Helemaal geen gezellig onderwerp en zelf denk ik er het liefst zo min mogelijk over na maar toch ook wel belangrijk mocht het ooit zo ver zijn. Je uitvaart wensen. Hoe wil jij dat je uitvaart er uit komt te zien en hoe wil je herinnerd worden? Wie heeft deze wensen op papier staan of wellicht vast laten leggen bij een uitvaartondernemer? Zijn naasten ook op de hoogte van deze wensen of waar (bij wie) ze deze terug kunnen vinden? Mocht je deze wensen al enige tijd geleden vast hebben gelegd, misschien zijn je gedachten inmiddels veranderd? Laat je dit ook aanpassen?
Ja ik heb mijn wensen op papier staan, heb ooit eens een soort boek gekregen van mijn uitvaartverzekering en daar heb ik dingen ingezet die ik belangrijk vind en welke ik absoluut niet belangrijk vind.. Mijn man weet waar hij deze wensen kan vinden en mijn schoonzus is hier ook van op de hoogte.. Tot nu toe sta ik er nog achter wat ik erin heb gezet, maar ik kan het zo aanpassen in het boek! Overigens hebben mijn man en ik het samen er ook wel eens over.. Ik vind het wel belangrijk dat we van elkaar weten wat we graag zouden willen al gaan we ervan uit dat het nog lang niet zover is hoor!
Sinds wij een dochter hebben, hebben we beide onze wensen opgeschreven in aparte boekjes. Deze liggen thuis in de kluis. Hierin staat wat ik graag zou willen, indien mogelijk en wat ik absoluut niet wil. Ook dingen als muziek, welke begrafenisondernemer etc staan erin. Tot nu toe sta ik er nog steeds achter, maar kan zo dingen schrappen of toevoegen als ik wil. Mijn vriend, ouders en beste vriendin weten waar deze boekjes liggen.
Ik heb het online geregeld bij mijn uitvaartverzekering; ik weet alleen niet meer welke dat was want mijn partner zit bij de andere grote uitvaartverzekeraar. Of Dela of Monuta heeft online de mogelijkheid om je feestje alvast van tevoren op te geven. Oh en er bestaat iets zoals uitvaart punt en el of zoiets, en daar kan het ook.
Ik heb geen wensen. Ik ben er zelf dan niet meer en mijn nabestaanden mogen mijn uitvaart invullen zoals ze dat zelf willen. Wij zijn allebei niet van de poespas, dus het zal een simpele begrafenis worden. prima.
Ik heb een aantal wensen die ik ingevuld heb op een formulier. Man weet ook welke wensen ik heb, maar goed, stel dat dit allemaal anders loopt vind ik het ook niet echt een drama eigenlijk. Ik kom er in ieder geval niet voor terug om te gaan spoken
Mijn wensen zijn bekent. Wil gecremeerd worden en daarna geplaatst worden in urn muur of urn graf. Wil absoluut niet bij iemand op de kast staan in een potje. Verder heb ik de nummers van r kelly ( i believe in van fly) en loyd (elke stap die je neemt) Partner wil begraven worden ( misschien dat mijn as daarbij gezet wordt) Hij wil een witte kist en een spelcomputer mee . Verder geen wensen. Ik wil niet opgegeten worden onder de grond of vergaan en vind het een prettiger idee dat ik verbrand wordt. Ook wil ik als het kan donor zijn en ben dan toch niet meer compleet voor mijn gevoel
De enigste wens die ik heb, is gecremeerd te worden. Wat er verder tijdens de uitvaart gebeurt of na die tijd met het as mag mijn familie (man en kids) beslissen. Van mijn crematie wens is iedereen op de hoogte.
Ik denk dat mijn man het wel in kan schatten. Ooit heb ik alles met veel moeite op papier gezet en toen ben ik het bestand kwijtgeraakt omdat ik geen backup had tijdens een crash. Ik heb alleen gezegd dat ik sowieso bij mijn man wil zijn als we beiden zijn gestorven. Of dat nu in een urn naast de zijne is of een tweepersoons-graf, wil ik niet eens over nadenken. Ik ben bang om levend begraven te worden en ook om levend verbrand te worden, dus ik denk er bijna niet aan.
Mooi dat vele van jullie het al op papier hebben staan (of online). Hoe zit het met wachtwoorden? Willen jullie die na je overlijden ook delen zoals bijvoorbeeld Facebook zodat nabestaanden dan toegang hebben tot het account?
Ja, mijn belangrijkste wachtwoorden staan ook in dat boekje. Heb er ook in staan dat hij (toen had ik nog een Facebook) het account mag verwijderen, maar dat ik geen berichtjes etc geplaatst wil hebben vanuit hem, of wie dan ook, op mijn profiel. Verder wachtwoorden van mijn mail, bankzaken, digid en telefoon. Dat was het wel zo'n beetje geloof ik.
Ik heb een enveloppe liggen met mijn wensen, maar ook met afscheidsbrieven voor mijn ouders, man en kinderen. Ouders en man weten waar het ligt. Passwords weet hij over het algemeen wel. Mijn man heeft ook eea opgeschreven. Zijn ouders zijn heel gelovig en ik wil geen ruzie over hoe de uitvaart verloopt. Het moet zijn zoals hij dat wil, niet wat ik of zijn ouders willen.
Hier net zo. Maar ivm moeilijke schoonouders hebben we het wel voor onszelf op papier staan dat overgebleven partner en kinderen de keuzes maken.
Het staat op papier en zit in mijn map met financiën. (loonstroken en verzekeringen e.d.) Na elke uitvaart waar ik geweest ben, pak ik hem er weer even bij en kijk ik of ik iets wil aanpassen. Overigens is dat dan hooguit de muziek, omdat mijn smaak verandert of er nieuwe nummer uit zijn. Verder heb ik het niet heel gedetailleerd omschreven -ik vind een uitvaart voor de nabestaanden. Wat ik wel absoluut belangrijk vind, is al jaren hetzelfde: cremeren in de meest simpele kist uitstrooien ergens in de natuur (dus niet op een strooiveld). Als er behoefte aan is bij de nabestaanden mag mijn as eventueel in een sieraad, maar niet (blijvend) in een urn. Eén bloemstuk is genoeg. Verder liever geld voor een goed doel dan een bloemenzee. Advertentie in de krant hoeft wat mij betreft niet, tenzij de nabestaanden er erg veel waarde aan hechten.
Ik wil het zo goedkoop mogelijk. Ik wil namelijk niet dat de nabestaande met een schuld zou blijven zitten.. -Goedkoopste kist En geen cake drinken condoleren bij het uitvaartcentrum maar gewoon thuis ofzo.
Ik heb een uitvaartverzekering bij monuta eb daar heb ik alles ingevuld. Toen ik een relatie kreeg de gegevens gewijzigd, toen we gingen samenwonen en nu we getrouwd zijn ook weer. Doe je gewoon digitaal en dan staat het daar vast. En ik heb een papier thuis waar dat op staat. Ik heb alleen aangegeven wat ik echt NIET of juist WEL wil. De rest is aan mijn man. Mijn ouders weten ook waar dat papier ligt, stel dat mijn man en ik gelijktijdig overlijden. Mogen er kinderen komen dan pas ik hem zo weer aan. Het is heel moeilijk vind ik, nadenken over je eigen dood. Maar toch fijn dat je partner dan al een stuk op weg geholpen is
Zo dus ook bij ons. Ik heb wel aangegeven dat ik de voorkeur geef aan cremeren, maar als mijn nabestaanden graag een graf willen om naar toe te gaan vind ik dat ook prima. Zoals lies al zei, ik ben er dan toch niet meer dus ze doen maar lekker