Vandaag 3 jaar geleden... Het is heel gek, dit keer heb ik er meer last van dan de voorgaande keren. Je zat nog niet zo lang in mijn buik toen ik kreeg te horen dat je hartje niet meer klopte. Dit was de 2e echo die we kregen. Ik wilde de natuur zijn gang laten gaan en vandaag 3 jaar geleden heeft de natuur dan ook echt heel erg z'n best gedaan! Helaas voor mij een moeilijk traject met verschillende complicaties waardoor het allemaal nèt een stukje moeilijker en heftiger werd. Was je er 1 of zaten jullie gezellig met z'n tweetjes? Iets wat ik nooit zeker zal weten. Ik schrijf dit verhaal omdat ik het schijnbaar nodig heb om het van me af te schrijven. Ik ben ondertussen moeder van een zoontje van 1,5 jr. Maar ik zal dat lege plekje blijven voelen. Voor het eerst ben ik er een tijd mee bezig en begon Mn hart zelfs raar te kloppen, een soort ritmestoornis. Ik denk dat het liefdesverdriet is. Ik heb het een plekje geven, maar rouw komt zo maar ineens opzetten. Deze weken werd ik even door een tijdmachine 3 jaar terug gegooid waar ik liever niet wil zijn. Hopelijk na vandaag, is het weer over! Never forgotten
Wat een nare dag hé...volgende week is de sterfdag van ons zoontje (met22wk stil geboren) en ook ik ben er elke dag mee bezig in de aanloop naar de datum,de scherpe randjes gaan eraf,maar het gemis blijft. Sterkte vandaag! Knuf
Ja inderdaad, dat zeg je helemaal goed! Dank je wel, en jij ook heel erg veel sterkte deze tijd... dikke knuffel