Weer iemand in mijn omgeving die zwanger is. Het worden er steeds meer nu. Over 1,5 week ga ik trouwen en dan moet ik de hele dag tegen minimaal 4 zwangere vrouwen aankijken. En ik trek het simpelweg niet meer. De mmm is emotioneel zo verschrikkelijk zwaar voor me, dat ik even niet meer blij kan zijn voor anderen. Begrijp me niet verkeerd, want ik misgun het anderen absoluut niet! Het is puur mijn eigen verdriet dat ik nog altijd met lege handen sta. En daarbij kan ik ook nog niet accepteren dat mijn lichaam niet naar behoren werkt. De frustratie wordt enkel groter doordat het bij iedereen erg gemakkelijk lukt. Allemaal binnen drie maanden zwanger. Vanavond te horen gekregen dat iemand "een ongelukje" heeft gehad. Nu 7 weken zwanger en ze wilden ons dat graag nog even laten weten voor de bruiloft. Sorry voor alle vrouwen hier die nog langer bezig zijn of al zwanger zijn nu, maar ik ga er nu echt volledig aan onderdoor. Wie kan mij vertellen wat ik hiermee moet? Geef mij alsjeblieft tips om mezelf op de been te houden, want ik ga emotioneel gezien echt kapot. Liefs, Aster14 P.S. Iedereen in onze omgeving weet van ons medische verhaal af. Wij hebben er bewust voor gekozen om open te zijn hierover, zodat mensen soms onze reacties ook zullen begrijpen.
Kan ff niets verzinnen wat je ook maar enigszins zou kunnen opvrolijken, maar hopelijk kan je wel genieten van de mooiste dag van je leven, je bruiloft. Hoop dat ook jij snel een positieve test in handen mag krijgen van een plakbeebje....
Lief van jullie.. Dit doet me al goed! We zijn nu ruim een jaar bezig en momenteel ook gewoon geen vertrouwen in de huidige behandeling. Na de bruiloft weer naar de fertiliteitsarts om alles te bespreken.
Lijkt me ook zwaar. Zeker als iedereen in je omgeving dan ook 'zo ineens' zwanger lijkt te worden. Als je er echt aan onderdoor gaat is wellicht psychologische hulp ook een idee? Sterkte meis!
En alvast een fijne trouwdag! Hopelijk kun je het dan iets van je afzetten en genieten van een mooie dag .
Wat ontzettend vervelend dat je zo verdrietig bent, maar ik begrijp je helemaal. Het moet de mooiste dag van je leven worden maar ergens mis je natuurlijk 'iets' wat anderen zo makkelijk lijken te krijgen.. Logisch dat je veel moeite hebt met vriendinnen die zwanger of al moeder zijn. Je gunt het ze van harte maar jezelf natuurlijk ook! Maar trouwen is wel geweldig! Ik ben niet getrouwd maar zou dat heel graag willen. Iemand zei ooit tegen me: bij een kinderwens kies je voor een kind, maar bij trouwen kies je echt voor elkaar (in voor en tegenspoed, met alle ups en downs). Iets heel bijzonders dus. Misschien dat je iets aan deze uitspraak hebt. Is er iemand die je in vertrouwen kunt nemen dat je er zo'n moeite mee hebt? Ik hoop echt dat het babygeluk jullie ook snel toekomt. Toch een hele fijn dag toegewenst!
Wat herkenbaar! Zo frustrerend dat je iets zo graag wilt, en wat nog maar niet wil lukken.. En bij anderen schijnbaar wel.. Ik probeer me steeds voor te houden dat langer moeten wachten ook een voordeel heeft. Je waardeert het dadelijk wel veel meer als het dan eindelijk wel is gelukt. Ik denk dat je je dan dankbaarder voelt. (iemand uit mijn omgeving heeft dat namelijk wel heel sterk gevoeld toen zij eindelijk na 3 jaar toch een kindje in haar armen had). Maar dat is dan ook het enige positieve puntje wat ik je zo kan geven.. Het is rot...en wachten is echt verschrikkelijk.. Maar geef de moed niet op! Het gaat vast lukken, probeer steeds die gedachte vast te houden! Ik hoop voor je dat het lukt om die gedachte ook tijdens je trouwdag vast te houden en flink van deze dag te genieten!!
Ik dacht ook aan dat wat hulp. Gewoon eens van je afpraten en misschien wat handvatten krijgen om er mee om te gaan. Ik hoop dat je wel van je bruiloft kan genieten
Heel erg herkenbaar verhaal, zo voel ik mij ook heel vaak! vandaag ook weer zon baaldag Iedereen om je heen wordt maar zwanger en bij jou lukt het maar niet, erg frustrerend.
Ik begrijp je heel goed. Wij gaan voor ons eerste kindje. Ik heb ook dagen dat ik volledig van slag ben...en als ik zwangere vrouwen zie (ik gun het iedereen) dan doet dit heel pijn. Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan, geduld is eenschone zaak.
Probeer de mooiste dag van je leven niet te laten beïnvloeden door jullie kinderwens. Ik ken een aantal meiden waarbij zwanger worden/blijven niet lukte en allemaal hebben ze een leuk gezin. Ik begrijp dat als je daar middenin zit, je daar het vertrouwen niet in hebt. Gelukkig kunnen we in Nederland een heleboel mooie dingen om te helpen deze wens te doen slagen. Wellicht is praten met iemand ook een optie.
Snap het precies, ik heb ook dagen waarvan ik nauwelijks weet hoe ik ze door moet komen. Ik ben met een psycholoog gaan praten en dat helpt wel een stuk, maar verder kan ik je geen advies geven.. want het lost zeker ook niet alles op. Toch een hele mooie dag gewenst
Dank voor jullie antwoorden, echt enorm lief! Ik heb vandaag de huisarts gebeld en ik mag woensdag langskomen. Ik wil dan een verwijzing naar een psycholoog. Ik heb er nu in mijn dagelijkse leven gewoon last van. Er met iemand over praten is dan inderdaad de enige oplossing. Wel opvallend dat veel meiden hier inderdaad weten hoe het voelt, maar dat niemand echt weet hoe we ermee om moeten gaan. Ik ben zo bang mensen te verstoten namelijk. Wat betreft mijn bruiloft, dat wordt mijn/onze dag, voor zover het kan. Mijn vrijgezellenfeestje heeft iedereen ook alleen maar over de kinderen gepraat. Dat wil ik op die dag niet laten gebeuren. Het is gewoon moeilijk en kut. Ik zit trouwens te denken, misschien dat ik me ook wel zo verschrikkelijk voel door die Clomid. Kan dat?
Goed zo! Knap dat je die stap hebt gezet . Geen idee, ik weet niet precies wat clomid is. Ik heb wel een aantal vriendinnen in de mmm en van hen hoor ik wel dat wanneer je met hormonen 'werkt' je daar flink last van kunt krijgen.
Lieve Aster, wat goed dat je die stap hebt gezet! Ik herken je verhaal heel erg. Gisteren in de Efteling geweest, nou dan weet je het ook wel. Clomid ken ik niet, n vriendin wel en die had er vooral de eerste maanden erg last van. Ik heb dat nare gevoel zelf vooral als ik weer geconfronteerd word met zwangerschappen en moeders. Heb jij dat ook? Dat je eigen leven op zich best gaat maar als je dan weer zoiets hoort....knapt er iets van binnen. Probeer je op positieve dingen te richten: je huwelijk. Ik ben ook niet lang geleden getrouwd, het was een superdag. Met dierbaren en heerlijk eten en drinken. Wat net gezegd is: je kiest voor elkaar die dag, jullie leven samen. Geniet ervan, het leven is echt mooi met nog veel meer facetten dan maxicosi's
Clomid maakt het er niet makkelijk op, maar ik denk dat het ook wel gewoon het feit is dat je nu langer bezig bent en geen vooruitgang ziet. Het is dan eigenlijk bijna alsof je leven stilstaat eigenlijk terwijl anderen lekker een gezinnetje stichten. Ik denk dat Clomid de gevoelens over deze dingen versterkt, maar niet veroorzaakt.. Goed dat je een afspraak hebt gemaakt en ik hoop dat je een goede psych treft En wel alles eruit gooien dan hè
Oh, ik lees hier zoveel herkenbare dingen.. Dat is ook zo enorm fijn! Al is het voor niemand leuk om deze gevoelens te hebben. TempusFugit: Fijn dat jij zegt dat de Clomid dingen versterkt en niet veroorzaakt. Ik ga met mezelf aan de slag, dat zal wel moeten. Gelukkig heb ik de liefste (bijna)man ter wereld. Echt een vent die gewoon lekker met me mee huilt, omdat hij ook zo verdrietig is dat het niet lukt bij ons en bij anderen wel. En alles eruit gooien bij een psych doe ik absoluut, hoor! Hahaha! Zou ik om een psych moeten vragen die ervaring heeft met verminderde vruchtbaarheid behandelen of zou dat niet uit moeten maken? Ik merk in mijn omgeving namelijk dat mensen niet begrijpen hoe ik me voel en hoeveel pijn dit allemaal doet..
Ik weet niet of er psychologen zijn die daar ervaring mee hebben, maar als je die keuze hebt zou ik er zéker voor kiezen! Meer onbegrip zou alleen voor frustraties zorgen en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Heb jij het boek 'Open Zenuw' al eens gelezen? Ik las er laatst over op dit forum en het heeft mij erg geholpen Gaat over vruchtbaarheidsproblemen, opmerkingen van buitenaf en hoe je ermee om kunt gaan.