@Doortje.... ik weet niet wat de menopur gedaan heeft bij mij, maar feit is dat mijn cyclus ineens 42 dgn was nu! En dat terwijl mijn eitjes op dag 10 al op springen stonden! Ik snap er niks van! Volgens de gyn kon het niet vd menopur komen, maar ik vind het allemaal erg toevallig!
De provera heeft als doel je cyclus af te breken en evt bevruchting te laten eindigen... Ik vond het overbodige troep, maar dat is een heel persoonlijke ervaring... Lijkt me slim om even na te vragen wat de exacte reden is van de provera. Alleen omdat de kans er is dat je wat later ongesteld wordt? Zou in dat geval lekker je lichaam haar gang laten gaan met opstarten van nieuwe cyclus hierna (of zwangerschap dus). Uit de oude doos http://www.zwangerschapspagina.nl/vruchtbaarheidsbehandelingen/147411-provera-nieuwe-cyclus.html . Maar ik zal wel een uitzondering zijn geweest, ben dus niet helemaal objectief...
dat is ook geen makkelijke beslissing, 3 mooie eitjes en dan het advies om af te laten breken. Bij ons in het ziekenhuis was 3 eitjes de max. En ik had bijna altijd ook 3 eitjes en pas bij de 5e iui zwanger (van ééntje)! Moeilijk, aan de ene kant zeg ik, thuis klussen! Aan de andere kant: als je het raad van het zks niet opvolgt, hebben ze straks vertrouwen in je dat je hun adviezen wel volgt, oftewel gaan ze dan nog door met behandelen? Ik weet niet hoor.. Natuurlijk kan je zwanger raken van een 3 ling. En als dat zich nog deelt dan nog meer. En ja een drieling zwangerschap is voor de kindjes vol risico (geen fijne zwangerschap lijkt me) maar voor jou is het ook een risicovolle tijd. Allemaal dingen om af te wegen. Maar aan de andere kant; al 24 eisprongen, 24 positieve ovulatietesten en nog geen kind in je handen? je kan je twijfel met het ziekenhuis overleggen?
Hey Vogelmeisje, ik zie dat jij geen eisprong had, in dat geval zou ik nog snappen dat ze bij 3 denken, goh dat kan wel een risico zijn, want dan is mogelijk 'het probleem' verholpen en kan het dus zomaar 3 keer raak zijn (gelukkig in jouw geval ook gelukt, maar dan gelukkig met 1 gefeliciteerd!) Maar ik heb altijd een eisprong en nooit wat gebeurd, dus de kans is wat mij betreft zeer groot dat dat deze keer weer het geval is, maar dan heb ik in ieder geval het gevoel dat ik er weer alles aan heb gedaan... Botervliegje, ik ben wel bang voor je verhaal, vooral voor de hele nasleep. Ik heb al ingecalculeerd dat het niet 13 dagen tot NOD gaat zijn (normaal is dat bij mij altijd zo), maarja lang wachten en dan een cyclus van slag vind ik minder. Ik zou ook liever zo min mogelijk troep nemen en mijn lichaam het werk laten doen... (Maar aan de andere kant iets van 30 dagen wachten vind ik ook weer heeeel lang! Ik ga wel toevallig op wintersport begin maart, dus die iui poging ging waarschijnlijk toch niet lukken, dus kan ik net zo goed nu wat meer tijd nemen. Dan heb ik misschien eind feb weer een poging en dan eind maart. Ik heb donderdag een afspraak bij mijn gyn, is het te laat om dan te beslissen wel of geen provera te doen? Moet dat perse nu?
Oja, vogelmeisje, ik heb 2 artsen gesproken Zeggen allebei: 'we houden ons aan het protocol, 3 eitjes is afbreken', zij willen het neit op hun geweten hebben als het er 3 zijn. Ze zijn ook streng in het niet mogen seksen, het is een zeer dringend advies! Ik snap he niet echt dat er zo veel verschillen zijn wat dit betreft per ziekenhuis. Ik vind verder mijn artsen en ziekenhuis wel top! Dus ja...
Hi lieve Merah, Ik vind je een schatje, maar ik geloof je niet!! Moeder van een tweeling en spijt hebben van het hebben gekregen van haar tweeling???? Anyhoe: topicstartser: ik zelf heb wel es drie embryo's in 1 keer laten terugplaatsen bij een IVF. Ik zou er dus wel voor gaan als ik jou was, maar dat is omdat ik weet dat de kans op een zwangerschap bij mij belachelijk klein is. Als je een breezersletje die al zwanger werd van het puur enkel en alleen aankijken van je man was geweest zou ik nu een kuisheidsgordel aantrekken, maar aangezien je vast geen breezersletje bent met een kerel met een breezerachtig aantal zaadcellen zou ik de komende dagen gewoon lekker veel seksen Maar het is aan jou....
Doortje, die lange nasleep was juist door de provera... Als er geen dringende reden is zou ik niet je lichaam dwingen om cyclus sneller af te breken. Bij mij moest provera omdat er een ieniemienie kansje op een elfling was... Maar goed om even te checken in elk geval...
In ons ziekenhuis doen ze nog IUI als je drie grote follikels hebt. Drie is wel het maximum, bij vier wordt alles afgebroken. Hier een keer een inseminatie gehad met drie follikels, helaas niet zwanger.
Maartje, wat ben je toch een schatje (maar heel flauw deze zin op die manier te interpreteren). Tuurlijk heeft ze geen spijt van jaar tweeling! Maar wel spijt van de keuzes die ze toen heeft gemaakt en de zeer zware tijd die ze naar aanleiding daarvan heeft gehad. Heeft altijd gezegd dat het geen goede keuze is geweest en hoopt dat andere vrouwen andere keuzes zullen maken hierin. Dat neemt niet weg dat ze nu heel gelukkig is met haar kindjes. Maar ik neem aan dat je gewoon even wilde stoken hier?
Botervliegje, op welk moment ben jij met provera gestart? Ik ben zo aan het twijfelen! (Word er gek van, wat dat betreft makkelijker om gewoon naar de artsen te luisteren...) Ik vind het niet erg als mijn cyclus langer duurt deze keer, maar ik wil ook niet dat mijn lichaam nu op hol slaat en nog meer eitjes gaat laten rijpen ofzo. Of dat ik juist cystes krijg... Ik stond er best luchtig in in het hele hormoongebruik, maar nu merk ik eigenlijk dat het troep is en wil ik er zo min mogelijk van! Ik vind het irritant dat ik nu gewoon moeite heb om mijn gyn te bellen, ik voel me bezwaard met al mijn vragen, want ik heb gisteren ook druk uitgeoefend om hem toch te kunnen spreken en ik heb donderdag een afspraak.
Ik heb ook IUI's gehad met meerdere eitjes. Zelfs eentje met 4 eitjes (was bij eentje wel onzeker of die mee zou gaan, maar toch). De grens bij mijn zh lag op 3 eitjes, maar wel hebben ze met mij altijd duidelijk de risico's (het weghalen van 1 als er idd 3 bevrucht zouden zijn) besproken. Wat ze echter niet duidelijk hebben verteld, is dat dit pas in een zeer laat stadium gebeurt. Het aanprikken van zo'n embryo gebeurt pas rond week 12, omdat ze eerst willen afwachten of er niet vanzelf eentje stopt met groeien. Ik schrok daar behoorlijk van, want het ziet er dan echt al uit als een minimensje en ik werd al ziek van verdriet bij het idee dat ik misschien voor zo'n keuze zou komen te staan. Bij mij is er uiteindelijk geen enkele IUI gelukt. Niet met 1 ei en ook niet als er meerdere waren. Ik denk echter dat als ik in jouw situatie zou zitten, dat ik toch zelf zou gaan klussen met drie eitjes. De kans dat ze daadwerkelijk alle drie bevrucht raken is zo klein, maar ja.......hij is er wel. Zou er iig niet op zitten te wachten om dan maar weer andere hormonen m'n lijf in te jassen. Ik snap ook niet helemaal wat daar de meerwaarde van is. Heel veel succes met het nemen van je beslissing!
Ik heb niet alles gelezen, maar ik denk dat je best zelf kunt klussen met 3 eitjes. Ja, je kunt zwanger raken van een 3-ling. Maar die kans lijkt mij extreem klein. Ik heb 6 x gestimuleerde IUI gehad, altijd met 2 of 3 eitjes en ik ben er nooit zwanger van geworden (wel van de 1e IVF). Bij mij werd zelfs het zaad in de eileiders omhoog gespoten! Nul resultaat. Ga je wel nog Pregnyl spuiten of heb je dat niet in huis?
Maar ik snap niet dat ze zegt dat ze geen goede keuzes heeft gemaakt? Een tweeling lijkt me het einde. Ik ben nu 5 IUI's verder,de kans dat ik zwanger raak is ook erg klein en ik heb ook elke keer 3 eitjes.
Ik zou direct tekenen voor een tweeling. Sterker nog....wij balen als een stekker dat die kans nu een stuk kleiner wordt omdat ze met IVF maar 1 terug plaatsen. Natuurlijk weet ik dat de risico's groot zijn en dat het een flinke kluif zou worden, maar het lijkt me zo mooi en bijzonder. Was voor ons dus ook de reden dat we nooit nee hebben gezegd bij een IUI met meerdere eitjes.
Misschien maar goed dat jullie het niet snappen. Dat betekent dat jullie gelukkig nooit voor de keuze hebben gestaan 1 van je zo gewenste kindjes te laten aborteren en nooit de stress hebben ervaren die daar bij komt kijken. En dat alles omdat je niet 1 maandje kon wachten... Maar goed, ieder z'n keuze. Dit alles is slechts mijn mening (en dat van degene die ik ken die het aan de lijve heeft ondervonden). Dat jullie er voor kiezen dit te interpreteren zoals jullie doen... volledig vrede mee. En voor Doortje: Kies waar je jezelf goed bij voelt. Laat je goed informeren over de kansen. Nogmaals, ik weet dat het een hele moeilijke keuze is/kan zijn.
@merah: ik snap heel goed hoe moeilijk die keuze is. Ik denk niet dat er hier dan ook maar 1 iemand twijfelt over de impact daarvan. Waar mensen moeite mee hebben, is dat je zegt dat ze niet helemaal blij is met de tweeling die ze nu heeft (zo lees ik het iig), terwijl de meeste mensen hier daar heel wat voor over zouden hebben.
Ik begrijp wel wat Merah bedoelt. Natuurlijk heeft die moeder geen spijt van haar kinderen, maar van hoe deze kindjes er zijn gekomen. Het had zoveel verantwoorder gekund. Ik heb er zelf spijt van dat ik met een bmi van boven de 40 zwanger ben geworden via geertgen. Maar ik heb geen spijt van mijn prachtige zoon! Mijn zwangerschap was voorbeeldig, maar toen de bevalling na twee dagen eindigde op een keizersnede was er geen jubelstemming. Ik had immers serieus risico op overlijden op de operatietafel. Nou, dat had ik liever niet meegemaakt hoor. Mijn bevalling ging niet meer om het nieuwe leven van mijn kind, maar om het behouden van mijn eigen leven. Als ik eerst 40 kg was afgevallen en dan zwanger was geworden, dan had ik er zonder spijt op terug kunnen kijken... En als ik eraan denk dat ik met mijn bmi van boven de 40 ook nog zwanger had kunnen zijn van een tweeling of drieling, want ja, wij hebben ook geklust met 2 en 3 eitjes, dan krijg ik helemaal koude rillingen. Dat was nooit goed afgelopen.... Een foute keuze, hoe mooi en wonderlijk het einde ook is, kan je ogen openen en je behoeden voor het maken van dezelfde fout. Spijt van mijn mooie manneke, geen moment! Maar nog een keer zwanger worden met een veel te hoog bmi? Nee... En ik kan me voorstellen dat ongeveer hetzelfde gevoel leeft bij de moeder van de tweeling....eens, maar nooit weer.
Meis, laatste reactie hier. Als jij je altijd goed hebt gevoeld bij je arts, dan zou ik je daar aan overgeven. Ik voel zo tussen de regels door dat het zo een veel te zware keus wordt voor jou en een keer langer wachten op een behandeling, dat maakt bijna elk mmm meisje mee helaas, super vervelend, maar niet einde van de wereld... Begin je over een poos met frisse moed aan nieuwe poging waar jij en je arts achter staan. Hopelijk werkt de provera zoals moet. Misschien toch nog even checken of je dat echt nodig hebt of dat ze het alleen raadzaam vinden... Ik begon met provera toen mijn grootste ei iets van 18 mm was. Succes!
Hmmm, ik vind het vreemd dat het ZH zegt dat je overgestimuleerd kunt raken van 3 eitjes. Dit lijkt mij een beetje een vorm van bangmakerij (tenzij je die drie eitjes met 25eh puregon hebt verkregen ). Ik raak zelf echt gemakkelijk overgestimuleerd. Ik heb zelfs al een keer serieuze OHSS gehad, maar met 3 eitjes gaat het nog prima. Hoogstens voelde mn buik iets minder prettig aan en was ik iets voller gedurende anderhalve week. Wat betreft de kans op een drieling. Moeilijk. Niemand kan dit voor jou beslissen. Ik zou er persoonlijk voor gaan, maar ik weet dat ik heel moeilijk zwanger raak na alles bij elkaar (voor mn dochter en nu) bijna 50 zwangerschapsloze cycli. Maar Merah zegt helaas ook weer eens een aantal verstandige dingen... Ik weet niet of je zomaar Progynova moet gebruiken als je wel een kans op een zwangerschap wilt. Daar zou ik nog wel even info over inwinnen. Succes met je moeilijke beslissing!