3 jaar corona - de balans opmaken

Owhh die ziekenhuis triage vreselijk elke keer weer.. digitaal en gewoon kon de vragen wel dromen.. en elke keer ja man mag mee na afspraak afd gyn ect

 

Ik heb het niet als heftig ervaren.
Vond het soms wel irritant dat bepaalde dingen niet konden.
Mijn zoon zat in groep 2 dus dat was geen probleem. Hij kreeg wat werkjes voor thuis maar ook geen ramp als dat niet gedaan was. Hij vermaakt zich gelukkig prima thuis. Hij sprak ook gewoon met vriendjes af, daar deden we niet moeilijk over.
Een kind maanden lang zonder andere kindjes leek mij ongezonder dan corona krijgen. Man en ik werkten beiden in speciaal onderwijs. We hadden een dag in de week een dag op werk voor de noodopvang. Thuis les geven was onmogelijk op die school dus hoefden alleen lespakketjes te maken. Wat een heerlijke rustige tijd. We zagen ook nog wel vrienden, op gepaste afstand.
Begin 2021 kreeg ik borstkanker. Gelukkig gingen al mijn behandelingen gewoon door. Alleen de ene week dat ik corona had kon ik niet naar chemo en daar baalde ik wel van want dan wil je gewoon door tot het klaar is. En er mocht niemand bij me zijn bij de chemo. Maar ik sliep toch de meeste tijd dus dat was achteraf wel prima. Ik vond het ook wel fijn dat in die periode alles dicht was, cafés, restaurants, geen feestjes. Zo miste ik ook niks want had weinig energie om wat te doen.

Al met al kijk ik er best positief op terug. Voor mijzelf en mijn omgeving dan. Alle mensen die wel een rottijd hadden of mensen zijn verloren hebben natuurlijk een hele andere, nare ervaring. Dat is gewoon k*t!!

 

Heb het als een heerlijke periode ervaren! Samen met man, lekker thuis. We zijn veel meer gaan sporten en echt genoten van elkaar en de natuur.

Totaal geen nare bijsmaak van dus! Mag van mij voor altijd zo zijn

 

Ik vond en vind vooral het ‘niet weten waar je aan toe bent’ irritant. Het leven kon/kan van het een op het andere moment volledig veranderen, door een lockdown of doordat je zelf in quarantaine moe(s)t.

Als het gewoon stabiel is, in welke toestand dan ook, vind ik het prima. Het leven is sindsdien wel rustiger geworden, heb ik het idee.

De tweedeling tussen wel en niet gevaccineerd vond ik overigens wel erg naar. Hoop inderdaad dat dat niet meer terugkomt… Maar goed, het laat ook gewoon zien hoe dit soort dynamieken werken en het kan ook op heel andere punten gebeuren. Wat het ook doet: long-covid wordt steeds meer erkend en mensen klagen dat die erkenning er eerst niet was ed. Maar hoeveel mensen lopen er al jaren rond met onbegrepen klachten door andere oorzaken (denk aan dingen als Lyme) die worden afgedaan met ‘tussen de oren’? Dat was voor veel mensen nooit een probleem, tot ze het zelf ervaren. Dat vind ik net zo moeilijk.

Ook qua ziekten zie ik het zo, je kunt Corona krijgen, maar ook andere ernstige ziektes. Beide is gewoon klote.

 

@NiekeKris dat was inderdaad wel irritant. Zeker vanuit school/kdv denk je een rustige week tegemoet te gaan, of later bekeek ik t maar per dag. Krijg je weer een bericht uit school/kdv dat er corona rondwaait. Weer je hele planning overhoop dat werkte behoorlijk op mn humeur aangezien controlfreak/planning (hoe beperkt dan ook) wel een ding is.

Plus punt is wel dat online bestellen veel meer een optie werd. Zo hebben we wel bij onze vaste winkeltjes nog kunnen shoppen terwijl dat voorheen redelijk ondenkbaar was (modelbouw treinen winkel of een sigarenwinkel bijv. ouderwetser kon je t niet bedenken. Niet dat ze hele websites hadden opgetuigd dus je moest t assortiment wel kennen en weten wat je wilde of telefonisch er uit kunnen komen).

 

Die laatste zin vind ik wel heftig. Dus geen probleem met geen restaurantjes meer bezoeken, vakanties boeken, uitjes voor de kinderen? Maar vooral de blijvende onzekerheid binnen het onderwijs, voor mij was de grootste impact de kinderen thuis, onderwijs en werken. Ik krijg daar nog steeds pijn in mijn buik van en ik hoop dat op deze wijze niet meer mee te hoeven maken.

Maar misschien bedoel je niet inclusief de lock down periode?

 

Ik had natuurlijk nog geen kinderen dus alleen ik en mijn man. Wij hebben nooit verschil gemerkt tussen wel of geen lockdown eerlijk gezegd, dus voor mij mag het echt altijd zo zijn.
Een tijd niet op vakantie in buitenland of niet uit eten kunnen; ik heb er geen last van gehad en niet gemist. We hebben een heerlijke vakantie in Nederland gehad en uit eten gingen we al amper.

Het leven is zo veel rijker geworden voor ons toen iedereen is gaan onthaasten. Wij hebben veel goede dingen aan corona te danken, dat kan ook de andere kant van de medaille zijn natuurlijk!

 

Ik kijk er met een dubbel gevoel op terug.

Ik ben ontzettend blij dat ik nu kan thuiswerken. Dankzij corona kan ik veel meer bij mijn kinderen zijn. Ik heb eigenlijk geen idee hoe ik het anders had kunnen bolwerken. Ik denk dat ik dan een andere baan had moeten zoeken. Wat waarschijnlijk een slecht betaaldere baan zou zijn, of met slechtere voorwaarden.

Maar de onzekerheid vond ik heftig. Die heb je natuurlijk altijd als je dingen plant maar werd nu met een factor 10 vergroot. Eén keer hoesten en je had direct een paniekaanval over of de verjaardag van je kind door kon gaan, van dat soort dingen. En de angst om ziek te worden. Die is nu meer naar de achtergrond maar nog niet weg.

Al met al heeft corona op ons gezin wel een positief effect gehad. Vlak voor de eerste lockdown kwam onze jongste op de ic terecht en het was heel fijn om de periode daarna gewoon continu bij haar te zijn. En nou ja, wat ik al schreef, nu kan ik nog steeds meer bij haar zijn. Maar uiteraard vind ik het rot voor de mensen die mensen verloren hebben of zelf erg ziek geworden zijn, de impact is voor de meesten wel groter en negatiever geweest.

 

Hier ook wel dubbel, en dan eigenlijk vooral omdat het hebben gehad van corona veel heeft gekost. O.a. contact met een broer verbroken en nu nog herstellende van long covid waar niet echt schot in zit.

Maar de periode zelf qua lock down etc kon ik best prima handelen. Kids hebben er gelukkig geen last van gehad en thuis rommelden we ook wel rustig door.

 

Dit heb ik ook. Geen kinderen hebben maakt het denk ik wel een stuk makkelijker.

Ik had ineens zoveel tijd, nu weer allemaal gedoe met verjaardagen en afspraken.

Niet uit eten, lekker boeien ik kook zelf wel.
Geen vakantie / concerten: af en toe van gebaald maar hoe noodzakelijk is dat nou eigenlijk.

Ik vond niet alles leuk maar ik heb nu af en toe wel: "Kan het weer gewoon een tandje minder, in lockdowns kon dat, hoezo nu ineens niet meer?".

 

Tja wat zal ik zeggen.....
Met een huis vol pubers is het echt wel pittig geweest. Dat niks mogen, niks kunnen is voor de pubers toch echt wel heel erg geweest.
Dat ik niet uit eten kon boeide me niet zoveel, dat doen we sowieso al bijna nooit.
Maar dat bijv. mijn zoon van 17 niet eens normaal over straat kon met een paar vrienden of samen iets gaan doen....ja dat vond ik wel erg. En daar had hij af en toe flink moeite mee.

Iedere keer weer de stress als er een snotterend uit bed kwam: moet ik gaan testen? Wat als het positief is? Wat staat er komende dagen op de agenda? Wat moet er afgezegd worden?

We hebben ook bijna allemaal wel 1 of 2keer corona gehad, niemand is er erg ziek van geworden. Maar met zijn allen 5 weken in quarantaine zitten en elke paar dagen weer naar de teststraat en weer afwachten wie nu positief testte, dat was echt wel even een rottijd. Dat gaf echt wel eens spanning en tranen bij de kinderen.

Zoon van nu 17 heeft na 2 jaar corona eens zitten rekenen hoeveel hij inmiddels in quarantaine had gezeten. Hij kwam bij elkaar opgeteld aan zo'n 10 weken en dat zonder zelf ooit positief te testen.

In onze directe omgeving/familie is gelukkig niemand er heel erg ziek van geworden. Ook onze ouders hebben het gehad zonder er erg ziek van te worden. Iets waar wij erg dankbaar voor zijn!

 

Tuurlijk kan het wel een tandje minder. Je hoeft tenslotte niet overal heen he. Ik ga bv nooit naar verjaardagen van volwassenen.

 

Ik vond de tijd dat we zelf in quarantaine zaten en/of ziek waren wel echt heel vervelend….
Maar de hele periode heeft me ook veel opgeleverd, ik heb zoveel tijd met mijn kinderen door kunnen brengen. Ik vond de winters stiekum heerlijk de hele winter lekker samen thuis binnen.
Ik ben blij dat ik hierdoor nu 1 vaste thuiswerkdag heb gekregen en mijn uren flexibeler kan indelen (en dan zijn ze nog behoorlijk streng en ouderwets op mijn werk).

Ik vond stiekum die afhaalgerechten en dat bestellen bij lokale winkels wel heel gezellig. En wat waren we blij met onze afhaal-koffie-met-gebak die we dan buiten voor de deur opaten. Het smaakte voor mij echt veel lekkerder dan als ik binnen had gezeten
En mijn 40e verjaardag was ook heel bijzonder, met een paar vriendinnen op “kroegentocht” wandelen en hier en daar een hapje ophalen. En bij onze stamkroeg hadden ze felicitaties voor mij op een groot scherm. Zo’n bijzondere verjaardag vergeet ik echt nooit meer.

Ik moet er wel bij zeggen dat mijn kinderen het online onderwijs ook uitstekend deden. Dus dat scheelt denk ik wel.

 

Voor ons heeft corona eigenlijk wel goed uitgepakt. Wij zijn al huismussen dus die keren dat wij weg zouden gaan en wanneer het niet kon was voor ons niet z'on ramp. Thuisbezorgd kwam alleen iets te vaak, nog steeds

Mijn man werkte eigenlijk 5 dagen op kantoor, is in corona tijd gewoon naar kantoor geweest maar ook steeds meer thuis. Nu werkt hij gemiddeld 2 dagen thuis en 3 op kantoor. Dit is voor ons allen lekker, minder opvang nodig, meer thuis met dochter, ook nog eens gezellig. Teams ook ideaal, zowel op mijn oude werk als bij mijn nieuwe. Het thuiswerken geeft wel meer rust en balans in ons gezin. Voorheen zagen wij elkaar vaak 2 dagen niet in de week als ik avonddienst heb en hij 2 dagen naar kantoor was.

Natuurlijk vond ik het ook wel eens zwaar, ik werk in de zorg en vooral in het begin was de angst er stel dat. Nu meerdere uitbraken op het werk gehad, ja het is even aanpoten en vervelend maar het maakt je als team ook sterker en het geeft voldoening als je bewoners er weer goed uit komen.

Verder zijn wij gewoon elk jaar op vakantie geweest, ook midden in corona tijd. Aangepaste vakanties maar allemaal prima te doen.

Nu moet ik wel zeggen dat wij denk ik geluk hebben dat wij geen nare dingen hebben gehad zoals overlijdens, of overlijdens midden in de pandemie. Dat had ik wel vervelend gevonden de manier waarop je dan afscheid moet nemen etc.

Wel heeft o.a het lange wachten op IVF ivm corona tijd/ en bezig met behandelingen ons aan het denken gezet en hebben wij vrede gekregen dat een 2de kindje er niet in zit. Ik heb er vrede mee maar geen idee als de corona er niet was hoe dit had uitgepakt.

 

Mijn man vindt het thuiswerken juist drama
In die 5 weken dat we als gezin in quarantaine zaten vanwege corona in huis heeft hij zo goed en zo kwaad het ging thuis gewerkt.
Maar zijn werk is niet makkelijk thuis te doen. Maar een klein deel is gewoon computerwerk. Het werkoverleg via Teams vindt hij ook helemaal niks. Gewoon met zijn allen rond te tafel vindt hij veel prettiger.
Hij werkt bij een flink bouwbedrijf en daar is het werk altijd gewoon doorgegaan. Een deel van zijn collega's heeft wel thuisgewerkt en een deel doet dat van tijd tot tijd nog wel eens een of meerdere dagen.

 

Dat heb ik ook als positief ervaren. Ik heb, ondanks mijn 32 urige werkweek, mijn kinderen heel veel gezien. En nog op mijn thuiswerkdag lunchen we met elkaar en kunnen de kinderen uit school even vertellen hoe het was.

Alleen op het moment dat ze 24/7 thuis zijn en je niet werken… dat vind ik echt heel zwaar.

 

Mijn opa overleed vlak voor corona. Hij had altijd zorg nodig, dus mijn oma zou eindelijk zelf dagjes weg kunnen, we zouden samen familierecepten delen, logeren... helaas kwam daar die lokdown. Met een bolletje touw en een plastic tas brachten we tekeningen en bloemen. Zij hees ze omhoog vanaf haar balkon. Uiteindelijk is zij eind 2020 overleden aan de gevolgen van kanker en heeft zij niet kunnen genieten van uitstapjes.

De eerste lockdown vond ik voor mezelf fijn. Even onthaasten en niks moeten. Onze zoon was toen nog niet leerplichtig. Februari 2021 kreeg ik corona. Niet heel heftig, voelde bij mij als een beginnende griep. Maar daarna kreeg ik long covid. Mijn leven stond stil, ik kon mijn zoon niet meer opvoeden, ik bestond niet meer. Nog steeds heb ik klachten, maar ik kan weer functioneren. Nu nog allemaal een plek geven.

In de zomer van 2021 kwam ik er achter ook nog zwanger te zijn. Heel mooi en moeilijk tegelijk. Genieten met long covid was soms lastig en ook de oordelen dat ik geen long covid, maar zwangerschapsklachten had, deden zeer. Maar wat het meeste pijn deed was wel dat ik nergens naar binnen mocht. Niet mocht kijken bij de eerste zwemles van onze zoon etc. Ik voelde mij als ongevaccineerde heel erg buiten gesloten..