worden, maar je moet er doorheen als je er van af wilt. Mijn zoontje s 2,5 en mag van ons nu overdag echt geen speen meer. Dus na het aankleden inleveren tot het naar bed gaan. Het levert al 2 dagen enorme driftbuien op, maar ja, het is voor zo'n kleintje ook nog al wat.
Ik denk wanneer je nu ook begint het wordt een strijd waar je door heen moet. Duidelijk maken dat hij een grote jongen is en een speen toch echt voor kleine babies. Eenmaal begonnen is ook voor pap en mam doorzetten. Het zal zwaar worden, maar gaat lukken. Wij zijn vlak na zijn tweede verjaardag gestopt. Kwamen van vakantie en hebben gezegd dat we de speen daar zijn vergeten. Heeft wel ff geduurd voordat hij goed insliep, doorsliep en een beetje uitsliep
3,5 jaar?! Dan zou ik het gewoon uitleggen en 'cold turkey' afpakken. Beloningsbord oid ophangen en na een week slapen zonder speen en drama een cadeautje uitzoeken.
hier ook een 3,5 jarige dat speenverslaafd is. Maar hij zal dat nog wel een tijdje blijven ( autisme en verstandelijk beperkt ) Maar mensen kijken ook nog erg raar want Owen heeft soms overdag ook nog een speen. Het is zijn troost en vaak geven we hem ook omdat als ie bijvoorbeeld buiten speelt dan eet ie van alles op wat niet eetbaar is ( steentjes, zand, blaadjes ) als ie een speen in heeft dan eet ie vaak niks op.
Onze dochter was ook een spenenkind! Die had hem ook alleen voor het slapen nodig. Uiteindelijk is ze hem tijdens 'verhuizing' naar huis (tijdelijk verblijf ronald mcdonaldhuis dus geen echte grote verhuizing) kwijt geraakt. Ze was toen 3 jaar en 2 maanden. Voor ons een doodvermoeiende dag en die avond + nacht waren zwaar. Ik had er hier nog liggen en was van plan die te geven omdat deze dag niet de dag was om het speentje af te nemen maar mijn man zorgde ervoor dat we toch volgehouden hebben. Het kostte 2 zware nachten en nu is ze ervan af. In een maand tijd zindelijk, grote zus geworden, speentje weg en middagdutje eraf. Aan de andere kant zou ik me ook niet al te druk maken hoor. Ikzelf heb schandalig lang gespeend. Tot mijn 6e! (maar aan de andere kant; duimende kinderen doen dit vaak nog veel langer). Ik heb nooit een beugel gehad en ik heb nooit spraakproblemen gehad. En vroeger waren die spenen niet wat ze nu zijn. Ik had een dop van een fles aan de onderkant dichtgemaakt. Ik heb na geboorte langdurig in het zkh gelegen en dat was de provisorisch in elkaar geflansde speen van de verpleging. Mijn moeder moest dus steeds (tot mijn 6e) naar het ziekenhuis voor zo'n flessendop XD
Die van mijn zoon ging gewoon de kliko in omdat hij er op deed bijten. Was 1 dag huilen en klaar. Speen is om op te zuigen en niet om te bijten hij was toen nog geen 2 en waarschuwing dat hij weg ging na bijten nam hij niet serieus. Mijn dochter heeft hem tot bijna 4 gehad en is opgehaald door de spenen fee. Hij ging onder der kussen op haar 4e verjaardag en smorgens lag er een kaartje van de fee met drankje wel, ik ga een baby erg blij maken. En een kadotje wat ze erg graag wilde. Ze heeft er een paar dagen moeite mee gehad maar na 1 weekje gaf ze toe en slaapt sindsdien weer heerlijk. Vond 4 jaar toch echt de max.
Mijn oudste was ook speenverslaafd en ik hikte er al een tijdje tegen aan om helemaal te stoppen. Zoonlief hielp me een handje , op een avond beet hij zijn speen kapot en ik had serieus geen nieuwe meer. Dus meteen doorgepakt, samen de speen weggegooid en uitgelegd dat hij nu dus zonder speen moest gaan slapen. Hij vond het natuurlijk niet leuk, maar hij begreep het wel (bijna 4 jaar). Heb toen ook meteen dochterlief van bijna 2 jaar meegenomen in het geheel (speen kapot geknipt, weggegooid). Ze zijn eigenlijk zonder problemen gaan slapen en hebben daarvoor een cadeautje gekregen de dag erna. Dagen erna vroegen ze wel, maar ik hielp ze dan herinneren dat kapot en weggegooid en dan was het ook weer goed. Na paar dagen nooit meer gehoord over speen... Het is mij dus 100% meegevallen...
Hier een zoon van 4 jaar. Hij is geboren met dat ding in zijn mond. Hier moeten wij het goed in de gaten houden dat hij hem buitenshuis niet in heeft. Hij neemt hem stiekem mee en voordat wij het door hebben heeft hij hem in zijn mond. Slapen zonder lukt nog niet.
Onze zoon was ook speenverslaafd, hele dag door dat ding in. Op een gegeven moment 2jr en 8maamdem afgepakt overdag. Wel met slapen 's avonds gegeven. Heeft paar dagen moeite en driftbuien gekost maar toch volgehouden. Ik had hem al een paar keer gezgd dat als hij zn speen zou geven voor het slapen gaan hij de volgende dag iets mocht uitzoeken. Speen is niet meer goed voor je tanden en eigenlijk ook voor baby's enzovoort. En elke avond vroeg ik of hij het al wilde. Antwoord was steeds nee. Niet moeilijk over gedaan en geen druk. Een week na zn 3e verjaardag viel hij een tand door zn lip en hij kon geen speen. Ik zag al drama's maar hij is gaan slapen zomder speen (hij zei zelf: mag hij dan wel naast me staan zodat ik er naar kan kijken?) De avond erna was ik zn speen "vergeten" te geven. Ik ging expres was vouwen op zolder en toen hij om zn speen vroeg zei ik dat ik hem zou geven als ik klaar was en dat hij rustig moest wachten. Hij heeft even gekletst en is in slaap gevallen. De avond daarna hetzelfde en op derde avond zei hij "ik kan wel zonder" en toen dus nooit meer gegeven. Hij heeft er nog wel paar keer om gevraagd maar hem eraan herinneren dat hij hem ingeleverd had was genoeg. Hier ging het dus echt heel soepel al had ik drama's verwacht!!
Hier begonnen met de speen alleen in bed. Zodra hij echt uit bed was de speen in leveren. Op een gegeven moment ook niet meer mee genomen als we weggingen. Hij kon ook best zonder speen in slaap vallen als we weg waren. Ik wilde hem langzaam afbouwen door hem bij zijn middagslaapje niet te geven. Echter gaf ml aan dat hij hem in de avond dan ook niet nodig had. Ik heb hem verteld dat de speen vies was en mama hem schoon moest maken. Hij is na even kletsen in slaap gevallen. De andere dag hetzelfde verhaal. Daarna niet meer omgevraagd. Hij heeft hem van ml nog 1 nacht terug gehad omdat hij zo ontroostbaar was. Daarna nooit meer om gevraagd, zijn speen is gewoon weg zegt hij zelf. Succes in elk geval.
Vind ik een heel ander verhaal en heel begrijpelijk! Ik zou cold turkey doen. Hier net voor 2de verjaardag gedaan, 3 dagen "hel" en toen geen probleem meer
Ik vind het qua leeftijd nog wel meevallen eigenlijk.. Ik heb m'n speen gehad tot m'n eerste melktand eruit ging (5 denk ik?), mijn broertje tot z'n 8e en heeft het er af en toe nog moeilijk mee (hij is wel autistisch)..
Wij zijn vorige maand cold-turkey gestopr met de speen. We hebben mn dochter uitgelegd dat zij er nu te groot voor was, dat speentjes voor baby's zijn en dat we daarom voortaan geen speen meer zouden geven. We hebben hem samen weggegooid en ze heeft nog even gezwaaid en "dag speen" gezegd. Ik had echt verwacht dat het een groot drama zou worden, omdat ze net als jouw zoontje helemaal verknocht was aan dat ding. Ook zij riep ons 's nachts als ze haar speen niet meer kon vinden. Ze zoog altijd hard op de speen, waardoor volgens de tandarts haar gehemelte nu al begon te vervormen. Wonder boven wonder accepteerde ze het gewoon en heeft ze er nauwelijks om gehuild. De eerste week ging het naar bed brengen wel een stuk moeilijker, maar we hebben het ritueel wat aangepast en nu gaat het weer net zo soepel als met speen. Het viel mij dus echt alles mee. Misschien moet je het ook gewoon maar doen. Uiteindelijk went ieder kind vanzelf aan het leven zonder speen .
Hier gaat ie wel met de spenen fee mee binnenkort. Gewoon leuk houden en niks uitleggen dat het slecht is voor de tanden etc etc. Snapt ze vast wel maar dat is toch niet leuk of spannend? Hier gaat ie met de spenen fee met zodra ze 3 is (volgende week) en dan krijgt ze een kadootje. Weet ze ook al. Hoop dat het goed komt maar denk dat het beter met een leuk verhaaltje gaat dan met een epistel over hoe slecht het voor je tanden is., (is mijn mening) Succes!
Hier was ze ook bijna 3,5, en redelijk verslaafd (wel alleen snachts!!) en toen werd een nichtje geboren. Ik had met de moeder over spenen gehad, en besprak dat met mijn man, waar mijn dochter bij zat. Toen bedachten we (dochter en ik) samen dat de speen wel daar heen kon! Samen een enveloppe gekocht, en zelf in de brievenbus laten stoppen ( op postkantoor met overleg met kassiere) toen ze buiten stond kwamen al de eerste traantjes, maar door gezet en gezegd dat hij echt weg was, ik kon toch de brievenbus niet leeg maken???? Eerste week was wel even lastig, maar blijven herhalen, en speen goed wegstoppen. Ja ze bedacht dat ik eennieuwe kopen kon, maar herhaald dat het voor babys was. Moeilijk inslapen is een paar dagen geweest. Heb altijd gezegd, verdrietig zijn mag, maar boos worden is niet nodig.... succes!!