Mijn dochter (net 3 geworden) wil geen luier meer aan. Prima, de luier blijft dan overdag uit. Maar ik probeer haar dan regelmatig op het potje of op de wc te zetten en dat durft en/of wil ze niet. Ze gaat er wel (onder lichte dwang) op zitten maar lijkt dan bang en wil er meteen weer af. Ze plast en poept dus de hele tijd in haar broek. Daar doen we verder niet moeilijk over; gewoon weer even op potje/wc en omkleden maar weer. Een paar weken geleden ben ik toen maar even gestopt en weer een luier aan gedaan. Maar ik weet even niet waar ik goed aan doe; even doorzetten of is ze er gewoon nog niet aan toe en moet ik het n tijd laten rusten? Hopelijk hebben jullie tips alvast bedankt!
Ik lees mee, we zijn op de helft uk is net drie en sinds 1.5 maand poept hij in ieder geval op de wc, plassen wil hij niet. Voor het douche gaat hij wel. Hij weet ook dat als hij het niet wil proberen dat hijer niet onder mag. We hopen dat als het echt warm is we hem compleet luierloos kunnen doen en dat hij het dan teveel gedoe gaat vinden om elke keer te gaan verkleden. Uk wou niet plat liggen wanneer hij in de luier had gepoept, elke dag vertelde we hem als je nu op de wc had gepoept hoef je niet te liggen, plakt het niet aan je billen en ben je sneller klaar. Dat gecombineerd met nieuwe stickers was hij om. Dus tips voor het plassen zou fijn zijn. (We zijn trots dat hij blijft poepen op de wc en zeggen we ook)
Das ook bijzonder meestal willen ze juist eerder plassen dan poepen ol de wc toch? Laten jullie wel steeds de luier uit? Of krijgt hij er meestal wel een aan? Ik twijfel nl echt tussen 'consequent doorzetten' en 'nog even laten rusten en over een tijd weer proberen'
Hier ook geprobeerd om de luier uit te laten, maar zoontje (3,5) raakte helemaal in paniek bij het op de wc/potje moeten zitten. Dus luier maar weer om gedaan en stap voor stap geoefend met op de wc zitten (eerst met broek, toen dat probleemloos ging, met alleen luier en daarna zonder luier). Elke nieuwe stap vond hij wel lastig, maar nu gaat hij zonder probleem op de wc. Binnenkort, als ik een paar dagen vrij ben, maar weer een nieuwe poging wagen met de luier uit doen. Ik zou dus eerst zorgen dat er geen wc paniek is, en dan de luier weer uit.
Wij hebben initiatief helemaal bij het kind gelaten. Met 18 mnd was de oudste poepzindelijk maar plassen in de luier was nog fijn. Prima. Rond 20 mnd wilde ze geen luier om maar ook niet op het potje enkel op de toilet. Ik was toen zwanger met HG dus echt fysiek niet in staat om elke keer naar toilet te rennen en ongelukjes te dweilen. Dus wij lieten haar elke dag de keuze: luier of potje. Ze koos dan voor luier. Toen pas met 28 maanden weer interesse. Ik was inmiddels niet meer zwanger dus het ging toen prima maar wel op haar initiatief. Kinderen kunnen imo prima zelf aangeven waar ze aan toe zijn
Voelt ze het wel aankomen? Dan zou je als tussenstap kunnen overwegen om alleen voor het plassen/poepen even een luier aan te doen en dan na 5 min of zo weer uit? Zo heb ik dat gedaan bij mijn angstige dochter gedaan. Die vond alles eng en moest in kleine stapjes en met zachte dwang geholpen worden naar zindelijkheid. Ik had geluk dat ze in broek plassen wel echt vervelend vond, dus enig 'pressiemiddel' Ik heb bij haar: Stap 1: luier uitgedaan, als ik zag dat ze moest mocht ze 5 min een luier aan, na 2 ongelukjes op een dag luier aan voor de rest van de dag en volgende ochtend weer nieuwe poging. Toen ze goed 'op commando' in de luier kon plassen (steeds korter de luier aan, met wekkertje getimed) volgende stap gezet. Stap 2: als ze moest plassen even luier aan, maar daarbij verplicht (met luier om) op het potje zitten, zodat ze het gevoel van zittend plassen goed ging ervaren. Stap 3: als ze moest plassen eerst op potje zitten (blote billen) tot het wekkertje ging en dan daarna mocht ze alsnog een luier aan om in te plassen. In begin hoefde ze dan maar 20 sec met blote billen op potje te zitten, maar die tijd maakte ik steeds langer tot zeker 5 min. En op een gegeven moment lukte het dan om op potje te plassen. En dan kon ik zeggen: zie je, je kunt het, dus nu alle plasjes op het potje. Toen het potje goed liep, maakte ze uit zichzelf opeens de overstap naar WC. Dit alles heeft me 2 maanden gekost maar het ging om het resultaat: een zindelijk kind .
En oh ja, ik heb wel echt doorgezet. Mijn dochter heeft bij iedere nieuwe stap gehuild omdat ze het eng vond, maar ik had geen 'tijd' meer, basisschool kwam rap dichterbij, dus het moest gewoon. Dat straalde ik waarschijnlijk ook uit, dat helpt volgens mij ook wel. (ik zie haar nog steeds in paniek op dat potje zitten: "Er komen druppels uit mij!!" )
Ja hier dus ook zo. Maar we hebben nog een half jaar, er kan nog van alles gebeuren. Zoontje vindt vooral het poepen heel eng, zegt dan ook (na een half uur voorlezen op het potje): ik vind het n beetje spannend! Honderd scheetjes verder de luier aan en ja hoor...poep. We hebben hem gouden bergen beloofd, mooie cadeaus en stickers, maar daar is ie totaal niet gevoelig voor. Ik wil niet dat ie gaat ophouden, dan zijn we nog verder van huis. En hij poept minimaal twee keer per dag, dus het is wel iets waar we iets mee gaan moeten . Maar ik maak me nu nog niet druk. Zometeen komt de zomer en dan gaat ie gewoon de hele dag in zn blote billen . Hopelijk gaat het dan net als alle andere dingen (praten, lopen, fietsen) van de ene op de andere dag... tot die tijd blijven we zonder druk proberen.
Ik zou even doorzetten. Luier en romper uitlaten en het potje in de kamer zetten. Haar prijzen als ze erop gaat zitten. Misschien blijft ze in het begin niet lang genoeg erop zitten, ik zou dat zo laten. Ze moet vertrouwd raken met de wc/pot. Mijn dochters waren beiden met 2 jaar en 4 maanden volledig zindelijk, ook omdat ze zelf interesse toonden in het potje/de wc en de luier niet meer aan wilden. Een paar dagen een paar ongelukjes (vooral plas), maar daarna waren ze erdoor en nooit meer problemen gehad (niet willen poepen op de wc bijv. is hier nooit voorgekomen).
Dank voor jullie verhalen en tips dames! Ik denk idd dat we nu gewoon even door moeten zetten. Ze wil echt geen luier meer. En wel die coole meisjes onderbroeken Vanmorgen bij de psz de hele ochtend droog gebleven. Drie keer op de wc geweest maar weet niet zeker of ze ook echt geplast heeft.. Thuis kwam er nl een hele oceaan uit (dan is ze in elk geval kampioen plas-ophouden) Ik denk eigenlijk nu dat ze het broekplassen en omkleden zo vervelend moet gaan vinden dat ze toch gaat plassen op t potje/wc. Ook denk ik dat ze het voelt aankomen want de laatste tijd met luier zonderde ze zich al steeds af als ze moest plassen/poepen. Dan zei ze ook 'mama ik heb geplast' Ben benieuwd...
Dat gaat de goede kant op! Als ze eens langer hun plas op kunnen houden, zijn ze er ook klaar voor. Het afzonderen geeft ook aan dat ze het zelf door heeft. Komt helemaal goed!
Haha vonden wij ook apart. Wij geven hem smorgens een keuze of hij een luier met romper wil of een hemd met luierbroekje. Hij weet dat hij dan vaker van ons moet. Volgens mij is het hier ook wel een deel heb geen zin. Vanmorgen getest door te zeggen als je smorgens je luierbroekje droog houd krijg je van mij een hele dikke kus en een puzzeltje (gekocht bij de kringloop) De hele ochtend droog gebleven! Ondanks we zelfs het dorp in moesten.
Helaas dikke ellende hier... ze heeft nu al een enorme hekel aan het potje. Ondanks boekjes lezen, knuffel mee, stickers plakken, beloning in t vooruitzicht stellen. Ze is ook enorm lang haar plas aan het ophouden. Tot het er dus toch uitkomt. Op de bank, op de stoel, op de vloer, op het kleed, in de tuin. Maar nooit op het potje! Hoe erg ze ook moet. Ik heb ergens gezien (weet even niet meer of het een reactie van iemand hier was, of ergens anders gelezen..) dat ze op zich aan alle 'voorwaarden' voldoet om zindelijk te kunnen worden; -ze geeft zelf aan geen luier te willen -ze voelt haar plas aankomen -ze kan het langere tijd ophouden. Maar potje en wc geven zoveel stress nu dat ik t weer even helemaal niet weet!
Ben nu geneigd om gewoon haar gewoon weer een luier te geven en te wachten tot ze zelf aangeeft op het potje te willen...? Is dat iets? Man wat ben ik hier slecht in.
Vervelend zeg!! Het is lastig hoor, als ze zo in paniek raken van het potje of de wc. Als het zoveel stress oplevert, is het misschien handig om toch weer de luier aan te doen en te zeggen dat zij het moet zeggen als ze op het potje/de wc wil... Maar ik weet het ook niet he, zo pak ik het aan (al voel ik me daardoor wel een luie moeder...maar forceren maakt het denk ik erger, dus doe ik nu niets aan zindelijk worden.). Zoals ik eerder schreef: het klinkt heel bekend. Vandaag heeft onze dochter de hele middag zonder luier rondgelopen. Aangegeven dat ze op het potje moest als ze voelde dat ze moest plassen/poepen. Ze heeft de hele middag haar plas opgehouden... Ik hoop dat er snel nog meer van deze dagen komen, dan kan ze lekker bloot rondrennen en misschien komt het dan vanzelf. Stickers plakken, beloningen en dergelijke werken bij onze dochter bij alles, behalve dit. Dat interpreteer ik als een teken dat de angst nog te groot is...
Het klinkt zo bekend fijn om wat herkenning te lezen want je weet soms niet waar je goed aan doet. Het erge is... ik heb t al eerder gedaan (heb n oudere zoon.. was n beetje hetzelfde verhaal. Toen zat ik ook in zak en as, geen idee meer hoe ik dat heb aangepakt!) En... hierna mag ik nóg n keer want er zit ook nog n kindje onder Daarna ben ik expert zindelijkheid, denk ik.
Heel herkenbaar ja! Vooral dat je niet weet of je het juist goed aanpakt of juist niet! Ik twijfel ook enorm, wat moet ik nu doen? Dochterlief is, als ze haar angst overwint, waarschijnlijk direct dag en nacht zindelijk. Haar luier is droog na een hele nacht. Maar ja, ze moet het wel zelf willen en dat is blijkbaar nu nog niet (voldoende) het geval. Expert zindelijkheid inderdaad! Ik hoop dat je jongste geen angst heeft voor het potje/de wc en dat dat vlotter gaat! En ja, dat is zo he. Als het dan eindelijk goed gaat, vergeet je ook zo snel weer hoe de voorgaande fase was.