Hey allemaal, mijn vriend was altijd heel voorzichtig als we het over kinderen hadden, en vond het een beetje eng dat ik actief ben op dit forum, maar dat is van de een op de andere dag veranderd! hij praat nu over bevallingen, babykamers en zwangerschapstesten, en zegt dat als ik nu zwanger zou raken hij blij zou zijn. ik vind die omslag wel leuk, maar we moeten echt nog een paar maandjes wachten hebben jullie ook zo'n omslag meegemaakt bij jullie partners, of kwam dat pas tijdens de zwangerschap? mijn vriend is nu bijna nog enthousiaster dan ik. echt maf! liefs Marieke
hihi mijn man wou absoluut geen tweede...totdat ik zwanger bleek. Hij was nog blijer dan ik! En hij wou ook absoluut geen derde...totdat ik zei dat ik dat eigenlijk nog wel heel graag zou willen. En nou wil íe minstens net zo graag als ik! mannen...beetje traag soms, maar O ZO LIEF!
ook mijn mannetje was er ineens aan toe! Ik was al wel eerder met de pil gestopt om te ontpillen, maar we zouden er nog niet voor gaan. Ineens op een zaterdagochtend en we het 'gezellig' hadden in bed, zei ik: wacht even de condooms pakken... toen zei hij dat hij dat niet meer wilde en ook heel graag papa wil worden! Ik was hier al veel eerder aan toe, maar wilde hem niet pushen. Moet eerlijk zeggen dat ik gehuild heb van geluk toen ik hem dat hoorde zeggen. Helaas is het na 17 maanden nog steeds niet raak bij ons, maar dat moment vergeet ik nooit!
Na mijn laatste bezoek aan het ziekenhuis wegens mijn ziekte ging mijn man ineens om voor een 2de kindje. We hebben te horen gekregen dat door mijn ziekte de kans bestaat dat ik binnen een paar jaar in een rolstoel terecht kom, dat konden ze nagaan aan de hand van de symptomen zoals ze nu gaan en die gaan dus heel snel. Ik ben nu 2 jaar bij huis, vorig jaar afgekeurd maar kan zelf ook heel erg goed merken dat lopen en andere doodgewone dagelijkse dingen niet meer gaan zoals ze horen. Hij vond het tijd NU de stap te ondernemen nu ik het nog goed zelf aankan en van de kids kan genieten, niet dat ik dat straks niet meer kan hoor maar dan wordt zwanger zijn enzovoorts wel een stuk moeilijker. Dus hij gooide mijn pil weg en gelijk zijn we in de eerste ronde zwanger geraakt, sneller kan gewoon niet en we zijn echt geweldig blij.
Inderdaad ook voor mij erg herkenbaar. De volgorde was bij ons wel anders... Mijn vriend wilde altijd al graag kinderen, maar kreeg op een bepaald moment ineens echte kriebels. Zelf was ik er toen nog niet zo mee bezig. Nu ben ik er zelf net zo aan toe als hij en moet eerlijk zeggen dat ik het wel heel fijn vind dat hij net zo graag een kindje wil als ik. Dat je er zo lekker samen over kunt praten en alvast fantaseren over een kindje etc... Geeft me een heel vertrouwd en warm gevoel!
Oh ja herkenbaar! Zo enthousiast als die van jullie is hij nog niet, maar dat uit hij eigenlijk met niets echt zo. Oktober 2006 was ik wat overtijd. We zaten op de boot naar Sicilie toen ik dat voorzichtig bracht en hij schrok en raakte in paniek, ik dacht haast dat hij over boort zou springen. De dag erna werd ik ongesteld. Augustus 2007 gebeurde hetzelfde en nu zei hij heel rustig: nou, dan wachten we eventjes af en dan gaan we testen. De volgende dag werd ik ongesteld en heb ik hem gevraagd of hij er dan nu aan toe was en hij zei: Ja, ik geloof het wel! 1 januari vroeg ik hem: zouden we in 2008 een kindje krijgen? Ik hoop het! zei hij toen. Dus een lange weg (ik wil al 2 jaar graag een kindje) en na wat excuses om nog even te wachten zijn we nu in de eerste ronde. Of hij het al net zo graag wil als ik, dat weet ik niet. Maar dit is echt al heel wat voor J. hoor!
hahaha, mannen hebben daarin meer tijd nodig ik heb altijd een kinderwens gehad maar toen het uitging met mijn ex werd ik voorzichtig. in mijn geval is het mijn vriend geweest die er eerder klaar voor was dan ik. we zijn nu ruim een jaar samen en in ronde 8 dus...
Bij ons was het ook zo dat mijn man EERDER kinderen wilde als ik... Ik wilde wel supergraag maar vond het allemaal nog wel een beetje eng en toen van de ene op de andere dag was ik om, hahaha... Omgekeerde wereld bij ons hoor!
Voor mij ook heel herkenbaar, ik had al een paar maanden het verlangen om aan kinderen te beginnen, maar vriend wilde nog niet, was er nog niet aan toe. Totdat hij in september opeens zei: "zullen we na deze strip pillen, voor een kleintje gaan" ik reageerde enhousiast en verbaasd tegelijk, hij had er verder nog niet eerder over gesproken. Nu zijn we in ronde 3 en hebben het er best vaak over, hij ziet het nu helemaal zitten!
Leuk, die verhalen! Bij een vriendin van mij heeft het heel lang geduurd, zij en haar vriend zijn 9 jaar samen en nu pas begint hij heeeel langzaamaan warm te lopen voor de mogelijkheid OOIT vader te worden...(zucht) en mijn vriendin wil zo graag. Ik denk dat het bij mijn vriend door de reis naar Australie komt, hij zag dat echt als een bezegeling van onze (nog vrij korte, 2,5 jaar) relatie, en durft het nu echt aan. hij baalt echt dat we nog beter even kunnen wachten. hij kijkt zelfs mee naar de verloskundigenpraktijk s'ochtends!
Als het aan mijn ventje had gelegen hadden we er 2 jaar eerder al voor gegaan, maar ik was er nog niet aan toe toen Echt de omgekeerde wereld, hij was echt helemaal door het dolle heen toen ik 29 december besloot om met de pil te stoppen en er gewoon voor te gaan