Hier in Tilburg werden de leefregels ook uitgelegd: geen strakke boxers, niet roken, weinig drinken, geen sauna, hete douche etc. Helaas heeft dat de kwaliteit van de zaadcellen bij ons niet verbeterd, want het zit hem in de chromosoomafwijking. Wel is mijn man voordat we de uitslag kregen van de weinig zaadjes, geholpen aan een spatader in de balzak. Dit heeft de kwaliteit aanzienlijk verbeterd (met 100% ....maar om nou van de 400000 naar 800000 te gaan is voor het zwanger raken nog steeds niets natuurlijk ). Uiteindelijk bleek dus de chromosoomafwijking de boosdoener. Wij zijn de eerste ICSI ingegaan met 800000 zaadjes (waarvan vele misvormd en weinig beweeglijk). Uiteindelijk dus met cryo TP wel een kindje gekregen. Vandaag ben ik gebeld door onze gyn ivm poging twee voor ICSI. Alle bloedwaardes waren goed bij mijn man en mij, maar zijn zaad was aanzienlijk slechter geworden. Nu zitten er nog maar 500000 zaadjes waarvan weinig beweeglijk en 90% misvormd. Das dus veel, maar de gyn was optimistisch en ICSI kan hiermee nog steeds. Dus vol goede moed starten wij komende week met spuiten voor een brusje. Succes allemaal met wachten op de uitslagen en de ICSI! Jille
Heftig Jille! De kwaliteit loopt dus ook sterk terug bij je man? Hier is dat ook zo, gek genoeg. We letten zo goed mogelijk op. In oktober was het nog 4 miljoen, in november 2,6 miljoen, in mei 1 miljoen, in juni zo goed als niks en nu 100.000 Snap er geen zak meer van
Thanxs Sas! Jille, wat spannend voor jullie. Ik hoor iedereen over aantallen van 80.000-en enz. en wij zijn al blij met 2 haha. Ik moet eerlijk zeggen dat die aantallen mij altijd vrij weinig zeggen aangezien ik alleen maar luister naar de oplossing als ik bij de gyneacoloog ben: ' misschien kan icsi waarschijnlijk tese' en dan zit ik thuis en heb ik weer allemaal vragen Het is spannend, die uitslagen afwachten, je word er stikonzeker van maar goed, laten we hopen dat het wachten voor ons allemaal loont ladies! x
Kan me heel goed voorstellen dat jij blij was met die 2 zaadjes Amy Ik maak me alleen zo veel zorgen omdat het zaad sterk terugloopt. Hoe kan dat?? Al ben ik natuurlijk ontzettend blij met die 100% beweeglijkheid!!! Dat is wel heel veel beter geworden
Bij mijn vriend liep de zaad'hoeveelheid' van 0 naar 17 milj. naar 65 milj. naar 2 milj. veel langzaam en vervormd zaad. Geen specifieke reden, gewoon heel erg wisselende kwaliteit. Wij liepen/lopen ook in Tilburg en daar zijn ze heel creatief met weinig zaad
Zo, vandaag heeft ook Sasman er aan moeten geloven. Het bloed is geprikt! 26 oktober krijgen we de uitslag.
Hoi allemaal, Nou, ik heb woensdag nog telefonische afspraak gehad met onze arts, die zei net als de endrologie arts vorige week dat het al goed nieuws is dat er tot nu toe niets is gevonden en alle waarden normaal zijn, en dat de kans op chromosoom afwijking erg klein is, dus hij was ook positief. Verder zei hij dat zodra we groen licht hebben we zo weer kunnen starten, omdat we al de info avond hebben gehad en zo het IVF team kunnen bellen en terecht kunnen. Das wel fijn nieuws. Ik ben inmiddels iets positiever, maar nog steeds nuchter, want ik ben pas echt opgelucht als er niets geks uit het chromosomen onderzoek komt en we met ICSI kunnen starten. Nog 7 weken wachten...
Hoi Saskia, Wij krijgen de uitslag 11 oktober. Vanaf nu nog maar 1,5 maand wachten, dat klinkt alweer beter dan 3,5 maand zoals in het begin . Ik wil gelijk eens iets in de "groep" gooien, namelijk het onbewuste gevoel/intuitie. In het begin van de 3,5 maand wachten was ik erg down, slecht in m'n vel, ziekelijk en zo, ook omdat ik heel erg last had van de bijwerkingen van de Lucrin. Sinds ik daar tabletten voor heb (Livial), gaat het fysiek weer de betere kant op gelukkig. Maar...sinds 2 weken lijkt het mentaal ineens omgeslagen naar "het komt wel goed" gevoel. Wat ik denk dat een reden is, dat ik mentaal sinds de operatie in december '09, enorm kwaad ben geweest, ook op m'n eigen lichaam, waarom ik zo'n enorme cyste en endo heb ontwikkeld, waarom deed dat lichaam me dat aan, vond het enorme litteken ook zo lelijk enz...en ik denk ook dat ik daarom nog steeds (ook voor de operatie) mijn buik als iets aparts ben blijven zien, iets dat op zochzelf staat en z'n eigen weg ging t.o.v. de rest van m'n lijf dat voor m'n gevoel wel van mij was. Ik heb veel gelezen afgelopen maanden, en ineens begon ik 2 weken te bedenken dat het ook wel eens mijn eigen schuld kan zijn, dat ik m'n buik altijd zo afstandelijk heb gezien en behandeld. Klinkt wellicht beetje zweverig, maar alsof ik altijd alle "slechte en kwade" emoties opgeslagen heb in m'n buik. Dat gevoel is dus omgeslagen, ik ben eens gaan bedenken van welke emoties ik nu allemaal last heb (ook van oudere emoties), en ben m'n buik en m'n emoties van een hele andere kant gaan benaderen. Ik masseer nu m'n buik iedere dag, smeer 'm ook in met lekkere bodycreme en probeer alle aanwezige emoties er gewoon te laten zijn i.p.v er boos op te worden, afijn ze dus anders te bekijken...waardoor sommige emoties ineens helemaal niet zo ingrijpend meer lijken te zijn, of juist oplossen En waarempel, ik voel me al 2 weken zo goed en positief, en een soort vertrouwen dat het wel goed gaat komen, ik wordt daar bijna bang van zeg maar. Ik ben heel erg benieuwd of anderen ook zo'n soort ervaring hebben of ontwikkeling doormaken, want ik ben verder redelijk nuchter, maar geloof toch steeds meer in dat ons lichaam toch een heel wonderlijk iets is, waar veel meer in om gaat en van alles verbonden is met elkaar, dan tot nu toe vanuit ziekenhuizen wordt gezegd. Ik zeg absoluut niet dat ik niet in ziekenhuizen en artsen geloof, maar ik begin steeds meer te geloven dat niet alleen medicijnen f operaties effect kunnen hebben, maar ook onze eigen emoties en denk/leefwijzen. Gr!
Hoi ijsvogeltje, Ik vind het niet zweverig! Ik kan me heel goed verplaatsen in wat je schrijft. Ik zelf heb van de Lucrin ook enorme last gehad, was boos op mezelf, op mijn man omdat hij de chromosoomafwijking had etc (bij poging 1). Die poging is mislukt en toen was ik echt helemaal pissed :x. Maar toen zijn we op vakantie geweest omdat onze relatie toen op knappen stond. We hadden nog cryo in vriezer en omdat de relatie zo instabiel was wilden we eerst werken aan relatie en dus wilden we cryo uitgesteld (ipv augustus TP pas na paar maanden). Op vakantie hebben we goed na kunnen denken en heb ik mezelf toegelaten boos te zijn en dat luchte op....gaf letterlijk ruimte in mijn buik. 's avonds hadden we afgesproken toch te wachten met cryo TP tot oktober 2008 of zo. 's ochtends zou ik bellen met zkh dat we TP uit zouden stellen. Echter ik werd wakker met een heel blij raar gevoel dat het goed ging komen en zwanger zou raken. Dus heel intuitief wel een cryo TP laten doen in augustus 2008 en zwanger . Op dit moment gaan we dus voor poging twee (overmorgen beginnen met spuiten). Omdat ik emotioneel niet erg lekker loop, me overal druk over maak wat anderen denken en vinden van mij en me constant loop te verontschuldigen over van alles en nog wat, ben ik naar een haptonoom gegaan. Wat een aanrader is dat zeg! En dan spreek ik voor mezelf hoor. Zij leert mij te leven in heel mijn lichaam en niet alleen in mijn hoofd. Ze leert me letterlijk mijn lijf (en dus ook buik) te voelen. Heerlijk en moeilijk ook.....heeft al wat tranen gekost daar hoor. Maar ik vind het een uitkomst. Ieder voor zich natuurlijk, maar voor mij werkt het. Hiermee zeg ik dus niet dat je dan spontaan zwanger raakt, want dat is voor ons uitgesloten en hebben we wel het zkh en medicatie nodig. Maar het zorgt wel voor een betere mentale balans! Jille
Hoi Jille, Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben . Ik heb een half jaar chinese kruiden en af en toe acupunstuur gedaan, maar vind de effecten van vooral de kruiden niet echt geweldig, alhoewel ik wel denk dat het ondersteunend werkt. Omdat de praktijk helemaal in Nijmegen zit, is dat voor mij gewoon te ver weg, en heb ik besloten voorlopig even te stoppen ermee. Ik ben nu vooral aan het bedenken waar ik momenteel het meeste behoefte aan heb, dus alle tips zijn welkom! Ik volg nog wel voor ongeveer 70% het endo-dieet, wat voor mij wel heel veel positief effect heeft gehad sinds ik een half jaar geleden ermee ben begonnen. Ik twijfel nu tussen een osteopaat, homeopaat en wellicht een haptonoom zoals jij beschrijft. Kun je me een beetje vertellen wat een haptonoom o.a. doet? Of wellicht een website waar ik wat info kan vinden? Gr!
Hoi Ijsvogeltje Ik ga naar een haptonoom die tevens ook fysiotherapeute is (heb ook last van mijn bekken....post partum bekkeninstabiliteit). Alles staat in relatie met elkaar ben ik van overtuigd. Haptonomie is niet zweverig (geen medium, paranormale dingen etc), maar gaat uit van het je bewust worden van gevoelens en waar ze zich vastzetten in je fysieke lijf. Hieronder wat info. Ik heb meerdere dingen in het verleden geprobeerd (medium, paragnost, dieet, etc). Maar dit werkt voor mij het beste. Misschien heb je er wat aan. (wordt trouwens nog vergoed via ziekenfonds. Weet niet voor hoeveel keer, ligt ook aan aanvullende verzekering geloof ik). Jille Haptonomie Wat is Haptonomie? Als volwassene ben je geen onbeschreven blad meer. Je hebt het nodige meegemaakt in het leven. Soms ben je daar sterker uit te voorschijn gekomen, soms zijn er nog littekens. Door onze ervaringen zijn we gevormd zoals we nu zijn, handelen, denken en voelen we op onze eigen specifieke manier. Dat maakt ons uniek. Sommige dingen kunnen we heel goed, in sommige dingen zijn we minder handig. Soms loopt een mens vast op een bepaald moment, komt niet goed meer uit de verf, of zou eigenlijk kwaliteiten nodig hebben om een bepaalde situatie aan te pakken, maar die zijn niet (meer) voorhanden. Zoals je tot nu toe dingen op je weg hebt aangepakt, heeft je veel opgeleverd. Het nadeel daarvan kan zijn dat het 'succes' je ook gestimuleerd heeft om het steeds weer zo te doen. Daarmee loop je het risico dat je 'gedragsrepertoire' steeds wat beperkter is geworden. Verandering Wanneer je wilt veranderen, jezelf ontwikkelen, of weer los komen uit een situatie waarin je 'vast zit', moet je eigenlijk nieuw gedrag leren of ondergesneeuwde mogelijkheden van je zelf weer mobiliseren. Belangrijke stappen daarin zijn: Inzicht in hoe je nu dingen doet en aanpakt en wat daarvan de consequenties zijn Besluiten of je dat zo wilt blijven doen, of dat je wilt leren om het anders te kunnen Ervaren, oefenen in ander gedrag Je relaties tot anderen 'herijken' Wanneer jij wat anders gaat doet, heeft dat immers ook consequenties voor de relaties die je met anderen hebt. Werkwijze In de haptonomische begeleiding wordt als belangrijkste sleutel in dit proces het je bewust worden van gevoelens gehanteerd, leer je de kracht van je voelend vermogen kennen én wordt je geleerd hoe je hiervan gebruik kunt maken in het dagelijks leven. De haptonomie gaat uit van het belang en de kracht gevoelens. Gevoelens spelen in ons leven een grote rol. Veel beoordelingen en keuzes die we maken zijn gestoeld op gevoelens. Of het nu de keuze van een partner is of de waardering voor iets wat we zien, horen of aanraken, ons gevoel bepaalt in belangrijke mate de betekenis, die we eraan hechten. We krijgen een bepaald gevoel bij situaties en mensen die we tegenkomen. Dat gevoel is van invloed op wat we gaan doen, op de keuzes die we maken en ook op de wijze waaróp we dat doen : als je kwaad bent dan zul je een situatie waarschijnlijk anders aanpakken, dan wanneer je bang bent. De manier waarop en de mate waarin we gevoelens die we hebben duidelijk maken naar onszelf en naar anderen toe, is belangrijk met betrekking tot de helderheid waarmee we communiceren. Voor non-verbale signalen (houding, beweging, klank van de stem e.d.) die iemand laat zien, zijn we als mensen heel gevoelig en deze signalen spelen altijd een belangrijke rol in communicatie. Ze komen voor een belangrijk deel voort uit de gevoelens die we op een bepaald moment hebben. We kunnen nog zo ons best doen om vriendelijk over te komen (bijvoorbeeld vanuit de gedachte dat het zo hoort, of omdat we geen ruzie willen), maar als we eigenlijk kwaad zijn, dan zullen we dat toch in onze houding, beweging en stem op een bepaalde manier laten blijken. Ervaring en inzicht in de rol die gevoelens spelen in ons leven geeft breedte en diepte aan de persoonlijke ontwikkeling. Haptonomie kijkt naar de mens in relatie tot zijn omgeving, waarbij zij zich vooral richt op het belang en de kracht van de gevoelens en hun invloed op denken en handelen, en omgekeerd: de invloed van denken en handelen op voelen. Aan de ontwikkeling van denken en handelen hebben we allemaal heel wat tijd besteed in ons leven. Van kleuterschool tot en met onze beroepsopleiding worden we onderricht in denken, weten en hoe je iets moet doen met die verworven kennis. In de 'kunde' van het voelen zijn we minder onderricht. Voelen lijkt iets te zijn wat gegeven is wanneer je wordt geboren en waar je vervolgens weinig meer aan hoeft te doen. Helaas hebben we op school geen vak als 'relatiekunde' gekregen. De haptonomie ziet het voelend vermogen van de mens als de basis voor intellectuele en contactuele kwaliteiten. Zij gaat ervan uit en heeft ondervonden dat voelend vermogen ontwikkeld en aangescherpt kan worden. Hoe gaan we te werk? De begeleiding bestaat uit een combinatie van gesprekken, oefenvormen en aanraken. Bijvoorbeeld: vanuit een situatie die je hebt meegemaakt ga je samen met de therapeut bekijken hoe jij omgaat met druk, hoe jij je grenzen (meer, minder of niet) stelt, welke signalen in je lijf je daarbij kunt gebruiken. Door opgedane ervaringen in de begeleiding worden weer terug vertaald naar het dagelijks leven. Wanneer kan haptonomie geschikt zijn? Haptonomie kan in heel veel verschillende situaties ondersteuning bieden. Enkele voorbeelden: Een gevoel van ontevredenheid,'niet uit de verf komen' Het gevoel 'niet lekker in je vel te zitten' Moeite met (op tijd) nee zeggen Gevoelens van stress of overbelasting Depressie Relatieproblemen Moeite om met conflicten om te gaan Lichamelijke klachten Begeleiding bij burn-out of reïntegratie
Hoi Jille, Dat klinkt inderdaad het overwegen waard! Alvast bedankt dat je de moeite neemt om het toe te lichten. Gr!