Lieve meiden, Heel erg bedankt voor jullie advies en het meeleven en meedenken! Daar heb ik echt heel veel aan en het doet me zo'n goed dat ik niet de enige ben en het altijd aan de MMM meiden kan vragen Ik heb net met heel veel tranen de eerste provera ingenomen. (Ik heb namelijk best veel buikpijn in mijn eierstokken gekregen en vind dat toch wel een naar gevoel, heb het gevoel dat dit ook niet goed is). Graag zou ik nog zelf klussen, ik las verhalen van mensen bij wie het door de provera heen is gelukt (je weet maar nooit), maar vanavond ben ik sowieso niet in de mood en mijn man voelt er niks voor. Hij is bang voor een drieling. Ik had 3 eitjes en 1tje ernaast van 15 mm en nog een aantal kleinere. Ik heb het gevoel dat ze allemaal doorgegroeid zijn, dus wellicht is het nu ook wel onverstandig (ik weet het niet). Baal giga en hoop dat ik heel snel ongesteld ben met zo min mogelijk buikpijn! Mocht iemand ooit weer iets willen weten over provera dan kan ik straks advies geven zullen we maar denken Dikke knuffel voor jullie allemaal! Oja de arts heb ik trouwens niet meer te spreken gekregen! (Slechte zaak, hij had het te druk en ik moet het donderdag maar vragen als ik hem zie, nouja daar heb ik dus niet op gewacht).
Sterkte meid, ik weet hoe rot het is om pogingen af te moeten breken. Ik ben helaas daar ervaringdeskundige in... @ het drieling/tweeling verhaal: Ik snap best dat een drieling geen eerste keuze is, net als een tweeling niet, in medisch opzicht. Maar de kans voor velen is zo klein om een kindje te krijgen... Ik vind het nogal vreemd om te zeggen dat mensen spijt er van zouden hebben gehad dat ze toch gesekst hebben/als ze een tweeling hebben gekregen. Verder vind ik het ook zeer bizar om iemand met morbide obesitas die probeert zwanger te worden te vergelijken met iemand met een gezond lichaam de kans te nemen om in verwachting te raken van 1 kindje of een tweeling of in een extreme situatie van een drieling. Hoe groot is de kans op een zwangerschap als je 24 maanden kansloos hebt gevreeën, helemaal als je geen Pregnyl zet en geen IUI ondergaat?? Ik begrijp wel dat de vergelijking gaat om het risico's nemen en geen spijt te hebben van het kindje (duh!! tuurlijk trots en blij op en met kind ) maar wel spijt hebben van het besluit om risico te nemen. Toch is het m.i. een bizarre vergelijking. Ikzelf?? Ja, ik had de kans genomen... Zeker met drie follikels. Want hoe groot is de kans?? Ik zei altijd: al zou ik negen maanden plat moeten liggen... En ALS je al zwanger zou raken, dan is het absoluut niet te zeggen dat je dan ook een drieling zou krijgen. Zelf heb ik dus wel eens 3 embryo's in 1 keer laten terugplaatsen. Dan neem je nog meer 'risico'. Maar ook toen werd ik ongesteld en was ik dus niet zwanger. Ik moet wel eerlijk zijn: drie embryo's gaan we nu niet meer proberen nu we een kleintje hebben. Toen wilde ik wel 9 maanden plat liggen, maar nu is dat niet meer echt een reeele optie gezien ook ons kindje. Die kan ik niet 9 maanden missen Luisteren naar de raad van je arts kan geen kwaad. Het lastige is alleen dat er genoeg artsen zijn die het niet onverstandig hadden gevonden om door te gaan. Oa daarom vind ik die vergelijking met morbide obesitas ook zo vreemd. Hoe dan ook: heel veel sterkte met deze tegenslag weer. Ik hoop voor je dat de follikels snel zullen krimpen en jij een volgende keer wel door mag voor de IUI en dat er een prachtig wonder (of 2 wonders ) in je buik zullen nestelen en zal (of zullen ) uitgroeien!!
Wat raar dat ze niet overgaan tot IUI. Ik zou ook gewoon lekker zelf klussen. Dan maar het risico nemen op een drieling. Wat is de kans nou? En ja, wat dan nog... Maar snap wel dat het een gruwelijke domper voor jullie is!
Het gaat niet om de vergelijking van de situaties, maar om het gevoel achteraf bij de moeders. Sommigen zullen het begrijpen en anderen niet. Doortje, ik lees net dat je de knoop hebt doorgehakt. Je staat hier niet alleen in natuurlijk, je wederhelft heeft ook een mening. Ik hoop voor je dat dit een keuze is waar je je goed bij voelt. Wellicht wel als je het idee hebt dat er meer dan 3 follikels zijn doorgegroeid. Sterkte met het verdere verloop meid!
Ik zal jullie even op de hoogte houden. Ik ben dinsdag (2 weken geleden) gestart met de Provera en gisteren ongesteld geworden nadat ik 10 dagen had geslikt. Ik heb weinig last van bijwerkingen gehad, zelfs minder buikpijn dan anders, wel zere (.)(.) Ik heb morgen mijn uitgangsecho en ik hoop echt dat ik geen cyste heb! Ik baal nog steeds giga dat er is afgebroken en dat ik deze maand geen kans had! Maar de provera viel vooralsnog (mits ik geen cystes heb) mee. Ik hoop wel dat mijn cyclus weer normaal is. Dank jullie nogmaals voor jullie steun en advies! (Achteraf gezien denk ik nog wel eens dat ik het gewoon zelf had moeten proberen hoor).
Hey Doortje! "fijn" dat je al ongesteld bent! Dat duurde bij mij een stuk langer!! (en was wel erg pijnlijk) Ik had 1 cyste, maar die zat er de maand ervoor ook al! Niks om me druk om te maken zei ze. Ik heb gisteren de 1e IUI gehad met 1 follikel en ook daar zei de assistente dat het een heel verstandige keuze was! En dat vinden we nog steeds! Ook ik baalde van de verloren maand, maar nu we weer een maand verder zijn zakt dat gevoel wel weer! Op naar een nieuwe ronde! Nu hopelijk met maar 1 of 2 follikels!
He doortje, Wat goed om weer even wat van je te horen. Fijn dat je nu in de volgende ronde bent aanbeland. Hopelijk maakt het dat je deze ronde dan snel achter je kunt laten. Ik duim heel hard voor je dat je morgen een goede uitgangsecho mag hebben!!!
Hi Doortje, Bedankt voor het delen van je verhaal, ondanks dat het echt vervelend voor je is. Ik ben namelijk net met puregon begonnen en had er eigenlijk nog helemaal niet over nagedacht tot ik je verhaal las. Heb gelijk navraag gedaan in mijn ziekenhuis, bij mij doen ze wel iui met 3 follikels. Toch vind ik het een verstandige keuze dat je het niet op eigen houtje doet. Denk dat ik dat ook zou doen. Je hebt nu weer een nieuwe kans, een nieuwe ronde. Dat je het oude maar achter je mag laten. Veel succes hoor! Liefs
Ik had een goede uitgangsecho, geen cystes! Ik mag dus weer starten! (Deze keer weer de 'normale' dosis Menopur (75 eh). @ Morgaine, Ik zie je onderschrift, mocht het bij jou ooit zover komen, ik hoorde van mijn arts dat Provera ook een medicijn is tegen endometriose, als ik door was gegaan zonder provera had ik veel oestrogeen in mijn lijf gekregen wat de kans op endometriose zou vergroten (dat was nog een punt waarom ik er wel voor heb gekozen, mijn tante is namelijk onvruchtbaar geworden door endometriose...) Jij ook veel succes! (Ik zie dat jij al veel IUI's hebt gehad...)
aangezien dit topic zo te zien vaak terugkomt. stomme dokters met protocollen haha... nog eventjes weer een update vandaag precies 3 weken na start provera voor een fm geweest en op dag 9 al een follikel van 16 mm ook dat heeft de provera dus niet geremd waar ik wel bang voor was.
Ik heb ook een keer overstimilatie gehad van clomid, had toen ong. 4-5 follikels, niets genomen en gewoon mn eisprong gehad, die heb ik overigens mega goed gevoeld, voel ik zowiezo elke maand hoor, maar die keer, toch een ochtend in bed gelegen. 2 weken later menstruatie. Moest toen op dag 3 wel voor een uitgangsecho om te kijken of er geen cystes zaten. Ik denk dat als je niets gebruik je gewoon een eisprong krijgt. 3 follikels ik ook niet zoveel. Achteraf had ik het risico wel willen nemen, maar durfde het toen toch niet. Inmiddels 8 IUI's en 2 ICSI's zwanger van onze 2e wonder. Die overstimulatie was meteen bij de eerste IUI, eitje wilde niet groeien dus op dag 10 ofzo met clomid begonnen, daarna nooit meer clomid genomen en steeds netjes 1 eitje gehad. Succes met je beslissing.