Inmiddels ken ik mijn lichaam goed genoeg om te weten dat ik een dezer dagen al ongesteld ga worden. De bedoeling was om nu nog 1 ronde te doen en dan even een pauze inlassen omdat we echt heel graag op vakantie willen. Alleen zit ik er momenteel helemaal doorheen, er speelt nu zoveel dat ik het niet meer trek en ik alleen nog maar kan huilen. Donderdag wil ik naar de dokter om een verwijsbrief te vragen voor een psycholoog. Ik heb het even heel erg nodig om te kunnen praten. Dit kan ik wel met mijn vriend msar misschien kan een psycholoog me handvaten geven om hiermee om te gaan. Maar nu dus waarom ik dit onderwerp heb geopend..ik weet niet wat verstandig is. Gaan we na deze ronde nog 1x proberen voordat we met vakantie gaann of stoppen we hierna en gaan we pas na de vakantie verder? Dat zou dan pas vanaf september zijn. En daar twijfel ik dus tussen want ik zie dat als weg gegooide kansen. Ik heb na mijn miskraam in maart al een verplichte pauze gehad. Pff..moeilijk. Ik weet dat we zelf moeten beslissen hoor maar toch fijn om het even kwijt te kunnen.
Het klinkt alsof je er echt even klaar mee bent en dan denk ik direct dat je er nu gewoon niet klaar voor bent. Oftewel, ff pauze meid Ik krijg het idee dat jullie iui doen, klopt dat? Dan voelt elke maand natuurlijk verloren als je niets doet. Zeker na een miskraam wil je zo snel mogelijk weer verder (tenminste ik wel toen) en hoe langer het duurt hoe erger dat wordt. Alleen als je je zo voelt zoals je je omschrijft, beetje radeloos en gestressed (dit bedoel ik niet lullig, ken het gevoel maar al te goed) dan is het misschien beter om even op adem te komen. Even opladen en weer positiviteit gaan vinden om verder te kunnen. Weer te bedenken dat je zonder hulp niet zwanger wordt en dat elke hulp een bonus is. Ik denk dat je beter je hart kunt luchten bij iemand, even uit moet janken/schreeuwen dat je je stikongelukkig voelt nu. Even weg moet op vakantie. En dan opgeladen en vol goede moed weer opnieuw beginnen! Een hele dikke knuffel!!!!
Ik zou denk ik ook een pauze inlassen. Je geeft aan dat je het niet meer trekt. Dat zegt volgens mij genoeg. Probeer het echt even los te laten en er in september weer helemaal voor te gaan. Wij hebben na onze mislukte poging vorig jaar aug een pauze gehad tot mei dit jaar.. We moesten opnieuw met ICSI beginnen en ik wist niet of ik dat aan kon. Pas toen ik er in mijn hoofd weer ruimte voor had en enigszins wat energie zijn we er weer voor gegaan. Heel veel succes met de keuze die je gaat maken.
Dankjewel dames! Ik doe nog ovulatie inductie. Misschien hebben jullie wel gelijk ook hoor. En die 2 maanden niks doen kan er ook nog wel bij.
Ik zou zeker een pauze inlassen. Als je zo slecht in je vel zit, is het extra zwaar. Lekker 2 maanden even geen ZH en dan weer vol er tegen aan... maar inderdaad... je moet zelf die keuze (durven) maken. en wat goed dat je naar de psycholoog gaat. Heeft mij goed geholpen begin dit jaar!
Ik begrijp je gevoelens volkomen !! .. ik was er ook even op na mijn laatste iui.. ik had zown goede hoop, en toen het bleek dat het weer niet raak was .. kon ik ook alleen maar huilen en zat ik er doorheen. Dit is ook normaal omdat de hormoon levels dalen naarmate de menstruatie nadert. Ik wilde inprinciepe een maandje rust nemen.. en daarna weer beginnen.. in begin voelde dit zo als een gemiste kans ! Ik heb er dan ook een aantal dagen nodig gehad om een besluit te nemen. Achteraf een heel goed besluit ! Uiteindelijk is het 3 maanden rust geworden i.v.m. een complicatie maar ben heerlijk op vakantie geweest.. en kon me gedachten verzetten .. waardoor ik even niet meer aan onze kinderwens heb gedacht ! .. ik bedacht me ook dat dit het juiste moment is om op vakantie te gaan en te genieten !!.. nu kan het nog !! lekker cocktails gedronken, excursies gemaakt noem maar op.. dingen die je niet kunt doen als je zwanger zou zijn. Het heeft me zo ontzettend goed gedaan.. dat ik nu vol goede positieve energie zit en niet kan wachten tot ik weer kan beginnen Ik hoop dat je wat aan me ervaring hebt ! .. net zoals hierboven wordt gezegd je moet de keuze durven nemen.. is best eng. Liefs x
Die pauze na mijn miskraam vond ik heerlijk. Wat jij ook beschrijft steph, ik dacht niet aan onze kinderwens en de hele mmm. Ik genoot weer van de kleine dingen. Maar op en duur was ik op een punt beland dat ik er weer klaar voor was en weer van start wilde. En nu 2 rondes na mn pauze zit ik er alweer doorheen. Maar ik denk dat ik het ga doen. Nog niet helemaal zeker maar de kans is groot. Want wat maken die 2 maanden uit. Voor mij toch wel veel want wilde heel graag voor mn 30e moeder zijn. Maar aangezien dat niet meer lukt (wordtbin oktober 30) had ik het bijgesteld tot ' als ik dan maar zwanger ben'. Nou jullie lezen wel he, een goed gesprek bij een psycholoog kan geen kwaad.
ik wilde ook rond mijn 26ste moeder worden maar dat werd uiteindelijk 32 en als alles goed gaat komt onze tweede als ik 35 ben. Leeftijd is maar een getal.. Het is maar net hoe je je voelt
Ik begrijp wel dat je er sneller weer doorheen zit, een miskraam is ook niet niks ! En daar heb je ook de tijd voor nodig om te kunnen verwerken.. wellicht helpt een 2e pauze en een goed gesprek bij een psycholoog je om er daarna weer tegenaan te kunnen ! .. je moet iniedergeval doen waarbij je je goed voelt, dat is het belangrijkste. Ik hoop dat je eruit komt en een goed besluit voor jezelf kan maken !
Hier ook een pauze gehad vanwege bijwerkingen en dat voelde in eerste instantie heel vervelend en echt alsof alles stil stond. Heel langzaam voelde ik de hormonen m'n lijf uitgaan en me weer meer mezelf worden. Ik heb via de kliniek een psych/medisch maatschappelijk werker. Ik kan het iedereen aanraden. Wat heerlijk om mee te praten en te weten dat je niet gek bent maar het puur voelt uit onmacht en door de heerlijke dosis hormonen. Ik zou je dus adviseren om via je gyn/fert arts een verwijzing te krijgen. Dan praat je met iemand die op dit vlak gespecialiseerd is en dat is heel anders dan een algemene psych. Mocht je in het oosten wonen dan wil ik je wel een naam doorsturen. Veel succes!
Ik ben ongesteld geworden. Zit nog steeds erg in twijfel wat we moeten doen maar mijn verstand zegt, stoppen en lekker op vakantie gaan. Vanavond nog eens een goed gesprek met m'n vriend.
Moeilijke keuze meis. Misschien helpt dit: Een vakantie kan je wat helpen ontspannen, ookal denk je er misschien de hele tijd aan; je bent er even uit en die verandering is goed. je laadt toch wat op emotioneel en dat beetje extra rust is goed voor je lijf en dus een eventueloe volgende zwangerschap. Dat zou ik doen maar het is JOUW keuze dus je moet er wel achter staan! Succes met beslissen.