het gebeurde wel omdat ze vroeger meer op 1 kamer sliepen en minder controle (naast anders omstandigheden zoals gewoon niet WILLEN weten van sommige ouders maar dat is een hele andere discussie) vroeger moest je gewoon niet teveel miepen
haha dat klopt maar ze vraagt wat ik ervan vind dus DAAR reageer ik op... Als ik het echt schadelijk zou vinden zou ik bij wijze van spreken de kinderbescherming bellen maar dat valt ook wel mee, wij hebben alleen een bepaald beeld hoe wij willen opvoeden en daar past dit niet echt bij (of ze zouden het zelf graag willen dan vind ik het anders omdat ze dan dit zelf besloten hebben)
Mijn kinderen kunnen heel goed worden wat ze willen zijn.. keuzes maken, maar niet tot het uiterste. Wat als jouw kind straks een stronthekel krijgt aan rekenen, naar school gaan.. het zal toch gewoon moeten! Misschien heeft mijn dochter wel straks een enorme hekel aan haar 2 broertjes.. ze moet er toch mee dealen! Sommige kinderen balen ervan dat ze iedere keer weer naar de bso moeten, dat ze enigskind zijn, dat ze wellicht een gehandicapt broertje of zusje hebben die veel tijd opeist, dat ze opgroeien in een 1 ouder gezin.. Ook als kind heb je te dealen met bepaalde omstandigheden en keuzes van je ouders. Het blijven kinderen en ik blijf de ouder. Ik vond het vroeger vreselijk dat mijn vader zo oud was, zo was het nou eenmaal. Idem voor het kamerverhaal.
ja goed naar mijn mening .. dat als jij aan je broer of zus gaat zitten je dit ook wel had gedaan als je apart had geslapen want dat is gewoon een ziekte dan
Ik heb nog nooit een eigen kamer gehad, en heb dit altijd supergezellig gevonden! De slaapkamer was om te slapen, spelen en huiswerk deden we beneden in de woonkamer, niks mis mee! (al vond m'n zusje het niet altijd even leuk als ik 's avonds nog vanalles wilde vertellen... Dat heeft m'n man nu trouwens ook, haha!) Edit: lees nu wat later de laatste reacties, jeetje zeg, wat een heftig onderwerp ineens. Enne, dat soort dingen gebeurt ook echt wel als ze niet bij elkaar op kamer slapen, dat kan ik je wel vertellen... Bah! Dat daar de discussie nu over gaat, walgelijk!
Zo ik schrik een beetje van de laatste pagina's wat een discusie dat was niet mijn intentie.. Ben wel blij om de meningen van anderen te horen en denk ook wel dat het goedkomt anders waren we ook niet met de pil gestopt.. Onze kinderen zijn altijd makkelijk bij elkaar geweest en we kunnen alleen maar hopen dat onze 3e spruit (mits ons gegund) ook een relatief gemakkelijk kind is wat betreft bij elkaar slapen. En natuurlijk zou ik ze wel allemaal een eigen kamer willen bieden maarja dat kan niet en wanneer dat wel kan is afwachten. Ik vind dat 2 kinderen op een kamer zeker bepaalde dingen zullen moeten delen en accepteren maar zoals iemand al zei ik denk niet dat ze daar slechter van worden. Niet dat ik bedoel te zeggen dat kinderen alleen op 1 kamer dat niet kunnen hoor maar voor ons past het wel in onze opvoeding. Toch voelde 3 op een kamer wat raar maar zoals anderen ook zeiden ze weten niet beter straks en we blijven schrijven op een ander huis meer kunnen we niet aan onze huidige situatie veranderen. Enne ben nog niet ongesteld geworden vandaag dus mischien wie weet!
Mijn zus en ik (schelen 16 maand) sliepen ook op 1 kamer. Dat terwijl er nog 1 kamer over was, maar wij wilden vanaf 3 jaar altijd bij elkaar op de kamer.. Ok, eerlijk gezegt, toen we de leeftijd van 10 jaar hadden bereikt hechten we ineens meer waarde aan een eigen kamer. En dat kregen we toen ook. Ts: Veel geluk voor jullie kinderwens!
Hier wil ik zelf graag een derde..vriend weet het nog niet. Nu zouden er hier ook 2 op een kamer moeten en de meiden doen het nu al altijd als we op vakantie gaan. Nou ze vinden het erg leuk en gaat hartstikke goed eigenlijk.. Alleen is het hier zo dat de jongste vrij vroeg wakker is soms....en dan ben ik bang dat de oudste daar last van gaat krijgen.....daar zit ik wel weer mee...
Hier slapen de oudste twee op 1 kamer.. ze vinden het erg fijn... soms zijn ze heel vroeg wakker omdat de ene de andere waker maakt, maar dat is alleen in het weekend. Als een van de jongens rond 6 uur naar ons komt nemen we hem mee in bed, zo slapen ze nog 2 uurtjes door, wij dan ook.
Jee wat een discussie Nou wij hebben vijf slaapkamers, maar beneden helemaal niet zo heel veel ruimte, het klinkt heel wat maar dat is het niet. Ik had graag 1 of 2 slaapkamers ingeleverd als het beneden wat groter zou zijn. Maar helaas. (wij hebben dan wel weer een grote speeltuin voor de deur). Maar goed onze drie dochters hebben dus ieder een eigen slaapkamer. Ik denk dat leeftijd ook wel een rol speelt. Onze dochters zijn 10. 6 en 14 maanden heel verschil dus ieder zit in een andere fase. Dan lijkt het me dus geen goed idee om 3 kinderen op 1 kamer te zetten. Maar als je kinderwens zo groot is? dan zou ik niet weten wat ik zou doen. Kan je de kamer niet splitsen? er 2 kamertjes van maken?
Joh, kids hebben liefde en voeding nodig, geen zeeen van ruimte enkel om hun bed in te hebben staan.... Hier wel de ervaring van mijn stiefdochter, die met 2 zusjes op een kamer slaapt en daar niet zo blij mee is, maar zij is dan ook resp. 6 en 9 jaar ouder dan haar zusjes en is nog regelmatig wakker 's nachts omdat de jongste nog met enige regelmaat wakker wordt 's nachts. O, en als deze zwangerschap goed gaat, gaan mijn stiefdochter en -zoon ook weer samen op een kamer hier. Is niet anders: voor elk een eigen kamer zullen we grondig moeten verbouwen en daar is geen geld voor nu. En aangezien je zelf al zegt dat je zoekende bent naar een groter huis, is de kans natuurlijk wel behoorlijk aanwezig dat je voordat een derde er is of voordat die bij de andere twee op een kamer zou moeten, allang een ander huis hebt....
Ik heb lange tijd met mijn zus op 1 kamer geslape(terwijl er in principe genoeg kamers waren..) en vond dit altijd erg gezellig. we hadden bijvoorbeeld wel allebei een eigen bureautje en kastje. Voor mezelf zou ik het niet doen, 2 of 3 kindjes op 1 kamer. Ik zou het te druk vinden. Wij hebben nu ook geen kamer meer over dus als wij ooit nog een derde willen, dan willen we eerst verhuizen. Belangrijker vind ik dat je het financieel trekt. Een kindje heeft niet alleen maar liefde nodig, maar ook een relaxte papa en mama zonder dagelijkse geldzorgen. Als dit er is, dan zou ik het gewoon doen.
Over de eerste alinea: de maatschappij werkt ook niet zo, dat iedereen altijd maar voortdurend kan doen wat past in de eigen interesses, wensen, etc etc. Zelfexpressie en ontplooiiing is hardstikke mooi, BINNEN het kader van de grenzen dat aanpassen aan anderen normaal en gezond is. Over de tweede alinea: een huis met een extra kamer kunnen bekostigen of verbouwen, is natuurlijk nog wel even heel wat anders dan gewoon een extra mond kunnen voeden en je kind kunnen kleden.... Je bent wel vrij hard en zwart-wit in je oordeel over anderen, moet ik zeggen
Of je nu weg zou gaan of niet.... ik zou het geen enkel probleem vinden. Jou kinderen weten straks niet beter en ze worden er echt niet slechter van om samen een kamer te delen. Vroeger sliepen ze ook met meerdere op 1 kamer. Ik ken ook een gezin, groot huis... maar boven 2 slaapkamers... beneden wel een optie voor extra slaapkamers en boven zou 1 slaapkamer of evt de overloop gedeeld kunnen worden. Toch sliepen de 3 kinderen op 1 kamer.
Kindjes die op 1 kamer liggen leren wel heel goed samen delen... leren dat alles van hun samen is en leren rekening met elkaar te houden.. Deze ontwikkeling bij een kind vind ik ook erg belangrijk... Ze kunnen echt wel goed ontwikkelen hoor ook al slapen ze samen...en ook hun kunnen zich terug trekken in hun eigen kamer ook al slapen ze samen.
Ik persoonlijk zou het niet doen, dat het nu goed gaat heel fijn natuurlijk maar of dat met een derde zo gaat ? Mijn neefjes hebben ook lang 1 kamer gedeeld, supergrote kamer. Maar die twee botsen erg veel met elkaar! De oudste is erg op zich zelf en de jongste doet/deed graag alles samen met hem, geen succes dus. Nu hebben ze eigen kamer en kunnen ze het samen zijn beter verdragen, ze kunnen nu naar hun eigen kamer gaan als ze geen zin in elkaar hebben. Maar oudste heeft nog steeds niet graag dat zijn broertje op kamer komt.
Ik sliep vroeger met mn 2 oudere zussen op een kamer toen mn zusje werd geboren. In ons huis 3 slaapkamers dus voor 4 kinderen ook niet teveel ruimte. Heb er nooit last van gehad, was wel wat ouder toen, was ruim 3,5 toen m'n zusje geboren werd. Het lijkt mij geen situatie die jaren moet duren, want als de oudste wat ouder wordt en met huiswerk enzo komt te zitten is het wel lastig dat er nog broertjes/zusjes zijn die jonger zijn en op dezelfde kamer slapen (eerder naar bed gaan dus). Maar zolang ze nog de basisschoolleeftijd hebben lijkt het mij niet het grootste probleem eerlijk gezegd.